سرمقاله روزنامه‌هاي امروز ايران

واضح آرشیو وب فارسی:بازتاب آنلاین: سرمقاله روزنامه‌هاي امروز ايران

جمهوري اسلامي
روزنامه جمهوري اسلامي در سرمقاله خود با عنوان «پالايش عزاداري ها از انحرافات» آورده است: بار ديگر ماه محرم فرا رسيده و سرتاسر ايران در عزاي شهداي كربلا سياه پوش شده است . انقلاب و نظام جمهوري اسلامي ايران مفتخر هستند كه در پرتو نهضت عاشورا شكل گرفته اند و بنيانگذار اين نظام شعار « خون بر شمشير پيروز است » را از تعاليم نهضت عاشورا و ماه محرم فرا گرفت و در جان ملت ايران جاري ساخت و به مردم گفت اين محرم و صفر است كه اسلام را زنده نگهداشته است .
زنده ماندن اسلام با نهضت عاشورا كه بيان روشن آن در جمله معروف پيامبر گرامي اسلام « حسين مني وانا من حسين » تجلي يافته است با شناخت صحيح اهداف امام حسين عليه السلام و شهداي كربلا رابطه اي مستقيم دارد. در زيارت امام حسين خطاب به آنحضرت عرض مي كنيم « اشهدانك قداقمت الصلوه و آتيت الزكاه و امرت بالمعروف و نهيت عن المنكر » . برپا داشتن نماز و زكات و زنده و پويا نگهداشتن امر به معروف و نهي از منكر كار بزرگ امام حسين عليه السلام است و خود آنحضرت نيز در خطبه هائي كه به هنگام سفر به كربلا خواندند بر جلوگيري از انحراف دين خدا از مسير صحيح اصلاح امور مسلمين و زنده نگهداشتن امر به معروف و نهي از منكر تاكيد كردند « ... انما خرجت لطلب الاصلاح في امه جدي اريدان آمر بالمعروف و انهي عن المنكر » .
بدين ترتيب از نظام جمهوري اسلامي اين انتظار وجود داشت كه عزاداري ها و مجالس مربوط به عاشورا و كربلا را از زنگارهاي جهل و خرافه و تحريف پاك نمايد چهره درخشان محرم و صفر را به مردم بنماياند و با اين كار به آشنا شدن هرچه بيشتر مردم با اسلام ناب محمدي صلي الله عليه و آله و سلم كمك شاياني بعمل آورد. رسيدن به چنين آرمان بلندي از يكطرف به مبارزه بي امان با فرصت طلبان و سو استفاده كنندگان از محرم و صفر و كوتاه كردن دست هاي پليد آنان از حريم امام حسين عليه السلام و شهداي كربلا نياز دارد و از طرف ديگر با ترويج معارف اصيل و عميق ديني براساس مكتب اهل البيت عليهم السلام ملازم است .
در سالهاي اخير متاسفانه اين رسالت مهم به فراموشي سپرده شده و ميدان براي تاخت و تاز فرصت طلبان و سواستفاده كنندگان و سوداگران بشدت خالي شده است . شايد در تاريخ عزاداري ها در طول 1300 سال گذشته كمتر بتوان انحرافاتي همانند آنچه اكنون در مجالس و محافل مذهبي اعم از عزاداري و جشن ها مشاهده مي شود را پيدا كرد.بي محتوا شدن اشعار و مراثي و مدايح استفاده از ابزارهاي حرام يا انحرافي كشيده شدن به طرف غلو آلوده شدن به خرافات انجام حركات زشت و سطحي كردن دين خطرهائي هستند كه اكنون گريبانگير مجالس و محافل مذهبي مي باشند و اين درست همان چيزي است كه جامعه را از انقلاب و مباني و آرمانهاي نظام حكومت ديني دور ميسازد. باتوجه به آنچه اكنون بر مجالس و محافل مذهبي ما حاكم شده است جامعه ما نه تنها به طرف شعار « خون بر شمشير پيروز است » به پيش نمي رود بلكه با سرعت درحال فاصله گرفتن از محتواي نهضت عاشورا است . اين وضعيت حتي مجالس ختم و يادبود كه هر روز صدها مورد آن در نقاط مختلف كشور برگزار مي شود را نيز تهديد مي كند. اين مجالس اكنون به عرصه اي براي تاخت و تاز مداح نمايان بي سواد كه مروج خرافات هستند تبديل شده و قرآن و موعظه در آنها مهجورند. در قديم مجالس فاتحه محل قرائت قرآن و موعظه ديني بودند و اگر چند دقيقه اي به يك مداح فرصتي داده ميشد او هم بهترين اشعار را در موعظه و يادآوري مبدا و معاد ميخواند كه با مجالس فاتحه متناسب بود. امروز متاسفانه از اين مواعظ عميق قرآني و روائي خبري نيست و مداح نمايان بيسواد اين قبيل مجالس را به جولانگاه مطالب انحرافي و عوام پسندانه خود تبديل كرده اند.
