سيد حسن نصرالله: دولت مصر بايد گذرگاه را باز كند

واضح آرشیو وب فارسی:حيات: سيد حسن نصرالله: دولت مصر بايد گذرگاه را باز كند
تهران-حيات

سيد حسن نصرالله دبيركل حزب‌الله لبنان در سخناني كه شب گذشته به مناسبت آغاز ماه محرم ايراد كرد گفت: دولت مصر بايد گذرگاه رفح را روي مردم غزه باز كند،اگر اين گذرگاه باز شود و پول و غذا و مواد پزشكي و حتي سلاح وارد غزه شود، پيروزي رخ داده در لبنان عليه اسراييل بار ديگر در غزه تكرار مي‌شود.
به گزارش حيات به نقل از پرس.تي.وي ، متن كامل اين سخنراني به شرح زير است:
در ابتدا شروع ماه محرم را تسليت مي‌گويم. اين بسيار تاسف‌آور است كه سال جديد هجري قمري و سال جديد ميلادي را با فاجعه‌اي آغاز مي‌كنيم كه با شهادت بسياري از فرزندان ما همزمان شده است.
ما اكنون در برابر مفهوم جديدي از كربلا و صحنه بزرگي از صحنه‌هاي كربلا قرار داريم. آنچه كه امروز جريان دارد، به ما كمك مي‌كند كه آنچه در تاريخ رخ داده را بهتر درك كنيم. حقيقت كربلا اين بود كه گروهي به كرامت و عزت و شرف و حقوق امت خود پايبند بوده و با تسليم و خفت در برابر طاغوت مخالفت كرده و مقاومت نمودند و هنگامي كه بين دو گزينه تسليم خفت‌بار و مواجهه نامتوازن و شهادت قرار گرفتند، آنها راه دوم، راه مقاومت و شهادت را انتخاب كردند.
اين گروه مقاوم و مومن كه در گرسنگي و تشنگي نگاه داشته شده و سپس شهيد شدند، آيا همان اتفاقي نيست كه در كربلا رخ داد؟ امام حسين (ع) مدرسه شهادت را در امتداد تاريخ پايه‌ريزي كرد و گفت «هيهات منا الذله».
چرا هيهات منا الذله؟ آيا اين يك موضوع شخصي بوده يا انساني و التزام به عقايد و انسان و خدا؟
امام حسين مي‌گويد: «خدا و رسول او و مومنان براي ما اين را خواسته‌اند و امكان ندارد ما تن به حكم و حكومت ظالمان بدهيم».
هنگامي كه انسان شهادت را بر فرمانبرداري از پست فطرتان انتخاب مي‌كند، از كرامت خود چشم‌پوشي نكرده بلكه بر اساس فطرت و التزام و دين خود عمل كرده است و اين همان اتفاقي است كه در كربلا و جنگ تابستان 2006 افتاد. مقاومت و همراهان و ياران آن در برابر تسليم خفت‌بار و گردن نهادن به شروط اسراييل و آمريكا و جنگ قرار گرفتند و شما مسير و راه كرامت را انتخاب كرديد و در نتيجه به پيروزي تاريخي دست يافتيد. شما با منطق كربلايي و حسيني با ذلت مخالفت كرده و بر مقاومت پافشاري كرديد، هر چند كه هزاران نفر از شما شهيد شده و هزاران خانه ويران شد و هيچ كمكي به شما نرسيد و همراهي غريبي با متجاوز صورت مي‌گرفت.
آنچه امروز در غزه جريان دارد، نسخه فلسطيني برابر اصل آن چيزي است كه در لبنان رخ داد.
ما در لبنان مي‌توانيم به خوبي درك كنيم كه در غزه چه مي‌گذرد، چرا كه دقيقا چنين تجربه‌اي را پشت سر گذاشتيم. اكنون گزينه‌ها، همان گزينه‌ها هستند و به همان شكل با متجاوز همراهي مي‌شود و انشاءالله نتيجه هم همان خواهد شد. اكنون مي‌بينيم كه مردم در غزه با گرسنگي و تشنگي و آهن و موشك محاصره شده‌اند ولي هنوز مقاومت كرده و ابراز ضعف نمي‌كنند و اسماعيل هنيه از زير آتش بلند شده و مي‌گويد اگر غزه را به طور كامل از بين ببريد ما تسليم نشده و از حقوق خود محافظت مي‌كنيم.
