گزيده سرمقاله‌ روزنامه‌هاي صبح امروز سياهي جامه و سپيدي دل

واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: گزيده سرمقاله‌ روزنامه‌هاي صبح امروز سياهي جامه و سپيدي دل
جام جم آنلاين: روزنامه هاي صبح امروز ايران در سرمقاله هاي خود به مهمترين مسائل روز كشور و جهان پرداخته ند از جمله «نشست ديرهنگام قاهره»،«همراهان به تل آويو نارو زدند»،«محرم; بايدها و نبايدها»،«دروغ چهل‌هزار و يكم !؟»،«سياهي جامه و سپيدي دل»،«دوراهي ناگزير بودجه 88» و... كه برخي از آنها در زير مي‌آيد.

اعتماد ملي

«نشست ديرهنگام قاهره» عنوان سرمقاله روزنامه‌ي اعتماد ملي است كه در آن مي‌خوانيد؛ نشست فوق‌العاده هرچند ديرهنگام وزراي خارجه اتحاديه عرب پيرامون جنايات صهيونيست‌ها در غزه، ديروز در قاهره تشكيل شد.
در اين اجلا‌س وزير خارجه عربستان‌سعودي و عمرو موسي به ايراد سخن پرداختند.آنچه در سخنان اين دو شخصيت عرب قابل ادراك است، نگراني آنها از وجود اختلا‌ف در ميان فلسطيني‌ها و سوءاستفاده دشمن صهيونيستي از اين وضعيت شكننده است. در كنار اين نظر توجه آنها به اين حقيقت كه دولت اسرائيل از فرصت حمله به غزه براي رقابت‌هاي داخلي خود جهت انتخابات فوريه سود مي‌برد، قابل توجه است، اما ماهيت سخنان شخصيت‌هاي عربي هرچند تا حدودي فتنه‌آميز و غيرصادقانه است، فاقد عنصر تحكم و التزام و تهديد اسرائيل براي قبول سريع آتش‌بس است؛ فتنه‌آميز است از آن جهت كه هيچ‌كدام از اين سران عربي توجهي به نقش و جايگاه دولت مردمي حماس ندارند.

آنها با برجسته كردن جايگاه و منزلت دولت خودگردان فلسطين به رهبري محمود عباس هرچند از لزوم وحدت ميان گروه‌هاي فلسطيني سخن مي‌رانند اما در بستر پيام‌هاي خود به فراموشي و قلب ماهيت جايگاه دولت مردمي حماس صحه مي‌گذارند.غيرموثر است، زيرا لحن و نوع برخورد و طراحي برنامه‌هاي عملي براي متوقف ساختن ارتش خونخوار اسرائيل را ارائه نمي‌دهد. اتحاديه عرب در حالي كه پنج روز از تهاجم همه‌جانبه اسرائيل به غزه بي‌پناه مي‌گذرد، با آرامش در قاهره جمع شده و تنها اميدوار به تحرك محمود عباس در سطح سازمان ملل متحد است.

در يك تحليل بدبينانه اينگونه مي‌توان تصور كرد كه اعراب غيرمستقيم به اسرائيل اين چراغ سبز را نشان مي‌دهند كه تا ما به خود مي‌جنبيم شما داستان حماس و دولت مردمي در غزه را به پايان برسانيد. اما نه اسرائيل چنين تواني دارد و نه اين روياي مضحك عملي خواهد شد.در پايان بايد به جناب عمروموسي يادآوري كرد، پيروزي واقعي اعراب در نبرد مصر و سوريه با اسرائيل در جنگ اكتبر به دست نيامده است، بلكه اگر مي‌خواهيم سخن از شكست اسرائيل به ميان آوريم يادآوري نبرد 33 روزه حزب‌الله عليه اسرائيل و شكست خفت‌بار ارتش اسرائيل از مقاومت لبنان تنها نمونه‌هاي درخشان اين مبارزات است؛ تاريخ درخشاني كه به دليل حسادت، ناتواني و اختلا‌فات داخلي تمايل به فراموشي آنها احساس مي‌شود.با اين همه مي‌توان اميدوار بود مقاومت جانانه و مظلومانه فلسطيني‌‌ها و مسوولان دولت حماس در كنار تحرك دولت‌هاي ناتوان عرب بتواند زمينه‌هاي توفيق اهالي غزه را فراهم آورد.

كيهان

«همراهان به تل آويو نارو زدند» عنوان يادداشت روز روزنامه‌ي كيهان به قلم سعدالله زارعي است كه در آن مي؟ خوانيد؛ سايت رسمي وزارت خارجه رژيم صهيونيستي، روز گذشته از تصميم دولت اولمرت براي فراخواندن 2500 نيروي ذخيره براي اعزام به مرزهاي شمالي و شرقي غزه و رساندن عدد نظاميان حاضر در آن مناطق به 9000 نفر خبر داد و به نقل از كفيل نخست وزيري اين رژيم نوشت: «اسرائيل هنوز يك جنگ طولاني در پيش دارد.»

سخن گفتن از اعزام نيروي جديد به منطقه غزه در حالي صورت مي گيرد كه همين سايت از بمباران و انهدام 400 مركز متعلق به حماس خبر داد و با اين وجود بطور ضمني پذيرفت كه به سازمان و دولت حماس، چريك هاي آن و تسليحات معمايي اش آسيبي وارد نشده است.
مي توانيم با قاطعيت زيادي بگوئيم ظرفيت استفاده از عمليات هوايي رژيم صهيونيستي به پايان رسيده است. البته نه به اين معنا كه اسرائيلي ها ديگر حملات هوايي را كنار مي گذارند بلكه به اين معنا كه نيروي هوايي آنان كار خود را به پايان رسانده و از امروز به بعد صرفاً نقش مكمل - درجه 2 و 3- را بعهده خواهد داشت. در جنگ 33 روزه سال 1385 عليه لبنان كار نيروي هوايي اسرائيل در روز هشتم جنگ به پايان رسيد در جنگ با حماس به دليل كوچك بودن منطقه غزه اين دوره به 4 روز تقليل پيدا كرد. از اين گذشته سران اين رژيم در روز آغاز حمله اعلام كردند كه 300 نقطه را در غزه شناسايي كرده و از ميان برخواهند داشت. ديروز تارنماي وزارت خارجه اين رژيم اعلام كرد كه «نيروي هوايي 400 هدف متعلق به حماس را منهدم كرده است كه شامل قرارگاه هاي نظامي، اردوگاه هاي آموزش نظامي، انبارهاي اسلحه، مخفيگاه هاي موشكي و راكتي و كارگاه هاي تراشكاري و اماكن توليد و نصب راكت بوده است.»

خبر ديروز سايت وزارت خارجه به تنهايي براي فهميدن عمق شكست اسرائيل در جنگ عليه مردم غزه كفايت مي كند. چرا كه ارتش صهيونيستي كه با قاطعيت از حل مسئله حماس با انهدام 300 نقطه در غزه خبر داده بود حالا مي گويد 400 نقطه را - بقول خود- ويران كرده و با اين وجود نيازمند استفاده از 2500 نيروي ذخيره جديد مي باشد و اولمرت مي گويد: «اسرائيل يك جنگ طولاني در پيش دارد.»

