در آستانه سال جديد، سرما همچنان جان بي‌خانمانها در فرانسه را مي‌گيرد

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: در آستانه سال جديد، سرما همچنان جان بي‌خانمانها در فرانسه را مي‌گيرد
اجتماعي. اقتصادي. فرانسه. بي خانمانها
پاريس - با مرگ سه مرد ‪ ۵۹‬و ‪ ۵۳‬و ‪ ۴۵‬ساله در كنار خيابانهاي پاريس و گوشه راه آهن يكي از مناطق اين شهر ، امار مرگ ومير بي‌سر پناهان و بي خانمانهاي فرانسه در سال ‪ ۲۰۰۸‬ميلادي همزمان با تعطيلات و جشنهاي سال نو به ‪ ۳۳۹‬نفر رسيد.

اين رقم رسمي در رسانه‌ها منعكس شده و هنوز نمي‌توان از تعداد واقعي كشته شدگان شرايط دشوار سرما و فقر در فرانسه امار دقيقي به دست آورد ولي در مجموع گفته مي‌شود كه تعداد مرگ و ميربي خانمانها در سرما در سالهاي ‪۲۰۰۶‬ تا ‪ ۲۰۰۷‬برابر با ‪ ۲۰۰‬نفر بوده و اينك افزايش يافته است.

در اين ميان جنازه يك پيرمرد بخت برگشته كه شايد هيچگاه تصور مرگ بخاطر سرما در قلب پايتخت يك كشور مدرن غربي را نمي‌كرد توسط يك راننده اتوبوس در كنار خيابان يافت شد.

چندي پيش نيز در جنگل ونسان در حومه جنوب شرقي پاريس تعدادي ديگر از بي نوايان بر اثر سرما جان دادند. اين رويداد بطور موقت يك جريان تبليغاتي از سوي مسئولان دولتي فرانسه ايجاد كرد كه براي بهره برداري‌هاي حزبي مدتي در صدر اخبار قرار گرفت و ان هم به زودي به فراموشي سپرده شد.

در آن هنگام برخي از شهرداري‌ها براي پاسخگو نشان دادن خود اعلام كردند اماكني را براي اسكان موقت بي‌سر پناهان در نظر گرفته اند، اما گزارشهاي منتشر شده حاكي از ان بود كه بي‌خانمانها از رفتن به اين مكانها سر باز زده اند.

اين اقدام ، اعتراض به كارهاي تبليغاتي و موقت ارگانهاي دولتي و شهرداري‌ها و بلاتكليفي اساسي اين قشر بي‌نوا در جامعه پيشرفته فرانسه ارزيابي شد.

اين روزها شب هنگام يا در سپيده دم ، در بيشتر خيابانهاي پاريس مي توان فرد يا افرادي را ديد كه با پوشيدن چندين دست لباس گرم همچنان ، در گوشه‌اي مچاله شده و يا در يك مسير چند متري مرتب راه مي‌روند تا گرم شوند.

در گوشه‌اي ديگر از اين شهر ، يك بي‌نواي بي‌جا و مكان در زير يك پتوي پاره ، سگ با وفاي خود را در آغوش گرفته تا سرماي بدن خود را با گرماي بدن اين حيوان كه در الگوي زندگي شهري فرانسوي‌ها نشان‌دهنده پناهگاه تنهايي است ، مبادله كند.

در جايي ديگر بر روي دريچه‌هاي تهويه كانالهاي زير زميني كه هواي گرم و دود و دم تونلهاي مترو و فاضلاب‌ها را به سطح خيابانها تخليه مي‌كند ، عده‌اي اتراق كرده و هريك يا دو نفر بر روي اين دريچه‌ها در درون كيسه خواب مندرسي خزيده‌اند تا شبي يخ زده در مهد تمدن و حقوق بشر اروپا را با روياي آفتاب هر چند بي‌رمق روز بعد ، به صبح برسانند.

و در تمام روز بسيارند گداياني در هر گوشه شهر كه جلوي هر عابري را مي گيرند و از او سكه‌اي براي خريد چيزي براي خوردن مطالبه مي‌كنند.

