صله رحم؛ يكي از بهترين آداب نوروزي است

واضح آرشیو وب فارسی:قدس: صله رحم؛ يكي از بهترين آداب نوروزي است
* خجسته ناطق
نوروز نشانه زندگي و زنده بودن انسان و طبيعت است. آيين جالبي است كه با قلب و روح هر ايراني پيوند خورده و هر سال اميد به

زندگي بهتر را در دل ما زنده مي كند. مراسمي كه در ايام نوروز برگزار مي شود، همگي جالب و آرماني است و قشنگ ترين آنها سفره اي است كه قبل از سال تحويل در سراسر ايران اسلامي گسترده مي شود و زينت بخش آن كتاب آسماني است كه پس از تحويل سال نو همه آن را مي بوسند و آياتي چند به دليل تبرك تلاوت مي كنند. سپس مراسم ديد و بازديد آغاز مي شود. در اين ايام فرخنده دلها سرشار از مهر و محبت مي گردد و كينه ها از خاطر مي رود.
محمدعلي واعظ موسوي، مشاور مذهبي از صله رحم به عنوان يكي از آداب جالب و به ياد ماندني عيد نوروز نام مي برد و مي افزايد: نام «نوروز» خود يك دنيا پيام دارد؛ اول اينكه بهار آغازگر آن است در اين روز، سال نو مي شود و طبيعت جان مي گيرد. در آموزه هاي ديني دستور داريم از طبيعت درس بگيريد و همان گونه كه طبيعت نو مي شود، با افكار نو سال را آغاز كنيد. البته نبايد به نو كردن لباس و تغيير محيط خود اكتفا كنيم، بلكه لازم است اخلاق و منش ما نيز تغيير يابد و افكار و عادات آزاردهنده را از خود دور كنيم.
وي ادامه مي دهد: در عيد نوروز بايد جشن گرفت، ولي مثل زمان قديم كه كوچكترها به ديدن بزرگترها مي رفتند، نه با اكراه و از روي اجبار، بلكه با طيب خاطر؛ زيرا مي دانستند كه صله رحم عمر انسان را زياد مي كند و موجب فراواني رزق و روزي مي شود و اين يك آموزه عملي براي نوه و نتيجه ها و كوچكترها بود كه به پدربزرگ ومادربزرگ و ساير بزرگان فاميل احترام مي گذاشتند و به اين طريق عملاً درس مي گرفتند كه وقتي سال نو ميشود بايد به بزرگترها توجه كرد تا گمان نكنند كه همچون شيئي كهنه به دست فراموشي سپرده شده اند.
همين مدرس دانشگاه از آداب عيدي دادن و عيدي گرفتن نيز به عنوان رسم جالبي ياد مي كند و مي افزايد: در زمان قديم روي كثرت عيدي فكر نمي كردند؛ روز عيد بزرگان فاميل تعدادي سكه مبارك باد يا اسكناس نو و ارزان قيمت را لاي قرآن مي گذاشتند و به عنوان تبرك به كوچكترها عيدي مي دادند، ولي در حال حاضر مسأله عيدي تغييرهويت داده و تشريفاتي شده است.
اين يكي به دامادش سكه عيدي مي دهد، ديگري به تبعيت از او به عروسش گردن بند اهدا مي كند. نكته ديگر مراسم، حلول سال نو است كه در قديم اگر نيمه شب هم سال تحويل مي شد، بچه ها نمي خوابيدند و يا از خواب بيدار مي شدند و دور سفره هفت سين مي نشستند و آياتي از قرآن كريم مي خواندند و سپس ذكر حلول سال نو هم خوانده مي شد و حتي ذكرها را براي بچه ها ترجمه مي كردند: «اي كسي كه تمام تحولات دست توست. اي كسي كه تمام امور را تو تدبير مي كني. اي كسي كه شب و روز را تو مي آوري. تو حال ما را به بهترين حال قرار بده». اين ترجمه اولين آموزه در سال نو بود. كلاس مختصري بود كه در خانواده تشكيل مي شد. بعد از سال تحويل، دست پدر و مادر را مي بوسيدند و به يكديگر تبريك مي گفتند. بچه ها عيدي مي گرفتند و پدر براي آنان دعا مي كرد. در قديم هنگام سال تحويل حضور اعضاي خانواده در يك مكان پررنگ تر بود، ولي در حال حاضر اين قسمت كمرنگ تر شده، بچه ها مي خوابند و صبح كه بيدار مي شوند اگر يادشان باشد، تبريكي به پدر و مادر مي گويند. از اين گذشته، در قديم هنگام تحويل سال فقط يك راديو روشن بود و اعضاي خانواده بيشتر به يكديگر توجه داشتند، ولي امروزه همه حواس معطوف تلويزيون است و ديگر توجه ندارند كه مثلاً پدربزرگ و مادربزرگي هم هست و يا معمولاً بيشتر افراد دوست دارند سال تحويل را در مكان مقدسي حضور داشته باشند، ولي خيلي وقتها آدم مي تواند سال تحويل كنار مادرش باشد. مگر نه اينكه بهشت زير پاي مادران است، پس انگار آن لحظه در بهشت به سر برده است !

چهارشنبه|ا|21|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس]

[مشاهده در: www.qudsdaily.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 147]