در خصوص جنگ جاري ميان رژيم صهيونيستي و چريك هاي حماس نكات زير وجود دارد:
1- قرائن و شواهد مي گويد كه رژيم صهيونيستي جنگ شنبه 7 دي ماه عليه غزه را در شرايطي شروع كرد كه هفته پيش آخرين هماهنگي ها را با جرج بوش، باراك اوباما، نيكلا ساركوزي، محمود عباس رئيس تشكيلات خودگردان فلسطين، حسني مبارك رئيس جمهور مصر و ملك عبدالله پادشاه سعودي انجام داده و آنان را كاملاً در جريان عمليات گذاشته و «همراهي» آنان را جلب كرده است. در اين خصوص استناداتي وجود دارد كه به دليل مجال كم يادداشت از ذكر آن خودداري مي كنيم. اما در اين بين اسرائيلي ها براي هماهنگ كردن دولت انگليس و دولت اردن توفيقي بدست نياوردند. اين دو دولت با اقدام نظامي گسترده عليه حماس مخالفت كرده بودند و عمده ترين استدلال آنان به پيش بيني قطعي ناكام بودن اين اقدام تعلق داشته است، در عين حال اين دو دولت پذيرفته بودند كه مخالفت خود را بطور علني ابراز نكنند و موضوع زمان عمليات را درز ندهند.
در سطوح منطقه اي هماهنگي و حتي مشاركت مصر و عربستان در عمليات اسرائيل عليه غزه قطعي است. شواهدي وجود دارد كه عربستان بخش عمده هزينه مالي - كه اسرائيل آن را شش ميليارد شيكل معادل 1.2 ميليارد دلار اعلام كرد- و مصر اعزام نيروي امنيتي و نظامي به رفح جنوبي - به اين منظور كه حلقه محاصره حماس را تكميل و آنان را وادار به تسليم كند- تقبل كردند شواهد روشن ديگري نشان مي دهد كه در اين عمليات محمود عباس وظيفه فعال كردن جاسوس هاي فلسطيني و تندروهاي فتح عليه دولت حماس و چريك هاي در حال جنگ و تهيه گزارش هاي پي درپي از صحنه نبرد و انعكاس به اسرائيل را بعهده گرفته بود.

2- با وصف آنچه در بند قبلي آمد رژيم صهيونيستي دسترسي به چريك هاي حماس را آسان فرض كرده بود و هماهنگي هاي درون فلسطيني، درون منطقه اي و بين المللي اعتماد بنفس فراواني به آنان داده بود. اين رژيم در عين حال - در جريان سفر ليوني به مصر و اروپا- از طريق يك مقام قطري، يك مقام تركيه و يك مقام مصري به حماس پيغام داد كه اسرائيل قصد عمليات ندارد و لذا ضرب الاجل روز يكشنبه كه اولمرت، ليوني، باراك و اشكنازي- 4 مقام اصلي كابينه امنيتي- از آن خبر داده اند جدي نيست. در اين ميان قرائن نشان مي دهد مصري ها از قصد واقعي اسرائيل مبني بر حمله روز شنبه به غزه اطلاع داشتند ولي تركيه و قطر از قصد اسرائيل بي خبر بوده و پيغام مقام صهيونيستي را باور كرده بودند. از اين رو بعد از حمله روزشنبه مقامات ارشد اين دو دولت اولين واكنش ها را عليه اسرائيل نشان دادند نخست وزير تركيه حتي اعلام كرد عمليات اسرائيل نشانه بحراني بودن وضع درون اين رژيم است.
دولت حماس در عين حال كه نسبت به پيغام هاي دريافت شده اعتماد نداشت پيش بيني نمي كرد كه حمله در روز شنبه اتفاق بيفتد، چرا كه پايان اولتيماتوم اسرائيل روز دوشنبه بود. از اين رو كارهاي اداري خود را بعد از تعطيل جمعه از سر گرفت ولي نيروهاي چريكي خود را در حال آماده باش عملياتي نگه داشت. از اين رو در حملات روز شنبه نيروهاي اداري و خدماتي دولت حماس كه چند واحد پليس نيز جزو آن ها بود آماج اولين دور عمليات هوايي رژيم صهيونيستي قرار گرفتند. اسرائيل با برجسته سازي تصاوير مربوط به شهيد و زخمي شدن تعدادي پليس وانمود كرد كه چريك هاي حماس را به دام انداخته و از پا درآورده است در حالي كه همه شواهد حكايت از آن دارد كه اسرائيلي ها اساساً اطلاعي از مراكز استقرار چريك ها و محل هاي نگهداري مهمات و امكانات نظامي حماس ندارند آنان با گذشت سه سال حتي نمي دانند نظامي شان «گلعاد شاليط» كجاست.

3- برخلاف تصور اسرائيل و هم پيمانان منطقه اي و بين المللي آن، حلقه «گروه حملات جنايتكارانه به غزه» كه اين رژيم آن را « سرب روان» ناميده است، به فاصله 48 ساعت دچار بحران گرديد. اولين واكنش ها در جبهه عربي در همان روز شنبه از سوي اردن و قطر صورت گرفت. يعني كشورهاي عربي خارج از حلقه كه به دليل داشتن رابطه سياسي با رژيم صهيونيستي در مظان اتهام بودند. در اين ميان تمركز حملات در حوزه عربي و اسلامي روي دو دولت عربستان و مصر بود چرا كه مقامات اسرائيلي از هماهنگي عمليات با بعضي از كشورهاي منطقه اي خبر داده بودند و به دليل سفر روز جمعه محمود عباس به عربستان و سفر روز پنج شنبه ليوني به مصر همه مي دانستند اين دو كشور مصر و عربستان هستند. وقتي اظهارات مقامات تل آويو مبني بر همكاري دولت هاي منطقه اي از طرف اين دو دولت تكذيب نگرديد قطعيت همكاري آنان كاملا آشكار شد اما حجم گسترده فشار مردمي سبب شد كه عربستان در ساعات پاياني روز يكشنبه زانو بزند. دولت عربستان چند مفتي معروف خود را واداشت كه اقدام نظامي رژيم صهيونيستي را محكوم و با «مردم غزه» ابراز همدري كنند. بعد از آن بود كه مصري ها كه نيروي گسترده اي براي محافظت از گذرگاه رفح گسيل كرده بودند ناچار شدند از ظهر روز دوشنبه بطور محدود گذرگاه را باز كنند و اجازه انتقال مواد غذايي و دارويي و انتقال مجروحان را بدهند. نكته كليدي ديگر اين بود كه مصري ها كه اجازه فرود هواپيماي ليبيايي حامل كمك را نداده و اجازه تخليه بار به هواپيماي اعزامي از قطر ندادند، اجازه دادند محموله كمك ايران كه با يك فروند هواپيماي باري به قاهره گسيل شده بود به سمت غزه حركت كند جالب اين است كه خود رژيم صهيونيستي ناچار شد در روز پنجم جنگ- ديروز- دو گذرگاه در مرزهاي شرقي غزه- شامل كفر سالم- را بگشايد و به كاميونهاي حامل كمك هاي اعزامي كشورها -در قالب صليب سرخ- اجازه حمل كالا به منطقه غزه بدهد اين در حالي است كه اسرائيلي ها در فاصله ظهر روز شنبه تا صبح روز چهارشنبه دههابار رفح- 11كيلومتر مرز غزه با مصر- را بمباران نمودند تا ساكنان غزه حتي فكر فرار به مصر را از سر بيرون كنند.