در مترو ، دختركان يا پسران نوجواني از صبح با يك بليت وارد شبكه مترو شده و تا شب با همان يك بليت در ميان خطوط مختلف ، راه عوض مي‌كنند و يك متن تكراري را در هر يك از واگن‌ها بر زبان مي‌آورد : مرا ببخشيد كه مزاحم شما مي‌شوم. من در وهله اول يك شغل مي‌خواهم. براي اينكه بتوانم چيزي براي خوردن بخرم و جايي براي خوابيدن داشته باشم. اگر كاري به من پيشنهاد كنيد بسيار از شما متشكر خواهم شد. اگر نه با يك سكه به من اين امكان را بدهيد كه چيزي براي خوردن تهيه كنم.

پدران يا مادراني با نواختن موسيقي در تونلهاي مترو يا واگنها ، در حاليكه نمي‌توانند چهره غمزده خود را پنهان كنند با شرمسازي سكه‌اي به پاس هنر نمايي خود مطالبه مي‌كنند.

در ايستگاه مترو...... تعدادي نو جوان كر و لال با در دست داشتن ليستي از كساني كه به انها كمك كرده‌اند ، با ايماء و اشاره از تك تك عابران مي خواهند كه مبلغي را براي كمك به انجمن افراد كرو لال كه نمي‌توانند كاري براي كسب درامد داشته باشند اهدا كنند و نام و رقم اهدايي خود را در فهرست بنويسند.

با اين حال در اينجا همه چيز ، اينقدر هم نا اميدكننده نيست. در اين ديار كه رهبران ان سالها است مي‌كوشند با تاكيد بر لاييسيته ، مذهب را از زندگي مردم جدا كنند و انديشيدن به ان را نشانه عقب ماندگي بدانند ، هنوز هم آثاري از كارهاي خير و خدا پسندانه افراد مومن يا مراكزي كه از سوي افراد خيرخواه كه بطور عمده از مذهبيون كاتوليك هستند اداره مي‌شود ، وجود دارد.

در بحبوحه سرما افرادي هستند كه پنهان از چشم ديگران ، ظرف سوپي گرم را در باجه‌هاي تلفن همگاني كه شبها پناهگاه برخي از افراد بي‌خانمان است قرار مي‌دهند. يا كاركنان مترو كه حضور چند بي‌خانمان تا صبح در تونل مترو را ناديده مي‌گيرند.

مركز رستو دو كور هم كه هنوز به ياد كلوش موسس ان به فعاليت خود ادامه مي‌دهد از ديگر مراكزي است كه بي‌نوايان براي يك وعده غذا به ان اميد دارند. بنا بر آماري كه به تازگي منتشر شده ، اين مركز از زمان تاسيس در سال ‪ ۱۹۸۵‬تاكنون بيش از يك ميليارد وعده غذايي در اختيار افراد گرسنه گذاشته اما اينك در بيست و دومين دوره برنامه‌هاي خود در زمستان ‪ ۲۰۰۸‬و در آستانه سال نو ميلادي ضمن طلب كمك از مردم براي ادامه فعاليت خود تاكيد مي‌كند كه براي بسياري از دريافت‌كنندگان اين كمكها يك وعده غذا كافي نيست بلكه انچه لازم است يك شغل و يك سقف براي آسايش است.

و اينها همان چيزهايي هستند كه دولتهاي سوسياليست چپ و يا دولت‌هاي راستگراي قبلي نتوانستند بطور كامل ان را تحقق ببخشند و اينك دولت راستگراي آقاي ساركوزي هم كه قول بهبود اوضاع را داده بود و از بخت بعد در چنبره بحران مالي غرب گرفتار امده ، هنوز نتوانسته است راه طولاني وعده داده شده را بپيمايد و مي‌رود تا سال نو را با جست و جوي راهي براي پاسخگويي به مطالبات سنگين نيازمندان رو به فزوني اين كشور آغاز كند.
دوشنبه 9 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]