واضح آرشیو وب فارسی:حيات: نگاهي به جنگ شيميايي عراق در عمليات كربلاي 5
تهران - حيات
در بامداد 19/10/65 عمليات كربلاي 5 درمنطقه شلمچه صورت گرفت كه به دليل مقاومت وصف ناپذير رزمندگان در برابر پاتك هاي سنگين، عراق به مدت حدود دو ماه اقدام به حملات شيميايي بسيار گسترده با گاز خردل نمود كه حتي مناطقي از آبادان را نيز در بر گرفت.
به گزارش حيات به نقل ازپايگاه اطلاع رساني قربانيان سلاح هاي شيميايي، عمليات كربلاي پنج از جهت مقاومت رزمندگان كه نزديك به دو ماه نبرد شديد شبانه روزي و بدون وقفه را در منطقه محدود شلمچه تحمل نمودند، در تاريخ جنگ بي نظير است. اگر كسي در مورد تاريخ دفاع مقدس مطالبي به نويسد و از توصيف شجاعت رزمندگان در شلمچه غافل شود مهمترين قطعه تاريخ جنگ را از دست داده است.
اغراق نيست اگر بگوييم در اندازه كل اتفاقات سراسر تاريخ دفاع مقدس در اين فضا و زمان بسيار محدود، حادثه و حماسه داشته ايم و اين رسالت اهل قلم است كه به تشريح جزء به جزء آن وقايع به پردازند.
در عمليات كربلاي پنج، حملات شيميايي دشمن اگر چه سنگين بودند ولي در مقايسه با حملات عادي زميني و هوايي، نقش فرعي داشت و لذا به همين اشاره اكتفا مي شود.
به طور كلي آمار مصدومين و شهداي شيميايي از كربلاي چهار تا خاتمه كربلاي پنج نسبت به حجم حملات دشمن بسيار كم بود و اين موضوع مي تواند به علت آمادگي بيشتر رزمندگان و فعاليت چشمگير سيستم پدافند، امداد و درمان مصدومين شيميايي باشد.
بيمارستان صحرايي علي ابن ابيطالب (ع) مركز درماني مجروحين عادي و شيميايي در اين عمليات بود.
اين بيمارستان كه از نظر مهندسي بسيار مقاوم در برابر حملات هوايي ساخته شده بود از نظر فضاي داخلي نيز دقيقا متناسب با نياز تخصصي يك بيمارستان صحرايي طراحي شده بود. اين بيمارستان تا خاتمه جنگ كاملا فعال بود و نقش اساسي در درمان مجروحين جبهه هاي جنوب داشت.
علاوه بر اورژانس شيميايي مجاور بيمارستان، اورژانس شيميايي ديگري درحسينه با اصول فني و با توجه به تجارب درماني گذشته ساخته شده بود كه در اين عمليات به تدريج كار خود را شروع كرد. علاوه بر دو اورژانس فوق كه نقش مركزي در منطقه جنگي داشتند دو اورژانس شيميايي كوچك تر در منطقه عملياتي شلمچه فعال بود كه يكي از آن ها در حمله شيميايي نقش چشمگيري درپشتيباني از مراكز صحرايي داشتند. كادر درماني مجموعه نقاهت گاهي سيد الشهداء(ع)، سپنتا، دانشگاه شهيد چمران و نيز اميديه جمعا با ظرفيت چهار هزار تخت تلاش چشم گيري كردند. اگر چه تعداد مصدومين شيميايي متوسط و شديد عمليات كربلاي پنج كمتر از سه هزار نفر مي شدند اما با در نظر گرفتن مصدومين خفيف احتمالا جمع مصدومين به رقم هفت هزار نفر بالغ مي شد.
كل شهداي شيميايي در طول يك ماه حدود 170 نفر بودند كه به نظر ما زياد و غير قابل قبول بود، ولي بررسي هاي بعدي نشان داد كه علت اين امر وقوع چند حادثه خاص بوده است. يكي از اين حوادث مربوظ به انفجار يك بمب خردل دقيقا در مدخل سنگر گروهي برداران رزمنده اعزامي از بهبهان(گردان فجر) بود كه درنتيجه، گاز شيميايي با غلظت زياد وارد سنگر شده و باعث شد تا در مدت يك هفته به تدريج 40 نفر از آنان به شهادت برسند.
حدود 30 نفر از شهدا نيز مربوط به بمباران شيميايي بيمارستان صحرايي سومار بودند. مسوولين كشورمان طي نامه هاي متعددي جزئيات حملات شيميايي عراق را به اطلاع شوراي امنيت ملل رسانيده و در خواست اعزام تيم كارشناسي جهت بررسي شواهد موجود نمودند، اما واكنشي به دنبال نه داشت.
پايان پيام
شنبه 21 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: حيات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 249]