4- رژيم صهيونيستي در حالي از جنگ زميني و اعزام نيروي ذخيره به مرزهاي شمالي و شرقي غزه و «جنگ طولاني» سخن مي گويد كه از حملات هوايي- يعني مزيت نسبي خود- هيچ طرفي نبسته است. اسرائيل در سال 1383 در حالي از غزه فرار كرده كه جنبش حماس و جهاداسلامي يك صدم قدرت امروز را نداشته اند و ماجراي شكست خفت بار همين تيم حاكم در تل آويو در جنگ 33 روزه را نديده بودند. در آن روز جبهه عربي همكار اسرائيل از امروز منسجم تر بود كناره گيري پادشاه اردن و عقب نشيني سريع پادشاه فرتوت و فراموشكار عربستان و غرق شدن سريع حكومت مصر در بحران داخلي وضع بهم پاشيده دوستان منطقه اي اسرائيل را فرياد مي زند. حوادث مصر و اردن نشان داد كه حسني مبارك و ملك عبدالله اردن مي دانند كه نمي توانند در برابر مقاومت پرنشاط منطقه اي كه حتي كاخ آنان را در محاصره دارد مقاومت كنند.

ابتكار

«محرم; بايدها و نبايدها» عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي ابتكار به قلم مسلم سليماني است كه در آن مي خوانيد؛اگر بگوييم كه قوام تشيع به «عاشورا» است، سخن گزافي نگفتيم. آنچه از منابع روايي حادثه كربلا به دست مي آيد، دربردارنده مطالب بسياري است كه طرح هركدام، مي تواند جامعه اي را از بن بست بيرون آورد. مثلا:روحيه شجاعت، مي تواند انسان را از وابستگي و استثمار برهاند و روحيه شهامت، انسان را از جهل و شجاعت احمقانه. در مشي امام حسين (ع)، نكات فراواني است كه پردازش به آن، خود كتابي قطور خواهد شد كه ما گوشه هايي از آن را فهرست وار خدمت خوانندگان عزيز ارايه مي كنيم:الف) پيام هاي نهضت ابا عبدالله الحسين (ع) (بدون ذكر اهميت در تقدم و تاخر)
آزادگي:آزادي و آزادگي دو ويژگي بارز امام حسين (ع) است. ايشان در برابر انواع روش هاي استعماري (خواهش، تطميع، تهديد و...) با عزمي راسخ و با تشخيص شرايط سياسي اجتماعي عصر خود، به مبارزه با يزيد مي پردازد. كافي بود تا يك تصميم از ده ها تصميم حضرت (ع) در اين حادثه بي بديل، نادرست از آب درآيد، آن وقت كل اين حادثه بزرگ تحريف مي شد و اثر خود را از دست مي داد (در خلال اين مقال، گوشه هايي را يادآور مي شوم).

صبر، استقامت و حلم:صبر در شرايطي براي انسان حاصل مي شود كه او چاره اي بر تحمل كردن ندارد، اما نوع برخورد با صبر مهم است. گاه آدم ها از اوضاع پديد آمده، گلايه و شكايت مي كنند، اما اولياي الهي آن را با رويي گشاده مي پذيرند، حال آن كه حلم بر عكس آن است; يعني مي تواند اقدام كند، ولي به دلايلي و يا مصلحت اقوايي آن شرايط سخت را تحمل مي كند. (كه در بخش 8 اين دلايل را عرض خواهم كرد) و راضي و خشنود از رويارويي با سختي هاست.حسين (ع) با حلم، صبر و استقامت بي نظير خود و ياران، توانست پايه هاي كجي كه به نام دين در جامعه رواج پيدا كرد بود، دوباره به راه اصلي برگردانده و همان سبب فروپاشي نظام نالايق بني اميه شد.

معنويت:در اوج جنگ و قتال از توجه به معنويت، اخلاق، انسانيت، تلاوت قرآن و نماز باز نمي ايستد. اساسا جنگ حسين (ع) با يزيد بر سر همين اخلاق و معنويت و پرده برداري از چهره تزوير و رياي بني اميه است كه غاصبانه به نام دين و حكومت ديني، رياست مي كنند و كسي جز حسين (ع) نمي تواند اين رسوايي را عيان كند، همان گونه كه كسي جز علي (ع) نتوانست چهره خوارج، آن جاهلان متنسك مقدس مآب را آشكار كند.

تصميم قاطع:تصميم قاطع براي انسان هاي بزرگ بسيار مهم است، زيرا با كوچكترين حركت نابجا، براي هميشه «كيش و مات» مي شوند، اما اگر پيش از تصميم قاطع، عناصري چون معنويت و تقوي، علم، درايت، تدبير، شناخت دقيق شرايط جامعه وجود داشته باشد، جايي براي نگراني نخواهد بود و حسين (ع) كسي است كه همه آن شرايط را چون آيينه مي ديد و برايش از روز روشنتر بود.با تصميماتي كه مي گيرد، افراد كوته بين زمان خود را متحير و آيندگان تيزهوش را از دورانديشي خود به ستايش وا مي دارد (اين حسين كيست كه عالم همه ديوانه اوست).
ايثار:مقام ايثار، مقام فنا شدن براي معبود است. ايثارگر، بيش از جان چيز ديگري ندارد و آن را در طبق اخلاص گذاشته و مي گويد: جان چه باشد كه فداي قدم دوست كنم اين متاعي است كه هر بي سروپايي دارد در «ايثار» جاي استدلال و دليل نيست. تا ثابت كند كي چه بايد بكند. جاي عشق و عرض ارادت است (در مسلخ عشق جز نكو را نكشند).

قيامي با سازگار طبيعي:فرق صبر و حلم را در شماره 3 عرض كرديم. اكنون در توضيح دلايل آن عرض مي كنيم كه:امام حسين (ع) به دلايلي (ان الله شا» ان يراك قتيلا) و براي جاودانه شدن اين حماسه مي بايست از راه اسباب و مسببات طبيعي اين نهضت را به آخر برساند كه اهم اين حكمت ها بدين قرار است:الف) حركت از راه هاي عادي و طبيعي و بدون استفاده از راه هاي ميانبر و غير متعارف.ب) نپذيرفتن كمك از امدادهاي غيبي و پيشنهاد پيشواي اهل «جن» دال بر نابود كردن لشكر يزيد به كمك همه جن هاي متدين.پ) بيرون نرفتن از سبيل جوانمردي
دوري از ذلت:شعار جاودانه حسين (ع) «هيهات منا الذله»، پرچمي شد براي همه آزادي خواهان كه تا امروز اين شعار; خون تازه به كالبد مجاهدان در راه خدا مي دهد. « من كان يريد العزه فلله العزه جميعا»، عزت تنها نزد خداست. حسين(ع) با خدا معامله كرد و ما ثمره اش را بعد از چهارده قرن هنوز مي بينيم و ادامه خواهد داشت.

