17 دي چهل و يكمين سالگرد درگذشت اسوه جوانمردي و پهلواني

واضح آرشیو وب فارسی:ايلنا: 17 دي چهل و يكمين سالگرد درگذشت اسوه جوانمردي و پهلواني

تهران- خبرگزاري كار ايران
غلامرضا تختي در روز پنجم شهريور ماه 1309 در خانواده‌اي متوسط و مذهبي در محله‌خاني آباد تهران به دنيا آمد.

به گزارش ايلنا، به نقل از پايگاه اينترنتي فدراسيون كشتي، "رجب خان" - پدر تختي - غير از وي دو پسر و دو دختر ديگر نيز داشت كه همه‌آنها از غلامرضا بزرگتر بودند. "حاج قلي"، پدر بزرگ غلامرضا، فروشنده‌خوار و بار و بنشن بود. از قول رجب خان، تعريف مي‌كنند كه حاج قلي در دكانش بر روي تخت بلندي مي‌نشست و به همين سبب در ميان اهالي خاني آباد به حاج قلي تختي شهرت يافته بود. همين نام بعدها به خانواده‌هاي رجب خان منتقل شد و به "نام خانوادگي" تبديل شد.
غلامرضا تنها 9 سال به تحصيل پرداخت. وي خود مي‌گويد: "مدت 9سال در دبستان و دبيرستان منوچهري كه در همان خاني آباد قرار داشت، درس خواندم، ولي تنها خاطره‌اي كه از دوران تحصيل به ياد دارم، اين است كه هيچ وقت شاگرد اول نشدم، اما زندگي در ميان مردم و براي مردم درس هايي به من آموخت كه فكر مي‌كنم هرگز نمي توانستم در معتبرترين دانشگاه ها كسب كنم. زندگي همچنين به من آموخت كه مردم را دوست بدارم و تا آنجا كه در حد توانايي من است، به آنان كمك كنم. حال، اين كمك از چه طريقي و از چه راهي باشد، مهم نيست. هر كس به قدر توانايي‌‏اش ..."
غلامرضا، ورزش را از نوجواني آغاز كرد. ورزش ابتدا براي او نوعي تفنن و سرگرمي بود. در همان اوان، خيال قهرمان شدن، مدتي او را به وسوسه انداخت اما از همان نوجواني كه تازه به فكر باشگاه رفتن افتاده بود، اعتقاد داشت كه ورزش براي تندرستي و سلامت جان و تن هر دو لازم است.
آشنايي حقيقي تختي با ورزش و كشتي در باشگاه "پولاد" آغاز شد. وي كه پيش از اين گودها و زورخانه‌هاي فراواني ديده بود و شيفته‌ تواضع و افتادگي پهلواناني كشتي و ورزشي باستاني شده بود، براي نخستين بار در سال 1329 به باشگاه پولاد (واقع در خيابان شاهپور سابق) رفت و به دليل علاقه و استعداد وافري كه نسبت به كشتي نشان داد مورد توجه مرحوم "حسين رضي‌‏زاده" مدير آن باشگاه قرار گرفت.

