بابي چارلتون افسانه يي، سخن مي گويد فكر حضور مورينيو در منچستر را از سر به در كنيد

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: بابي چارلتون افسانه يي، سخن مي گويد فكر حضور مورينيو در منچستر را از سر به در كنيد
پل هاوارد
ترجمه؛ شيوا آباء

يافتن قلب فوتبال انگليس كار سختي نبوده و نيست. مستقيم بايد به سراغ سربابي چارلتون برويد، همان طور كه برادرش جك براي يك برنامه تلويزيوني اين كار را انجام داد. يكي از روزهاي هفته گذشته هنگامي كه سربابي در خانه اش مشغول مطالعه بود، جك بزرگ با او تماس گرفت و از او خواست در برنامه مخصوص اهداي جايزه دستاورد بزرگ زندگي ورزشي بي بي سي حضور پيدا كند. اين برنامه، برنامه معمولي و هميشگي نبود بلكه يك توافق و سازش هيجان انگيز بود براي ستايش از ستاره يي كه در سال هاي دهه 60 در انگليس درخشيد و افتخارات زيادي را براي لردهاي جزيره به ارمغان آورد. «سرالف رمزي» بهترين شاهد براي اثبات اين ادعاست.

استقبال گرم و پرشور آن شب در ليورپول، براي اسطوره سال هاي دور منچستريونايتد دور از انتظار و شوكه كننده بود، به طوري كه تا دقايقي چارلتون افسانه يي هيجان زده فقط سعي مي كرد با جملاتي بريده بريده از همه تشكر كند؛ «واقعاً شوكه شدم. دلم مي خواست گري لينه كر اگر مي تواند، برنامه را متوقف كند. اما همه چيز ادامه يافت و من در دام افتاده بودم. آنها روز قبل به من گفتند جك قرار است اين اتفاق ها را سامان دهي كند و بالطبع راه گريزي نداشتم. در نهايت همه چيز برعكس شد. خب او هم دوران فوتبال ارزشمندي داشت. ما با هم در تيم ملي و در يك رده بازي مي كرديم اما خب تنها چيزي كه مي خواستم اين بود كه اين جك باشد كه جايزه و تقديرنامه را به من مي دهد نه كس ديگر. حق داشتم چنين چيزي بخواهم. اين حق من بود.» به نظر مي رسيد در آن شب خيلي چيزها از جلوي چشمان او عبور كرد؛ روزهاي دلهره و نگراني هاي مادرش، همراهي هاي بي دريغ نورما (همسرش)، روزهاي او و جك در كنار هم و روزهاي اندوه مرگ برادر بزرگ ترشان سيسه چارلتون در سال 1996.

براي او فوتبال چيزي بيش از سه امتياز مسابقه و قهرماني هاي ملي بود؛ چيزي كه همين حالا هم با منطق توجيه اش مي كند؛ «مساله مهم اين است كه جامعه به فوتبال نياز دارد. اگر همه چيز بد و غيرقابل تحمل باشد، تنها چيزي كه باعث مي شود مردم حال خوبي پيدا كنند، فوتبال است.»

بازيكن افسانه يي شياطين اولدترافورد وقتي حرف به اينجا مي رسد كه چه كسي مي تواند جانشين سرالكس فرگوسن شود، نگاهي عميق مي كند و با همان آرامش و لبخند هميشگي اش دلايلي را براي اينكه چرا مورينيو نخواهد توانست هدايت اين تيم را بر عهده بگيرد، مطرح مي كند. از سوپراستار بزرگ اين فصل سرخ ها، ديميتار برباتوف حرف مي زند و از نياز به قدرت ذهني افراد باشگاه براي زنده نگه داشتن باشگاه مي گويد؛ همان چيزي كه باعث شد منچستر مقابل چلسي به پيروزي خيره كننده دست پيدا كند. پاي صحبت هاي اين استعداد خالص فوتبال نشستن يك آكادمي باارزش است؛ چيزي كه مي تواند به همه جوان هاي فوتبال راز و رمز جاودانگي را بياموزد؛ «من از فوتبال كسي مثل برباتوف چيزهاي زيادي ياد مي گيرم. بازي اش را با تاتنهام تماشا كردم و به اين نتيجه رسيدم كه چقدر براي سرنوشت و زندگي حرفه يي اش احساس مسووليت مي كند و همين باعث شده تصميمات درستي را اتخاذ كند، اگرچه پوشيدن پيراهن منچستر و آمدن به اولدترافورد چيزي فراي آن بود كه به اين زودي ها در زندگي ورزشي اش حاصل شود. شما انتظار نداريد ناگهان كارهاي خوب و درست در آن واحد برايتان اتفاق بيفتد. وقتي بخواهيد پس از چند سال در زندگي گذشته تان جست وجو كنيد و سرك بكشيد، معمولاً با مجموعه يي از اتفاقات خوب و بد روبه رو مي شويد.

