واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاين: مترو براي كلان شهرها، وعدهاي كه دولت آينده بايد پيگيري كند
جامعه > شهري - بعد از تهران، مسئولان شهرهاي مشهد، تبريز و شيراز هم از توقف پيشرفت پروژههاي مترو به دليل كمبود منابع خبر ميدهند
در حالي كه مدير عامل اتحاديه شركت هاي قطار شهري كشور از بهره برداري متروي 6 كلان شهر تا 2 سال آينده خبر مي دهد اخبار و اظهارات حاشيه اي نگراني هاي بسياري را بابت تحقق اين وعده نشان مي دهد. مهمترين نگراني ها در تحقق اين وعده، بدقولي هاي دولتي در تامين هزينه هاي مورد نياز اين طرح ها است.
هم اكنون 9 طرح قطارشهري در كشور در حال اجرا است كه از مجموع آن، 6 طرح از سالهاي قبل تنها در انتظار تامين اعتبارات مورد نياز براي خريد واگن و آغاز فعاليت به سر مي برند. شهر مشهد يكي از اين شهرهاي منتظر است كه به گفته مديرعامل قطار شهري آن به محض تامين واگن به بهره برداري مي رسد. سيد محسن شوشتري مديرعامل متروي مشهد همچنين مي گويد، وجود قطار شهري براي شهري 5/2 ميليون نفري مثل مشهد كه هرساله خيل زيادي از مسافران و زائران حرم امامرضا(ع) را از ايران و ساير كشورهاي دنيا ميزباني ميكند يك ضرورت كارشناسي شده است كه هيچ گزينهاي را نميتوان به جاي آن گذاشت.
وي با طرح اين سؤال كه چه سامانهاي ميتواند جايگزين مترو در مشهد شود، تاكيد ميكند: «مطالعات احداث قطار شهري در سال 75 براساس مطالعات جامع شهري انجام گرفت. همين مطالعات مسئولان شهري مشهد را به اين نتيجه رسانده با احداث 4 خط مترو مسافران تا سال1405 خيالشان از بابت حملونقل شهري در مشهد راحت باشد.»
او فانتزي خواندن احداث قطار شهري از سوي برخي را يك سليقه شخصي دانسته و مي افزايد: «امروزه درشهرهاي 80 -70 هزار نفري كشورهاي اروپايي سيستم ريلي براي حملونقل وجود دارد و اصولا از ماشين كمتر استفاده ميشود.چطور ميشود براي شهري مثل مشهد با 2 و نيم ميليون جمعيت با حجمي از مسافر داخلي وخارجي احداث قطار شهري فانتزي باشد؟»
افزون بر شهر مشهد، شهرهاي تبريز، اصفهان، شيراز، كرج و اهواز شهرهاي در انتظار به شمار مي آيند. در تمامي اين شهرها خط يك به اتمام رسيده و تنها مشكل موجود نبود واگن است. قيمت هر واگن حداقل 700 هزار دلار است كه دست كم يك سال بعد از زمان سفارش به شركت هاي توليد كننده وارد خطوط مي شود. اين در حالي است كه تا به امروز براي خريد اين واگن ها تلاشي صورت نگرفته و با توجه به پيش بيني ها بعيد است كه تا پايان سال نيز اتفاق جديدي صورت بگيرد.
كارشناسان معتقدند كه با توجه به انتخابات رياست جمهوري در خرداد ماه سال آينده و احتمال تغيير قدرت بعيد است اتفاقي نيز در شش ماه ابتدايي سال 88 صورت بگيرد. اينها دلايلي است كه باعث ميشود كارشناسان با ديده ترديد به وعده مديرعامل اتحاديه شركت هاي قطارشهري كشور بنگرند.
دولت و مترو
مديرعامل شركت راهآهن شهري تهران معتقد است قطار شهري يكي از سيستمهاي ريلي پرهزينه است كه بايد براي راهاندازي آن از سرمايه گذاري بخش خصوصي و بانكها استفاده كنيم.