اين همان كربلاي واقعي است. هنگامي كه انسان با ذلت مخالفت كرده و آتش و تاريكي و مرگ را تحمل مي‌كند.
اجازه دهيد به چند نكته به صراحت اشاره كنم چرا كه در جنگ تابستان 2006 صراحت كم‌تري به كار بردم. ما امروز نياز به سخنان حق و واضح و روشني داريم تا تمامي امت متوجه مسئوليت خود در برابر آنچه مي‌گذرد باشند.
برادران و خواهران؛
آنچه در غزه مي‌گذرد به شكل روشني شبيه رخدادهاي لبنان است. طرحي آمريكايي و اسراييلي در منطقه وجود دارد كه قصد دارد حل و فصلي ذلت‌بار با شروط خود را بر اعراب تحميل كنند. پس از خروج مصر و اردن و صلح آنها با اسراييل، مردم فلسطين و لبنان و سوريه باقي ماندند. آمريكايي‌ها و صهيونيست‌ها قصد دارند مشكلات خود با اعراب را حل و فصل كنند ولي بر اساس شروط خود و بدين ترتيب سوريه و لبنان و فلسطينيان بايد اين شروط را بپذيرند. از ديد آمريكا و صهيونيست‌ها ما گزينه ديگري نداريم و اين گزينه‌ها با زور بر ما تحميل مي‌شوند و در اين راه از جنگ و فتنه‌هاي داخلي و نبرد رسانه‌اي و رواني و ترورها استفاده مي‌شود.
آنها مي‌خواهند هر كسي كه تاكنون فرمانبرداري نكرده، تسليم شده و اين شروط آمريكايي ـ اسراييلي را بپذيرد. برخي از كشورهاي عربي نيز با اين طرح همراه هستند. برخي از سكوت اعراب سخن مي‌گويند كه اين موضوع صحيح نيست، بلكه مشاركتي عربي وجود دارد. بعضي از دولت‌هاي عربي به خصوص آنها كه با اسراييل صلح كردند به شكل روشن با اين طرح همراهي مي‌كنند. آنها از راه‌هاي امنيتي، نظامي و رسانه‌اي سعي دارند ديگران را به تسليم وادارند.
بنابر اين بايد بسيار واضح و روشن بگويم كه ما در برابر همراهي و مشاركت برخي اعراب در آنچه كه مي‌گذرد، هستيم.
جنگ تابستان 2006 عليه لبنان با همراهي برخي اعراب و در برخي زمان‌ها با درخواست اعراب رخ داد. برخي از كشورهاي عربي از اسراييل مي‌خواستند كه حزب‌الله را از بين برده و سر آن را قطع كنند و اين همان چيزي است كه اكنون در غزه اتفاق مي‌افتد. برخي كشورهاي عربي از اسراييل مي‌خواهند كه حماس و جهاد اسلامي را از بين برده و سر مجاهدان و مقاومان را قطع كند.
امروز از برخي مسئولان اسراييلي مي‌شنويم كه حمايت‌هاي عربي از حمله به غزه از حجم حمايت‌هاي به عمل آمده از اسراييل در جنگ با لبنان بسيار بيشتر است.
من به شما مي‌گويم كه حتي دو دستگي ميان فلسطينيان تنها به خاطر برخي دولت‌هاي عربي بود كه از هر تلاشي براي برانگيختن فتنه فروگذار نكردند كما اينكه چنين كاري را در لبنان نيز انجام دادند.
دولت قبلي لبنان اگر حمايت كشورهاي عربي وجود نداشت، هرگز دست به تصويب طرح‌هاي ذلت‌بار و اشتباه نمي‌زد ولي اين اپوزيسيون بود كه در ماه مي گذشته در برابر اين امر ايستادگي كرد.