مجالس عزاداري محرم اكنون در بسياري موارد گرفتار مشكلات عميقي از قبيل رقابت هاي ناسالم مظاهر خرافي رياكاري پشتوانه هاي مالي حرام و مشكوك و مزاحمت هاي شديد براي مردم هستند. اين قبيل مجالس قطعا به جاي آنكه آثار مثبتي در جهت تحقق اهداف نهضت عاشورا داشته باشند مردم را از خود گريزان مي كنند و نسبت به دين بدبين مي نمايند و در دراز مدت به ابزاري دردست دشمنان اسلام تبديل خواهند شد به ويژه آنكه تعدادي از همين مداحان به خود اجازه مي دهند در مسائل سياسي نيز دخالت كنند و با تبديل شدن به ابزار يك گروه به گروه ديگر بتازند و محافل ديني را به سياست بازي آلوده نمايند.
سوگمندانه بايد اعتراف كرد كه اكنون عليرغم فراواني مجالس و محافل عزاداري به ندرت مي توان مواردي را پيدا كرد كه مطالبي كه در آنها مطرح مي شوند مفيد و سازنده و در جهت اهداف شهداي كربلا باشند. نظام جمهوري اسلامي قطعا نمي تواند از كنار اين وضعيت اسفناك و اين تهديد بالقوه بي تفاوت عبور كند.
چاره كار در اينست كه علماي روشن ضمير و دلسوز ملاحظات را كنار بگذارند و به رسالت ديني خود عمل كنند و در برابر انحرافات بايستند. با وحدت كلمه ي علماي ديني است كه مي توان در برابر تهديدهائي كه از ناحيه تحريف هاي رايج در مجالس و محافل ديني اكنون دين و انقلاب و نظام اسلامي را تهديد مي كند ايستاد و با سالم سازي آنها اين تهديد را به فرصت تبديل كرد.
_____________
* كيهان
روزنامه كيهان در يادداشت روز خود با عنوان «غزه نبايد تنها بماند» به قلم حميد اميدي آورده است: روز گذشته رهبرمعظم انقلاب در پيام قاطع و دردمندانه خود درباره مصيبت هولناك قتل عام مردم مظلوم غزه، ضمن آنكه گرگهاي صهيونيست را كافر حربي مي خوانند، همه مجاهدان فلسطين و مومنان دنياي اسلام را موظف به دفاع از زنان و كودكان و مردم بي دفاع غزه كرده و مي فرمايند؛ هر كس در اين دفاع مقدس كشته شود، شهيد است و در صف شهداي بدر و احد در محضر رسول الله(ص) محشور خواهد شد.
حمله وحشيانه رژيم اشغالگر قدس به منطقه غزه همچنان ادامه دارد و صدها فلسطيني بي پناه كه تا چند روز پيش در محاصره ظالمانه صهيونيست ها و سكوت ذلت بار دولت هاي منطقه و سران عرب گرفتار آمده بودند، اكنون زير آتش دشمن به خاك و خون كشيده شده اند.
جنايات رژيم غاصب اسرائيل كه با تشديد حملات خود عليه مردم بي دفاع غزه رقم مي خورد، نشانه آن است كه اين رژيم در پي ايجاد يك فاجعه انساني وحشيانه و نسل كشي در اراضي اشغالي فلسطين است. حضرت آيت الله خامنه اي ولي امر و رهبر دنياي اسلام وقتي درباره رژيم صهيونيستي تعبير فقهي «كافر حربي» بكار مي برند، به آن معنا است كه بر همه مسلمانان فرض است تا در صفوفي متحد و چون «يد واحده» عليه اسرائيل جنايتكار قيام كنند. پيام معظم له به مثابه «حكم جهاد»ي است كه همه مجاهدان و مومنان دنياي اسلام را به دفاع از مردم مظلوم فلسطين و انتقام سخت از اين جرثومه فساد و ويرانگري فرا مي خواند.
