حماسه 9دي تجلي بصيرت و ولايت مداري

واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: حماسه 9دي تجلي بصيرت و ولايت مداري
محمد نباتي
نصاب شكني حضور 40ميليوني و ركوردشكني مشاركت 85درصدي در انتخابات دهم رياست جمهوري كه مايه اقتدار نظام و تثبيت
مردم سالاري ديني به عنوان يك الگوي موفق و كارآمد، كه با رهبري و هدايت امام و مقتدايمان حضرت امام خامنه اي (ارواحنا له الفداه) و با حضور پرشور و حماسي مردم صورت عيني و عملي به خود گرفت و دموكراسي غرب به محاق رفت و طرفداران پرمدعاي آن كيش و مات شدند و حقيقتاً پيروزي بزرگي بود كه بايد نظام ما از اثرات و ثمرات آن مي بايستي بهره مي برد و به عنوان الگوي موفق و كارآمد مردم سالاري ديني براي جهانيان نقش ايفا مي كرد.
ولي حيف و صد حيف كه گرد و غبار فتنه كه از طرف دشمنان قسم خورده خارجي و هيئت حاكمه نظام سلطه و دشمنان داخلي؛ خواص بي بصيرت و افراد ناآگاه صورت گرفت اين پيروزي بزرگ را از حاق به محاق برد و شيريني آن را در كام ملت وفادار ايران اسلامي و همه وفاداران انقلاب اسلامي در جهان تلخ نمود.
با اين وجود مديريت شايسته بحران توسط مقام معظم رهبري اجازه نداد تا دشمنان نظام اسلامي از اين تهديد براي خود فرصت ساخته و عليه جمهوري اسلامي به كار گيرند. خطبه نماز جمعه سيد و سالارمان در خطبه 29/3/88 خطبه مولايمان امام علي ابن ابي طالب (عليه السلام) در مواجهه با نهروانيان را در ذهن ها تداعي كرد.
رخدادها و حوادث ناگوار پس از انتخابات رياست جمهوري دهم در خرداد 88 به اندازه اي پيچيده و گسترده بود كه هنوز هم شاهد بازتاب هاي آن در داخل و خارج كشور هستيم.
فتنه 88سال ها قبل، برنامه ريزي شده بود. بعد از رحلت امام خميني(ره) برنامه ريزي وجود داشت، اثر آن برنامه ريزي در سال78 ظاهر شد. فتنه سال88 مرحله تكميل شده اي از فتنه سال78 بود. بسياري را عقيده بر اين است كه در صورتي كه بعد از فتنه سال78 ريشه هاي آن كاملا قطع مي شد، نظام اسلامي دچار التهابات و فراز و نشيب هاي بعدي و به ويژه فتنه سال88 نمي شد. روزنامه واشنگتن پست در تاريخ 21/8/1389 به نقل از «ري تكيه» عضو شوراي روابط خارجي آمريكا مي نويسد: پس از شكست راه هاي ديپلماسي و تحريم در قبال ايران، آمريكا به فكر راه تازه اي براي دخالت در امور ايران بود. بهانه تراشي در خصوص حقوق بشر و ايجاد گروهي به نام جنبش سبز راه پيشنهادي آمريكا بود كه هنوز هم در حال دنباله گيري آنهاست.
واژه «انقلاب رنگي» و ديگر واژه هايي نظير انقلاب نارنجي، انقلاب گل سرخ، انقلاب گل ميخك، انقلاب شاه بلوطي، انقلاب لاله اي، انقلاب مخملي، جنبش زوبر... به تحولاتي اطلاق مي گردد كه پس از دوران جنگ سرد در ابتدا در برخي كشورهاي اروپاي شرقي و سپس در منطقه قفقاز و بعداً در آسياي مركزي رخ داده و كارگزاران اين نوع تحولات سعي در گسترش آن به ساير كشورهاي ناهمسو از جمله ايران داشته اند. نكته اساسي در روند اين تحولات اين است كه انقلاب هاي رنگين همواره تجربه موفقيت آميزي نبوده از جمله اينكه اين سناريو در بلاروس كه با نام «جنبش زوبر» كليد خورد. نتوانست نتيجه موفقي را كسب نمايد به همين ترتيب طراحان خارجي انقلابهاي رنگي تجربيات خود را در لبنان مورد آزمون قرار دادند اما نه تنها شكست خورد بلكه نتيجه معكوسي براي رقباي آنان داشت.