تختي كه پس از بازگشت از خوزستان (مسجد سليمان) روانه ‌خدمت سربازي شده بود، در سربازخانه با استفاده از فرصتها و توجهات فراهم شده، به ‌ويژه تشويق و حمايت دبير وقت فدراسيون كشتي كه در دژبان ارتش فعاليت داشت، تمرينات كشتي خود را بار ديگر آغاز كرد. تختي خود در اين باره مي‌گويد: "وقتي در سال 1328 در مسابقه‌ بزرگ ورزشي (كاپ فرانسه) شركت كردم، در همان اولين دوره ضربه فني شدم. اما تمرين‌‏هاي جدي و سختي كه در پيش گرفتم، مرا ياري كرد تا حقيقت مبارزه را درك كنم؛ اگر چه شور پيروزي در سر داشتم، اما كار و كوشش را سرآغاز پيروزي مي‌دانستم."
به اين ترتيب تختي با تمرين و پشتكار مثال زدني رفته رفته خود را از ميان بازنده‌ها بيرون كشيد و سرانجام در سال هزار و سيصد و سي در وزن هفتاد و نه كيلوگرم به عضويت تيم ملي درآمد. وي در نخستين دوره‌مسابقه‌هاي كشتي آزاد قهرماني جهان (هلسينكي، 1951) با وجود آن كه هنوز 21سال داشت، نايب قهرمان جهان شد. شادروان غلامرضا تختي در سال 1331(1952) در نخستين حضور خود در رقابتهاي المپيك با كسب شش پيروزي و قبول يك شكست در برابر "ديويد جيما كوريدزه" از شوروي صاحب نشان نقره شد. وي در اين مسابقه‌ها توانست حيدر ظفر ترك را كه سال پيش با غلبه بر تختي قهرمان جهان شده بود را شكست دهد.
در بازيهاي المپيك ملبورن (استراليا) كه در آذرماه 1335(1956) برگزار شد تختي يك بار ديگر در وزن هفتم (87 كيلوگرم) به مصاف رقبايي از شوروي، آمريكا، ژاپن آفريقاي جنوبي، كانادا و استراليا رفت و با شكست تمامي حريفان اولين نشان طلاي خود را به گردن آويخت. اين براي نخستين بار بود كه دو قهرمان از آمريكا و شوروي در يك سكوي معتبر جهاني پايين‌‏تر از حريف ايراني قرار مي‌گرفتند. جهان پهلوان تختي در اسفند ماه همان سال با غلبه بر مرحوم حسين نوري به مقام پهلواني ايران دست يافت و صاحب بازوبند شد و در سالهاي 36 و 37 نيز اين عنوان را تكرار كرد.
تيم ملي ايران در رقابت‌‏هاي جهاني 1962 توليدو اگرچه نتوانست مقام قهرماني خود را در اين مسابقات حفظ كند ولي كسب مقام سوم جهان نيز با توجه به كارشكني‌‏ها و ناداوري‌‏هايي كه در حق تختي و ساير كشتي‌گيران ايران روا شد نتيجه‌قابل قبولي تلقي مي‌شود. جهان پهلوان تختي در اين مسابقات با حضور مقتدرانه برابر «وان براند» آمريكايي، «مدويد» روسي و «عصمت آتلي» كه از قهرمانان صاحب نام وزن هفتم بودند از حيثيت كشتي ايران به خوبي دفاع كرد و در نهايت پس از تساوي با «مدويد» جوان تنها به دليل 200گرم اضافه وزن نسبت به حريف از دريافت نشان طلا محروم شد و به گردن آويز نقره رضايت داد.