«سران عرب مرده اند؟!» تيتر ديروز روزنامه بود. آيا كساني كه حيات و ادامه زندگي نفرت انگيزشان را در گرو مزدوري گرگ خونخواري مي دانند كه در كشتار زنان، كودكان و مردم مظلوم و بي پناه غزه، آن هم پس از 18 ماه اسارت در محاصره غذايي و دارويي از هيچ فرومايگي كم نمي گذارد، زنده اند؟! و يا مرده اي هستند كه بزودي و به دست انتقام الهي كه از آستين مومنان و مجاهدان برخواهد آمد بوي تعفنشان زباله دان تاريخ را پر خواهد كرد.
«مباركي» كه ميراث دار فرعونيان و از تبار ظالمان بوده و بدون ترديد هم پياله اشغالگراني است كه نان حاكميت دو روزه دنيا را در كاسه خون و اشك و آه فرزندان و مادران مظلوم سرزمين غزه و فلسطين بي پناه مي زنند؛ «ابومازن» و آن سران عربي كه روز حمله و قبل از شروع عمليات وحشيانه ارتش رژيم صهيونيستي، در رام الله گردهم مي آيند و همراه جنايات و سفاكي هاي اسرائيل غاصب مي شوند؛ «آل سعودي» كه كنفرانس اديان را در مهد كفر و الحاد، علم مي كند و سران كشورهاي عربي را با مسئولان رژيم اشغالگر و شيطان بزرگ، آمريكا دور يك ميز مي نشاند و باده مي نوشد و نرد سرسپردگي به آنان مي بازد؛ «سران عربي» كه در نشست انحرافي با 1+5 گردهم مي آيند تا مشكل اصلي منطقه را ايران(!) معرفي كنند و فضاي سياسي لازم و فرصت فراخ تري براي جنايات بيشتر رژيم صهيونيستي فراهم كرده و چراغ سبزي براي حمله گسترده به مردمي كه براي آرمانهاي خود 60 سال مبارزه كرده و تسمه ستم بر گرده خويش تحمل كرده اند نشان دهند، آيا زنده اند؟ بدون شك روزي آه مادران مظلوم فلسطين دامان آنان را خواهد گرفت و در دوزخ انتقام مردم سخت گرفتار خواهند آمد.
آن روز خيلي دور نيست. مردم مظلوم غزه و فرزندان معصوم سرزمين زيتون، پدراني كه استضعاف و حرمان صبحشان را شام مي كند و مادران دل شكسته اي كه اشك و آه، سوداي شان شده، مردماني كه هيچ فريادرس و پناهگاهي جز خدا ندارند و مصداق مسلم «مضطر»ند، حتماً دعايشان به اجابت معبودي كه انتقامش بسيار سخت خواهد بود، مي رسد.
به يقين حساب ملت هاي مسلمان را بايد از حكمرانان بي غيرت و مزدورشان جدا كرد.
اگر ملت هاي مسلمان، خصوصاً در كشورهاي عربي، مردم غزه را مسلمان و عرب مي دانستند و هر كدام در حمايت از آنان فرياد مي زدند و حكام كشورهايشان را تحت فشار مي گذاشتند، قطعاً رژيم صهيونيستي امروز قادر نبود با آخرين و جديدترين موشك هاي ساخت آمريكا نوار غزه را از هوا و دريا به آتش بكشد.
شايد وقت آن رسيده كه ملت هاي مسلمان عليه حكمرانان مزدورشان قيام كنند. «انتفاضه» هايي در همه كشورهاي عربي تا زمينه براي نجات باقيمانده وجدان كشورهاي عربي كه هر چه جنايت و ظلم در غزه مي بينند، دم برنمي آورند و كاري نمي كنند، فراهم آيد.
مردم فلسطين و جنبش مقاومت حماس راهي جز «مقاومت» در برابر دشمن ندارند. اگر در حلقه تنگ محاصره اقتصادي غزه، آنان از حماسه مقاومت در مقابل لقمه ناني چشم پوشي مي كردند - كه نكردند- و تسليم اراده صهيونيست ها مي شدند - كه نشدند- باز هم رژيم اشغالگر دنبال بهانه اي براي نابودي و حذف آنان از جغرافياي سرزمين مادري فلسطيني ها بود.
در برابر ملت فلسطين يك گزينه بيشتر وجود ندارد و آن گزينه «مقاومت» و دفاع از خويش در برابر وحشي گري هاي دشمن صهيونيستي است و تا زماني كه سرزمين فلسطين در اشغال غاصبان است، ادامه خواهد يافت.
