نتايج يك تحقيق نشان داد: ورزش افزايش وزن بعد از ترك اعتياد را كنترل مي‌كند

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: نتايج يك تحقيق نشان داد: ورزش افزايش وزن بعد از ترك اعتياد را كنترل مي‌كند
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: قهرماني - همگاني

تاثير يك دوره فعاليت بدني 12 هفته‌اي بر عوامل آمادگي جسماني، آنتروپومتريكي و ليپيدهاي پلاسمايي افراد معتاد براي پس از دو ماه ترك مصرف مواد مخدر عنوان تحقيقي است كه توسط ابراهيم بني‌طالبي (عضو هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي شهركرد)، دكتر محمد فرامرزي (استاديار دانشگاه شهركرد)، سيامك تكش (كاشناس ارشد تربيت بدني) و جهانبخش خسروزاده (كارشناس ارشد تربيت بدني) مورد بررسي قرار گرفته است.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در اين تحقيق آمده است: در طول 14 سال اخير افزايش معناداري در تعداد افرادي كه مايل به شركت در برنامه‌هاي درماني مواد مخدر هستند ديده شده است. يكي از نگراني‌ها در درمان مواد مخدر مربوط به جنبه افزايش وزن و اختلالات تغذيه‌اي بعد از ترك است. به تازگي، محققان دريافتند كه چاقي بعد از ترك سيگار به عنوان يك عامل بيماري قابل پيگيري و به همراه مرگ و ميرهاي ناشي از آن، منجربه تحميل يك هزينه 117 بيليون دلاري در سال مي‌شود.

هم‌چنين نشان داده شده است كه مصرف مواد و الكل، سيستم پاداش عصبي در مغز را تحت تاثير قرار مي‌دهد و مي‌تواند منجربه اين موضوع شود كه غذاي اضافي به عنوان جانشين مواد مخدر براي تحريك آن مراكز عصبي در مغز فرد مي‌شود. فعاليت بدني مي‌تواند براي ذخيره، حفظ و كنترل تعادل انرژي سودمند بوده و افزون بر اين مي‌تواند به كاهش وزن و جلوگيري از افزايش وزن كمك كند.

در اين تحقيق در مجموع 62 فرد بهبود يافته از اعتياد بين سنين 35-20 سال كه مدت 30 تا 60 روز از ترك مواد آنها مي‌گذشت به عنوان نمونه انتخاب شدند. به طوري كه خود اين افراد طول دوره پاكي (قطع مصرف) خود را گزارش كرده بودند. شركت كنندگان تحت نظارت محقق به طور تصافي به دو گروه تجربي (32 آزمودني) و كنترل (30 آمودني) تقسيم شدند. 38 آزمودني تا پايان طرح باقي ماند (20 نفر در گروه تجربي و 18 نفر در گروه كنترل).

گروه تجربي و كنترل بعد از 12 هفته ترك مواد، افزايش وزن را تجربه كردند. بعد از ترك مواد سه مرحله وجود دارد، نخستين مرحله مربوط به تغييرات وزن بوده و در اوايل دوران بازپروري (يك تا شش ماه) است. افراد در اوايل بازپروري اختلالات تغذيه‌اي پرخوري را تجربه مي‌كنند و از غذا به عنوان يك جايگزين مواد مخدر و ارضاء ولع مصرف مواد استفاده مي‌كنند.

يكي ازدلايل افزايش وزن آن است كه نيكوتين و مواد مخدر سرعت متابوليسم را افزايش مي‌دهد. ورزش و فعاليت بدني مستقل از هرگونه رژيم غذايي تاثير قابل توجهي بر وزن بدن دارد. ورزش، بدون تغيير در برنامه رژيمي منجربه كاهش در افزايش وزن و BMI گرديد. در پايان اين مطالعه افرادي كه ورزش كردند، افزايش وزن دو و نيم كيلوگرمي را نشان دادند. علي‌رغم انتظار كاهش وزن در پاسخ به فعاليت بدني اين مطالعه نشان داد كه نه فقط كاهش وزن در پاسخ به ورزش وجود نداشت، بلكه افزايش وزن معناداري در نتيجه‌ي ترك مواد مخدر وجود داشت. همان طور كه ذكر شد افزايش وزن اجتناب‌ناپذير نيست، اما فعاليت بدني با شدت متوسط 180 دقيقه‌اي در هفته مي‌تواند افزايش وزن در گروه با فعاليت ورزشي را در مقايسه با گروه كنترل تعديل نمايد. با توجه به آنچه بيان شد الگوهاي تغذيه‌اي غلط و افزايش وزن بعد از دوره برگشت از مصرف مواد مخدر و الكل مشاهده شده است. درمجموع مطالعات نشان داده‌اند كه رژيم گرفتن براي پيشگيري از اين افزايش وزن ناكارآمد بوده و ممكن است با تلاش براي ترك متناقض باشد. بنابراين فعاليت بدني مي‌تواند براي جلوگيري و كنترل افزايش وزن متعاقب ترك مواد مخدر و سيگار مفيد و كارآمد باشد.

در اين تحقيق در عوامل آمادگي جسماني مرتبط با سلامتي، يعني استقامت عضلاني، انعطاف پذيري و ميزان حداكثر اكسيژن مصرفي در سطح معناداري پس از 12 هفته ورزش افزايش معناداري مشاهده شد. در حالي كه در گروه كنترل در اين مدت افزايش معناداري مشاهده نشد. نتايج اين تحقيق افزايش معناداري در كلسترول و TG، نيز افزايش معناداري در LDL-C در گروه كنترل مشاهده شد. با اين حال، در گروه ورزشي فقط در TG و VLDL افزايش معناداري مشاهده شد.

هم‌چنين ليپوپروتئين پرچگال HDL-C در گروه كنترل و ورزشي تغيير معناداري نداشت. اين موضوع شايد به اين دليل باشد كه فقط تمرينات با شدت بالا و طولاني مدت مي‌تواند غلظت آن را افزايش دهد و تمرين مورد استفاده در اين مطالعه از شدت و مدت كافي برخوردار نبوده است، زيرا شدت كافي براي افزايش HDL-C، 85 درصد حداكثر اكسيژن مصرفي است. در حالي كه شدت فعاليت انجام شده در اين مطالعه به دليل وضعيت آزمودني‌ها از 70 درصد اكسيژن مصرفي فراتر نرفت. به طور كلي به نظر مي‌رسد فعاليت ورزشي تاثير مثبتي بر تركيب بدني و عوامل آمادگي جسماني افراد معتاد پس از ترك داشته باشد و از افزايش عوامل خطرزاي قلبي و عروقي جلوگيري مي‌نمايد. با اين حال، براي مشخص شدن آثار مختلف فعاليت ورزشي در گروه‌هاي سني و جنسي و ساير عوامل بيوشيميايي و مرتبط با سلامتي مطالعات بيشتري موردنياز است.

انتهاي پيام

سه|ا|شنبه|ا|20|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 296]