مهم ترين رهيافت نظري كارگزاران خارجي براي تغيير و دگرگوني حاكميت جمهوري اسلامي ايران «جنگ نرم» يا «دگرگوني بي خشونت» است. مباني اين رويكرد بر اين موضوع استوار است كه ايران به علت برخورداري از سوابق دموكراسي، وجود نهادهاي مردم سالار و همچنين پتانسيل هاي موجود براي حركت هاي مردمي و غيردولتي از استعداد بالايي براي تغيير نظام سياسي به روش غير خشونت آميز برخوردار است. در رابطه با «دگرگوني بي خشونت»، دو نظريه كه از سوي بنيادها و تئوري پردازان غربي به ويژه آمريكايي براي جمهوري اسلامي ايران، مورد توجه بوده است، عبارتند از يك- نظريه مربوط به فرآيند دموكراسي شدن هانتينگتون دو- نظريه مبارزات سياسي بي خشونت جين شارپ.
هانتينگتون در كتاب موج سوم دموكراسي با رهيافت تجويزي، فرايند دموكراسي شدن را مطرح ساخت. جين شارپ نيز در كتاب هاي خود از جمله «از ديكتاتوري تا دموكراسي»، راه هاي مبارزه با اقتدار را در تاريخ تحولات سياسي مورد بررسي قرار داد. علاوه بر اين، موسسه آلبرت اينشتين با مسئوليت جين شارپ و هلوي براساس ديدگاه موصوف سرمايه گذاري در ايران را شروع كردند. شارپ در يك مصاحبه اي مي گويد «كار ما اثر بسيار مهمي در ايران داشته البته متأسفانه هنوز حركتي كاملا موفقيت آميز نداشته است.»
مارك پالمر نويسنده گزارش «ايران- آمريكا، رهيافت جديد» در استدلال خود، صراحتا با ايده تهاجم نظامي عليه جمهوري اسلامي ايران مخالفت كرده و اعلام نموده ايران به لحاظ وسعت سرزميني، كميت جمعيت، كيفيت نيروي انساني، امكانات نظامي، منابع طبيعي سرشار و موقعيت جغرافيايي ممتاز در منطقه خاورميانه و نظام بين الملل به قدرتي كم مانند تبديل شده كه ديگر نمي توان با يورش نظامي و جنگ سخت آن را سرنگون كرد. در پايان اين گزارش با منتفي دانستن هرگونه گفت وگو و مذاكره مستقيم با مقامات ايراني آمده است «گفت وگو فقط حكومت ايران را تقويت و محكم مي كند. بايد از طريق انزوا و تقويت مخالفان داخل و خارج حكومت در جهت تغيير اين رژيم تلاش كرد.»
اين وضعيت باعث شد تا موضوع ايران به عنوان يك معما و سؤال بزرگ در ميان استراتژيست ها، سياستمداران و محافل فكري متصل به قدرت جوامع غربي مورد توجه جدي قرار گيرد. «مارك پالمر» مدير دپارتمان تحقيقاتي مركز سياست خارجي سابان در موسسه «بروكينگز» و عضو كميته خطر جاري در پاسخ به اين معما اظهار داشت تنها راه مبارزه با نظام جمهوري اسلامي، پيگيري مكانيسم هاي جنگ نرم و استفاده از تكنيك هاي عمليات رواني و تبليغاتي با استفاده از سه تاكتيك دكترين «مهار»، «نبرد رسانه اي» و «ساماندهي و پشتيباني از نافرماني مدني» است.