مجامع بين المللي حقوق بشر چرا در برابر اين همه جنايت و خون، سكوت مرگ گرفته اند؟ حمله به مناطق مسكوني و به خاك و خون كشيدن صدها مرد و زن و كودك آن هم در فجيع ترين شكل ممكن چرا حساسيت آنان را برنمي انگيزد؟ آيا مردم بي دفاع غزه جزيي از «بشر» نيستند؟! اين جنايات صهيونيست ها در قتل عام غزه، جنايت عليه بشريت به حساب نمي آيد؟ و آيا بايد منتظر ماند تا ببينيم سازمان هاي حقوق بشر و مدعيان دموكراسي و حقوق انساني چه واكنشي از خود نشان مي دهند؟
امروز روز تحمل و مماشات نيست. امروز روز مقاومت و عرصه دفاع از كيان مسلماني است.امروز غزه تنهاست. دير ياسيني جديد با گستره اي به مراتب وسيع تر برپا شده است. فرزندان فلسطين در خون خود دست و پا مي زنند و چشمه اشك مادران غزه خشك شده است. امروز مردم فلسطين و غزه در راه «مقاومت» تا پيروزي» يا «شهادت» حركت مي كنند. بايد بپا خاست و مردم غزه را تنها نگذاشت.
امروز اول محرم و ماه پاسداشت حماسه عاشورا و ماتم در سوگ حضرت سيدالشهدا(ع) و ياران ابي عبدالله است. بايد در كنار ماتمي كه از مظلوميت طفلان و كودكان حضرت حسين(ع) بر دل مي نشانيم، روضه فرزندان غزه را هم بخوانيم.
_________________
*مردم سالاري
روزنامه مردم سالاري در سرمقاله خود با عنوان «فريادي در همراهي مظلومان غزه» به قلم الهام نظام جو آورده است:تقريبا دو ماه از محاصره اقتصادي در غزه مي گذرد و جنايات اسرائيل هر روز ابعاد اسفناك تري مي يابد. اما همچنان مجامع بين المللي سكوت اختيار كرده اند همه آنچه جنبش هاي رسانه اي و فعالين حقوق بشر ادعا مي كنند ، در غزه مجال خوبي است براي به تصوير كشيدن و نمايش دادن. كساني كه داعيه داران حقوق زنان و حقوق كودكان هستند، سكوتشان درواقع عقب نشيني از ايده هايشان است موضوع غزه نقطه اوج فعاليت حقوق بشر مي تواند باشد.
يك ميليون و نيم انسان درغزه زندگي مي كنند در حالي كه از امكانات اوليه در شرايط عادي برخوردار نيستند; نبود سوخت، قطعي چندين ساعته برق كه باعث به تعويق افتادن جراحي 120 بيمار شد، فقدان داروي كافي و وضع غذايي بسيار نامناسب و برودت هوا، هر لحظه شرايط را بدتر مي كند. مردم غزه براي تهيه نان به شيوه سنتي در تنور روي آوردند و براي اين منظور حتي هيزم نيز كمياب شده.
اين شرايط در حالي است كه از ورود كشتي هاي حامل اقلا م غذايي و دارويي اندك نيز جلوگيري مي شود.
شهري كه هم به دريا و هم به فرودگاه دسترسي دارد ولي نمي تواند استفاده كند، راه تجارت بسته است مصر گذرگاه رفح را بسته است و به كلي ارتباط غزه با دنياي خارج قطع شده است. وزير خارجه دولت مصر تونل هايي را كه به اين شهر راه داشته است ريزش داده است و در اين بين 23 نفر زنده به گور شدند.
همكاري مصر با اسرائيل نشان از وابستگي سياسي و مالي مصر به موضع گيري هاي آمريكا دارد. زيرا مصر 2 ميليارد دلا ر از آمريكا كمك دريافت مي كند و علنا آمريكا مصر را به عنوان گروگان در اختيار دارد. نقش مصر نقش مكمل رژيم صهيونيستي است. ارتش مصر مانع خروج كشتي هاي حامل كمك هاي امدادي مي شود، رئيس جمهور مصر ابراز كرده است كه من اطلا عي از وضع موجود در غزه ندارم، در حالي كه وكلا و روزنامه نگاران در مصر اعتراضات گسترده اي داشتند.