انجام اشتباهات هم به شما درس هاي زيادي براي كسب موفقيت هاي بيشتر مي دهد؛ چيزي كه شايد كمتر كسي به آن توجه كند. برباتوف حد وسط ندارد. اول از همه بايد بگويم كه از او انتقاداتي هم دارم. او وقتي توپ را از دست مي دهد، دويدن را متوقف مي كند و تقريباً راه مي رود. انگار با خودش مي گويد «كس ديگري كار را دنبال خواهد كرد»، به همين دليل مي گويم او بازيكن خيلي بهتري خواهد شد اگر بتواند اين نقص خود را جبران كند. طي چند هفته اخير كه بازي هاي او را در منچستر تماشا كرده ام، فهميدم كه واقعاً توانايي هاي عجيب و زيادي دارد. قدرت فيزيكي اش در كنار هوش و استعداد زيادي كه دارد باعث شده در زمين مسابقه بتواند حريف را مغلوب هنرنمايي اش كند. وقتي پاس مي دهد، كار براي بقيه آسان مي شود چون تقريباً پاس هايش كامل و درست هستند. كنترلش روي توپ خيلي خوب است و گل هايي كه مي زند همگي تحسين برانگيز هستند.» سربابي چارلتون اعتراف مي كند كه نظرش نسبت به اولين باري كه او را ديده، كاملاً عوض شده؛ «او به شدت با استعداد است. سر جايش درست ايستاده و اگر بتواند به همين روش ادامه دهد، به بهترين جايگاه يك بازيكن در فوتبال مي رسد و همان چيزي مي شود كه هواداران منچستر از ستاره هايشان انتظار دارند. در اين ميان شايد مثال هاي كمي وجود داشته باشد كه برباتوف بتواند پا جاي پاي آنها بگذارد. جرج بست يكي از آنها است. اريك كانتونا هم نمونه خوب ديگري است كه البته كمي از شيوه بازي جوانمردانه خارج شد، البته هيچ گاه نمي خواهم به اريك كانتونا بي احترامي كنم. او جداي از همه خشونتش در فوتبال به شدت حساس بود و به همان درجه هم تاثيرگذار،»

براي همه هواداران منچستر بزرگ ترين دغدغه اين روزها پيدا كردن جانشيني مناسب و درست براي فرگوسن است و ناخودآگاه در چنين شرايطي نام ژوزه مورينيو سرمربي قبلي چلسي هم به ميان مي آيد اما چارلتون، مورينيو را داراي پتانسيل كافي براي جانشيني فرگي نمي داند؛ «متنفرم از اينكه بسياري بدون تفكر و تعمق حرف مي زنند. شايد براي خيلي ها خوشايند باشد كه اين مربي پرتغالي به اولدترافورد بيايد اما من او را روي نيمكت مربيگري منچستر نمي بينم. او واقعاً بااستعداد است. شايد او با تفكر جوان گرايي در فوتبال بتواند در هر تيمي به موفقيت و قهرماني برسد اما تكرار آن در جزيره بالاخص در منچستر غيرممكن است.

من به عنوان مدير در منچستر بوده ام و اتفاقاتي را در زمان مربيگري سرالكس ديده ام كه قابل مقايسه با ساير باشگاه ها نيست. براي بسياري اين پرسش به ميان آمده كه چرا منچستر در طول سال هاي متمادي اينقدر موفق بوده. پاسخ آن، تاريخ باشگاه است. تاريخ پرانتظار مسووليت مي آورد. شما موظفيد اين تاريخ پرافتخار را حفظ كنيد. فلسفه فوتبالي فرگوسن هميشه در طول اين سال ها حول همين محور چرخيده. حضور بازيكنان جوان در منچستر هم فلسفه خاص خودش را دارد كه با فرگوسن معنا پيدا مي كند.»

حضور سربابي چارلتون در بي بي سي با هيجان زيادي توام بود. او ساعت ها با اشتياق و حوصله از همه جزئيات فوتبال حرف زد. انگار مي خواهد همه علاقه مندان فوتبال گفته هايش را مثل يك ضبط صوت به خاطر بسپارند و به گوش نسل هاي بعدي فوتبال برسانند؛ نسلي كه شايد امثال چارلتون ها را نداشته باشد و از آنها فقط افسانه يي به يادگار بماند.

ہ نويسنده روزنامه گاردين
سه شنبه 24 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 132]