ما قاتل خودمانيم

واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاين: ما قاتل خودمانيم

جامعه > سلامت - مقاله نيوزويك درباره اينكه تحقيقات نشان مي‌دهد انتخاب‌ها و تصميم‌هاي شخصي آدم‌ها باعث مرگ آنها مي‌شود

شايد لازم است كه در دنياي مدرن امروز براي بيشتر زنده ماندن يا داشتن عمر سالم و طولاني از دست خودمان فرار كنيم. بيشتر ما از عاقبت كارها يا تصميماتمان مطلع هستيم اما باز هم آنها را انجام مي‌دهيم؛ حتي كارهايي كه در نهايت به مرگمان منجر مي‌شود. حالا به اين فكر كنيد كه دولت مي‌تواند ما را از دست خودمان نجات دهد؟

بسياري از ما مي‌دانيم سيگار كشيدن، ورزش نكردن يا اضافه وزن قبل از هر چيز سلامت خودمان را به خطر مي‌اندازد. با اين وجود، مطالعات نشان مي‌دهد، بيشترين هزينه مربوط به تصميمات اشتباهي است كه در مورد خودمان مي‌گيريم. طبق آمار منتشر شده توسط دانشگاه«دوك»، قاتلان حرفه‌اي اكثر مردم، سرطان و بيماري‌هاي قلبي يا حتي سيگار و پرخوري نيست، بلكه ناتواني افراد در اتخاذ تصميم‌هاي هوشمندانه است كه در نهايت آنها را به رفتارهاي مخرب هدايت مي‌كند.

«رالف كيني» محقق اين دانشگاه مي‌گويد: «هر سال بيش از يك ميليون نفر بدون دليل خاصي مي‌ميرند، فقط به خاطر تصميم‌گيري‌هاي غلط و اشتباه خودشان.» در واقع او افراد را دشمن واقعي خودشان مي‌داند.

تحقيقات نشان مي‌دهد، بيش از نصف جمعيت كساني كه مي‌ميرند، در واقع به خاطر تصميم‌هاي اشتباهشان زودتر از موعد وارد گور مي‌شوند. يعني ارقام نشان مي‌دهد، 55 درصد جمعيت بين 15 تا 64 سال زودتر از موعد مي‌ميرند. اين آمار از سال 1900 تاكنون رو به رشد بوده و با وجود اقداماتي كه جهان را رو به امنيت بيشتر برده است مانند بستن كمربند ايمني، قانون‌هاي منع سيگار يا اطلاع‌رساني در مورد غذاهاي سالم باز ميزان مرگ و مير بسيار زياد است.

البته تحقيق«كيني» باعث پيش آمدن مساله‌اي فلسفي شد: اگر آدم‌ها با گرفتن تصميمات اشتباه همچنان به كشتن خودشان ادامه دهند، در واقع آگاهانه زندگي كوتاهي را به جاي زندگي بلند و پرلذت انتخاب مي‌كنند.

«كيني» و همكارانش معتقدند دولت مي‌تواند با انجام راهنمايي‌هايي نظير انتخاب غذاي مناسب، به افراد كمك كند تا در دوران بازنشستگي سالم تر باشند. و اگر«كيني» درست بگويد و قسمت عمده‌اي از سلامت و طول عمر به خودمان بستگي داشته باشد، آيا عوامل بيروني و محيطي و فاكتورهاي ژنتيكي كاملا از كنترل ما خارج هستند؟

«كيني» براي اين كه بتواند اين ارقام را اعلام كند، آمار مرگ و مير را در سراسر دنيا از سال 2000 جمع‌آوري كرد. علت مرگ و مير را هم كه ممكن بود در اثر سرطان، ديابت، ايدز، خودكشي يا تصادف‌هاي مرگ‌بار باشد با عللي كه به دليل تصميم شخصي فرد عامل مرگ او شده بود مانند تصميم به كشيدن سيگار، بستن كمربند ايمني هنگام رانندگي يا مصرف الكل مقايسه كرد. در نهايت مقايسه اين علل با يكديگر نشان داد كه دو سوم تمامي سيگاري‌ها كه دچار سرطان ريه مي‌شوند، دقيقا به دليل انتخاب خودشان بوده است. البته در اين مقايسه، خودكشي كمي كار را مشكل مي‌كرد. «كيني» در تحقيقش اين طور استدلال كرد؛ گرچه خودكشي يك تصميم كاملا شخصي است، اما چون به يك جنون و بيماري رواني برمي‌گردد و معمولا مسائل رواني ژنتيكي هستند زياد منصافه نيست كه ان را كاملا انتخاب شخصي بدانيم. مثل شخصي كه افسردگي يا شخصيت دوقطبي شديد دارد و بعد خودش را مي‌كشد. بنابراين همين مساله در مورد معتادان به سيگار، الكل يا خوردن بيش از اندازه هم صدق مي‌كند، اما«كيني» مصرانه معتقد است در اين موارد تصميمات كاملا فردي منجر به مرگ بي‌موقع مي‌شود. اما اين كه چرا گاهي چنين تصميماتي گرفته مي‌شود، معمولا به خاطر تصميمات مقطعي و بدون فكر است.

با وجود اين كه كارشناسان معتقدند در درون هر فرد ميل به خودآزاري وجود دارد، اما حكومت مي‌تواند روي اين تصميمات موثر باشد. مثلا«كيني» معتقد است، دولت با تبليغ روي بيل‌بوردهاي نزديك مدارس و نشان دادن اين كه كشيدن سيگار يك تصميم شخصي است، مي‌تواند بچه‌ها را از همان ابتدا براي تصميم‌گيري و تشخيص گزينه‌هاي مختلف آماده كند و البته قدرت انتخاب را در آنها تقويت كند.

ترجمه: رعنا زارعي - نيوزويك

Print چاپ مطلب
شنبه 28 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاين]

[مشاهده در: www.khabaronline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 93]