«بوركيني» به‌جاي بيكيني

واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاين: «بوركيني» به‌جاي بيكيني

جامعه > جهان - توليدكنندگان لباس‌هاي ورزشي اسلامي‌ براي بانوان، نام «بوركيني» را براي لباس شناي خود انتخاب كرده‌اند كه تلفيق «برقع» و «بيكيني» است

عليرضا نورايي: «اسم من عاهده زانتي است. در 2 سالگي از لبنان به استراليا مهاجرت كردم. الآن 38 سال دارم، ازدواج كرده‌ام و داراي 4 فرزند هستم. به ياد دارم طي دوران رشد، چالش‌هاي زيادي را به عنوان يك دختر جوان مسلمان و عرب‌نژاد در استراليا پشت سر گذاشتم. در حالي كه فردي فعال و علاقمند به مشاركت در فعاليت‌هاي اجتماعي و ورزشي بودم، خودم را در ميان محدوديت‌هاي ناشي از باو‌هاي فرهنگي و ديني‌ام يافتم. با گذر زمان، متوجه شدم كه دختران جوان و بانواني كه به آغوش اسلام درمي‌آيند و خود را به حجاب مي‌آرايند، ناچار از چشم‌پوشي بر برخي فرصت‌ها نظير فعاليت‌هاي ورزشي هستند. برخورد روزانه با اين مسئله سبب شد تا درAhiida به نياز بانوان مسلمان به لباس‌هاي ورزشي مخصوص پي ببريم.»

اين يك معرفي كوتاه از Ahiida بود كه به قلم مبتكر «لباس‌هاي ورزشي اسلامي» براي بانوان در سايت رسمي‌اين برند يعني ahiida.com آمده است.

طبق آماري كه فدراسيون ورزش و آمادگي جسماني زنان، WSFدر اواخر سال 2007 منتشر كرد، فقط 2/13 درصد از بانوان مسلمان به ميزان لازم فعاليت ورزشي مي‌كنند؛ يعني به مدت 30 دقيقه در 5 روز از هفته. البته در ميان ديگر زنان دنيا هم اين آمار تعريف چنداني ندارد، تنها 20 درصد از زنان دنيا داراي فعاليت ورزشي در طول روز هستند. با اين‌حال مي‌توان ادعا كرد كه فاصله 7 درصدي بانوان مسلمان از ميانگين جهاني، تا حدودي مربوط به عقايد ديني و فرهنگي آنها است.

اگرچه اسلام در اين زمينه تفاوتي بين مردان و زنان قائل نشده و مسلما تعارضي ميان اصل ورزش بانوان و دين آنها وجود ندارد، اما حداقل، آن چه ايشان را از نظر حرفه‌اي در محدوديت قرار داده، محدوديت حضور در عرصه‌هاي بين‌المللي است. كفايت نكردن شيوه پوشش در مقررات ورزش حرفه‌اي مهم‌ترين علت عقب ماندن بانوان مسلمان در اين زمينه است. به علاوه در اغلب كشورها محيط‌‌هاي ورزشي ويژه زنان به تعداد كافي يافت نمي‌شوند و آنها را از نظر ورزش عمومي‌ هم با مشكل مواجه مي‌سازد.

در كنار اين عوامل، تعبيرها و تفسيرهاي نادرست از احكام و باور‌هاي ديني هم مي‌تواند يكي از دلايل عمده در بروز اين مسئله به‌شمار آيد. چنانكه رميلا اختر، رئيس فدراسيون ورزش بانوان مسلمان يا همان MWSF مي‌گويد: برخي از روي عقايد مذهبي خود، تصور مي‌كنند كه ورزش فعاليت مطلوبي براي زنان نيست. با اين حال، شواهد نشان مي‌دهد كه نسل جديد در حال متحول ساختن اين گونه عقايد و سنت‌هاست.

با وجود شرايط دشوار، در بازي‌هاي المپيك بسياري از زنان ورزشكار از كشورهاي مسلمان به چشم مي‌خورند كه در معدودي از رشته‌ها به رقابت مي‌پردازند. به عنوان مثال، راكيا القيصر، دختر 18ساله بحريني كه توجه بسياري را به خود جلب كرد، در حالي در رقابت‌هاي دو 100 متر المپيك حاضر شد كه پوشش اسلامي‌خود را كاملاً حفظ كرده و تنها صورت خود را نپوشانده بود.

