بعد از من آهنگري فراموش خواهد شد

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: بعد از من آهنگري فراموش خواهد شد
مشمولي- صنعت آهنگري از قديم الايام در شهرها و به خصوص در روستاها رواج داشته به طوري كه هم اكنون نيز در بعضي نقاط دكان و كوره آهنگري سرپاست يا آثار آن باقي مانده است و بيشتر وسايل و اقلام فلزي،خانگي، كشاورزي، دامي، شكار و... توسط آهنگران در آن ساخته مي شده است.

ولي با گذشت زمان و پيشرفت صنعت و تكنولوژي وسايل راحت تر، ارزان تر، جديدتر و باكيفيت بالاتر جايگزين وسايل سنتي و دست ساز در شهرها و روستاها شده و كم كم اين صنعت رونق خود را از دست داده و در بعضي مناطق به كلي تعطيل و باعث ركود كارهاي روزمره روستاييان شده است.

مثلا در خانه هر كشاورز روستايي ادوات كشاورزي زيادي از جمله داس، بيل، اره، چكش، چهارشاخ، گاوآهن، منگال و... به چشم مي خورد كه نياز به تعمير دارد و ضروري است سازمان ميراث فرهنگي صنايع دستي و گردشگري با معرفي حرف قديمي با سرمايه گذاري، تشويق جوانان و آموزش افراد در اين زمينه باعث رونق بخشيدن به صنايع دستي و سنتي در روستاها شود و امكاناتي را فراهم كند تا حداقل اين گونه صنايع ارزشمند قديمي و مورد نياز مردم تعطيل و به فراموشي سپرده نشود.

پس از اطلاع از حضور و فعاليت يك آهنگر در روستاي آرك به سراغ استاد غلامحسين فرنگي رفتيم.وارد حياط منزلش كه شديم روبه روي راهرو يك ايوان بزرگ (صوفه) با كلي وسايل و ابزار آلات فلزي، دست ساز وجود داشت و پيرمردي عينكي در وسط آن همه وسايل به سختي ديده مي شد.پس از سلام و احوال پرسي و معرفي به گفتگو نشستيم.ابتدا فكر مي كردم بايد با يك كارگاه بزرگ روبه رو شوم ولي با مشاهده يك كوره و دم كوچك زميني كه ساخته دست استاد غلامحسين بود روبه رو شدم.پيرمرد خود را غلامحسين فرنگي از نوادگان بابا فرنگي و 79 ساله معرفي مي كند و مي گويد: اجدادم پشت در پشت آهنگر، نجار و بنا بوده اند و شغل آهنگري را از پدربزرگم ياد گرفته ام و سابقه آهنگري در خانواده ما به حدود 300 سال پيش برمي گردد.وي با بيان اين كه استاد بايد همه كاره باشد درخصوص وسايلي كه ساخته مي گويد: تا كنون تمام وسايل خانگي مثل قندشكن، قفل، فندك (كه آن را اولين بار در منطقه پدرم ساخت)، چكش، انبر، تله، تفنگ، وسايل كشاورزي و دامداري و شكار از جمله تبر، تبرچه، چهارشاخ، داس، منگال،ميخ و... و در كنار آن تعمير انواع وسايل خانگي مثل چراغ توري، چراغ پريمس،سماور، چراغ گرمكن ساخته ام و تعمير اسلحه شكاري نيز شغل اصلي من است، ولي متاسفانه به دليل رواج وسايل جديد و صنعتي بازار اين كار از رونق افتاده و تعطيل شده است.استاد غلامحسين درخصوص تعمير اسلحه شكاري مي گويد: يكي از دلايل شهرت من تعمير اسلحه شكاري است كه از طبس گلشن، فردوس، سرايان و ديهوك گرفته تا بيرجند و زاهدان و نهبندان براي تعمير اسلحه به اين محل مي آمدند و همه شكارچيان مرا مي شناسند ولي چند سالي است كه به دليل ممنوعيت شكار در منطقه كسي به سراغم نيامده و حتي يك اسلحه هم ندارم كه عكس بگيريد.

وي در پاسخ به اين سوال كه آيا كسي حرفه شمارا ادامه داده يا خواهد داد گفت: 3 پسر دارم كه هيچكدام علاقه اي به اين حرفه نداشته و ياد نگرفته اند و شاگردي هم ندارم و علت آن نداشتن صرفه اقتصادي اين صنعت به عنوان يك شغل و از ارزش افتادن و به فراموشي سپردن آن است و بعد از من اين كسب تعطيل خواهد شد كه اگر ميراث فرهنگي و صنايع دستي و گردشگري براي اين گونه مشاغل مزايايي در نظر بگيرد و جوانان را تشويق به اين گونه كارها كند تعدادي جذب كار شده و اين حرفه ها تعطيل نمي شود.
يکشنبه 22 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 236]