نوع نگاه به مرگ:بررسي شعارهايي كه حضرت اباعبدالله (ع) ايراد مي فرمود، نيازمند واكاوي شرايط آن زمان است. يكي از آن شعارها، شعار«لا اري الموت الا سعاده و الحياه مع الظالمين الا برما»ست كه مي فهماند جامعه آن روز بي تفاوت و بي انگيزه شده بود. هر كس به فكر زندگي شخصي خود بود، حاضر به مبارزه و ايثار نبود. اركان بني اميه با ظلم و شكنجه هاي فراوان و به شهادت رساندن ياران علي (ع) هرگونه نشاط عمومي را از مردم گرفته بودند و آنها در برابر همه چيز، ديگر بي انگيزه شده بودند. برايشان فرق نمي كرد كه يزيد حاكم آنها باشد يا فرد ديگر.اما حسين (ع) اين سياهي و ظلمت را مي درد و در برابر حكومت ظالم و فاسد يزيد مي خروشد و كاخ بي بنيان و پوشاليش را رسوا مي كند و نوع نگاه به مرگ را از حالت ننگ به سعادت و خوشبختي تغيير مي دهد. و ده ها موضوع ديگر كه هر كدام خود كتابي است براي هدايت و الگوپذيري از حادثه كربلا.ب) آسيب شناسي شرايط موجود:بررسي آسيب هاي زمان، نه كاري است آسان و نه بدون مخالف، زيرا آنهايي كه هميشه از آب گل آلود زمان ماهي فرصت را صيد مي كنند، در صدد هستند تا هوي ابري و غبارآلود باشد و در اين ظلمت جهل بر نرده بام مردم بالا رفته و دشنه خود را در پشت سفيران هدايت و نور وارد سازند. آنچه در زير مي آيد، گزيده اي است از آسيب هاي امروز كه وظيفه پاسبانان حقيقي (حوزه هاي علميه) است كه از نهال دين با حساسيت و دقت روز افزون، از آن مراقبت كند.

محتوي:فهم پيام هاي عاشورا، اهداف و ابعاد گسترده آن و تطبيق آن با اوضاع كنوني جهان (داخلي و خارجي) و تدبير راه كار براي برون رفت از آن.
منابر:عزيزان اعزه علما و روحانيت بزرگوار، ضمن مطالعه هاي دقيق و دوباره در حادثه عاشورا به دو شيوه همزمان عمل فرمايند:الف) ذكر روايت اين حادثه از كتب معتبر در حد چند دقيقه در هر منبرب) تجزيه و تحليل مبتني بر استدلال و اجتهاد، گسترش و كاربردي كردن مفاهيم و پيام هاي عاشورا بدون سانسور و بدون غرض هاي خاص حزبي و جناحي. مردم تشنه معارف اهل بيت (ع) هستند، نه مصرف كردن مباني ديني و ارزشي براي توجيه بعضي كارهاي سياسي و سياست بازي; هر چند سياست به معني تدبير امور و داشتن برنامه براي به هدف رسيدن احكام متعالي اسلام، چيزي نيست كه بشود آن را از حوزه دين جدا كرد و اين است مفهوم «سياست ما عين ديانت ماست.»

توجه به سنت هاي درست گذشته:بايد توجه داشته باشيم كه با همين روش هاي سنتي بود كه چهارده قرن، مفاهيم ارزشي دين به بهانه محرم و صفر نسل به نسل به ما رسيد. به بهانه تجدد نبايد آن را به فراموشي سپرد. استفاده از همه ابزار نوين رسانه اي بايد صورت بگيرد، اما رسانه هاي جمعي نبايد جايگزين روش سنتي شود; هر كدام سر جاي خود. توجه به برگزاري منابر توسط اعاظم علما در جامعه امروز، كاري است ضروري; هر چند در ميان طلبه هاي جوان كم نيستند آنهايي كه اهل تقوي و دانشند، اما اگر رفته رفته منابر اهل بيت به طلبه هاي جواني مثل من سپرده شود، شايد در آينده به جايي برسيم كه فكر كنيم، به منبر رفتن و سخنراني كردن براي اين جمعيت، در اين روستا يا شهر كوچك دور از شان! بزرگان حوزه باشد!از طرفي پختگي و اعتمادي كه مردم به بزرگان حوزه علميه دارند، باعث مي شود تا پذيرش مفاهيم را آسانتر كند.يكي ديگر از روش هاي پسنديده گذشته عبارت از روايت نمايشي (تعذيه) اين رخداد است. هر چند نبايد به فراموشي سپرده شود، اما در عين حال بايد نااهلاني كه در اين روزها با جهل و خرافه دسته به راه مي اندازند، و يا تعذيه مي گيرند و گاه از اعتماد مردم هم سو» استفاده مي كنند، جلوگيري شود.
بدعت ها:هر چند بايد به سنت هاي درست توجه كرد، اما بايد جلوي هر بدعتي گرفته شود. در واقع «ادخال ما ليس في الدين، في الدين» صورت نگيرد.

مداحان و مرثيه خوانان:همه مي دانيم كه ثواب گريه كردن و گرياندن بسيار ارزشمند و با عظمت است، اما كساني كه شغلشان مداحي شده و براي گرياندن هر اراجيفي مي گويند، بايد قانوني وضع شود تا از اين رويه ضد ديني و دشمن پسند جلوگيري شود. البته گاه اين افراد جهل دارند، يا سواد كافي ندارند، اما واقعا يك عده اي در صدد هستند به هر قيمتي كه شده، مردم را بگريانند و اين خطرناك است. مگر نهضت اباعبدالله (ع) فقط گريه است؟ گريه وسيله اي براي فهم مظلوميت و آن نيز وسيله اي براي فهم پيام هاي حضرت سيد الشهدا»(ع) است، وگرنه گريه بدون شناخت حسين بن علي (ع) بي ارزش است.

راه افتادن دستجات:به راه انداختن دستجات و هيات ها قطعا تاثير معنوي بر جامعه خواهد داشت، اما بايد مواردي را كه منافي با فرهنگ حسين(ع) است، از آن حذف كرد و يكي از موارد بسيار ناپسند در به راه افتادن دستجات، اختلاط زن و مرد است كه يكي از آسيب هاي جدي اين قبيل برنامه هاست; هر چند بعض موارد ديگر را در فراز پيشين تذكر داده ام.عزيزان فرهنگ عاشورا اقيانوسي است كه كم بضاعتي مثل من توان فهرست آن را ندارد تا چه رسد به شرح و بيان، اما با استمداد به خود آقا مي توانيم هر سال از كلمات ايشان با توجه به شرايط زمان و مكان «چراغ هدايت» را چون مشعل المپيك زنده نگه داشته و آن را به دست اهلش برسانيم تا هنگامي كه «وارث » اصلي بيايد و همه جانمان را فرش قدومش كنيم.

