واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: شخصيتپذيري ادبيات داستاني معاصر از قرآن كريم/ 4مجتبي رحماندوست:داستاننويسان در اقتباس از قرآن رويكردي مثبت داشتهاند
گروه ادب: مشاور رئيسجمهور در امور ايثارگران ميگويد: در امر اقتباس از قرآن شاهد فعاليتهايي مثبتي بودهايم و در لايههاي زيرين رمانها و داستانهاي نويسندگان متدين ادبيات پس از انقلاب مفاهيم معنوي بدون حضور مستقيم، در روح اثر جاري هستند.
«مجتبي رحماندوست» در گفتوگو با خبرگزاري قرآني ايران (ايكنا)، ادبيات داستاني ايران را در سالهاي پس از پيروزي انقلاب اسلامي در خلق شخصيتهايي برگرفته از بطن جامعه موفق دانست و افزود: به نظر ميرسد ادبيات داستاني در اقتباس و بهرهگيري از مفاهيم قرآني و مضامين ديني نتوانسته است آنگونه كه شايسته است، عمل كند.
رحماندوست در تشريح دلايل اين روند اظهار كرد: پيروزي انقلاب، دفاع مقدس و برخي از مسائل اجتماعي كه ميتوانست منشأ خلاقيت و الهام در توليد ادبيات ديني و فرهنگ مردمي باشد به امري مبدل شد كه تمامي زندگي مردم را تحتالشعاع خود قرار داد و به اصطلاح مردم با آن زندگي كردهاند، اما درباره مفاهيم ديني و قرآن كريم، ما نتوانستهايم آنها را به شكل شايسته و حقيقي در زندگي مردم نقشپذير كنيم.
مشاور رئيس جمهور در امور ايثارگران افزود: طبيعي است كه يك نويسنده بر اساس ذهنيت و تفكر خود به خلق يك اثر داستاني بپردازد و اينكه قصهنويسي بر اساس درك خود از شرايط محيطي ظاهري جامعه به خلق يك اثر داستاني بپردازد مايه انتقاد نيست، اما چون جامعه مقوله دين را به صورت ذهنيتي صرف و روزمره ديده است، لذا در اين شرايط درك نامحسوس و ناملموس از مفاهيم معنوي ديني و قرآني، طبيعي است كه نويسندهاي هم كه با تاثير از اين شرايط مينويسد، نگاهش به آن سو توجه دارد.
او تأكيد كرد: با همه اين مسائل در امر اقتباس از قرآن نيز شاهد فعاليتهايي مثبتي بودهايم و در لايههاي زيرين رمانها و داستانهاي نويسندگان متدين ادبيات پس از انقلاب كه برخي از آنها نيز از جوانان به شمار ميآيند، اين تأثير به روشني ديده ميشود. مفاهيم معنوي بدون حضور مستقيم، در روح اثر جاري هستند و اساس كار نيز بايد همين شكل باشد، اما نبايد فراموش كرد كه هنگامي كه دين و معاني قرآن در زندگي اهالي قلم به شكلي ناقص وارد شود بازخورد مناسبي را نيز در آثار آنها نخواهد داشت.
رحماندوست تجربههاي فردي اجتماعي و ديني يك نويسنده در كشف و پرداخت سوژهاي براي نگارش يك اثر ادبي و نقشپذيري فعل و انفعالات اجتماعي مبتني بر دين در خلق يك اثر داستاني را در مجموع در فرهنگ جاري ادبيات داستاني كشور ندانست و افزود: ادبيات داستاني ميتواند آيينه بازنمايي فطرت انسان به خود باشد و اين امر نيز امري است كه به سهولت ميتواند تحقق يابد و اگر بتوان نويسنده را به لحاظ اجتماعي به اين امر مجهز كنيم كه جرقههاي ذهني خود را با توان فني بالا پردازش و به داستاني پر جاذبه تبديل كند، در حقيقت فرآيند شكلپذيري داستان از بطن ديني جامعه فراهم شده است.
او در پايان بهرهبرداري مناسب از عنصر خيال و تحريف نشدن مفاهيم و نيز به كار بردن زبان امروزي در داستان را از مواردي دانست كه بهره برداري از مفاهيم ديني را در امر نگارش تسهيل ميكند.
سه|ا|شنبه|ا|8|ا|بهمن|ا|1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 138]