آنها به آنچه انجام مي‌دهند ايمان دارند. وقتي كه دو دستگي و جنگ داخلي در لبنان و فلسطين رخ مي‌دهد، آنگاه اين دولت‌هاي عربي دستشان باز مي‌شود كه بگويند ما چه كاري مي‌توانيم انجام دهيم و بدين ترتيب شانه از مسئوليت خود خالي مي‌كنند.
متاسفانه در سطح رسانه‌اي و سياسي نيز هيچكس نه در سال 2006 نه اكنون از كشورهاي عربي نمي‌خواهد كه جبهه‌هاي خود را باز كرده و از مردم لبنان و فلسطين دفاع كند. اكنون نيز مسئوليت‌ها متوجه قرباني مي‌شود.
ديروز از يك مسئول مصري شنيديم كه مسئوليت متوجه حماس است. سپس گفت ما قبلا هشدار داده بوديم و آن كسي كه به هشدارها گوش نداده بود اكنون بايد متوجه مسئوليت خود باشد.
آيا چنين سخناني از طرف يك مسئول عربي قابل قبول است؟ اين مسئول در زمان محاصره غزه گفته بود اگر كسي از فلسطينيان وارد مصر شود، پاي او را خواهيم شكست.
هنگامي كه اين سخنان را مي‌شنوم، شخصا ياد سخن امام حسين مي‌افتم كه گفته بود مرگ را بر زندگي با خيانت‌كاران ترجيح مي‌دهم.
اكنون سيصد نفر فلسطيني ظرف چند دقيقه شهيد شدند تا اين مسئول عربي آنها را گناهكار بداند؟!
امروز همان سخناني را مي‌شنويم كه در زمان جنگ تابستان 2006 شنيديم به گونه‌اي كه مقاومت در غزه را مسئول اين جنگ وحشيانه مي‌خوانند.
حتي در زمينه رسانه‌اي برخي از شبكه‌هاي عربي به گونه خبررساني مي‌كنند كه گويي كساني كه در غزه مي‌ميرند در تصادفي رانندگي كشته شده‌اند و سپس به برنامه‌هاي عادي روزمره خود مي‌پردازند. اين شبكه‌ها هنوز سعي دارند قربانيان در غزه را كشته بخوانند و به آنها لقب شهيد ندهند.
ساكنان غزه گزينه خود را انتخاب كرده و به راه شهادت و مقاومت و سربلندي ادامه مي‌دهند. هيچ چيز مانع آنها نمي‌شود كما اينكه هيچكس و هيچ چيز نتوانست مانع شما ملت لبنان بشود.
مسئوليت امت اسلام در اين روز چيست؟ ما به عنوان امت اسلام در برابر هدفي اصلي هستيم. هدف اصلي بايد فعاليت براي توقف حملات اسراييل به غزه و دستيابي به اهدافش باشد. بدين گونه است كه پيروزي در غزه عليرغم فداكاري‌ها و شهادت‌ها حاصل مي‌شود و اين مسئوليت تنها مردم فلسطين نيست، بلكه ملت‌ها و دولت‌هاي عربي مسئول هستند.
دولت‌هاي عربي كه بدون تحرك هستند بايد از طرف ملت‌هاي آنها وادار به تحرك شوند. ملت‌هاي عربي هيچ بهانه‌اي ندارند و نمي‌توانند بگويند كه ما در برابر دولت‌هاي سركوبگر هستيم. ما بايد به خيابان‌ها ريخته و حتي اگر به طرف ما گلوله شليك كردند اعتراض كنيم. هر كسي كه در اين راه جان خود را از دست بدهد شهيد راه انسانيت، اسلام و قدس است.
در جنگ تابستان 2006 من چنين چيزي را از ملت‌هاي عربي نخواستم ولي امروز مي‌گويم كه اين واجب همه ما است كه هزاران يا صدها هزار نفر از ما به خيابان‌ها ريخته و دولت‌هاي خود را مجبور به اتخاذ تصميم كنيم.