بعد از انتخابات نهم رياست جمهوري، مدل دگرگوني سازي ايران مسير جديدي پيدا كرد. دلايل متعددي نشان مي دهد كه مدل «مكانيزم فروپاشي» جين شارپ و «فرآيند فروپاشي» هانتينگتون جهت راه اندازي انقلاب مخملي بيشتر مورد توجه قرار گرفته است. زيرا با پيروزي اصولگرايان در انتخابات 1384، نظر اكثر دولتمردان و تئوري پردازان و رسانه هاي غربي اين بود كه اصلاحات شكست خورده است در همين راستا، روز 26 بهمن 1384، كاندوليزا رايس به ساختمان كنگره ايالات متحده آمريكا رفت و درخواستي مبني بر افزايش بودجه 75 ميليون دلاري انقلاب مخملي ايران، با هدف حمايت بيشتر از فعاليت هاي اپوزيسيون سياسي داخل كشور ارائه كرد. او در سخنراني آن روز خود، خواستار توجه ايرانيان به شيوه عمل سياسي جنبش همبستگي لهستان شد؛ جنبشي كه لهستان كمونيستي را از ميان برداشت، اما كشورش را زير چتر واشنگتن برد. چهار روز پس از انتشار طرح رايس براي لهستانيزه كردن ايران، دفتر ويژه ايران در طبقه دوم وزارت امور خارجه آمريكا، با حمايت رايس آغاز به كار كرد. بعدها اين پروژه توسعه يافت و برنامه هاي متنوعي براي آن تدارك ديده شد. برنامه هاي فراهم شده در دوره بوش در دوره اوباما با شدت بيشتري دنبال گرديد.
در جنگ نرم همانند ديگر جنگ ها، مهندسي بر عناصر اصلي و حوزه هاي مهم صورت مي پذيرد. در جنگ نرم براي چهار حوزه اصلي مديريت اعمال مي گردد. اين چهار نوع مديريت عبارت است از:
1- مديريت ادراكات
دشمن در جنگ نرم از طريق مديريت ادراكات، به دنبال ايجاد تغيير بنيادي در جامعه هدف مي باشد. در اين مديريت، عامل جنگ نرم به دنبال شناخت باورها و اعتقادات در جامعه هدف بوده و پس از آن با سرمايه گذاري بر ظرفيت هاي فكري و اعتقادي مخالف و ايجاد شك و ترديد در باورهاي اصلي به مسئله سازي روي آورده و تلاش مي كند تا با «تبديل يقين ها به شك ها» نظام فكري يك جامعه را متزلزل سازد. با پيدايي شك و ترديد درحوزه ادراكات و تزلزل در باورها و ارزش ها، زمينه هاي واگرايي اجتماعي نسبت به نظام و ساختار سياسي فراهم مي گردد.
2- مديريت احساسات
در جنگ نرم، دشمن به دنبال ايجاد واگرايي بين مردم و نظام سياسي بوده و با تشديد واگرايي مي خواهد مردم را در برابر حكومت قرار دهد. براي تحقق چنين هدفي، دشمنان از طريق مديريت احساسات و عواطف جامعه، تلاش مي كنند با «تبديل حب ها به بغض ها» و عمليات رواني بر روي اذهان و افكار عمومي، اعتماد عمومي به نظام را سلب كرده و انگيزه هاي مخالف جويي را در آنان تقويت كنند.
3- مديريت تصميمات
يكي از مهم ترين مسائل در جنگ نرم، تأثيرگذاري دشمنان بر حوزه تصميم گيري كشور و جامعه هدف مي باشد. با خلق مسايل جديد، تحريك احساسات و مديريت در ادراكات، دشمنان تلاش مي كنند بر فرايندهاي تصميم گيري تأثير گذاشته و مسئولان و مقامات حكومتي را در مسيرهاي مورد نظر خود جهت دهند.
