نگاهي به گذشته در امروز

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: نگاهي به گذشته در امروز
نوشيروان كيهاني زاده

تصميم خسرو انوشيروان به انتخاب دهگان براي هر روستاي ايران

26 ژانويه سال 560 ميلادي (چهار روز مانده به جشن سده) خسرو انوشيروان شاه ساساني ايران در ديدار خود با موبدان و بزرگان ايران در تالار تيسفون (ايوان مدائن) براي اطلاع از چگونگي برپايي مراسم جشن سده آن سال كه 50 روز پيش از نوروز برگزار مي شود به آنان گفت تصميم گرفته است براي هر روستاي ايران يك «دهگان» (دهقان) انتخاب شود و تنظيم امور روستا، جمع آوري ماليات، معرفي سرباز هنگام ضرورت، پرورش اسب براي فروش به ارتش و داوري براي حل اختلاف برزگر و ارباب زمين به او واگذار شود و چنين فردي بايد هم برزگر باشد و هم صاحب زميني كه در آن كشت مي كند (خرده مالك) تا با مشكلات هر دو طرف آشنا باشد. به علاوه او بايد لايق، منصف، امين و راستگو و مورد اعتماد بيشتر ساكنان روستا باشد و اگر روستا كوچك است؛ چند روستاي مجاور هم يك دهگان داشته باشند. اين دهگان يك تكليف عمومي هم دارد و آن گزارش وضعيت محصولات روستا و نارضايي هاي محلي و ستمگري و اجحاف مقام هاي دولتي و اربابان به نمايندگان شخص اوست كه در هر گوشه و كنار كشور در دسترس خواهند بود. اين دهگانان بركنار نخواهند شد مگر اينكه درستي و كفايت خود را از دست بدهند. وظيفه ميهني اين دهگانان اين است كه بدون چشمداشت بكوشند توليدات روستا سال به سال افزايش يابد و همچنين بتوانند هنگام بروز خطر با بسيج مردان روستا دفاع كنند.

اين تصميم كه شرح آن در دايره المعارف دموكراسي آمده است به اجرا درآمد و به تدريج جزيي از فرهنگ روستاهاي ايران و يك آيين ماندگار شد.

آخرين مقاله فيدل كاسترو كه نوشته است ماهيت امپراتوري واشنگتن تغيير نخواهد كرد

فيدل كاسترو انقلابي بزرگ در آخرين مقاله اش ضمن اشاره به انتخاب «باراك اوباما» به رياست قوه اجرايي فدراسيون امريكاي شمالي (ايالات متحده) نوشته بود كه شايد پايان دوره چهار ساله «اوباما» را نبيند ولي از اينكه اين جوان گفته است حاكميت ملي كشورهاي ديگر احترام مي گذارد، شاد شده است و به همين دليل هم «رائول» آماده ديدار و مذاكره مستقيم با اوست.

كاسترو در اين مقاله كه منظماً تحت عنوان «بازتاب رفيق فيدل» به صورت آنلاين منتشر مي شود و سپس بيشتر رسانه ها متن، مفاد يا قسمت هايي از آن را نقل مي كنند، افزوده بود؛... ايالات متحده دير زمان است كه يك امپراتوري شده و دشوار است كه به اين آساني ماهيت آن تغيير يابد. (با تغيير چهره ها و لباس ماهيت تغيير نمي كند.) كاسترو كه تجربه نيم قرن درگيري با دولت واشنگتن را در كارنامه خود دارد، نوشته است «اوباما» هم به زودي قرباني تار و پود نظام اين امپراتوري مي شود و از اختياراتي كه به دست آورده، نمي تواند آن طور كه مي خواهد (براي تغييراتي كه وعده داده است) استفاده كند و خيلي زود احساس خواهد كرد اين اختيارات به علت ضد و نقيض هاي فراوان در ساختار سيستم ايالات متحده و اين جامعه، براي حل مسائل بلااثر خواهند بود. كاسترو (82ساله) نوشته است ممكن است وضعيت مزاجي او اجازه ندهد كه مقالات خود را كه نظر و اندرزهاي ناشي از تجربه هستند و دلسوزي، منظماً منتشر سازد ولي نهايت تلاش را به كار خواهد برد تا چيزي را ناگفته نگذارد و تجربه او كه گران به دست آمده، مدفون نشود.

كاسترو نوشته است؛ من حرف هاي خود را مي زنم و انتظار ندارم كه رعايت شوند. من در روند كار دولت و حزب مداخله نمي كنم، رفقا هر تصميم مقتضي را كه لازم است اتخاذ كنند. هدف، تامين زندگاني بهتري براي مردم است و ماديات به تنهايي عامل تامين سعادت بشر نيستند. بشر بايد احساس كند كه در محيطي امن زندگي مي كند كه در آن شئون و حقوق و مساوات رعايت مي شود و نگراني وجود ندارد. (شادي با حذف نگراني پديد مي آيد.)

