سال دو هزار و يازده، سال اعتراض به بحران و نابرابري از مادريد تا نيويورك

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: سال دو هزار و يازده، سال اعتراض به بحران و نابرابري از مادريد تا نيويورك
تهران / واحد مركزي خبر / اقتصادي 1390/10/09 خبرگزاري فرانسه در گزارشي از نيويورك به قلم بريژيت دوسو نوشت: «برآشفتگان» اروپايي و تظاهركنندگان تسخير وال استريت در سال دو هزار و يازده عصبانيت فزاينده مردم را از نابرابري و قدرت پول و سرمايه بيان كرده اند، عصبانيتي كه بحران اقتصادي نيز آن را تشديد مي كرد. «بهار عرب، تابستان اروپا، پاييز آمريكا» عنوان پلاكاردي در يكي از تظاهرات اشغال وال استريت در نيويورك بود كه ارتباط بين نارضايتي هاي مردمي را در نقاط مختلف جهان نشان مي داد، نارضايتي هايي كه ناشي از عوامل مختلف اقتصادي، سياسي يا اجتماعي بود. قيام هاي مردمي در سال دو هزار و يازده به حدي بود كه هفته نامه آمريكايي «تايم»، شخصيت سال دو هزار و يازده را، «تظاهر كننده» معرفي كرد. تصوير يك جوان كه دهان و بيني خود را با يك پارچه و موهاي خود با يك كلاه پوشانده است، عكس روي جلد اين هفته نامه بود كه در حاشيه آن نوشته شده بود «از بهار عربي تا آتن، از وال استريت تا مسكو». تفاوت ها بين اين جنبش ها بسيار است اما در عين حال نقاط مشترك زيادي هم دارند:جوانان اغلب تحصيلكرده كه به علت بيكاري براي ساختن زندگي خود با دشواري مواجهند، طبقات متوسط كه از كار و فعاليت افتاده اند و ديگر احساس نمي كنند كه رهبران سياسي، مدافع حقوق آنها هستند، قدرت پول و سرمايه كه بسيار زياد است و به شدت بر سياست سنگيني مي كند و نابرابري هاي اجتماعي كه كاملا محسوس است. نخستين اردوگاه معترضان جنبش موسوم به «برآشفتگان» پانزده مه در مادريد پايتخت اسپانيا در ميدان پوئرتو دل سول چند ماه پس از انتشار كتاب استفان اِسِل ديپلمات سابق فرانسوي به نام «برآشفته شويد» بر پا شد. اين كتاب به پرفروش ترين كتاب سال تبديل شد. شبكه هاي اجتماعي به گسترش سريع اين جنبش كمك كردند.

اردوگاه هايي با اندازه هاي متفاوت در بارسلون، والنسيا، ساراگوسا، آتن، ليسبون، پاريس، بيون، بروكسل و حتي تل آويو بر پا شد. تظاهراتي دويست هزار نفري نوزده ژوئن در مادريد برگزار شد. شركت كنندگان در اين تظاهرات بحران اقتصادي و بيكاري همچنين فساد سياستمداران و اختيارات بي حد و حصر بانك ها را محكوم كردند. اول سپتامبر، تظاهركنندگان در تل آويل و حدود پانزده شهر اسرائيل، چهارصد هزار نفر بودند. هفده سپتامبر، جنبش تسخير وال استريت در ميدان محله وال استريت نيويورك شكل گرفت. مونيكا لوپز بيست و پنج شهروند اسپانيايي ساكن مادريد از جمله نخستين كساني بود كه از آن سوي اقيانوس اطلس به اين سو آمده بود تا جزء نخستين معترضان وال استريت باشد. جنبش تسخير وال استريت نيز مانند جنبش برآشفتگان از ارائه مطالبات مشخص خودداري مي كرد كه در نتيجه ممكن بود گروهي تلقي شود كه مطالباتش را شفاف بيان نمي كند تا شمار بيشتري معترض را جمع كند. اين جنبش، نظام سرمايه داري، طمع و فساد ثروتمندان را محكوم مي كرد.

شعار اصلي اين جنبش اين جمله بود: «ما نود و نه درصد هستيم» در مقايسه با يك درصد ثروتمندي كه بر نظام آمريكا حكومت مي كنند. در گسترش اين جنبش نيز شبكه هاي اجتماعي نقش فعالي داشتند. در آمريكايي كه بيكاري بيداد مي كرد و نفوذ پول بر سياست هيچگاه تا اين حد زياد نبود، پيام جنبش تسخير وال استريت به سرعت انتقال يافت. اردوگاه هايي در دهها شهر آمريكا بر پا شد.

تظاهركنندگان كه گاهي هزاران نفر در آن شركت داشتند، قدرت پول و نابرابري را محكوم كردند. قيام مردم آمريكا از مرز گذشت و به كانادا و سپس تا آن سوي اقيانوس اطلس لندن و فرانكفورت، و آن سوي اقيانوس آرام تا سيدني رسيد. پانزده اكتبر، «برآشفتگان» و «تسخير كنندگان» در روز جهاني تظاهرات به يكديگر ملحق شدند كه در رم به درگيري هاي شديد ميان معترضان و نيروهاي امنيتي منجر شد. از آن پس، بيشتر اردوگاه هاي معترضان چه در اروپا و چه در آمريكاي شمالي توسط پليس برچيده شد. اينك «برآشفتگان» و «تسخيركنندگان» تلاش مي كنند راهبرد خود را متحول كنند، به اقدامات دقيق و حساب شده ادامه دهند، مصادره خانه ها و تخليه افراد را محكوم كنند و دريافت ماليات بيشتر از ثروتمندان را خواستار شوند. معترضان از خلع سلاح شدن خودداري مي كنند: تسخير وال استريت قصد دارد از موقعيت درخشاني كه انتخابات رياست جمهوري آمريكا در نوامبر دو هزار و دوازده براي آنها ايجاد مي كند بهره ببرند. به علاوه آنكه نابرابري هاي فزاينده اجتماعي همچنان اعتراضات را تقويت مي كند. پنج دسامبر، سازمان همكاري و توسعه اقتصادي از دولت ها خواست «بي معطلي براي مبارزه با نابرابري» اقدام كنند، نابرابري اي كه هر روز در جهان از جمله كشورهايي كه از نظر سنتي برابري وجود داشته است، بيشتر مي شود. سازمان همكاري و توسعه اقتصادي اعلام كرد فاصله ثروتمندان و فقيران در كشورهاي عضو اين سازمان به بيشترين حد در سي سال گذشته رسيده است. باراك اوباما رئيس جمهور آمريكا نيز اعلام كرد نابرابري به حدي رسيده است كه زمان ركود بزرگ ديگر شاهد آن نبوديم. 73/138/

جمعه|ا|9|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 184]