محسن هاشمي البته اين را نيز مي افزايد كه در كنار اين صرفهجويي در فضا، كاهش چشمگير مصرف سوخت، يكپارچه سازي سيستمهاي حمل و نقل، استفاده از فنآوري در صنعت ريلي و ايمني بالا و آلوده نكردن محيط زيست از ويژگيهاي قطار شهري است. كه به همين دليل: «اين سيستم ايمن، ارزان و مقرون به صرفه است.» او از همين رو نتيجه مي گيرد تزريق پول به متروها در واقع سرمايه گذاري بلند مدتي كه عايد تمام كشور خواهد شد و اين مي بايست مورد توجه دولت ها قرار بگيرد.
زماني كه از بودجه و تخصيص اعتبارات دولتي به طرح هاي مترو سخني مي رود، منظور اعتباراتي است كه دولت از بودجه عمومي كشور به اين ناوگان حمل و نقلي اختصاص مي دهد كه البته اين اعتبارات مدت زماني كه به حداقل ممكن رسيده است. چنانچه اخيرا فاش شد به دليل تعلل دولت به اختصاص بودجه هاي مصوب از سوي مجلس به مترو كه با عنوان تبصره 13 معروف شده بود اعتبارات اين بخش به خزانه بازگردد.
موضوع تبصره 13 زماني آغاز شد كه دولت نهم اعلام كرد برنامه اي براي دست يابي به اين آرمان كاهش مصرف سوخت، رفع معضل ترافيك و بهبود ناوگان حمل و نقل عمومي تدوين كرده است. اما مشكلات زماني پيش آمد كه دولت برخلاف تصور شهروندان، مديران شهر و حتي نمايندگان مجلس كه در اولين گام به اين برنامه راي داده بودند، در پرداخت اعتبارات اين مصوبه تعلل به خرج داد.
نااميدي از شهرهاي بزرگ
با اين اوصاف، درحاليكه محسن هاشمي مدير عامل شركت مترو تهران از شهروندان خواسته تا اطلاع نامعلوم در انتظار افتتاح خطوط و ايستگاه هاي وعده داده شده نباشند، مديرعامل قطار شهري مشهد هم اعلام كرد كه به دليل فقدان واگن از بهره برداري مترو در زمان تعيين شده معذور است و در شهر تبريز هم گفته شد كه ايستگاه يك مترو آماده اما واگني براي استفاده از آن وجود ندارد. در همين حال مديرعامل متروي شيراز هم خبر داده كه به دليل كمبود نقدينگي كارها به كندي پيش مي رود و همزمان در تهران مترو دوباره اعلام كرد از برنامه تدوين شده بسيار عقب افتاده است.
اين اظهارات در واقع پاياني است بر تصور ساكنان كلان شهرها كه پس از تصويب بودجه 85 تصور مي كردند، مشكلات مربوط به كمبود اتوبوس و ناوگان حمل ونقل عمومي كاهش مي يابد، دولت مي بايست در اين مدت 4 ميليارد دلار و 1000 ميليارد تومان اعتبار به امر بهبود حمل و نقل عمومي اختصاص مي داد. از جمله مواردي كه در ماده هاي اول و دوم آيين نامه اجرايي29 ماده اي تبصره13 گنجاده شده توسعه ناوگان حمل و نقل ريلي و خريد شش هزار و 500 دستگاه اتوبوس بود.
دولت همچنين در تبصره 13 ملزم شده تا براي تحقق بخشي از برنامه چهارم توسعه ملي بر تبديل 75 درصد از حمل و نقل شهري به حمل و نقل عمومي سياست هاي لازم را در پيش بگيرد. اگرچه در حال حاضر يك سال و نيم از برنامه چهارم توسعه گذشته و آمار تغييري نكرده است.
Print چاپ مطلب
شنبه 5 بهمن 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاين]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 225]