واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: آيتالله سبحاني؛ مفسر متكلم/ 25حجتالاسلام يعقوبي:آيتاللهالعظمي سبحاني اهتمام فراواني به نقل خصائص امام خميني(ره) دارد
گروه انديشه: آيتاللهالعظمي سبحاني كتاب «تهذيبالاصول»؛ يعني اولين كتاب اصولي امام خميني(ره) را در حالي نوشتند كه با رفت و آمد به منزل امام(ره) و نشستن پاي كرسي و بحث كردن تهيه و تدوين شده بود، از اين رو خيلي از خصوصيات اخلاقي امام(ره) را براي ما نقل ميكردند.
سرويس انديشه خبرگزاري قرآني ايران (ايكنا)، در پي معرفي بيشتر و ارائه ابعاد شخصيتي وسيعتر آيتالله جعفر سبحاني، گفتوگويي را با حجتالاسلام و المسلمين «سيفالله يعقوبي» از شاگردان خاص استاد سبحاني و امام جمعه شهرضا در مورد شخصيت آيتالله سبحاني انجام داد. در بخش قبلي اين گفتوگو بخشي از خصائص رفتاري و شخصي آيتالله سبحاني را از زبان حجتالاسلام يعقوبي شنيديد. اينك ادامه اين گفتوگو.
بخش قبلي را اينجا بخوانيد
امام جمعه شهرضا در پاسخ به اين سؤال كه خصلتهايي كه از نظر شما براي استاد سبحاني مزيتي بود، چيست؟، اذعان كرد: ابتدا باز خدا را شكر ميكنم كه در آن برهه زماني در حوزه علميه قم، خداوند متعال دست ما را در دست اين شخصيت قرار داد. يكي از خصوصيات ايشان، اصالت خانوادگي ايشان است كه از خانوادههاي روحاني و متدين هستند.
وي افزود: آيتالله سبحاني از ابتدا داراي استعداد و انگيزه تحصيل بودند و براي ما تعريف ميكردند كه چگونه وارد درس ميشدند و چه تلاشها و كوششهايي در اين راه انجام ميدادند. اساتيد برجسته و متدين نصيب ايشان شده بود؛ همچون آيتاللهالعظمي بروجردي و حضرت امام(ره)كه بسيار از امام(ره) ياد ميكردند.
حجتالاسلام يعقوبي با بيان اين مطلب كه آيتالله سبحاني خصلتهاي خوب امام(ره) ـ كه همهاش خوب بود ـ را تعريف ميكردند، اظهار كرد: چون آيتالله سبحاني كتاب «تهذيبالاصول»؛ يعني اولين كتاب اصولي امام(ره) را در حالي نوشتند كه با رفت و آمد به منزل امام(ره) و نشستن پاي كرسي و بحث كردن تهيه و تدوين شده بود، از اين رو خيلي از خصوصيات اخلاقي امام(ره) را براي ما نقل ميكردند.
نويسنده كتاب «زندگي امام جواد(ع)» از جمله خصلتهاي ايشان را عمل به تقوا عنوان كرد و گفت: اهتمام آيتالله سبحاني به تقوا بسيار قابل اهميت بود، به طوري كه ايشان هيچگاه اجازه نميدادند در محضرشان كسي از ديگري سخن بگويد و حتي بحث اجتهاد و مرجعيت كه مطرح ميشد، ايشان اصلا انگيزهاي براي مرجع شدن نداشتند و ميفرمودند كه آن قدر كار در حوزه داريم كه بعضي از افراد بايد اين كارها را انجام دهند. مرجع به اندازه كافي داريم. اگر كسي در مورد تقليد سؤال ميكرد، ايشان راهنمايي ميكرد، اما طوري نبود كه اختلافبرانگيز باشد.
وي در ادامه افزود: نظم در كار، يكي ديگر از خصلتهاي ايشان است كه من 10 سال زانو به زانوي ايشان بودم ـ از صبح تا شب در مؤسسه و درس ايشان در همهجا ـ هيچ بينظمي در كار علمي ايشان نديدم. صبح نمازشان را ميخواندند، بعد يك پياده روي يك ساعته داشتند، يك جزء قرآن را هر روز تلاوت ميكردند و صبحانهشان را ميخوردند و بعد سر ساعت 6 مؤسسه بودند. بعد 7:45 درس شروع ميشد. همين طور تا نماز ظهر و بعد از ظهر هم همين طور تا 10 شب مشغول فعاليت بودند و بهار و زمستان همه اين نظمي كه داشتند، اعمال ميشد.
امام جمعه شهرضا در ادامه احصاي خصائص طيبه آيتالله سبحاني يادآور شد: ديگر خصلت ايشان، پرورش خوب شاگرد بود كه خيلي يد طولايي در اين امر داشتند، از جمله: زير پر و بال گرفتن شاگرد، راه و رسم تحصيل و تدريس را به آنها آموختن، ايجاد انگيزه در شاگرد ـ كه خيلي از شاگردان ايشان الآن در اطراف و اكناف مملكت شغلهاي مختلف و پستهاي حساسي هم دارند بحمدالله.
شاگرد آيتالله سبحاني اظهار كرد: بعضي از اوقات از دانشگاه تهران تماس ميگرفتند و راجع به اسفار سؤال ميپرسيدند. ايشان مطالب را تلفني نيم ساعت تا سه ربع پاسخ داده و با آغوش باز همه اين سؤالات را پاسخ ميگفتند. يكي از كارهايي كه ايشان انجام دادند، ايجاد مؤسسه علمي تحقيقاتي امام صادق(ع) بود كه الآن دو مؤسسه است و رشتههاي تخصصي كلام دارند و كلاسهاي درس ايشان نيز فقه، اصول، اخلاق، تفسير، كلام و رجال است كه اينها همگي به صورت كلاسيك است و بحمدالله بازدهي بسيار خوبي هم دارد.
حجتالاسلام يعقوبي تشكيل كلاس آئين نگارش را ديگر يادگار آيتالله سبحاني براي خود دانست و تصريح كرد: تشكيل كلاس آئين نگارش، آن زمان در قم زياد رسم نبود. ايشان معتقد بود كه كسي كه ميخواهد قلم به دست بگيرد، بايد از آداب نگارش آگاهي داشته و زماني كه كتاب او را ديگران و دانشگاهيها ميخوانند، ايراد به آن متن و همچنين حوزه علميه نگيرند. يكي از كارهاي بسيار خوبي كه ايشان براي ما در آن زمان انجام دادند، تشكيل همين كلاسهاي آئين نگارش بود كه بسيار اثر داشت.
وي خاطرنشان كرد: چاپ كتب شاگردان از سوي ايشان نيز تشويق ويژهاي بود براي شاگردان كه ميديدند كتابشان ـ با آن بضاعت مزجاتي كه شاگرد داشت ـ را ايشان در چاپخانهاش چاپ كرده و در اختيار ديگران قرار داده و به نقاط مختلف ميفرستادند و براي ديگران ميگفتند كه فلاني اين كتاب را نوشته است. اينگونه فعاليتها كه از سوي ايشان انجام ميپذيرفت، خيلي اثر داشت.
سه شنبه 1 بهمن 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 192]