اين مقاله اين نگراني را به وجود آورد كه وضعيت مزاجي فيدل كه از سال 2006 و از زمان بستري شدن در بيمارستان گوشه گير شده و از سال 2008 جاي خود را به «رائول 76ساله» سپرده، بدتر شده است. اين مقاله پيش از ديدار فيدل در هاوانا با بانو كريستينا فرناندز رئيس جمهور آرژانتين كه يك پرونيست (ناسيوناليست چپگرا) است، نوشته شده بود ولي انتشار عكس فيدل كاسترو با كريستينا كه در 21 ژانويه (دوم بهمن) برداشته شده و دو روز بعد در بوئنوس آيرس انتشار يافته بود اين نگراني را برطرف ساخته و روزنامه ها اين عكس را با عكسي كه فيدل در ژوئن 2008 با چاوس و رائول گرفته بود زير هم چاپ كرده بودند تا نشان داده شود سرحال تر از آن زمان است. از زماني كه چپ ها و سوسياليست ها در امريكاي لاتين قدرت را به دست گرفته اند و خود را مريد و پيرو خط فيدل كاسترو مي دانند، شهر هاوانا به صورت مقصد آنان درآمده و هرچند وقت يكي از آنان و گاهي به اتفاق به هاوانا مي روند و با كاسترو ديدار مي كنند. سران چين و روسيه نيز سال گذشته از فيدل كاسترو ديدن كردند و اندرزهاي او را شنيدند. در سپتامبر 2008 نتيجه يك بررسي جهاني و كسب اطلاع از دفاتر سران كشورها و دولت ها نشان داد مفاد مقالات فيدل كاسترو (به زبان اصلي يا ترجمه آن) سريعاً به اطلاع اين سران مي رسد و در برخي از كشورها براي مقامات دولتي و اعضاي پارلمان نيز ارسال مي شود. هدف از اين بررسي ظاهراً اين بود كه معلوم شود سرمقاله كدام روزنامه (عمدتاً به دليل نزديك بودن مقاله نگار به سران دولت يا محافل حكومتي) مقدمه تحول و اقدامي است كه بايد منتظر وقوع آن در آينده بود و نوشته كدام نويسنده تجربه، انديشه و نظر مهم و جالبي را به دست مي دهد كه قابل تامل و بررسي است. فهرست اين سرمقاله ها و نويسندگان هنگام انتشار نسبتاً طولاني بود و از هر كشوري در ميان آن ديده مي شد.

فصل تازه در روابط واشنگتن - مسكو

روز 20 ژانويه با شروع به كار «باراك اوباما» رئيس جمهوري جديد ايالات متحده به نظر مي رسد هشت سال سياست افراطي نئوكان ها تا حدود زيادي در حال تغيير است. شعار تغيير پرزيدنت جديد در اولين روز كاري خود با دستور معلق شدن محاكمات نظامي در زندان «گوانتانامو» و تعطيلي آن در طي يك سال، از مرحله شعار انتخاباتي به فاز دستور حكومتي رسيد. همچنين اوباما با دستور معلق شدن تمام فرامين و آيين نامه هاي روزهاي آخر زمامداري جرج بوش، عزم خود را براي تجديد نظر در سياست هاي گذشته كشور نشان داد. بدون شك نقش تازه ساكن كاخ سفيد طي روزها و ماه هاي اول شروع به كار خويش بسيار بااهميت و زير ذره بين سياستمداران، كارشناسان، تحليلگران و راي دهندگان خواهد بود و به همين دليل شتاب و جديت در تصميم گيري هاي متفاوت مي تواند منطق سياست هاي ژئوپولتيكي در درون جامعه امريكايي و حوزه بين المللي را در چارچوب تازه، توسط وي ترسيم كند. پرونده هاي باز زيادي روي ميز آقاي اوباما قرار دارد كه هر كدام از آنها در جاي خود مي تواند به نوعي يك اولويت برتر تلقي شود اما در واقع مي توان اولويت هاي وي را در قالب دو پوشه فوري

- تاكتيكي و بلندمدت - استراتژيك تقسيم بندي كرد. پايان دادن به جنگ عراق و افغانستان و همچنين حركت در جهت حل مناقشه خاورميانه در چارچوب نوع اول قابل بررسي است و موضوع روابط مسكو - واشنگتن با توجه به وزن اساسي آن در چينش هاي كلان در محيط ژئوپولتيك موقعيت دوم را پوشش مي دهد.