در اين روزها آمريكا و اسراييل در بحران‌هاي مالي و اقتصادي خفقان‌آوري اسير هستند و ما در جهان عرب نفت و قدرت داريم و دولت‌هاي عربي با كم‌ترين تلاش مي‌توانند جلوي تجاوز به غزه را بگيرند.
دوم اينكه ملت‌هاي عربي و اسلامي بايد از دولت مصر بخواهند. هيچكس از مصر نمي‌خواهد كه وارد جنگ شود، بلكه تنها از مصر مي‌خواهيم كه گذرگاه‌ها را باز كرده و اجازه عبور غذا و مواد پزشكي را بدهد.
ما در جنگ تابستان 2006 از هيچ كشور عربي نخواستيم كه مرزها را باز كند، بلكه با سوريه همكاري نزديك و برادرانه‌اي داشتيم.
مصر اكنون بايد گذرگاه‌ها را بر روي زنده‌ها باز كند. مصر هلال احمر نيست كه بخواهد موضعگيري پزشكي داشته باشد. دولت مصر بايد اين قضيه را حل و فصل كند و از جنگ براي اعمال فشار بر مردم غزه و حماس و جهاد اسلامي استفاده نكند. مصر بايد از نظر سياسي به مردم غزه كمك كند تا تجاوز عليه اين مردم خاتمه يابد چرا كه اين مسئوليت واقعي مصر است.
ملت‌هاي ما در جهان اسلام و عرب بايد از دولت مصر بخواهند كه اين گذرگاه‌ها را باز كند. تا اكنون ما با ادب سخن گفته و خواستار كمك بوديم، ولي با توجه به آنچه رخ داد ما به مسئولان مصري مي‌گوييم كه اگر گذرگاه‌ها را باز نكنيد شريك اسراييل در محاصره، جنگ و جناياتي هستيد كه در غزه در حال رخ دادن است.
مسئولان مصري بايد اين سخنان را از تمامي ملت‌هاي عربي و اسلامي بشنوند و بدانند كه اگر از هم‌اكنون دست به موضعگيري انساني نزند از طرف تاريخ، ملت‌ها، شهدا و پيامبران سرزنش خواهند شد.
من از ملت مسلمان و عربي و كريم و مقاوم و شجاع مصر مي‌خواهم كه به خيابان‌ها بريزند. آيا پليس مصر مي‌تواند ميليون‌ها مصري را از بين ببرد؟ ملت مصر بايد در برابر دولتي كه گذرگاه رفح را بسته است مقاومت كند.
دولت مصر بايد گذرگاه را باز كند و من از موقعيت مقاومتي سخن مي‌گويم كه شهيد داده و به پيروزي دست يافته است.
آنچه كه ما در مورد نيروهاي مسلح مصري مي‌شنويم اين است كه آنها به ريشه‌هاي عربي خود پايبند هستند. من خواستار كودتا در مصر نيستم و در چنين موقعيتي نيز نيستم، ولي ژنرال‌ها و افسران مصري بايد نزد مسئولان سياسي رفته و بگويند كه ما نمي‌توانيم ذبح برادران خود در غزه را تحمل كنيم و ساكت بمانيم.
نيروهاي مسلح، مردم، شيوخ، الازهر و همه در مصر بايد برپا خاسته و خواستار موضعگيري دولت مصر شوند. اگر اين گذرگاه باز شده و پول و غذا و مواد پزشكي و حتي سلاح وارد غزه شود، پيروزي رخ داده در لبنان عليه اسراييل بار ديگر در غزه تكرار مي‌شود.
اگر غزه براي روزها يا چند هفته مقاومت كند، تجاوز متوقف خواهد شد. اين دشمن نمي‌تواند به جنگ‌هاي طولاني تن دهد.