ليلا المرائتي، سخنگوي ليگ بانوان مسلمان در كاليفرنيا مي‌گويد: زنان مسلمان كه امروزه خواستار رسيدن به جايگاه حقيقي خود در زمينه ورزش هستند، سال‌ها است كه براي بدست آوردن لباسي مناسب در تلاشند. بنابراين، از آنجا كه اين مهم تا چندي پيش تحقق پيدا نكرده بود، خيلي از آنها براي ادامه فعاليت‌هايشان مجبور به پوشيدن لباس‌هاي بلند و شلوار‌هاي گشاد مي‌شدند. او مي‌گويد كه برخي از بانوان اين شرايط را نمي‌پذيرفتند و فقط به باشگاه‌هاي زنانه مراجعه مي‌كردند يا حتي در خانه تمريناتشان را انجام مي‌دادند.

با اين اوصاف در چند سال گذشته، حركتي براي رواج لباس‌هاي ورزشي پوشيده براي زنان مسلمان آغاز شده است.

در سال 2006 به زناني كه در اردوگاه سازمان ملل براي آوارگان سوماليايي در كنيا به سر مي‌بردند، يك لباس واليبال منحصر به فرد داده شد. اين لباس كه بر اساس يك همكاري ميان شركت نايكي و سازمان ملل طراحي و توزيع شده بود به زنان امكان مي‌داد تا بدون اين كه در پوشش بدنشان نقصي به وجود بيايد، اسپك يا آبشار بزنند. با اين حال سخنگوي نايكي، هم‌صدا با ديگر توليدكنندگان عمده پوشاك ورزشي اعلام كرد كه شركت متبوعش هيچ برنامه‌اي براي اختصاص خط توليدي به لباس ورزشي مخصوص بانوان مسلمان ندارد.

همين سياست شركت‌هاي بزرگ و پاسخ ندادن به نياز بانوان مسلمان باعث شد كه تعدادي از توليدكنندگان كوچك‌تر، در كشور‌هاي اسلامي ‌و غير اسلامي، از تركيه و مالزي تا حتي سوئد و استراليا، به فكر تهيه پوشاك ورزشي براي اين گروه از زنان بيفتند.

خانم زانتي كه در زمينه اين توليدات پيشتاز محسوب مي‌شود، محصولات برندش را داراي اين ويژگي‌ها مي‌داند: «آزادي در انتخاب، مشاركت در هر نوع فعاليت ورزشي، آساني در پوشيدن، درآوردن، شستن و خشك كردن، راحتي، به دليل نوع طراحي و بافت پارچه، كه داراي انعطاف لازم براي تنفس راحت و كنترل رطوبت است و نهايتا اطمينان در كارايي.»

او با اشاره به اين كه چشم تمام جهانيان به ظاهر زن مسلمان ورزشكار است، مي‌نويسد كه اين زن در كنار حفظ ظاهر محجوبش بايد با لباس ورزشي حرفه اي افتخار بيافريند.

از مجموعه محصولات اين توليدكننده پوشاك، «بوركيني» بيش از بقيه سر و صدا به پا كرده است. بوركيني يك لباس شناي دو تكه است، ولي با طراحي اسلامي ‌و پوشيده. به همين دليل گفته مي‌شود كه وجه تسميه اين محصول تلفيق «برقع» و «بيكيني» است.

بُرقع، كه بيشتر در افغانستان مورد استفاده قرار مي‌گيرد، پوششي است كه از سر تا پاي زنان را مي‌پوشاند و بيكيني لباس مرسوم شناي غربي‌ها است كه تقريبا هيچ جاي بدن شناگر را نمي‌پوشاند. بنابر اين شايد بتوان ابتكار بوركيني را اختلاط دو قطب فرهنگي مغاير دانست.

بوركيني كه 2 سال پيش در صدمين جشن سالانه غريق‌نجات‌ها و موج‌سواران دراستراليا معرفي شد، در ابتدا در بوندي، ساحل معروف سيدني توسط تعدادي از بانوان مسلمان استفاده شد. بعد از آن، به طور غيرمنتظره‌اي صد و پانزده هزار نفر در بيش از سيصد باشگاه متقاضي تهيه اين لباس شنا شدند.