آفتاب يزد

«دروغ چهل‌هزار و يكم !؟» عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي آفتاب يزد است كه در آن مي‌خوانيد؛ در آخرين ساعات از روز 27 آبان ماه 87 و در حالي كه تنها چند ساعت تا حضور دكتر احمدي‌نژاد در مجلس به منظور دفاع از صادق محصولي - براي تصدي وزارت كشور - باقي مانده بود، سيماي جمهوري اسلامي ايران به يكي از خبرنگاران خود مأموريت داد تا به ريشه‌يابي برخي اخبار بپردازد كه در فاصله استيضاح كردان تا معرفي محصولي به مجلس منتشر شد و همه آنها نشانه دلخوري‌هاي متقابل مجلس و دولت بود. اين مجري علاقه‌مند به رئيس جمهور نيز انصافاً در انجام وظيفه محوله از هيچ كوششي دريغ نكرد. خبرنگار جوان و پرشور رسانه‌ملي، در گزارش خود از كساني نام برد كه به دنبال تخريب روابط دولت و مجلس هستند و براي آنكه ذهن مخاطبان براي يافتن اين شياطين بزرگ، دچار سردرگمي نشود تصويري مات از پيشخوان يك روزنامه فروشي را نشان داد. پس از آن هم به گفتگو با رئيس جمهور نشست تا از زبان او به اطلاع مردم برساند: »افرادي نشسته‌اند و با حرف‌هاي خلاف‌واقع - لابد بخشي از 40 هزار دروغ معروف - مي‌خواهند بر روابط دو قوهتاثير بگذارند.« البته خبرنگار علاقه‌مند به رئيس جمهور، نيازي نديد كه گفتگوي دو هفته قبل خود با احمدي‌نژاد را يادآوري كند كه در آن، نمايندگان مجلس به خاطر تلاش براي استيضاح كردان با چه انتقادات شديدي مواجه شده بودند! اما به هر حال اين گزارش مي‌توانست به معنايگام نهادن رئيس جمهور و همكاران او در مسير جديدي باشد كه انتهاي آن بهبود روابط با مجلس و همراهيدو قوه براي حل مشكلات مردم بود. در اين ميان،»‌مرغ عزا و عروسي« هم مطبوعات بودند كه بايستي براي اثـبات هماهنگي دولت و مجلس، سر آنها به تهمت »خلاف گويي« بريده شود. ‌ ‌

چهل روز بعد از اين گزارش تلويزيوني، رئيس‌جمهور بـه قم رفـت تـا مـبلـغـان اعـزامـي بـه شهرستان‌ها رابا اطلاعات كافي براي حمايت از برنامه‌هاي دولت نهم تغذيه نمايد. وي در سخنراني خود براي طلاب اعلام كرد: »در طول سه سال گذشته، چهل هزار دروغ و تهمت عليه دولت روا داشته‌اند.« رئيس‌جمهور با گذشت 5 روز از اين سخنان، در تبيين ادعاي خود اظهار داشت: »آمار 40 هزار دروغ، توسط دولت استخراج نشده، بلكه گروه‌هاي مردمي و دانشجويي، اين آمار را به دست آورده‌اند.« اما به هر حال ترديدي وجود ندارد كه اين گروه‌ها، مورد تاييد رئيس‌جمهور بوده‌اند وگرنه دليلي وجود نداشت كه او اين ادعا را توسط چند هزار مبلّغ اعزامي از حوزه علميه قم، به صورت مكرر به گوش ايرانيان در گوشه گوشه كشور برساند. قاعدتا بخشي از اين دروغ‌هاي ادعايي، همان مطالبي است كه خبرگزاري‌هاي رسمي و معتبر كشور در سه سال گذشته به نقل از اعضاي دولت نهم مخابره كردند و پس از مدتي - گاه طولاني- توسط مسئولان دولتي تكذيب شد و رسـانـه‌ها به دروغ‌گويي متهم گرديدند. البته انعكاس همزمان يك اظهارنظر در رسانه‌هاي اصولگرا، اصلاح‌طلب و بي‌طرف و تكذيب آن پس از چند روز و حتي چند ماه، بـه مـردم كـمـك كـرده و مي‌كند تا تشخيص دهند»رسانه‌ها دست به خلاف‌گويي و دروغ‌پردازي زده‌اند« يا »بعضي مسئولان، از اظهارنظر اوليه خود پشيمان شده‌اند!« اما سابقه طولاني بعضي از مسئولان در اظهارنظر و تكذيب، ما را بر آن داشت تا از اين به بعد در موارد مهم، رسما پاسخ‌گويي تريبون‌داران دولتي در خصوص بعضي اظهارنظرها ‌ ‌را در اولين فرصت خواستار شويم.

روز گذشته بعضي از روزنامه‌ها، سخنان معاون پارلماني رئيس جمهور را منتشر كرده‌اند كه در آن، ضمن حمايت از مدير كل سابق دفتر دولت در مجلس - كه رئيس جمهور در يك مصاحبه تلويزيوني بر اخراج او تاكيد كرد - نكاتيدر خصوص نمايندگان مطرح شد كه به ادعاي يكيدو روزنـامه، موجب كدورت بعضي از نمايندگان و واكنش آنها شده است.

اين سخنان اگر درست باشد مشخص خواهد شد كه اختلاف ميان مسئولان دولتي و مجلسي‌ها، برخلاف اظهارات بيست و هفتم آبان‌ماه مقام عاليرتبه دولتي، يك واقعيت است و اين گونه نيست كه »افرادي با حرف‌هاي خلاف واقع بخواهند بر روابط دو قوه تاثيربگذارند«. اما اگر آنچه كه در برخي جرايد منتشر شده، اظهارات واقعي معاون رئيس جمهور نباشد مسئولان دولتي بايد بـلافـاصلـه آن را تـكذيب كنند و به مردم بگويند كه»چهل هزار و يكمين دروغ« به دولت نسبت داده شده است. زيرا در شرايط فعلي كه كشور تحت تاثير بحران اقتصادي جهان است هرگونه تنش در روابط دولت و مجلس، موجب ايراد خسارت‌هاي فراوان به مردم و كشور خواهد شد. فرقي هم نمي‌كند كه با عينك بعضي ياران ‌رئيس جمهور به بحران جهاني بنگريم و آن را يك فرصت براي كشورمان بدانيم يا ديدگاه بسياري از صاحب‌نظران را بپذيريم كه نگران سرايت آثار منفي اين بحران بر اقتصاد مليو معيشت روزمره خانوارهاي ايراني هستند. بحران اقتصادي اگر يك فرصت باشد - كه البته ترديد فراواني نسبت به اين ادعا وجود دارد - بهترين راه استفاده از اين فرصت، هماهنگي علمي و قانونمند دولت و مجلس براي استفاده بهينه از اين فرصت است. اگر هم ديدگاهي درست باشد كه زندگي اقشار آسيب‌پذير و ساير قشرهاي ايراني را تحت تاثير بحران اقتصادي مي‌داند باز هم عبور از بحران و به حداقل رساندن زيان ايرانيان از اين سونامي، مستلزم جلوگيري از اقداماتي است كه روابط طبيعي دولت و مجلس را دچار خدشه مي‌كند. پس تا قبل از آنكه يك اظهارنظر نـسـنـجـيـده يـا »دروغ چـهل هزار و يكم« به مرحله غيرقابل جبران برسد آقاي رئيس جمهور وارد ميدان شوند و اقدام لازم صورت دهند.