اظهارات پراكنده اوباما درخصوص روسيه در دوران انتخابات رياست جمهوري و تاكيد بر سياست جديد در اين رابطه و همچنين بعد از چهار نوامبر كه «لخ كاچينسكي» رئيس جمهور راستگراي لهستان از قول وي اظهار داشت سياست اوباما نيز درخصوص استقرار سپر دفاع موشكي امريكا در لهستان مثبت است و بلافاصله تكذيب سخنگوي پرزيدنت جديد، گوياي اين واقعيت بود كه وي نظر متفاوتي با سلف خود خواهد داشت. هرچند كه پيام اوباما بعد از اداي سوگند رياست جمهوري تماماً مبتني بر يك رويكرد مسالمت جويانه و دعوت به همكاري مرضي الطرفين مفهوم مي يافت ولي آنچه بيش از آن به اين گمان درخصوص سياست مبتني بر همكاري نزديك دامن زده است، اظهارات «جان كري» رئيس كميته امور خارجه سناي امريكا در جلسه گفت وگو با «هيلاري كلينتون» نامزد تصدي پست وزارت امور خارجه بوده است. كري از ارشدترين سياستمداران دموكرات كه تا حدود زيادي بازگوكننده الزامات جديد پيش روي رئيس جمهوري جديد بوده است، به صراحت گفته است؛ «در برابر اوباما و كلينتون امكانات جديدي براي ديالوگ با روسيه درباره كاهش تسليحات و نيز براي درك موضع فدراسيون روسيه در رابطه با سپر دفاع موشكي امريكا و گسترش ناتو گشوده مي شود.» با توجه به موقعيت جان كري در سناي امريكا و حزب دموكرات بدون شك اين اظهارات نبايد نظر شخصي وي يا پيشنهاد خام تلقي شود چرا كه دقيقاً در راستاي ديدگاه هاي اوباما و ضرورت هاي دستيابي به اهداف از پيش تعيين شده رئيس جمهوري جديد خواهد بود. گزارش روزنامه ها و رسانه هاي اروپايي طي چند روز گذشته گوياي ناخشنودي مقامات لهستان از مواضع جديد هيات حاكمه كنوني واشنگتن بوده است كه همين اهميت موضوع را ابعاد دوچنداني مي بخشد.

بعد از بحران قفقاز و جنگ بين گرجستان و روسيه كه به نوعي شكست سياست چالش برانگيز نومحافظه كاران واشنگتن نيز بود در اواخر دوره بوش نيز تجديد نظر حداقلي در سياست هاي خصمانه نسبت به مسكو تا حدود زيادي مشهود بود كه اظهارات «كاندوليزا رايس» وزير امور خارجه سابق امريكا مبني بر راه دراز پيوستن تفليس و كي يف به ناتو مويد همين واقعيت است. همچنين طي چند هفته اخير جنگ گازي بين مسكو - كي يف كه به پيروزي قاطع روسيه منجر شد و اتحاديه اروپايي نيز به عكس تهديدات لفظي خود وحشت بخاري هاي سرد و اجاق هاي خاموش را بر تن يخ زده خود ديد، مجموعه غرب را به ميزان زيادي نسبت به چالشگري با مسكو محتاط كرد. باراك اوباما با بهره گيري از تجربه شكست خورده دولت بوش به درستي آموخته است كه منافع ملي امريكا و سامان كار جهان تنها با تصميم گيري هاي بين المللي و اجماع نظر اعضاي جامعه جهاني، از جمله همكاري بازيگر مهمي چون روسيه، ميسر مي شود كه اين برداشت را به وضوح در اولين نطق خويش بعد از مراسم تحليف مورد تاكيد قرار داد. موضوع مهم ديگري كه اوباما را به سمت همكاري نزديك تر و توام با احترام متقابل با روسيه سوق مي دهد توجه عاجل به بحران افغانستان و ايجاد شرايط نامساعد در زمينه مسير تداركاتي نيروهاي مستقر در افغانستان است كه تا به امروز از راه هاي ترانزيتي پاكستان انجام مي شده و اين اواخر در معرض تخريب و تهديد طالبان دو سوي مرز قرار گرفته است. به همين دليل ژنرال «ديويد پترائوس» فرمانده ارشد نظامي امريكا در دوشنبه و طي مذاكرات چندجانبه با مقامات تاجيكستان، ازبكستان، قرقيزستان و قزاقستان موفق به جلب همكاري اين كشورهاي حوزه آسياي ميانه براي ترانزيت مرسولات تداركاتي جهت ارسال به افغانستان شد كه ناگفته پيداست كه بدون موافقت روسيه به جهت عبور اين ملزومات از خاك روسيه به سمت اين كشورها هرگز نمي توانست واقعيت وجودي داشته باشد. موقعيت ويژه مسكو براي تحقق اهداف واشنگتن در زمينه افغانستان، بحران هسته يي ايران، كره شمالي، صلح خاورميانه، كاهش تسليحات، ثبات اروپايي، امنيت بين المللي و تامين انرژي يك واقعيت غيرقابل اجتناب است كه حداقل براي سياست هاي جديد اوباما جهت بازگشت به رويكرد چندجانبه گرايي در نظام بين المللي غيرقابل انكار است و به همين دليل برخورد رئيس جمهوري جديد امريكا نسبت به استقرار سپر موشكي در اروپا و گسترش ناتو، با سلف خويش مي تواند بسيار متفاوت باشد.

سه|ا|شنبه|ا|8|ا|بهمن|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 74]