گروهك منافقين و نگاه ابزاري اتحاديه اروپا به تروريسم

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: گروهك منافقين و نگاه ابزاري اتحاديه اروپا به تروريسم
گروه سياسي: اقدام روز گذشته وزراي خارجه اتحاديه اروپا در خارج كردن نام گروهك تروريستي منافقين از ليست سياه تروريسم بيش از هر چيز نگاه ابزاري اين اتحاديه و نظام ليبرالي غرب را با مقوله حقوق بشر و تروريسم تداعي مي‌كند.
به گزارش خبرنگار سياسي خبرگزاري قرآني ايران (ايكنا) وزراي خارجه اتحاديه اروپا روز گذشته هفتم بهمن ماه تصميم گرفتند گروهك تروريستي منافقين را از فهرست گرو‌هاي تروريستي اين اتحاديه حذف كنند.اين ديپلمات‌ها اعلام كردند كه اين تصميم امروز سه‌شنبه اجرا و علاوه بر آن اطمينان حاصل مي‌شود كه انسداد دارايي‌هاي گروهك منافقين پايان مي‌يابد.

همچنين دادگاه بدوي لوكزامبورگ ماه گذشته ميلادي اعلام كرده بود كه اتحاديه اروپايي اشتباها دارايي‌هايي گروهك منافقين را توقيف كرده است.

اين در حالي است كه دولت كانادا ديروز دوشنبه درخواست براي پيروي از اقدام اتحاديه اروپايي را رد كرد. جيسن پراس، يكي از سخنگويان دولت كانادا تاكيد كرد كه تا دوسال آينده تغييري در بازبيني ممنوعيت چنين گروهي به وجود نخواهد آمد.

از سوي ديگر روزنامه فرانسوي‌زبان «اكسپرس» نيز نوشت كه «فردريك دزانيو» سخنگوي وزارت خارجه‌ فرانسه اعلام كرد: فرانسه در تلاش براي حفظ نام منافقين در ليست سياه گروه‌هاي حامي تروريسم اتحاديه‌ اروپا، دادخواست استينافي را به دادگاه اين اتحاديه ارائه كرده است.

اين سخنگو در ادامه تصريح كرد: فرانسه معتقد است كه قرار داشتن نام گروهك تروريستي منافقين در ليست سياه گروه‌هاي حامي تروريسم اتحاديه اروپا، مطابق با قوانين است و به همين جهت است كه دادخواست استينافي را در مخالفت با تصميم دادگاه اتحاديه مبني بر خروج و حذف نام اين گروه تنظيم و آن را به اين دادگاه ارسال كرده است.

گزارش خبرنگار ايكنا حاكي است اتحاديه اروپا در سال 2002 نام گروهك منافقين را در فهرست سازمان‌هاي تروريستي خود و همچنين در ليست سياه گروه‌هاي تروريستي آمريكا قرار داد.

راستي چگونه مي‌توان ادعاي مبارزه جهان غرب با ترروريسم را پذيرفت و ايگونه اخبار را توجيه كرد.

آنان كه سالياني دراز زير سايه بزرگ ديكتاتور خاورميانه، در پايمال‌كردن حقوق مردمان گوي سبقت از همگان ربودند، اينك آغوش داعيه‌داران حقوق بشر را پناهي امن مي‌يابند. اروپاييان كه مدت‌ها جايگاهي بهتر از ليست سياه ترورپيشگان براي آنان قائل نبودند به ناگاه به صرافت بي‌گناهي‌شان افتاده و بر رفع اتهام از آنان اهتمام مي‌ورزند.

گويي چهره نفاقي كه سال‌ها پيش در نزد مردم ايران رنگ باخته اينك فرنگ‌نشينان را فريفته و به دوگانگي كشانده است.

در حالي كه زخم‌هاي ناجوانمردي‌هاي‌شان بر پيكر ملت‌هاي ايران و عراق هنوز التيام نيافته، متوليان خودخوانده حقوق بشر برآن شدند تا حريم امني براي دوام جناياتشان فراهم آورند.

ماجراي عملكرد تروريستي سازمان مجاهدين موضوعي است كه مورد اتفاق همه كشورهاي دنياست كه به پيشينه اين سازمان پيش از انقلاب اسلامي باز مي‌گردد.

در پرونده اين سازمان پيش از انقلاب اسلامي مواردي وجود دارد كه از ديد كشورهاي غربي در زمره فعاليت‌هاي تروريستي قرار مي‌گيرد.

يكى از مواردى كه هيچ‌گاه از حافظه مردم ايران پاك نخواهد شد، همراهى منافقين با رژيم بعثى عراق در طول 8 سال جنگ تحميلى بود كه طى آن منافقين دوشادوش دشمنان كشورمان با هموطنان خود مى‌جنگيدند و به سمت فرزندان ايران شليك مى‌كردند.

