شاهكار فدراسيون كفاشيان؛ يك شاهزاده و 30 گدا!

واضح آرشیو وب فارسی:قدس: شاهكار فدراسيون كفاشيان؛ يك شاهزاده و 30 گدا!
پيام يونسي پور
زمستان بود. اين را مي توانستي از كاپشنهاي نه چندان مناسب و دستكشهاي نازكي كه به دست كرده بودند، آن سوز سردي كه بر تن و بدن 16 يا حداكثر 17 ساله شان مي خورد، بفهمي. قرار بود براي صعود به جام جهاني بجنگند. تعدادشان 40 نفر بود، ولي هر روز مي شنيدند كه قرار است چند جوان باتجربه تر كه شناسنامه شان را دست كاري كرده اند و سال ولادت خود را با شكايت و شكايت كشي و دادگاهي و هزار بدبختي قانوني و غيرقانوني ديگر 4 يا 5 سالي پايين آورده اند، جايشان را بگيرند.
زمستان بود و پاپتي ها داشتند كنار زمين تازه تأسيس كمپ تيمهاي ملي آماده ورود به زمين چمن مي شدند. شايد بالاترين رؤياي تك تك آنان اين بود روزي روزگاري پدرشان را سوار يك پرايد ببينند. درهاي ورودي كمپ باز شد. خودروي الگانس سفارشي با شيشه اي دودي داخل كمپ آمد. راننده پياده شد و در را براي خانم و فرزندش گشود. خانمي با پالتوي پوست و نوجواني با لباس چرمي از در عقب پياده شدند.
زمستان بود. اما بچه هاي پاپتي با ديدن ماشيني كه فقط گاهي از پشت شيشه تلويزيون ديده بودند، سرما را از ياد بردند. ديگر كسي دستهايش را به هم نمي ماليد. فقط چشمها به سوي مادري دوخته شده بود كه نامه اي را به دست سرمربي تيم داد: «آقاي ... سلام رساند و گفت پسرم را به چشم پسري نگاه كنيد.» بعد حتي منتظر پاسخ سرمربي كه نيشش تا بناگوش باز شده بود، نماند: « جبران مي كنم. جان شما و جان پسرم. مراقبش باشيد...» شاهزاده اش را بوسيد و ميان پاپتي ها رهايش كرد. سرمربي داشت اظهار نظر مي كرد: «به روي چشم. حرف آقاي ... حرف ماست. چرا شما زحمت كشيديد؟ آقازاده را خودمان مي آورديم...»
زمستان بود. تمرين شروع شد. شاهزاده ميان پاپتي ها هيچ چيز نداشت جز خانواده اي متمول، نگاهي دوستانه از سوي سرمربي و البته كفشهايي به مراتب شكيل تر از تمام اطرافيانش! شاهزاده چيزي نداشت جز ضعف در ضربه زدن ساده و عادي به توپ، اما كنار تيم ماند.
زمستان رفت، اما تيمي كه همان سرمربي ساخت، نه تنها حذف شد كه حتي افتضاح صغر سني را هم رقم زد. افتضاحي كه صفايي فراهاني را تا مرز جنون و سقوط پيش برد.
آنچه خوانديد، ديده هاي واقعي نگارنده بود، بي آنكه ذره اي بر آن بيفزايد تا مبالغه اي داشته باشد بر اوضاع طرفين. نه شنيده كه عين ديده ها بود.
*****
يكي دو روز قبل، همان سرمربي، همان مردي كه سفارشي هاي متمول را به تيم نوجوانان خود راه مي داد و پابرهنه هاي هنرمند را كنار مي گذاشت، همان مردي كه در نابود كردن بازيكنان تخصصي خاص داشت و هماني كه تيمي ساخت با ميانگين سني واقعي 20 سال براي رقابتهايي با رده سني زير 16 سال، در فهرست نامزدهاي مربيگري تيم اميد ايران قرار گرفت.
مردي كه به دليل افتضاحات 7 سال قبل، حداقل بايد قيد مربيگري تا پايان عمر را در رده هاي ملي مي زد، در فدراسيون آقاي كفاشيان به تيم ملي نزديك شده است. آيا همين قرار گرفتن نام چون اويي در فهرست فدراسيون، شاهكار فدراسيون آقاي كفاشيان و تاج نيست؟! بايد هم افسوس خورد!
نام اين سرمربي را مي دانيد؟
چهارشنبه 11 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس]

[مشاهده در: www.qudsdaily.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]