4- مديريت تحريكات
ايجاد بي ثباتي، ناآرامي و بحران سازي براي بر هم زدن تعادل ساختار سياسي، از اهداف دشمنان در جنگ نرم از طريق بسترسازي براي نافرماني مدني به شمار مي آيد. براي رسيدن به چنين هدفي دشمنان در عرصه جنگ نرم، پس از فرهنگ سازي، شبكه سازي هاي اجتماعي را در دستور كار قرار داده و با سازماندهي نيروهاي همراه و همسو و مخالف نظام به تحريك آنان پرداخته و با مسئله سازي آنها را وارد صحنه مي كنند. تشويق براي خطرپذيري و ريسك پذيري بالا يكي از شگردهاي دشمنان در اين حوزه براي تشديد مقابله هاي مردمي با نظام مي باشد.
بنابراين اهداف و فرايند جنگ نرم را مي توان در مدل زير خلاصه كرد:
تغيير باورها و اعتقادات
تغيير افكار
تغيير رفتار
تغيير ساختار سياسي
اهداف درجنگ نرم
به گزارش روزنامه واشنگتن پست، فتنه جرياني بود كه مي توانست به غرب كمك هاي شاياني درجلوگيري از پيشرفت هاي هسته اي ايران بكند ولي نتوانست. براساس اين گزارش وي درادامه خاطرنشان مي كند: تقويت مجدد اين جريان هنوز هم ازدستوركار آمريكا خارج نشده و اين كشور درتلاش براي يافتن راه هاي جديدي براي نفوذ در ميان سران اين جريان است.
پايگاه خبري كانزاسيتي به نقل از كاندوليزا رايس وزير اسبق امور خارجه درنشست« 980S KMBZ Business » ضمن اذعان برشكست جريان عقيم مانده فتنه و شكست سران درسال گذشته درسخناني از عدم تغيير درسياست هاي آمريكا درقبال ايران و ادامه سرمايه گذاري غرب برسر جريان مخالف جمهوري اسلامي خبر دادو گفت: به زودي شخص ديگري چهره خواهد شد و سركردگي جريان هاي مخالف را در دست خواهد گرفت و به نبرد با جمهوري اسلامي خواهد پرداخت.
هيلاري كلينتون وزير خارجه آمريكا نيز در مصاحبه با شبكه تلويزيوني ABC با نااميدي از احتمال توفيق فتنه گران مي گويد: من تنها مي توانم اميدوار باشم به اين كه تلاش هايي داخل ايران توسط رهبران مسئول مدني و مذهبي صورت گيرد تا حكومت را به دست گيرند.وزير امورخارجه آمريكا همچنين درنشست شوراي روابط خارجي آمريكا صراحتاً اعلام مي كند كه كشورش تلاش مي كند از نيروهاي دموكراتيك درايران حمايت كند. اما شيوه اي كه اين نيروها را تضعيف نكند يا آنها درمعرض خطر قرارنگيرند، سياست ما حمايت از آزادي و حقوق بشر در داخل ايران است. درهمين زمينه به اظهارنظر علني پرداختيم. همچنين دراين باره تلاش كرديم تا ايراني ها را به وسايل ويژه، وسايل فناوري كه براي ارتباط با يكديگرو اعلام نظرات خود نيازمند آن هستند، مجهز كنيم.
جوزف ناي، صاحب نظريه قدرت نرم نيز درسخناني درشوراي فرهنگي انگليس مي گويد: من با هرگونه استفاده نابجاي غرب از قدرت سخت عليه ايران مخالفم، اگر غرب از قدرت سخت عليه ايران استفاده كند نسل جوان ايراني را از مسيركنوني منحرف ساخته و به دست حكومت مي كشاند. درحال حاضر تغييرات فرهنگي و اجتماعي داخل ايران براي دراز مدت درجهت صحيح در حال حركت است. اگر روند تحولات كنوني درايران ادامه پيدا كند، نظام ديني براي حفظ اعتبار خود روزبه روز با دشواري هاي بيشتري مواجه خواهد شد. من بر اين باورم كه اگر تغييرات فرهنگي و اجتماعي مطلوب غرب در ايران اتفاق بيفتد، درنهايت اين رژيم تغيير خواهد كرد.