جمهوري اسلامي

«تحليل سياسي هفته» عنوان سرمقاله‌ي روزنامه ي جمهوري اسلامي است كه در آن مي‌خوانيد؛محرم از راه رسيد و مصيبت شهادت پاره تن رسول الله (ص ) و خاندان گرامي و ياران بزرگوارش بار ديگر قلب شيعيان را شعله ور ساخت . اين هفته مصادف با آغاز سال 1430 هجري قمري بود . سال قمري آغاز تلخ و دردناكي دارد و با حزن و اندوه مظلوميت سالار شهيدان و 72 تن از ياران پاك ايشان تحويل مي گردد . اندوه چنان بر تحويل سال قمري سايه افكنده كه تا پايان تاريخ هرگز با جشن و شادي همراه نخواهد شد و از اين رو ملت ايران با پارچه هاي سياه دسته هاي عزا و چشمان اشكبار به استقبال آن مي روند. براستي محرم تنها نام يك ماه نيست بلكه يك تاريخ است كه شهادت و حقانيت مكتب اهل بيت عصمت و طهارت را به اثبات مي رساند. ماه محرم يادآور خون و حماسه و مكتبي است كه در آن بايد درس شهامت و ايثار آموخت و شهدي مصفا و شيرين از آزادگي را به كام جان ريخت.

در تقويم دل ما نيز خاطره هيچ ماهي به سرخي و داغي ماه محرم نيست و تب و تاب اين ماه حتي در دل سرد زمستان دوباره يخ سكوت تاريخ را درهم مي شكند و شور و حماسه اي شگرف در روزگاران ايجاد مي كند. محرم نقطه پرگار اهل ولايت و ماه پيروزي خون بر شمشير و بهار امربه معروف و نهي ازمنكر است . ماهي است كه در سايه سار آن مي توان نخل خشكيده جان را با اشك ديده براي مظلوميت امام حسين (ع ) و اصلاح اعمال سرشار از طراوت و تازگي كرد.

در اين ماه همچنين نبايد از زنگارها و حركتهاي انحرافي كه توسط عده اي از دشمنان آگاه و دوستان ناآگاه انجام مي شود غافل ماند و لذا بايد با ترويج معارف اصيل و عميق ديني براساس مكتب اهل بيت عليهم السلام به پرمحتوا كردن مجالس و محافل مذهبي و غناي مراثي و مدايح همت گماشت و اين وظيفه اي است كه مسئوليت وعاظ سخنرانان و دست اندركاران فرهنگي را سنگين تر از هميشه مي نمايد. علماي آگاه و وظيفه شناس بايد رسالت در اهتزاز ماندن ابدي پرچم هدايت حسيني را بر دوش بكشند زيرا كه امام حسين عليه السلام مربي و معلم انسانيت و پرچم دار نيكويي ها براي بشريت بود و اين سرمايه اي است كه نبايد از كف برود. بايد مراسم و تكايا را از آسيب هاي جدي محافظت كرد والا سرمايه بزرگ مجالس محرم بر اثر غفلت و هجوم آسيب ها مي تواند خداي ناكرده به مجالسي ضد حسيني تبديل شود.

اين هفته جامعه جهاني و ملت ايران شاهد جنايت هولناك ديگري از صهيونيستها عليه مردم مظلوم و بيدفاع غزه و قتل عام زنان و كودكان بي پناهي بود كه آماج وحشيانه ترين حملات قرار گرفتند. به همين مناسبت رهبر معظم انقلاب اسلامي در پيامي تاريخي ضمن محكوم كردن جنايت كافران حربي صهيونيست همدستي ننگين و سكوت دولتهاي عربي و سازمانهاي مدعي حقوق بشر را با آنان سند رسوايي آنها در پيشگاه ملتها خوانده و تصريح كردند : « جنايت هولناك رژيم صهيونيستي در غزه و قتل عام صدها مرد و زن و كودك مظلوم بار ديگر چهره خونخوار گرگهاي صهيونيست را از پشت پرده تزوير سالهاي اخير بيرون آورد و خطر حضور اين كافر حربي را در قلب سرزمينهاي امت اسلام به غافلان و مسامحه كاران گوشزد كرد. مصيبت اين حادثه هولناك براي هر مسلمان بلكه براي هر انسان با وجدان و با شرف در هر نقطه جهان بسي گران و كوبنده است ولي مصيبت بزرگتر سكوت تشويق آميز برخي دولتهاي عربي و مدعي مسلماني است . چه مصيبتي از اين بالاتر كه دولتهاي مسلمان كه بايد در برابر رژيم غاصب و كافر و محارب از مردم مظلوم غزه حمايت مي كردند رفتاري پيشه كنند كه مقامات جنايتكار صهيونيست گستاخانه آنها را هماهنگ و موافق با اين فاجعه آفريني بزرگ معرفي كنند سران اين كشورها چه جوابي در برابر رسول الله صلي الله عليه و آله خواهند داشت چه جوابي به ملتهاي خود كه يقينا عزادار اين فاجعه اند خواهند داد »

حضرت آيت الله خامنه اي با تشريح وضعيت اسفبار جهاني و حاميان رژيم صهيونيستي فرمودند : « دولت جنايتكار بوش در واپسين روزهاي حكمراني ننگين خود با همدستي در اين جنايت بزرگ رژيم آمريكا را بيش از پيش روسياه كرد و پرونده جرائم خود را به عنوان جنايتكار جنگي قطورتر ساخت . دولتهاي اروپائي هم با بي تفاوتي و شايد همراهي خود در اين فاجعه بزرگ يكبار ديگر دروغ بودن ادعاهاي طرفداري از حقوق بشر را ثابت كردند و شركت خود در جبهه ضديت با اسلام و مسلمين را نشان دادند. اكنون سئوال من از علما و روحانيون جهان عرب و روساي ازهر مصر اين است كه آيا هنگام آن نرسيده است كه براي اسلام و مسلمين احساس خطر كنيد آيا هنگام آن نرسيده است كه به واجب نهي ازمنكر و كلمه حق عند امام جائر عمل كنيد آيا عرصه ديگري عريان تر از آنچه در غزه و فلسطين در جريان است در همدستي كفار حربي با منافقان امت براي سركوب مسلمانان لازم است تا شما احساس تكليف كنيد سئوال من از رسانه ها و روشنفكران جهان اسلام و بويژه جهان عرب آن است كه تا چه هنگام به مسئوليت رسانه اي و روشنفكري خود بي تفاوت خواهيد ماند آيا سازمانهاي حقوق بشر رسواي غرب و شوراي باصطلاح امنيت سازمان ملل بيش از اين هم ممكن است رسوا شوند »
ايشان همه مجاهدان فلسطين و همه مومنان دنياي اسلام را موظف به دفاع همه جانبه از زنان و كودكان و مردم بي دفاع غزه كرده و تاكيد نمودند « هركس در اين دفاع مشروع و مقدس كشته شود شهيد است و اميد آن خواهد داشت كه در صف شهداي بدر و احد در محضر رسول الله صلي الله عليه و آله محشور شود. »

در پي بيانيه مهم رهبر معظم انقلاب ايران اسلامي يكپارچه به جوش و خروش درآمد و مردم سراسر كشور آمادگي خود را براي اجرا و عملياتي كردن سرفصل هاي اين فرمايشات اعلام كردند. ملت مسلمان و آزاديخواه ايران در مقابل جامعه صهيونيست زده جهاني و دولتهاي مدعي حميت عربي و اسلامي با تمام وجود و همه خروش ندا سر داد كه جنايات صهيونيستها را بي پاسخ نخواهد گذاشت و محاصره كنندگان و به خون كشندگان مردم بيدفاع غزه را رسوا خواهد كرد.