عملكرد گروهك منافقين در قبل از آغاز تهاجم عراق به ايران به گونه‌اى بود كه رژيم بعث عراق از تحليل‌ها، مواضع و نشريات آنها براى برنامه‌ريزى‌هاى خود استفاده مى‌كرد. گروهك منافقين با آغاز جنگ تحميلى عراق عليه ايران موضع فريبكارانه اى را اتخاذ كرد، بدين ترتيب كه در اعلاميه‌هاى آغازين خود، ضمن محكوم كردن تجاوز عراق، حضور نيروهاى خود را در جبهه هاى جنگ به خواست مقامات كشور منوط دانست.

با اين همه، با گذشت هفت روز، در اطلاعيه ديگرى از حضور نيروهاى خود در جبهه‌هاى جنگ خبر داد. كمتر از يك ماه از آغاز جنگ نگذشته بود كه دادستان انقلاب اسلامى آبادان چند نفر از اعضاى اين گروهك را به اتهام جاسوسى بازداشت كرد. اين گروهك در حالى مدعى حضور در جبهه‌ها بود كه اساسا در تحليل‌هايش اين جنگ را جنگى ارتجاعى و ناعادلانه مى‌دانستند.

اعضاى اين گروهك با ناديده گرفتن اين كه عراق آغازگر تهاجم به ايران بوده است و انگار كه يك گروه غيرايرانى است؛ انگيزه ايران از اين جنگ را نه دفاع از كشور كه مورد حمله واقع شده بود بلكه صدور انقلاب و همچنين انگيزه عراق را شكل‌گيرى جريانى قطبى در منطقه دانست.

اين سازمان پس از شكست در انتخابات مجلس شوراى اسلامى در نخستين دوره، خود را به رئيس جمهور مخلوع، بنى صدر نزديك كرد. بنى صدر نيز كه با مشاهده ناكامى‌هاى نظامى ناشى از سياست‌هاى مغرضانه و غلطش در آزادسازى مناطق اشغالى ايران خود را در مخاطره مى‌ديد، سعى كرد پس از ائتلاف با منافقين و به ظاهر چپ‌هاى امريكايى، مناقشات داخلى را گسترش دهد.

غائله اسفند دانشگاه تهران نقطه آغاز مرحله جديد منازعات سياسى بود. در اين روز طى سخنرانى بنى صدر در دانشگاه تهران، منافقين به همراه ديگر طرفداران رئيس‌جمهور مخلوع، مردم حاضر در صحنه و هواداران حزب جمهورى اسلامى حاضر در مراسم را مورد ضرب و شتم قرار دادند.

به رغم تاكيدات حضرت امام خمينى (ره) بر تمركز همه امكانات و نيروهاى داخلى بر دفاع همه جانبه، تداوم بحران آفرينى سياسى منافقين در داخل كشور در نخستين ماه‌هاى آغاز تجاوز به ميهن اسلامى، سرانجام به درگيرى مسلحانه آنان با نيروهاى انقلاب در خرداد سال 60منجر شد.

امام خمينى (ره)، بنى صدر را از فرماندهى كل قوا خلع كردند و مجلس هم راى به عدم كفايت سياسى وى داد. سرانجام وى به اتفاق رجوى با خلبان پيشين شاه به فرانسه متوارى شد و در پى آن نيز سازمان منافقين موجى از ترور و انفجار به اميد براندازى نظام جمهورى اسلامى را در سراسر كشور به راه انداخت.

بنى صدر و رجوى در پاريس به همراهى تعدادى از گروه‌هاى ضد انقلاب گروهى به نام شوراى مقاومت ملى را تشكيل دادند.

رجوى وعده سرنگونى سريع جمهورى اسلامى را طى دو ماه به رهبران سازمان‌هاى هم پيمان داد، اما گذشت زمان، باور متحدان رجوى را نسبت به سخنان وى سست تر كرد.

رجوى در سال دوم عمر شوراى خود ساخته در مقابل تعيين دوره سرنگونى جمهورى اسلامى پاسخ داد: «تا پايان سال آينده، نمى‌توانم به اين سوال جواب بدهم چون مشغول ارزيابى نيروهاى خود هستيم و در ميان نيروهاىمان حلقه مفقوده‌اى داريم كه مشغول يافتن و وصل آن به سازمان هستيم.» به مرور براى همگان ثابت شد كه اين حلقه مفقوده، رژيم بعث عراق بود و رجوى قصد داشت سازمان خود را با آن پيوند دهد.