حتما برخي خواهند گفت كه بهترين راه براي خاتمه فاجعه، پيشروي به سمت صلح فراگير است. من به آنها مي‌گويم كه اين شما هستيد كه از زمان مادريد و پس از آن خواستار صلح فراگير با اسراييل بوديد ولي در اين مدت چه به دست آورديد؟ رهبران فلسطيني راه دوري را رفتند و در كمپ‌‌ديويد و با شخص باراك مذاكره كردند ولي با اين حال فلسطينيان حداقل حقوق خود را نيز نتوانستند به دست آورند. چه صلح فراگيري در كار است؟ اسراييل همواره قصد دارد شروط ذلت‌بار خود را تحميل كند و نه قدس را پس داده و نه حق بازگشت آوارگان فلسطيني را برسميت بشناسد. اين چه مزخرفاتي است. در حالي كه فلسطينيان در غزه ذبح مي‌شوند شما مي‌خواهيد از صلح سخن بگوييد؟ آيا اسراييل حداقلي از حقوق مشروع ملت‌ها را به آنها مي‌دهد؟
برخي از مزخرفات در داخل لبنان بدين شكل است كه مي‌گويد بياييد صلح مي‌كنيم و سپس جامعه بين‌المللي از ما حمايت خواهد كرد.
اسراييل تاكنون به هيچ قطعنامه‌اي پايبند نبوده است. حكمرانان ما مدت‌هاست درگير برگزاري جلسه فوق‌العاده هستند و به خاطر بسياري ملاحظات از آن ناتوانند.
هر فرد عربي و ملي‌گرا اكنون بايد بداند كه آن چيزي كه از ما دفاع كرده و حقوق ما را به ما بر مي‌گرداند چيزي جز مقاومت و پايمردي و شهادت نيست و باقي گزينه‌ها تنها سراب است.
آيا ما به عنوان اعراب و مسلمانان بايد صد جنايت قانا و غزه ديگر را پشت سر بگذاريم تا به اطمينان برسيم؟ من واقعا متاسفم. اين دشمني كه شما خواستار صلح با آن هستيد هر سال دليل جديدي بر وحشيگري و نژادپرستي و حمام خود در خون بيگناهان نشان مي‌دهد. هر اندازه شما بيشتر آن را به صلح فرا بخوانيد، بيشتر خون شما را خواهد ريخت.
ما در برابر دشمني قرار داريم كه ماهيت و طبيعت و ذات آن بر اساس جنايت و نژادپرستي است. آيا براي باور اين سخنان نياز به خون و جنايات بيشتري داريم؟
با اين حال مقاومت در لبنان و فلسطين به اين باور رسيده است. من مقاومت در غزه را به نام برادران خود در لبنان به ادامه پايداري فرا مي‌خوانم و مي‌دانيم كه آنها از مومنان به خدا و راه پيروزي هستند و خدا نيز شما را ياري خواهد كرد. تمامي امت اسلام مسئول است كه در كنار شما و با شما ايستادگي كند.
در مورد لبنان نيز بايد سخناني بگويم. از زمان شروع حمله ددمنشانه به غزه، اولمرت و باراك و ليوني، لبنان را تهديد كردند و دست به اقداماتي در مرز با لبنان زدند.
امروز نيز از ساكنان شهرك‌هاي شمال سرزمين‌هاي اشغالي خواستند تا پناهگاه‌هاي خود را آماده كنند.
اكنون دو احتمال وجود دارد. ما بايد به مسئوليت‌هاي خود عمل كنيم و من قصد ندارم كسي را بترسانم.
احتمال اول اين است كه تمام سخنان و اقدامات اسراييل در مرز با لبنان از ترس اقداماتي از طرف لبنان باشد.
احتمال دومي نيز وجود دارد كه نبايد از نظر دور داشت و آن بدين گونه است كه در شرايطي كه اعراب ضعيف بوده و با اسراييل همراه مي‌كنند و جهان نيز درگير مشكلات مالي بوده و دولت آمريكا نيز در حال انتقال ميان جورج بوش و باراك اوباما است و بدين ترتيب احتمال دارد كه دشمن اسراييل دست به تجاوزي عليه لبنان زده تا از اين فرصت استفاده كند. آنها به اين امر در انتخابات و بهبود چهره خود نياز دارند. اين سخن نيز صحيح نيست كه اسراييل در دو جبهه وارد جنگ نمي‌شود چرا كه خلاف آن قبلا ثابت شده است.