مايكل گرسون-نويسنده سخنراني هاي جورج بوش- از عناصر نو محافظه كار است وبرنامه هسته اي ايران را كابوسي بزرگ براي آمريكا مي داند. وي در روزنامه واشنگتن پست تاكيد مي كند: ماه گذشته ريچارهاس يكي از همكاران سابق من در دولت بوش كه اكنون رئيس شوراي روابط خارجي آمريكاست، در نيوزويك نوشت: «تغيير رژيم در ايران با جنبش سبز به يك فرصت استراتژيك تبديل شده است. بدين ترتيب مي توان توقف برنامه هاي هسته اي جاه طلبانه ايران را كه از راه گفت وگوهاي شكست خورده عملي نشده، عملي كرد.»
غائله پس از انتخابات رياست جمهوري دهم كه براي مدتي فضاي كشور، خصوصا تهران ام القراي جهان اسلام را دچار بحران و ناامني ساخت، يكي از همين اتفاقات مهم و بصيرت زايي بود كه دراين ماهيت جريان وابسته به بيگانه و دشمن كه سال ها تحت پوشش خط امام و انقلاب چهره واقعي خود را پنهان كرده و مترصد آن بود تا در زمان مناسب تيشه به ريشه انقلاب بزند، نقاب از رخ منافقانه آنان برانداخت و آنان را رسوا ساخت.
جرياني كه از ابتدا با شعار انتخاباتي آرماني و همراهي با امام و ولايت وارد عمل شد و در انتها به تقابل با انديشه هاي حضرت امام راحل و اصل ولايت پرداخت و آن قدر در اين راه ساختارشكنانه پيش رفت كه نه تنها در برابر اصول نظام، انقلاب، امام، مقام معظم رهبري و امت اسلامي قرارگرفت. بلكه با رذالت هرچه تمام، در روز عاشورا كه همه عالم گريان و عزادارند به خون خدا اهانت مي كند.
آنهايي كه تا ديروز تظاهرات عليه خدا، انتقاد از معصومين را تجويز مي كردند و قيام عاشورا را محصول خشونت مي دانستند، يا ضروريات دين را انكار كرده و انتظار فرج را سراب دانسته و انديشه امام را موزه مي سپردند، در روز عاشوراي حسيني پرده از چهره واقعي خود برداشته و همراه با يزيديان ماهيت واقعي خود را آشكار كرده و عوامل ضدانقلاب كه حرمت عاشورا را شكستند را عزاداران حسيني ياد كردند.
كساني كه براساس يك سناريوي طراحي شده «تقلب و دروغ» را به عنوان رمز آشوب انتخاب كرده بودند تا از پذيرش نتيجه انتخاباتي كه خود را بازنده اصلي آن مي دانستند، خودداري كرده و خواسته هاي خود را با تحميل فشار به نظام دنبال كنند، مخالفت خود را بلافاصله پس از اعلام نتايج انتخابات درقالب قانون شكني نمايان كرده و با زيرسؤال بردن نهادهاي برگزاركننده انتخابات و صدا و سيما و شوراي نگهبان و... خواستار حضور عوامل خود به خيابان ها شدند.
با ورود هواداران كانديداي ورشكسته به خيابان ها و زمينه سازي براي آشوبهاي خياباني و درخواست غيرقانوني ابطال كل انتخابات، ساختارشكني عليه اصول نظام و قانون اساسي آغاز مي گردد.
برهمين اساس لايه پنهان اين جريان از پوشش سياسي خود خارج گرديده و اهداف اصلي خويش را در ابعاد اجتماعي- فرهنگي مطرح كردند. مقاصدي كه به زعم خويش مي خواستند پس از رسيدن به قدرت دنبال كنند. لذا به سرعت درصدد تغيير شعارهاي خويش در جهتي خلاف آرمان هاي امام و انقلاب برآمده و با اهانت به تصوير ملكوتي آن امام خوبي ها و مهرباني ها در دانشگاه تهران، در روز قدس نغمه شوم «نه غزه و نه لبنان» سر داده و در 13 آبان به سراغ اصل اسلاميت نظام رفته و از «جمهوري ايراني در مقابل جمهوري اسلامي» سخن به ميان آوردند.