محمد سعيد طنطاوي رئيس دانشگاه الا زهر در حاشيه كنفرانس اديان دست شيمون پرز را به گرمي مي فشرد و وقتي مردم مصر خواستار بركناري او مي شوند اظهار مي كند كه او شيمون پرز را نشناخته است.
اين رفتارها كارنامه سياسي را براي مصر در تاريخ رقم زده است.
دولت سعودي نيز از صدور رواديد براي دو هزار زائر فلسطيني خودداري كرد، البته موضوع عربستان از 120 سال قبل در قبال انگليس و فلسطين كاملا روشن است. در حالي كه زنان لبناني در كنار مرزهاي فلسطيني تظاهرات برگزار مي كنند ولي از دولت هاي عربي صدايي بلند نمي شود.
به طور كلي سكوت قدرت هاي عربي نشان از بي وجداني دارد. حكام عرب به هر بهانه اي از مسئوليت انساني خود شانه خالي مي كنند و اين يعني ترس از لا بي صهيونيزم. چگونه مي توان ساكت ماند وقتي 260 نفر از بيماران در غزه به دليل ممانعت از خروج براي سفر درماني جان باختند و 71 درصد كودكان دچار سو» تغذيه شدند و 40 درصد آمبولا نسهاي امدادي متوقف شدند و ذخاير درماني تمام شده. 97 درصد كارخانه ها تعطيل شده و 145 هزار نفر بيكار شدند. غزه به يك زندان تبديل شده است و ما شاهد يك هولوكاست فلسطيني در غزه هستيم، شاهد يك تراژدي انساني در زنداني به نام غزه اتفاق مي افتد.
دولت هاي عربي يك بار ديگر در جريان جنگ سي و سه روزه حزب الله دم خروس خود را به نمايش گذاشتند و اين بار مظلوميت غزه چترشان را پاره كرده و مي گويند اسرائيل بمباران هايت را بي صداتر ادامه بده.
_________________
*رسالت
روزنامه رسالت در سرمقاله خود با عنوان «ماه پيروزي خون بر شمشير » به قلم سيدمرتضي نبوي آورده است: بازهم محرمي ديگر از راه رسيد. وقتي عيد غدير تمام شد از فرداي آن، كوچه‌ها و خيابان‌ها را سياهپوش كردند. هر سال جديد قمري با انبوهي از غم و اندوه آغاز مي‌شود، دل‌ها كربلايي‌، ديده‌ها اشكبار و گوش‌‌ها با فرياد «العطش» نينوا نواخته مي‌شود.
باز اين چه شورش است كه در خلق عالم است
باز اين چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟!
مصيبت حسين، ياران، خانواده، كودكان و زينب حسين، چه مصيبتي است كه سرهاي قدسيان را نيز بر زانوي غم آورده است. مصيبت كربلا و عاشورا چه مصيبتي است كه هر سال و هر روز دل‌ها را در آتش خود مي‌گدازد و به رنگ خدايي صيقل مي‌دهد . اگر غم مصيبت حسين (ع) نبود چگونه مي‌شد زنگار غفلت، سرمستي، آلودگي‌هاي دنيا و معصيت را از دل‌ها زدود؟
اگر مصيبت زينب نبود كجا مي‌شد آزادگي، مروت، جوانمردي و ايثار را سراغ گرفت؟
اگر شجاعت، ايثار و جوانمردي عباس نبود، چگونه مي‌شد، روي شمر بن اسعد و يزيد را سياه ديد؟
امروز به كربلاي غزه بنگريم، اگر مقاومت جانانه كودكان، زنان و مردان اين ديار نبود، چگونه مي‌شد رو سياهي مبارك و شاه فلان و امير بهمان را به تماشا نشست؟ چگونه مي‌شد شاهد رسوايي حقوق بشر آمريكايي و اروپايي شد؟ آن روز كه بعضي سران خائن عرب با رئيس جمهور آمريكا باده نوشيدند و آن را در معرض ديد جهانيان قرار دادند همان وقت فتواي قتل عام كربلاييان غزه را صادر كردند. تصوير دست دادن رئيس جمهور مصر و آن زن قصاب صهيونيستي در آستانه تهاجم به نوار غزه لكه ننگي است كه تنها مردم غيور مصر مي‌توانند آن را از دامان اسلام پاك كنند. اگر ديروز يزيديان توانستند با نوشيدن شراب بر گرد سر نوراني حسين (ع)، توفيقي حاصل كنند، امروز هم آمريكا و اسرائيل و ايادي سرسپرده آنها مي‌توانند با باده‌نوشي و كشتار مردم غزه به مقاصد پليد خود كه نابودي مقاومت ملت فلسطين و بي‌تفاوت نگه‌داشتن مسلمانان نسبت به اين جنايات است،؛ دست بيابند.
