پايگاه اينترنتي هاروارد:‌ سوابق شوراي امنيت در تعامل با ايران تاريك است

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: پايگاه اينترنتي هاروارد:‌ سوابق شوراي امنيت در تعامل با ايران تاريك است
تهران / واحد مركزي خبر / سياسي 1387/10/30
يك پايگاه اينترنتي نوشت قطعنامه هاي اخير شوراي امنيت عليه ايران مشرويت اين نهاد را با سوال مواجه كرده است.
پايگاه اينترنتي هاروارد با درج مقاله اي به قلم رضا نصيري نوشت قطعنامه هايي كه شوراي امنيت در سال دوهزارو شش براي توقف برنامه هسته اي ايران صادر كرد ، نه تنها بي ثمر بوده اند بلكه بيش از پيش مشروعيت اين سازمان را با سوال مواجه كرده است.
به نوشته اين پايگاه اينترنتي ، خواسته هاي غير قانوني و آزار دهنده اين شورا ديگر در شان جايگاه فعلي ايران در عرصه هاي منطقه اي و بين المللي نيست. توازن قدرت در خاورميانه به نفع ايران تغيير كرده است و شوراي امنيت بايد اين مسئله را در سياست هاي خود با ايران بگنجاند. اين شورا تنها زماني مي تواند در رابطه با ايران به نتايجي دست يابد كه رويه منسوخ برخورد با ايران را كنار بگذارد و ايران را به عنوان يك قدرت منطقه اي بشناسد. به عبارتي ، شوراي امنيت بايد تحريم عليه ايران را متوقف كند و بررسي موضوع هسته اي ايران را به آژانس بين المللي انرژي هسته اي محول كند. بعلاوه ، اين شورا بايد با ايجاد يك رژيم همكاري پايدار با ايران كه در آن به ايران به عنوان يك قدرت منطقه اي نگريسته مي شود ، اعتماد ايران را به جامعه جهاني جلب كند كه براي ايجاد اين اطمينان شوراي امنيت بايد راه درازي را بپيمايد. زيرا شوراي امنيت داراي سوابق تاريكي در ايران است و در تعامل با ايران بيشتر "سليقه اي " عمل كرده است تا بر مبناي امنيت اجتماعي.
در اين مقاله نويسنده با اشاره ملي شدن صنعت نفت در ايران نوشت ، ايران هنوز تلاش شوراي امنيت براي جلوگيري از ملي شدن نفت در سال هزارو نهصدو پنجاه و يك را به ياد دارد.
شوراي امنيت در آن سال تلاش ايران براي بازپس گيري تنها منبع در آمد كشور از دست يك شركت ايراني - انگليسي را "‌ تهديدي بر ضد صلح و امنيت بين الملل "‌ دانست.
ايران هنوز سكوت سازمان الملل در مقابل حمله صدام به ايران و اشغال سي هزار فوت مكعب از خاك اين كشور و نقض قرار داد هزارو نهصد و هفتاد و پنج را به خاطر دارد. حمله نظامي عراق به ايران نقض تعهدات نشست دوجانبه و بر خلاف ماده 2 (4) منشور سازمان ملل كه در واقع شوراي امنيت بايد آن را به اجرا در مي آورد بوده است. اين در حالي است كه تنها شش ساعت پس از دريافت اولين گزارش اشغال كويت توسط عراق، شوراي امنيت با تصويب قطعنامه ششصدو شصت تهاجم عراق را محكوم كرد و خواستار عقب نشيني فوري و بدون شرط عراق به مرزهاي قبلي خود شد.
از سوي ديگر صدور قطعنامه پانصدو نودو هشت اين سازمان كه هفت سال پس از آغاز جنگ صادر شد نيز موجب نا اميدي شده است. در اين قطعنامه ، شوراي امنيت از متجاوز خواندن عراق خودداري كرد و تنها از " شروع و ادامه درگيري "‌ ابراز تاسف كرد.
در اين مقاله همچنين آمده است ، نقض حقوق انساني توسط عراق نيز با اتخاذ مواضع شوراي امنيت بيشتر موجب نااميدي شده است. با وجود عضويت عراق در كنوانسيون هزارو نهصدو بيست و پنج پروتكل ممنوعيت كاربرد سلاحهاي خفه كننده ، سمي و ساير گازها و سلاحهاي بيولوژيكي ، ايران بارها مداركي دال بر حمله شيميايي عراق عليه نظاميان و شهروندان خود ارائه داد اما اين شورا تا شش سال پس از شروع جنگ اين موضوع را مسكوت گذاشت و با وجود استفاده مكرر از سلاح شيميايي ، عبارت "‌سلاح شيميايي " تنها يك بار در قطعنامه هزارو نهصدو هشتادو شش ذكر شده است.
به نوشته اين پايگاه اينترنتي ، امروز مردم و دولت ايران تحريمهاي شوراي امنيت در قبال ايران را تنها تلاش ديگري از سوي قدرتهاي متعصب براي جلوگيري از پيشرفت ايران مي دانند كه اين بار مسئله هسته اي ايران را بهانه كرده اند. شكست غرب براي ارائه شواهد قانع كننده اي كه نشانگر انحراف برنامه هسته اي ايران از اهداف صلح آميز باشد ، تاكيدي بر اين نگاه است. در واقع بر همه آشكار است كه بازرسان آژانس حد اقل نه بار بدون اطلاع قبلي از تاسيسات هسته اي ايران بازديد كرده اند و اين سازمان در گزارشهاي خود ايران را از ادعاهايي مبني بر اينكه برنامه صلح آميز هسته اي ايران به سوي مقاصد غير صلح آميز منصرف شده است ، مبرا دانستند. علاوه بر آژانس ، سازمانهاي جاسوسي آمريكا ، اروپا و اسرائيل هرگز وجود برنامه هسته اي غير صلح آميز در ايران را مورد تاييد قرار ندادند.
بنابراين تصوير كهنه اي كه شوراي امنيت از برنامه هسته اي ايران ارائه مي دهد و با صدور بيانيه اي همانند ملي شدن صنعت نفت "‌ تهديدي براي صلح و امنيت جهاني " مي خواند ، در دادگاه افكار عمومي ايرانيان فاقد اعتبار است.
هم اكنون شوراي امنيت بايد سياست ديگري در پيش بگيرد. امروز ، چشم انداز استراتژيك تغيير يافته است ، زيرا بسياري از كارشناسان ايران را به عنوان يك قدرت منطقه اي مي شناسند. شايد ايران تنها بازيگر خاورميانه است كه مي تواند به ثبات در عراق و افغانستان كمك كند و آمريكا را از بحران كنوني خارج كند. از آنجا كه توازن منطقه به شدت به سوي ايران متمايل شده است ، نه مي توان ايران را از عرصه معادلات خاورميانه حذف كرد ، نه مي توان ايراني ها را فريب داد و نه مي توان مانند دهه پنجاه (ملي شدن نفت ) و هشتاد ( جنگ عراق عليه ايران ) اين كشور را تحت فشار قرار داد. تنها راه موجود اين است كه به طورواقعي با ايران به مذاكره نشست.
دوشنبه 30 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 146]