روزنامه نگار انگليسي: نقشه حمله به غزه 18 ماه پيش طراحي شد

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: روزنامه نگار انگليسي: نقشه حمله به غزه 18 ماه پيش طراحي شد
------------

نقشه اصلي حمله به غزه، مدتها پيش طراحي شده بود.

اسرائيل در حالي آتش بس پيشنهادي سازمان ملل را رد كرد كه تحليگران نظامي آن، سرگرم بررسي ابعاد مرحله بعدي حمله به غزه - يا چنانكه گفته مي شود «فاز سوم جنگ»- بودند.

در فاز نخست، اسرائيل از راه هوا به هزاران هدف حمله كرد و در ادامه، نيروي زميني آن وارد بخشهاي گسترده اي از نوار غزه شد. پيش بيني مي شود در فاز سوم عمليات نظامي اسرائيل، شاهد گسترش حملات هوايي و زميني باشيم.

جاناتان كوك، روزنامه نگار و نويسنده بريتانيايي كه در شهر ناصره(در سرزمينهاي اشغالي) زندگي مي كند و تحليلها و گزارشهاي او در رسانه هاي مختلفي - از گاردين، آبزرور گرفته تا الجزيره و انتفاضه الكترونيك- منتشر مي شود، در يادداشتي با عنوان «طرح كلي حمله به غزه، مدتها پيش تهيه شده است» به بررسي وضعيت غزه و آينده آن پرداخته است.

جاناتان كوك با اشاره به ويژگيهاي فاز سوم عمليات نظامي اسرائيل در غزه مي نويسد: در اين مرحله، اسرائيل احتمالاً ناگزير است هزاران سرباز ذخيره را - كه هم اكنون در پايگاه هاي صحراي النقب، آخرين مراحل آموزشهاي نظامي خود را مي گذرانند- به كار گيرد تا بتواند مناطق مسكوني متراكم و پرجمعيت واقع در مركز غزه را - كه دژ كليدي حماس محسوب مي شود- تخريب و تصرف كند. در اين شرايط، انتظار مي رود شمار تلفات شهروندان فلسطيني به نحو چشمگيري افزايش يابد.

فاز چهارم عمليات نظامي اسرائيل - براي براندازي حماس و اشغال دوباره غزه - به ظاهر نامحتمل به نظر مي رسد؛ بويژه آنكه ارتش و رهبري سياسي اسرائيل از هزينه هاي نظامي و اقتصادي آن بيمناك هستند.

پيش بيني مي شود «عمليات سرب گداخته» در روزهاي آينده گسترش يابد.

جنگنده هاي اسرائيلي با فرو ريختن اعلاميه هايي بر فراز غزه به ساكنان اين منطقه درباره خطرهاي پيش رو هشدار داده اند.

در اين اعلانها نوشته شده است: با پيروي از دستورات ما، ايمن بمانيد.

هفته پيش، نخست وزير ايهود اولمرت هشدار داد، گزينه هاي نظامي ارتش اسرائيل به پايان نرسيده است.

چنانكه وزير دفاع اسرائيل در ابتداي حملات اعتراف كرد، اسرائيل مدتها در حال آماده سازي اين گزينه ها بوده است.به گفته ايهود باراك، او و ارتش در شش ماه گذشته سرگرم تدارك اين حملات بوده اند. در حقيقت، شواهد حاكي از آن است كه طرح كلي حمله بسيار پيشتر(شايد 18 ماه پيش) تهيه شده است.

به لحاظ موقعيت زماني، ] اسرائيل هنگامي دست به كار طراحي نقشه حمله به غزه شد كه [ حماس به توطئه كودتاي رقيب اصلي خود، فتح(كه از سوي ايالات متحده پشتيباني مي شود)، پي برد و آن را نقش بر آب كرد.

خروج بسياري از اعضاي فتح - كه از اهالي غزه هستند- از اين منطقه و اقامت آنها در ساحل غربي، ايهود باراك را متقاعد كرد كه محاصره دريايي و زميني دراز مدت يك سرزمين محصور كوچك به تنهايي نمي تواند حماس را به زانو در آورد.