رجوى از همان نخستين سال سكونت در فرانسه كوشيد تا از طريق پيام‌ها و مصاحبه‌هايش به دولتمردان عراق بفهماند كه او مى‌تواند با زياده‌خواهى‌هاى عراق همراهى كند و حتى تا جايى پيش رفت كه اروندرود را متعلق به عراق معرفى كرد و به جاى اروندرود «واژه شط العرب» را هماهنگ با عراق به كار برد.

وى علاوه بر ارسال پيام‌هاى محبت‌آميز براى رژيم عراق، كوشيد متحدان خود را آماده پذيرش ارتباط و همكارى با عراق كند. پس از زمينه‌سازى‌هاى لازم، سركرده منافقين و طارق عزيز در پاريس با يكديگر ملاقات كردند.

طى ملاقات مزبور، طارق عزيز ابراز كرد: «اميدوارم در آينده نزديك دوست عزيزم مسعود رجوى را در پست رياست‌جمهورى يا نخست وزيرى ايران ملاقات كنم! پس از ملاقات سركرده منافقين با طارق عزيز، عراق به عمده‌ترين مركز فعاليت سازمان منافقين تبديل شد.

گروهك منافقين از همكارى با حكومت بعثى عراق اهدافى را دنبال مى كرد؛ نخست اين كه از نظر جغرافيايى عراق با مرزهاى زمينى طولانى‌اى كه با ايران داشت؛ بهترين و آسان‌ترين مسير براى نفوذ گروه‌هاى عضو اين گروهك به داخل ايران محسوب مى‌شد. دوم آن كه اين گروهك با بهره‌گيرى ازكمك هاى مالى و تسليحاتى سخاوتمندانه دولت عراق مى‌توانست توان مبارزاتى خود را در برابر نظام اسلامى ايران به ميزان قابل توجهى افزايش دهد.

به دنبال اين سياست پايگاه هاى منافقين در دل خاك عراق و در نزديكى مناطق مرزى اين كشور با ايران تاسيس شد. اصلى ترين پايگاه آنها به نام «اشرف» در شمال غربى بغداد واقع شده بود. عمده فعاليت اين گروهك در خلال جنگ تحميلى 8 ساله را مى توان اعزام گروه‌هايى براى انجام عمليات‌هاى ترور و خرابكارى به ويژه ترور رزمندگان و فرماندهان نظامى در داخل ايران، جاسوسى از تحركات نظامى ايران، انجام تبليغات مسموم از طريق راديوى اختصاصى اين گروه در عراق و نيز شايعه‌سازى براى تحت الشعاع قرار دادن حمايت هاى مردمى از جبهه‌ها دانست.

نيروهاى وابسته به منافقين حضور گسترده‌اى در كنار نيروهاى عراقى داشتند و شنود مكالمات بى سيمى و تلفنى نيروهاى ايرانى بيشتر از سوى نيروهاى اين سازمان صورت مى‌گرفت و همچنين در سركوب شيعيان و كردهاى عراق از سوى رژيم بعث نقش مهمى داشتند.

با وجود امكانات فراوان نظامى كه اين سازمان در اختيار داشت، به غير از مرحله پايانى جنگ، هيچ وقت در اندازه‌اى نبود كه بتواند عمليات نظامى مستقلى را عليه نيروهاى ايران انجام دهد.

پس از شكست در عمليات مرصاد، منافقين ديگر هرگز نتوانستند به انسجام قبلى خود بازگردند و به علل مختلف از جمله اضمحلال اخلاقى، دچار اختلافات درون سازمانى شده و اختلافات شديد ميان كادر رهبرى و ديگر اعضاى آن به وقوع پيوست.

سازمان منافقين پس از عمليات مرصاد نيز بيكار ننشستند و روزي نبود كه بر عليه نظام اسلامي توطئه نكنند.

ترور بسياري از شخصيت‌هاي برجسته نظام در دستور كار آنها قرار گرفت كه به شهادت رساندن امير سپهبد شيرازي، شهيد لاجوردي و تعدادي ديگر از مخلصان انقلاب از آن جمله است.

آنها حتي در جنايات خود مقدسات اسلامي را زير پا گذاشتند و چند سال گذشته حرم ملكوتي امام رضا را در مشهد بمبگذاري كردند كه منجر به شهادت بسياري از زائران اين امام همام در روز عاشورا شد.

حال با اين اوصاف بايد از اتحاديه اروپا پرسيد اگر اين سازمان مخوف مصداق تروريسم قرار نمي‌گيرد پس چه كسي را شامل مي‌شود.

گزارش از حبيب تركاشوند

سه|ا|شنبه|ا|8|ا|بهمن|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 275]