بدين ترتيب دولت و مقاومت و ملت لبنان بايد آماده هر حادثه‌اي باشند. حتي جريان كشف موشك‌هاي كاتيوشا در جنوب قبل از شروع جنگ در غزه نيز جالب توجه است. هنگامي كه اين موشك‌ها كشف شدند برخي از شخصيت‌‌هاي سياسي گفتند كه اين امر هدفمند بوده و به شكل تلويحي سعي داشتند مقاومت را متهم كنند و نظريه‌هايي را ايراد كردند.
با اين حال برخي تلاش كردند تا حزب‌الله را مسئول اين امر معرفي كنند. من به همه آنها مي‌گويم كه ما در حزب‌الله شجاعت پذيرش مسئوليت هر كاري كه مي‌كنيم را داريم و هرگز مخفي نمي‌شويم تا ديگران به ما تهمت بزنند.
آنچه رخ داد از زاويه ديگري مشكوك است. آيا اسراييل يا مزدوران نمي‌تواند وارد جنوب لبنان شده و چنين موشك‌هايي را كار بگذارد؟ هدف از چنين كاري ابراز تضامن و همبستگي با مردم فلسطين نيست بلكه ايجاد بهانه‌اي براي حمله اسراييل به لبنان خواهد بود.
من اكنون قصد ندارم وارد جزئيات اين موضوع شوم ولي مي‌خواهم از لبنان كه دو بار اسراييل را شكست داده دعوت كنم كه محتاط باشد.
من از برادران مقاومت به خصوص در جنوب خواستم تا آماده باشند چرا كه ما در برابر دشمني متجاوز قرار داريم كه حجم طرح‌هاي آن را نمي‌دانيم و البته هرگز هم نهراسيده‌ايم. ما به گزينه‌هاي خود ايمان داريم و آماده مواجهه و مقابله با هرگونه تجاوز به كشور و خاكمان را داريم، زيرا ما از فرزندان هيهات منا الذله هستيم.
برادران و خواهران،
همه ما در لبنان و در جهان عرب و اسلام در اين روزهاي تاريخي كه مصادف با روزهاي عاشورا و محرم شده بايد مسئوليت‌هاي خود در قبال شرايط غزه را تحمل كنيم. آنچه در غزه جريان دارد تنها متوجه مردم غزه نبوده بلكه پيامدهاي آن همه ما را در بر خواهد گرفت. نبايد به تحصن و چند تظاهرات اكتفا كنيم.
فردا كه از طرف امام خامنه‌اي به عنوان روز عزاي عمومي اعلام شده، ما نيز با خانواده خود در غزه و شهداي بيگناه اعلام همبستگي مي‌كنيم.
من از همه دعوت مي‌كنم تا فردا ساعت 15 در حومه جنوبي بيروت جمع شده تا با مردم غزه اعلام همبستگي كنيم. مي‌دانم كه از فردا بسياري قصد دارند مراسم عزاداري حسيني را شروع كنند. من از همه مي‌خواهم اين مراسم را متوقف كرده و فردا همه براي همبستگي با مردم فلسطين در تجمع بزرگ مردمي حاضر شوند. ما بايد صداي خود را فردا به تمامي جهان برسانيم و بگوييم كه ما هنوز اينجا حاضر هستيم و نه خون و نه جنگ و نه تروريسم نمي‌تواند ما را شكست دهد.
من معمولا روز عاشورا دعوت به تظاهرات و تجمع مي‌كردم ولي فردا عاشور است و كل يوم عاشورا و شما پاسخ خود را فردا خواهيد گرفت.
آقا و مولاي من يا اباعبدالله ... اين سخن توست ... اين خون توست و اين نداي توست كه اينك بار ديگر طنين‌افكن شده و ما را به سمت پيروزي مي‌خواند.
السلام عليك يا اباعبدالله
پايان پيام
دوشنبه 9 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: حيات]

[مشاهده در: www.hayat.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 122]