در اين راستا، باراك به گسترده تر كردن دامنه محاصره اقتصادي رو آورد و به كمبود برق و سوخت دامن زد. برداشت عمومي بر اين باور استوار بود كه تنگ تر شدن حلقه محاصره اقتصادي با هدف فشار بر شهروندان غزه براي شورش عليه حماس طراحي شده است. از سويي، شايد اين روند را بايد برنامه محوري استراتژي نظامي ايهود باراك به شمار آورد؛ زيرا هر ژنرالي مي داند جنگيدن با ارتشي - يا در اين مورد شبه نظاميان- كه در دام خستگي و گرسنگي گرفتار آمده، راحت تر است. هنگامي كه خانواده و دوستان جنگجويان در رنج و زحمت باشند، مي توان به كارسازتر بودن اين شيوه بيشتر اميدوار بود.

چند ماه بعد، معاون وفادار باراك(ماتان ويلناي) در اظهارنظر معروفش، اهالي غزه را تهديد به هولوكاست كرد. در اين ميان، باراك و گروهش، تاكتيكهايي را به كابينه اسرائيل پيشنهاد دادند كه مي توانست در حملات نظامي مورد استفاده قرار گيرد.

فرمانده يگان نظامي اسرائيل در غزه در نخستين روزهاي شروع حملات به اين منطقه گفت، اين اقدامات ستيزه جويانه با هدف بازگرداندن غزه به شرايط چند دهه پيش در حال انجام است.

اسفندماه سال گذشته، رسانه هاي محلي اسرائيل به اين نكته اشاره كردند كه با وجود نقض قوانين بين المللي، طرح حمله به غزه مستلزم آتشبار توپخانه و حملات هوايي به محله هاي غيرنظامي است. ايهود باراك به اميد ناديده گرفتن اقدامات اسرائيل از سوي جامعه جهاني در واكنش به حرف و حديثهاي رسانه اي گفت، مشاوران حقوقي در پي يافتن راهي هستند كه با معاهدات بين المللي در تضاد نباشد.

نخستين كاميابي ايهود باراك در اين جبهه، زماني رقم خورد كه اسرائيل از راه هوا به ايستگاه هاي پليس يورش برد و ده ها نفر را از پا در آورد.

نيروهاي پليس بر اساس قوانين بين المللي، غيرنظامي انگاشته مي شوند و اين واقعيتي است كه جامعه جهاني آن را ناديده گرفت.

در اين ميان، اسرائيل به مجموعه اي از اهداف حمله كرده است كه آشكارا غيرنظامي به شمار مي آيند مانند ساختمانهاي دولتي، دانشگاه ها، مساجد، مراكز پزشكي و نيز مدارس.

اسرائيل تلاش كرده است براي توجيه اعمال خود چنين استدلال كند ميان اين مؤسسات عمومي و حماس ارتباطي وجود دارد تا حملاتش را مشروع جلوه دهد اما در اين راه توفيق چنداني به دست نياورده است.

دومين محور استراتژي نظامي اسرائيل، معرفي مناطقي از غزه به عنوان نقاط جنگي بود. ارتش در اين مناطق بي هيچ دغدغه اي به عمليات دست مي زند و انتظار دارد ساكنان آنها بگريزند. اگر اهالي اين مناطق چنين نكنند خود به خود از وضعيت شهروندي و غيرنظامي بيرون آمده، به اهداف مشروع نظامي تبديل مي شوند.

به نظر مي رسد سياست كنوني اسرائيل بر روي انتشار اعلاميه هاي هوايي و هشدار به ساكنان رفح و شمال غزه و توصيه به آنان براي ترك اين مناطق استوار است.

در چند روز گذشته، فرماندهان اسرائيلي به رجزخواني درباره خشونت بي اندازه اي كه در اين مناطق به كار مي گيرند، روي آورده اند.

اسرائيل در پي آن است كه مطمئن شود بخشهاي اصلي رفح و شمال غزه، خالي از سكنه باقي مي ماند تا تونل زدن از رفح به مصر را دشوارتر سازد و نيز اطمينان حاصل كند راكتهايي كه از شمال غزه به سوي اسرائيل شليك مي شوند، به تل آويو نمي رسند.

در فاز سوم عمليات نظامي اسرائيل - همزمان با پيشروي ارتش - شايد تاكتيكهاي گذشته گسترش يابد و بخشهايي از غزه، منطقه بسته نظامي اعلام شده، ساكنان آنها به مراكز جمعيتي اصلي كوچانده شوند.

هنگامي كه يكسال پيش ايهود باراك استراتژي خود را فاش كرد، مير شيتريت وزير كشور اسرائيل اعلام كرد، ارتش بايد محله هاي غزه را با خاك يكسان كند. حال بايد منتظر ماند و ديد اگر فاز سوم عمليات نظامي اسرائيل آغاز شود، چنين اقداماتي در دستور كار قرار خواهد گرفت.
جمعه 27 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]