از رويدادهاي اين هفته تحويل سال ميلادي است . امروز سال 2008 با همه سياهي هايش سپري مي شود و جاي خود را به سال 2009 ميلادي مي دهد كه بسياري معتقدند سالي سياه تر خواهد بود .
در اين روزها كشورهاي غربي در حالي آغاز سال نو را جشن گرفته اند كه علاوه بر پرونده سياه دولتهايشان در جنايتهايي كه در حق ملتهاي جهان انجام داده اند مردم مظلوم غزه در خون مي تپند. غربي ها به سركردگي آمريكا در كمال بي تفاوتي شاهد جناياتي هستند كه صهيونيستها در سايه چتر حمايتي حقوق بشر و دمكراسي مرتكب مي شوند. گويا آقاي بوش قصد دارد كه پرونده ننگين خود را در روزهاي واپسين اقامت در كاخ سياه تكميل كند و مسيري را در پيش راه اوباما قرار دهد كه از قبل هماهنگ شده است . قطعا جنايات دهشتناك صهيونيستها در غزه در آستانه روي كارآمدن اوباما بهترين محك براي او باشد چرا كه همگان ديدند سكوت تاييد آميز او در قبال جنايت صهيونيستها بر اين ضرب المثل مهر تاييد مي زند كه « سگ زرد برادر شغال است . »

اين هفته تمامي رويدادها و مسائل خارجي نيز تحت الشعاع جنايت آفريني هولناك رژيم صهيونيستي در غزه قرار گرفت . گزارش ها و تصاويري كه از جنايات دهشتناك رژيم صهيونيستي در رسانه ها قرار گرفت جهان را تكان داد و ماهيت پليد اين رژيم غاصب را آشكارتر ساخت . با اين حال بخشي از رسانه هاي بين المللي نيز به دليل وابستگي به صهيونيسم بين المللي با اين رخداد نيز همچون مسائل ديگر به صورت سياسي و يكجانبه برخورد كرده يا سكوت كردند و يا اينكه به گونه اي شيطنت آميز نسل كشي فلسطيني ها توسط دژخيمان صهيونيست را يك درگيري نظامي ميان حماس و اسرائيل قلمداد نمودند و حتي بخشي از اين رسانه ها وقيحانه كشتار مردم مظلوم و بي دفاع فلسطين توسط رژيم صهيونيستي را جنگ اسرائيل با تروريسم عنوان كردند.

عمق جنايات و ابعاد اقدامات ضد انساني رژيم صهيونيستي به حدي بود كه اين قبيل تلاش هاي مذبوحانه نتوانست به وقايع جاري در فلسطين اشغالي سرپوش بگذارد و طي روزهاي گذشته موجي از انزجار و خشم بين المللي از صهيونيستها و حاميان آنها در ملت هاي سراسر جهان را فرا گرفت . گزارش هاي رسيده از سراسر جهان حاكي است تظاهرات خودجوش در ميان كشورهاي اسلامي و غيراسلامي سراسر جهان عليه جنايات اسرائيل همچنان ادامه دارد و نكته قابل توجه حضور بسياري از مردم كشورهاي اروپايي در اين تظاهرات طي روزهاي گذشته بوده است . تظاهر كنندگان ضمن حمايت از ملت مظلوم فلسطين خشم و انزجار خود را از سكوت مرگبار دولت ها و مجامع بين المللي در قبال اين جنايات ابراز داشتند.

تهاجم رژيم صهيونيستي به فلسطيني ها و كشتار اين ملت گرچه موضوع تازه اي نيست و مدت 60 سال است كه فلسطيني ها آماج حملات اين قوم اشغالگر و متجاوز قرار دارند ولي ابعاد وحشي گري يورش اخير رژيم صهيونيستي به غزه كم سابقه بوده است . رژيم صهيونيستي بهانه دور جديد جنايت آفريني خود را متوقف ساختن پرتاب موشك از سوي مبارزان حماس عنوان كرده ولي بر همگان آشكار است كه اين يك بهانه دروغين است و واقعيت چيز ديگري است .

واقعيت اين است كه رژيم صهيونيستي خود را در سراشيبي سقوط و شكست قطعي مي بيند و براي نجات خود از اضمحلال حتمي به اقدامات ديوانه وار و حملات كور متوسل شده است تا بلكه بتواند چند صباحي خود را از كابوس مرگ حتمي رها سازد. صهيونيستها طي چند سال اخير هم در داخل و هم خارج از مرزهاي فلسطين اشغالي ضربات پي در پي و كمرشكني را متحمل شده اند كه اين تحولات ناقوس مرگ اين رژيم را به صدا درآورده است .

پيروزي جنبش حماس در انتخابات و شكست جناح سازش طلب فلسطين بحران داخلي بي سابقه ميان صهيونيستها سرخوردگي و نااميدي گسترده در جامعه اسرائيل روند معكوس مهاجرت يهودي ها به فلسطين و سرانجام شكست مفتضحانه و تاريخي از جنبش حزب الله لبنان وضعيت دروني اين رژيم را به شدت به هم ريخته است به گونه اي كه مقامات صهيونيستي نيز از فروپاشي رژيم صهيونيستي سخن به ميان آورده و ابراز نگراني نموده اند.

با در نظر گرفتن چنين شرايطي بايد گفت رژيم صهيونيستي با هدف انتقام گيري از ملت فلسطين و اعاده روحيه از دست رفته صهيونيستها به غزه هجوم آورده است . آنچه مسلم است اين است كه صهيونيستها آزموده را مي آزمايند و اين بار نيز نه تنها به اهدافشان نخواهند رسيد بلكه هزيمت و شكستي ديگر در انتظار صهيونيست هاست . ملت فلسطين همچنان كه در طول تاريخ اشغال سرزمينش ثابت كرده است هرگز در برابر زور و تجاوز سر تسليم فرو نياورده و اين بار نيز نخواهد آورد.

صهيونيستها اگر فكر مي كنند مي توانند با سلاح هاي اهدايي اربابانشان و كشتار مردم فلسطين به اهداف خود برسند سخت در اشتباه هستند. اگر آنها توانستند با توسل به اين سلاح ها در جنوب لبنان به اهدافشان برسند در غزه نيز خواهند رسيد. آنها بايد به اين واقعيت تن دهند كه فلسطين از آن ملت فلسطين است و دير يا زود بايد اين سرزمين را به صاحبانشان تحويل دهند و با اقداماتي نظير قتل عام فلسطيني هاي غزه تنها پرونده سياه خود را قطورتر مي سازند. در اين ميان آنچه موجب تاسف است اينست كه سران كشورهاي عرب و سازش طلبان سرنوشت خود را به اين رژيم درحال احتضار گره زده و حاضر به پذيرفتن ننگ همسويي با اين رژيم شده اند. اين مهره هاي وابسته كه غاصبانه بر مسند حكومت كشورهاي مسلمان نشسته اند دير يا زود مغلوب خشم ملتهاي خود خواهند گرديد و از اريكه به زير كشيده خواهند شد. رشد تفكر ضد استكباري و ضد صهيونيستي در منطقه و جهان امروزه واقعيتي انكارناپذير است و تلاش هاي گسترده استكبار قادر به توقف آن نبوده است . اين جريان به سرعت درحال به دست گرفتن ابتكار عمل است و با حاكميت اين تفكر در آينده ديگر جايي براي استكبار و مولود نامشروع آن رژيم صهيونيستي و مهره هاي وابسته آن در منطقه نخواهد بود.

