بازار پتروشيميسهم 15‌درصدي ايران در افزايش توليدات پتروشيمي جهان

واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: بازار پتروشيميسهم 15‌درصدي ايران در افزايش توليدات پتروشيمي جهان
فارس- نشريه اقتصادي ميد با اشاره به تلاش خاورميانه براي تسلط بر صنعت پتروشيمي جهان سهم ايران از افزايش توليدات پتروشيمي جهان تا سال 2012 را 15درصد پيش‌بيني كرد.به گزارش نشريه ميد، از ديد كارشناسان، بخش پتروشيمي در آستانه دوراني از ادغام‌ها و تصاحب‌ها قرار دارد؛ زيرا توليدكنندگان محصولات پتروشيمي در خاورميانه قصد دارند با استفاده از گاز ارزان قيمت، رقبا را از بازار خارج كنند.
آينده اشتغال هزاران جوان عربستاني به توسعه صنعت پتروشيمي اين كشور بستگي دارد. رياض از زماني كه متوجه شد با تكيه بر ذخاير انرژي خود مي‌تواند صنعت توليد محصولات پتروشيمي را تاسيس كند، به سرمايه‌گذاري در توسعه بخش پتروشيمي اقدام كرده است. از دهه 1970 مجتمع‌هاي پتروشيمي به مواد خام ارزان دسترسي داشته و از آن براي توليد محصولات پتروشيمي استفاده كرده‌اند.
با توجه به رشد قيمت نفت طي پنج سال گذشته، دولت عربستان توانسته است براي ايجاد شغل‌هاي جديد در صنعت هزينه‌هاي قابل توجهي را بپردازد. در واقع با نفت هر بشكه 150دلار، ايجاد شغل بسيار آسان بود. اما اكنون كه اقتصاد جهان دچار ركود شده و قيمت نفت تنزل يافته است، هزينه پرداخت يارانه براي ايجاد شغل‌هاي جديد بسيار بالاست. از سوي ديگر دولت عربستان مجبور شده تغييراتي در سياست‌هاي توليد محصولات پتروشيمي به‌وجود آورد. با آن‌كه شركت‌هاي عربستاني از لحاظ هزينه نسبت به شركت‌هاي ديگر توليدكننده محصولات پتروشيمي داراي مزيت رقابتي هستند، اما تحولاتي كه در ميزان تقاضا در بازار‌هاي جهاني رخ داده است، بر اين شركت‌ها تاثير گذاشته و وضعيت كنوني، حتي برنامه‌هاي رفاه اجتماعي دولت را نيز در خطر قرار داده است. هر چه سرمايه‌گذاري كمتري در اين زمينه انجام شود، شغل‌هاي كمتري ايجاد خواهد شد. با به پايان رسيدن دوران رونق بي‌سابقه، اكنون هراس بر صنعت پتروشيمي در سرتاسر جهان مستولي شده و خاورميانه نيز از اين روند تاثير پذيرفته است. سرعت چشمگير اعلام پروژه‌هاي جديد در سال 2007 اكنون به شدت كاهش يافته است. در سال 2008 قراردادهايي در زمينه مهندسي، تداركات و ساخت و ساز به ارزش 9‌ميليارد دلار منعقد شد؛ در حالي كه در سال 2007 و 2006 اين رقم به ترتيب 2/18‌ميليارد دلار و 2/22‌ميليارد دلار بود. به اعتقاد كارشناسان، رشد هزينه‌هاي مهندسي، تداركات و ساخت‌وساز و نيز كمبود گاز طبيعي، از دلايل اصلي كاهش مذكور است. عامل اول باعث تعويق انعقاد قراردادها شده است و عامل دوم بازنگري در برنامه‌هاي رشد در صنعت پتروشيمي را اجتناب‌ناپذير ساخته است. واقعيت اين است كه ابهام‌ها درباره وضعيت آينده اقتصاد جهان، باعث شده كه توليدكنندگان محصولات پتروشيمي نتوانند براي آينده تصميم‌گيري كنند و در حال حاضر افق كوتاه مدت صنعت پتروشيمي بسيار مبهم است. اكثر كارشناسان اين صنعت مي‌گويند مشكلات كوتاه مدت، يعني كمبود اعتبار و كاهش تقاضا، بر ساختار صنعت پتروشيمي خاورميانه طي چند دهه آينده تاثير خواهد گذاشت. همچنين سود اين صنعت در كوتاه مدت كاهش مي‌يابد اما در بلند مدت زيرساخت‌هاي آن مستحكم باقي خواهند ماند.
البته صرفنظر از وضعيت بحراني كنوني، برنامه‌هاي استراتژيك توليدكنندگان محصولات پتروشيمي در خاورميانه تغيير چنداني نخواهد كرد. اين صنعت، حالت دوره‌اي دارد و همين‌گونه نيز باقي خواهد ماند. تجهيزاتي كه اكنون در حال ساخت است، بيست تا سي سال عمر خواهد داشت. استراتژي‌ها نبايد تحت تاثير وضعيتي كه تنها چند ماه ادامه دارد تدوين شود. اين نوع بحران‌ها، صرفا در بخش‌ كوتاهي از يك دوران طولاني رخ مي‌دهند. به علت كاهش تقاضا براي پليمر كه حاصل كاهش بازده صنعتي است، بسياري از توليدكنندگان در سرتاسر جهان با كاهش 40‌درصدي قيمت اين محصولات مواجه شده‌اند، اما به اعتقاد تحليلگران روند كاهش تقاضا و قيمت، بيشتر بر مجتمع‌هاي قديمي اروپايي تاثير مي‌گذارد تا مجتمع‌هاي پيشرفته و كم‌هزينه خاورميانه. اگر مجتمع‌هاي پتروشيمي به توليد خود ادامه دهند، صنعت پتروشيمي بيش از حد نياز محصول توليد خواهد كرد زيرا تقاضا در حال كاهش است. طي هفت سال گذشته رشد ظرفيت توليد در خاور‌ميانه بسيار چشمگير بوده است، اما اگر تمام پروژه‌هاي برنامه‌ريزي شده تا سال 2015 وارد مرحله توليد شوند، ظرفيت توليد بيش از دو برابر خواهد شد و به 6/32‌ميليون تن در سال مي‌رسد. تحقق اين افزايش ظرفيت، بيشترين تاثير را بر توليدكنندگان قديمي در غرب خواهد داشت. حدود 40‌درصد از افزايش ظرفيت توليد محصولات پتروشيمي تا سال 2012، توسط چين و شرق دور ايجاد خواهد شد و 60‌درصد ديگر نيز در خاورميانه فراهم مي‌شود. از اين ميزان 45‌درصد به عربستان و پنج كشور ديگر عضو شوراي همكاري خليج فارس و 15‌درصد به ايران تعلق خواهد داشت. راه پيش روي توليدكنندگان خاورميانه روشن است. آنها بدون توجه به شرايط بازار و با استفاده از مزيت در اختيار داشتن گاز ارزان، به توليد با حداكثر ظرفيت ادامه خواهند داد. آنها اميدوارند در بلند مدت اين استراتژي به خروج رقباي اروپايي از بازار منجر شود.
يکشنبه 22 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]

[مشاهده در: www.donya-e-eqtesad.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]