واضح آرشیو وب فارسی:قدس: آقاي رئيس جمهور! بيشتر پيش ما بيا
رضا خوش نويس
1 - ملاقات با آقاي رئيس جمهور در سالن دوازده هزار نفري آزادي اتفاق ميمون و خجسته اي براي ورزش بود. اين ذوق و شوق را مي شد در چهره كشتي دوستان كه چكيده اي از اين جامعه بزرگ بودند ديد. اگرچه سرانجام اين ملاقات با خاطره خوشي به پايان نرسيد و تيم ملي كشتي آزاد ايران در ثانيه هاي پاياني قهرماني جام جهاني را از كف داد، اما اين هم جزئي از ذات ورزش است كه هميشه تمام اتفاقهاي خوب يك جا نمي افتد و شكست پشت هر حادثه و در كوتاهترين زمان ممكن شما را تهديد مي كند كه اگر غير از اين بود، حتماً به احترام ميزباني شايسته ايران، قدمت دور و درازش در كشتي، سيل تماشاچيانش در سالن آزادي و هزار جور دليل منطقي و محكمه پسند ديگر بايد آن 12 ثانيه هم به خير و خوشي مي گذشت تا جلوي چشم آقاي رئيس جمهور اشك پهلوان ما بر تشك نچكد.
2 - ملاقات با آقاي رئيس جمهور در سالن 12 هزار نفري آزادي حتماً براي ايشان هم اتفاق مثبت و مؤثري بوده است، آنجا كه به چشم خود ديد ورزش چگونه توده را به وجد مي آورد و حس وحال جواناني را كه عرق ملي خود را در قالب يك ورزشكار در حال نبرد جستجو مي كنند. او به چشم خود ديد كه اين همه شور و هيجان را در هيچ تجمع سياسي نمي توان يافت. او درك كرد ورزش هم دغدغه مردم است، درست مثل آب، برق، نان و...
او جوانهايي را ديد كه با يك شكست اشك ريختند. اين درس ورزش است. باختن و دوباره به پا شدن براي تلاش و پيروزي. او ديد كه حضورش چگونه مي تواند پشت گرمي دست اندركاران ورزش باشد. آنها كه همه زورشان را مي زنند تا با بودجه هاي نه چندان دندانگير صورت ورزش را سرخ نگه دارند. همان جا كه آبرويشان در گرو وارد شدن يك توپ به دروازه و يا لغزيدن پاي يك كشتي گير روي تشك است تا به صليب نقد كشيده شوند.
3 - آقاي رئيس جمهور حضور شما در سالن 12 هزار نفري آزادي اتفاق خجسته اي براي اهالي كشتي بود، اما چند صد متر آن طرفتر ورزشگاه يكصد هزار نفري فوتبال هم چشم به راه شماست. اين قبول كه كشتي به سبب قدمت و موي سفيد گوش شكسته هايش در اولويت باشد، اما با كسب رخصت از ايشان فوتبالي ها هم التماس دعا دارند. قبول بفرماييد كه كثرت مخاطبان آن طرح چنين خواسته اي راموجه مي كند. آن يكصد هزار نفر هم طالب ملاقات يك رئيس جمهوردر جمع خود هستند. روز بازي با عربستان چطور است؟ روز خوبي براي يك ملاقات نيست؟
4 - آقاي رئيس جمهور، حضور شما در سالن 12 هزارنفري آزادي گواه از توجه شما به مقوله ورزش داشت واز اين جهت است كه بر خجسته و ميمون بودنش تأكيد داريم، حتي ملاقاتهاي گاه و بيگاه شما با تيمهاي ملي و يا سر زدن به تمرينات آنها و حتي در مواردي ريزتر مثل امتحان كردن ميزان آمادگي ميرزاپور در آستانه جام جهاني يا اين اواخر سفارش به بازگشت كريمي به تيم ملي نيز براين علاقه و توجه صحه گذاشت، اما پرسش اين است كه صرف حضور كافي است؟آيا درد دل ورزش هم به گوش شما مي رسد؟ پروژه خصوصي سازي فوتبال مدتهاست كه عقيم مانده است و فوتبال دولتي كه هزينه هاي فراواني روي دست شما گذاشته و روند حركتي اين ورزش را مختل كرده است.
ساخت و سازهاي فضاهاي ورزشي خوب پيش مي رود، اما همان طور كه مي بينيد هنوز هم تنها ورزشگاههاي استاندارد پايتخت كه مي توان در آنها مسابقات بين المللي بر گزار كرد، همين آزادي است كه آن هم يك روز در آن تشك كشتي پهن مي كنند و فردايش دروازه فوتسال در آن مي كارند. غير از فوتبال و كشتي كه نور چشمي ها هستند، ديگران هم با مشكلات ريز و درشتي دست به گريبان هستند. سري هم به آنها بزنيد، حرفهاي زيادي براي گفتن دارند.
سه|ا|شنبه|ا|20|ا|اسفند|ا|1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 102]