مردم سالاري

«سياهي جامه و سپيدي دل» عنوان يادداشت روز روزنامه‌ي مردم سالاري به قلم محسن دقت دوست است كه در آن مي‌خوانيد؛در آستانه ايام گراميداشت مقام شامخ احياكننده اسلام ناب محمدي(ص) در عصر جهالت و گمراهي نسبت به باطن دين و ضمير هدايت الهي، حضرت اباعبدا... الحسين (عليهم السلام) و ياوران و اصحاب گرانقدرش قرار داريم. درود و تهنيت ابدي خداوند بر ايشان باد كه «نور» بي زوال محرم را روشناي جان هاي مشتاق و دل هاي تشنه هدايت به سوي «صراط مستقيم» و عاشورا را قرارگاه بي قراران «نعمات» بيكران الهي كردند، و با «هيهات» پولادينشان يورش بردند بر هيمنه پوسيده «مغضوبين» و «ظالين» روزگار و رسم «نصرت» آموختند به ياري كنندگان عدالت و راستي، براي هميشه تاريخ. باشد كه هر روزمان عاشورايي و هر زمينمان كربلايي باشد، آمين.

غوري در تاريخ اسلام و خصوصا شيعه بيانگر عمق اثرگذاري اين حركت «روشنگرانه» بر رويدادهاي سرنوشت ساز تاريخ جهان اسلام دارد. از «امويان» و «عباسيان» گرفته تا به روزگار «عثماني» لحظه اي از تاريخ را خالي از نشان و اثر قيام عاشورا نمي يابيم. در دوران معاصر نيز اين نقش برجسته بيش از پيش به چشم مي آيد، آنجا كه بسياري از نهضت هاي مردمي شكل گرفته در ميان مسلمانان و حتي غيرمسلمانان را ملهم از قيام ظلم ستيز عاشورا و مكتب انسان پرور ايستادگي با دست خالي و بدون واهمه در برابر بي عدالتي و تبعيض مي يابيم.

با توجه به عنايت ويژه و ديرينه مردم ايران به خاندان عصمت و طهارت(ع) و علي الخصوص نسبت به امام حسين(ع)، قابل تصور است كه عمق و دامنه اين نقش آفريني در كشور ما بسيار بيشتر بوده است. مجالس ذكري كه به صورت ويژه در اين شبها و روزها برگزار مي شود همواره به مثابه «قطب نما» و «سكان هدايت» در تحولات اجتماعي دور و نزديك تاريخ اين سرزمين كاركرد داشته و جهت گيري اكثر جنبش هايي كه دين محور بوده و از جانب عموم مردم مورد پشتيباني قرار گرفته است ريشه در آموزه هايي داشته كه از منبع و مرجعي غني چون عاشورا استخراج شده اند.

نفس اقامه عزا و بزرگداشت مقام شهداي كربلا كه هرساله نيز بر شور و رونق آن افزوده شده، نشانگر نفرت عمومي از جورهايي بوده كه توسط پادشاهان مستبد و وابسته روا مي شده و به همين جهت نيز شاهد بوده ايم در پاره اي مقاطع برگزاري چنين مراسم هايي به كل ممنوع گرديده يا با شكل و شمايل دستوري و باب ميل حاكمان وقت بوده است. اوج گيري اين كاركرد در صدسال اخير و در دوران قاجار و پهلوي قابل ملاحظه است كه مردم از اين محافل به منزله پايگاهي براي تبيين انحرافات حاكمان وقت و سازماندهي اعتراضات مدني در برابر آنها سود جسته اند.

جوهره اصلي «انقلاب اسلامي» به عنوان نقطه تجلي خواست و اراده ملت ايران نيز نشات گرفته از تلمذ مستمر ايشان در مكتب اصيل محرم و ره آورد عبرت هايي كه از قيام عاشورا گرفته اند بوده است. نقش بنياني فلسفه حركت امام حسين (ع) در شكل گيري و پيروزي انقلاب اسلامي انكارناپذير است، حتي در سال 57 كه نقطه ثمردهي خون هاي پاك و به ناحق ريخته شده مردان و زنان ميهن در اعتراض به خصلت فاسد رژيم ستم شاهي بوده است، نقش محرك تظاهرات سراسري و اعتراض آميزي كه در روزهاي تاسوعا و عاشوراي آن سال برگزار شد و پس از چندماه منجر به پيروزي نهائي قيام مردم گرديد آشكار است.

اين ركن حيات بخش نظام نوپاي جمهوري اسلامي بعد از پيروزي شكوهمند انقلاب نيز همچنان جايگاه اثرگذار خود را حفظ نمود و اگر نبود الهام بخشي قيام عاشورا و ارتقاي روحيه و بينش جامعه براي دفاع از كيان و اعتقادات خود كه از طريق حضور بامعرفت در مجالس بزرگداشت مقام والاي شهداي دشت كربلا ناشي مي شد، حماسه رزم مردمي در دوران دفاع مقدس يقينا فرجامي ديگرگونه داشت.

با گذر از التهابات اوليه انقلاب و دوران دفاع مقدس، مراسم ايام محرم در محتوا و فرم اجرايي دچار چالش هاي عديده اي شدند. تركيب سني جامعه به شدت جوان شده بود و اين جوانان استقبال قابل قبول و حضور «پرشوري» در مراسم هاي محرم داشتند و تغييرات فرهنگي و سياسي جامعه بالطبع بر روي نحوه برگزاري اين مراسم ها اثرگذار بودند. متاسفانه براي سازماندهي و نظارت بر اين مجالس تمهيد خاصي انديشيده نشد و تكيه هاي بزرگ و حسينيه هايي كه در قديم كانون ساماندهي و تعيين خط ومشي مجالس عزاداري در ايام مذهبي و به خصوص در محرم بودند، جاي خود را به تعداد كثيري از «هيات هاي» كوچك و بزرگ دادند كه به صورت خودجوش و كنترل نشده اي پا گرفته بودند و در نتيجه امر كنترل بر محتواي ارائه شده در آنها نيز مشكل تر از قبل شده بود.

كج روي هايي چون گنجاندن روايات دروغين يا شبهه ناك در سخنراني ها و مراثي، استفاده از آلات موسيقي و تصاوير خيالي از ائمه (ع)، كفايت نمودن به عزاداري و سينه زني در مجالس كه مانع از معرفت نسبت به روح و باطن قيام عاشورا مي

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]

[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 209]