مشاور اسبق امنيت ملي آمريكا در ارائه خط كاري به اغتشاشگران پس از انتخابات گفته بود: «ما بايد توجه خود را به نقش روزافزون سپاه پاسداران و بسيج معطوف كنيم. چگونه اپوزيسيون مي تواند بدون جنگ و درگيري آنها را خلع سلاح كند». گري سيك در وبلاگ شخصي خود خطاب به سران فتنه در داخل كشور تأكيد مي كند تا سپاه و بسيج را از ميدان خارج نكنيد، نتيجه نمي گيريد.
حادثه سال گذشته در كشور براساس برنامه ريزي دشمنان خارجي انقلاب اسلامي مخصوصا آمريكا، انگليس و رژيم اشغالگر قدس بود كه با مديريت مستقيم فتنه 88، با بكارگيري عوامل ضدانقلاب و استفاده از برخي از گروه ها، جريان ها و شخصيت هاي سياسي به مرحله اجرا گذاشته شد. قانون شكني فتنه گران و حمايت و سكوت برخي از افراد و گروه ها نه تنها به سرمايه اجتماعي و حيثيت بين المللي كشورمان به شدت لطمه زد بلكه فرصت هاي بسياري را از كشورمان گرفت. اين غائله قطع نظر از همه تلخي هايش، پيام ها و نكات عبرت آموز بسيار مهمي داشت كه با تحليل موشكافانه و درك عميق آن مي توان تداوم حركت بالنده انقلاب اسلامي را در سال هاي آتي ضمانت كرد.
با واكاوي جنگ نرم مي توان دريافت كه دشمنان نظام سال ها پيش، طرح ها و برنامه هاي خود را عملياتي كردند و علي رغم هشدار جدي رهبر حكيم و فرزانه انقلاب به مسئولين و ملت، متأسفانه اين حركت خزنده تحولاتي را به تدريج در جامعه صورت مي داد كه فرصتي شد تا جريان مدعي، با هدف انتقام گيري خود را به جامعه تحميل كند، البته در اين راه قدرت طلبان كه ميل به دنياطلبي و خوي اشرافيت داشتند، مسير آنها را هموار مي كردند.
از ديگر پروژه هايي كه مي توان آن را آغازي براي پايان عمر فتنه به شمار آورد، ايجاد اغتشاش و درگيري در روز 13 آبان بود.
پروژه هايي ديگر نظير 16 آذر كه اهانت به حضرت امام خميني(سلام ا... عليه) و پاره كردن عكس آن بزرگوار را در پي داشت، همچنين اقدام بي سابقه و هتاكانه اين جريان در روز عاشورا و به آتش كشيدن خيمه هاي عزاداري، ضرب و شتم عزاداران حسيني و اهانت به مقدسات كه صحنه تقابل با عاشورا را به نمايش گذاشته، زمينه ساز قيام عاشورايي نهم دي ماه شد كه از آن مي توان به عنوان «روز مرگ قطعي فتنه» نام برد.
مردم وفادار و شهيدپرور ايران كه سال ها اوج دلدادگي خود را به اسلام عزيز؛ آرمان هاي انقلاب امام راحل عظيم الشان؛ شهيدان والامقام و مولا و مقتداي خود حضرت آيت الله العظمي امام خامنه اي ارواحنا له الفداه را در همه صحنه هاي عشق آفرين دوران انقلاب؛ دوران دفاع مقدس؛ و صحنه هاي ديگر نشان داده بودند با بهره گيري از آموزه هاي تفكر زلال عاشورايي؛ تفكري كه عمري در زير آن چتر و علم و كتل بر سر و سينه زده بودند بپا خواستند. تا نقشه هاي از پيش طراحي شده شيطان بزرگ و عوامل داخلي و خارجي آنان و فتنه گران را بدهند.