قهرمان ارزشمند ايران در شرايطي در اين ديدارها شركت كرد كه از بيماري خطرناكي رنج مي‌برد. با اين حال عشق به ملت ايران او را به مصاف با بزرگترين قهرمانان جهان كشاند. شدت بيماري تختي به حدي بود كه پس از ديدار فينال سريعاً به نيويورك منتقل و روز بعد در بيمارستان بزرگ نيويورك تحت عمل جراحي قرار گرفت. در فاصله سالهاي 1962 تا 1966، جهان پهلوان تختي با وجود سن بالا همچنان عضو تيم ملي ايران بود. اما تنها در بازي‌‏هاي المپيك 1964 توكيو شركت كرد كه در اين ديدارها با بد ‌اقبالي از كسب چهارمين نشان المپيك خود بازماند و به عنوان چهارمي جهان اكتفا كرد. البته جانشينان تختي در مسابقات جهاني صوفيه (1963) و منچستر (1965) ‌از دريافت حتي يك امتياز در وزن هفتم ناموفق بودند، اين امر در كنار عشق وافري كه ملت ايران به جهان پهلوان داشتند، موجي از درخواستهاي مردمي و مطبوعاتي براي حضور مجدد تختي در رقابت‌‏هاي جهاني را برانگيخته بود. پهلوان سي و شش ساله ايران با وجود عدم آمادگي كافي و گذشتن از مرز بازنشستگي شركت در مسابقه‌‏هاي جهاني 1966 (تير ماه 1345) توليدو را پذيرفت.
تختي در مسابقات انتخابي مسابقات جهاني 1966 از نظر نتايج فني و پيروزي با ضربه‌فني، بهترين چهره شناخته شده و به عنوان بهترين كشتي گير وزن هفتم ايران راهي آمريكا شده بود. با اين حال كارشكني‌‏ها و برخوردهاي سوئي كه از سوي برخي افراد و مقامات نسبت به او روا مي‌شد روحيه ‌او را تضعيف كرده بود.
جهان پهلوان به هنگام عزيمت به آخرين سفر خود، در ميان خيل عظيم مردمي كه براي بدرقه او و همراهانش آمده بودند در گفت‌ و گو با خبرنگار "كيهان ورزشي" گفت: "هيچ چيز نمي‌تواند مرا خوشحال كند، پول، مدال طلا، عشق و حتي عشق. نسبت به اين مردمي كه به فرودگاه آمده‌اند، احساس شرمندگي مي‌كنم. راستي چقدر محبت بدهكارم؟ من چرا بايد كشتي بگيرم؟ چرا بايد همراه تيم، مسافرت كنم، تا سبب اين همه مراجعت باشم؟ اگر پاسخ به اين پرسش را مي‌دانستم من هم مي‌توانستم ادعا كنم همچون ديگران هستم ... وقتي كسي نداند چه عاملي سبب خوشحالي‌اش خواهد شد، يقيناً نخواهد توانست بگويد چرا كشتي مي‌گيرد و چرا همراه تيم مسافرت مي‌كند."
تختي كه بي‌اميد به مصاف تازه نفس‌‏ها و جوانان جوياي نام رفته بود، متأسفانه با بدترين قرعه ‌ممكن نيز مواجه شد. طوري كه پس از پيروزي پنج بر صفر مقابل حريفي از مجارستان به مصاف «الكساندر مدويد» و «احمد آئيك» (نفرات اول و دوم اين دوره از رقابت‌‏ها) رفت و با قبول شكست برابر آنها براي هميشه با صحنه ‌كشتي خداحافظي كرد.
تختي اولين كشتي‌‏گير ايراني است كه موفق شد در سه وزن مختلف صاحب مدال‌‏هاي جهاني و المپيك شود. جهاني 51 و المپيك 52 (در 79 كيلوگرم)، المپيك 56، 60، جهاني تهران و يوكوهاما (در 87 كيلو) و جهاني 62 توليدو در 97 كيلو.
تختي در دوران زندگي ورزشي‌‏اش ركورددار شركت در المپيك‌‏ها و كسب بيشترين مدال از اين آوردگاه بود. در چهار دوره المپيك حضور داشت و حاصل آن يك طلا، دو نقره و يك عنوان چهارم بود كه در كشتي ايران اين امر اتفاق نادري است.
جهان پهلوان علاوه بر قهرماني، به لحاظ منش و رفتار انساني ، سجاياي اخلاقي پسنديده ، جوانمردي و نوع دوستي شهره خاص و عام بوده است.
او زندگي خود را وقف مردم كرده بود. شادروان تختي در ورزش باستاني و كشتي پهلواني نيز داراي تبحر و مهارت بود، چنان كه سه بار پهلوان ايران شد و هر بار كشتي‌‏گيران نامداري را مغلوب كرد.
وي چهار ماه پس از بازگشت از آخرين سفر خود(توليدو،1966) در آبان ماه سال 1345 زندگي مشترك خود را با همسرش آغاز كرد؛ كه حاصل آن تولد بابك در سال 1346 بود و سرانجام پس از گذشت چهار ماه از تولد فرزندش خبر درگذشت جهان پهلوان همه را در اندوهي عظيم و بهتي شگرف فرو برد.

مراسم چهل و يكمين سالگرد درگذشت جهان پهلوان غلامرضا تختي اسوه جوانمردي كه امسال همزمان با تاسوعاي حسيني است روز سه‌شنه 17 دي ماه از ساعت 9 صبح در آرامگاه وي واقع در ابن‌بابويه شهر ري برگزار مي‌گردد.
پايان پيام

كد خبر: 466962
يکشنبه 15 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايلنا]

[مشاهده در: www.ilna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 96]