اين لباس تمام‌قد از ليكرا، نوعي پارچه غيرقابل نفوذ در برابر آب، تهيه شده است. بوركيني، مشابه لباس غواصي سر را مي‌پوشاند و به اندازه‌اي تنگ است كه شناگر بتواند آزادانه شنا كند؛ البته نه آنقدر تنگ كه كاملا به بدن بچسبد و اندام او را نمايان كند. اين لباس به جز صورت و مچ دست و پا به پايين، بدن را به طور كامل مي‌پوشاند.

اين لباس‌هاي طراحي شده در شركت خانم زانتي، در طرح‌ها، رنگ‌ها و اندازه‌هاي گوناگون، با قيمت‌هاي 120 تا 230 دلار استراليا فروخته مي‌شود.

از ديگر ابتكارات خانم زانتي Hijood است كه از آميزش كلمه‌هاي عربي حجاب و انگليسي hood پديد آمده است. اين پوشش از پارچه سبك و منعطفي ساخته شده است و علاوه بر حفظ عفاف، انجام امور روزمره را تسهيل مي‌كند.

به موازات خانم زانتي، يك شركت دانماركي موسوم به كپسترز، محصول مشابهي توليد كرده است. طراح اين پوشش، خانم سيندي وندن برمن، مي‌گويد كه هدفش از اين طرح، ساختن حجابي ورزشي‌تر است تا دختران بتوانند از آن در كلاس‌هاي ورزشي مدرسه استفاده كنند.

توليدكننده ديگري هم در تركيه به نام‌ هاسما به عرضه لباس‌هاي محجوب و البته شيك و مد روز براي زنان، دختران و حتي مردان اقدام كرده است.

كارشناسان مي‌گويند بازار مصرف ظرفيت بالايي براي لباس‌هاي ورزشي ويژه بانوان مسلمان، مخصوصا لباس شنا دارد. بازار اين گونه محصولات در جايي است كه مثلا بازار محصولات هيسپانيك 20 سال پيش قرار داشت و در 15 سال آينده شاهد رونق فوق‌العاده آن خواهيم بود.

مثلا آرون جين، يك استاد بازاريابي در دانشگاه بافلو با اشاره به ظرفيت رو به رشد جوامع مسلمانان در آمريكا و ديگر كشور‌هاي دنيا، مي‌گويد كه اگر شركت‌هاي بزرگ توليدكننده پوشاك ورزشي اين فرصت را غنيمت نشمارند، اشتباهي استراتژيك مرتكب خواهند شد و لقمه بزرگي از كفشان خواهد رفت. او دليل سهل‌انگاري شركت‌ها را تصور غلط آنها از كم بودن قدرت خريد متقاضيان اين كالا‌ها مي‌داند. او عقيده دارد كه اگر به مشتري چيزي كه مي‌خواهد بدهيد، او حاضر است كه براي بدست آوردن آن حتي به قيمت بالا هزينه كند.

خانم يوكا ناكامورا، استاد تربيت بدني در دانشگاه تورنتو كانادا هم كه بر روي مشاركت زنان مسلمان بر فعاليت‌هاي ورزشي مطالعه كرده است، باور دارد كه نياز به لباس‌هاي ورزشي عفيف حتي فراتر از جوامع مسلمان است. او به يك برنامه مطالعاتي كه در استخري در كالگري كانادا داشته است استناد مي‌كند. در اين برنامه او سعي مي‌كرد تا با فراهم كردن امكان پوشيدن تي-شرت، بانوان مسلمان را به شنا ترغيب كند. او طي اين مطالعه متوجه نكته بسيار جالبي شد؛ نه فقط مسلمانان كه بسياري از زنان خواستار چنين پوششي براي حضور در استخر شدند، حتي تعداد بيشتري از مردان از ظاهر شدن با لباس حمام احساس ناراحتي مي‌كردند و ترجيح مي‌دادند تي-شرت بپوشند!

در واقع به گفته خانم تيلور «فقط مسلمانان خواستار اين نيستند كه با ظاهري محجوب به جامعه وارد شوند، بلكه مسيحيان، يهوديان و بسياري از زنان ديگر فكر مي‌كنند كه لازم نيست بدنشان را نمايان كنند. در واقع اكثر بانوان مي‌خواهند مثل زنان مسلمان محجبه باشند.»

Print چاپ مطلب
سه شنبه 24 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاين]

[مشاهده در: www.khabaronline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 1954]