و حماسه نهم دي ماه روز قيام عاشورايي در برابر يزيديان زمان بود، روزي كه مقام معظم رهبري آن را به واسطه حركت عظيم و فوق العاده مردم، تجلي دست قدرت خدا و حركتي ماندگار خواند و آثار و بركات اين روز را چنين مي توان برشمرد:
حضور بي نظير، گسترده و چشمگير مردم در تظاهرات سراسري نهم دي ماه در محكوميت اهانت به مقدسات، حماسه عاشورايي مردم هوشيار ايران در طول سه دهه تاريخ انقلاب اسلامي است كه به قول رهبر عزيز انقلاب نشانگر اين واقعيت است كه هر مقدار ريزش بوده، دو برابر آن رويش به وجود آمده است.
از يك منظر روز نهم دي ماه را مي توان روز فرقان ناميد، روزي كه جبهه حق و باطل كاملاً شفاف و روشن شد.
نهم دي روز تجديد بيعت با ولايت بود. روز حضور تاريخي ايران براي ابراز عشق و ارادت ملت به اصل مترقي ولايت فقيه بود. روزي كه ملت به صورت خودجوش براي دفاع از حريم ولايت به صحنه آمد و اعلام كرد تنها از ولي امر مسلمين به عنوان فصل الخطاب نظام تبعيت مي كند.
حركت مردم در 9 دي تصوير كاملي از صحنه هاي عمق باور مردم به مباني ديني و علاقه مندي به نظام اسلامي بود. حضوري كه نشان دهنده اخلاص مردماني بود كه بدون هيچ چشم داشتي براي دفاع از ارزش هاي ديني خود جانشان را تقديم نظام خواهند كرد.
حضور حماسي مردم در روز نهم دي اتمام حجتي بود براي مسئولين، خواص و فتنه گران. نخست اين كه اين حضور درخواستي از مسئولين داشت كه، همان طور كه رهبر معظم انقلاب مسئولان را در برخورد با حوادث اخير به اعمال كامل و قاطع (مرقانون) موظف كردند، دوم اين كه خواص بايد در شرايط فتنه كه كار دشوار و تشخيص سخت است، بايد به روشنگري بپردازد و سرانجام اين حضور هشداري بود به فتنه گران كه بيش از اين در برابر اهانت ها و اغتشاش گري آنان سكوت نخواهند كرد.
شناخت «لحظه و نياز» و اقدام متناسب با آن يكي از ويژگي هاي مهمي است كه رهبر معظم انقلاب به آن اشاره داشتند. در نهم دي ماه امت مسلمان ايران (برخلاف كوفيان كه در لحظه نياز و اقدام متناسب به وظيفه خود عمل نكردند) ثابت كردند از برخي خواص هم بهتر نياز را تشخيص مي دهند و در لحظه مناسب اقدام مناسب هم به عمل مي آوردند.
حضور گسترده مردم در اين روز دشمنان نظام اسلامي را نااميد و توطئه هايي آنان را خنثي و اميد را در دل متدينين زنده كرد. مردم براي نظامي كه برآمده از ارزش هاي ديني است و با نثار خون هزاران شهيد آن را به دست آوردند، حاضر نمي شوند كوچكترين معامله اي بر سر آن انجام شود و اين حضور باعث شد چشم طمع دشمنان را كور شود.
اگرچه نهم دي ماه روز مرگ فتنه و 22 بهمن روز دفن فتنه سال گذشته بود، اما نبايد فراموش كرد جامعه اسلامي داراي دشمنان زيادي است كه هر روز فتنه ديگري را برنامه ريزي مي كنند. اميد است كه با شاخص ولايت و امامت در مسير امام، آن عارف عشق آفرين و شهيدان والامقام لحظه اي از پاي ننشينيم.
طي اين مرحله بي همرهي خضر مكن
ظلمات است بترس از خطر گمراهي

يکشنبه|ا|11|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: کيهان]

[مشاهده در: www.kayhannews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 221]