همان گونه كه خون حسين و ياران حسين بر شمشير يزيد پيروز شد،‌ ترديد نبايد داشت كه خون پاك مردم آزاده فلسطين نيز بر تانك‌ها، هواپيماها و سلاح‌هاي مدرن آمريكايي اسرائيلي غلبه خواهد كرد (اليس الصبح بقريب؟)!
خدايا امروز فرياد مظلوميت،‌ استنصار، عطش و گرسنگي فرزندان امام حسين (ع)، از حنجره كودكان، زنان و مردان غزه به گوش مي‌رسد. خدايا مي‌دانيم كه اگر سكوت كنيم و به ياري مظلومان نشتابيم، فردا نيز نوبت ماست و در روز رستاخيز نيز پاسخي به درگاه تو نداريم. خدايا بين ما مسلمانان و غيرت و شجاعت حسين (ع) فاصله مينداز.
_________________
*آفتاب يزد
روزنامه آفتاب يزد در سرمقاله خود با عنوان «سقوط اخلاق!» آورده است:در باب جنايات اسرائيل و مظلوميت مردم غزه، سخنان بسيار گفته شده و هر كس به سهم خود با ساكنان تحت ستم اين خطه، ابراز همدردي كرده است. عده‌اي اين جنايات را ناشي از رقابت‌هاي دروني صهيونيست‌ها در آستانه انتخابات ماه فوريه- بهمن‌ماه- دانسته‌اند و عده‌اي ديگر نيز اطمينان از عدم مجازات‌هاي بين‌المللي را به عنوان عامل تشويق خون‌آ شامان اسرائيلي معرفي كرده‌اند. اختلافات داخلي فلسطيني‌ها و ترجيح گفتگو با دشمن بر مذاكرات داخلي، از عوامل ديگري است كه قطعا بر وضعيت فعلي بي‌تاثير نبوده است. اما نگاهي به همه عواملي كه جنايتگري صهيونيست‌ها را به اوج رسانده است نشان مي‌دهد جهان امروز بيش از هر چيز از سقوط اخلاقي رنج مي‌برد. اگر ساكنان مناطق اشغالي، از خوي انساني برخوردار بودند خون آشامان اسرائيلي هرگز براي كسب آراي آنها دست به جنايت نمي‌زدند. اگر سران كشورهاي عرب به خاطر حفظ بعضي منافع خود، سكوت نمي كردند و با اين سكوت، اصول اوليه اخلاقي را زير پا نمي‌گذاردند، قطعا صهيونيست‌هاي مستاصل هر روز بر حجم تهديدات خود نمي‌افزودند. برخي سياستمداران فلسطيني، اگر »حق حيات و آمايش مردم« را به رسميت مي‌شناختند و حفظ قدرت به هر قيمت را وجهه همت خويش قرار نمي‌دادند قطعاً دراتهام افكني عليه رقباي داخلي تا آنجا مرتكب بي‌اخلاقي نمي‌شدند كه دشمن از كينه دائمي گروه‌هاي مختلف فلسطيني عليه ديگر مطمئن شود و با خيالي آسوده هموطنان آنها را به فجيع‌ترين روش‌ها، شكنجه كند و به قتل برساند. اگر بي‌اخلاقي صاحبنامان فلسطيني، عرب و مسلمان تا آنجا پيش نمي‌رفت كه در برابر محاصره ظالمانه غزه، سكوت يك‌ساله پيشه سازند قطعا اسرائيلي‌ها گام‌هاي بعدي را براي مجازات ساكنان اين بخش از جهان عرب و اسلام برنمي‌داشتند. راستي چه كسي مي‌تواند بويي از اخلاق انساني برده باشد و تنها به خاطر اختلافات سياسي با يك گروه در فلسطين يا دشمني با كشورهايي ديگر در جهان اسلام، در برابر جنايات بي‌سابقه تاريخي سكوت كند؟ آيا سقوط اخلاقي بالاتر از اين هم قابل تصور است؟
آنچه كه در چند روز اخير بر سر مردم غزه رفت قرار گرفتن عرصه سياست بين‌المللي در ورطه سقوط اخلاقي را به خوبي به نمايش گذاشت. اما حوادث اخير درس‌هاي ديگري نيز براي مسلمانان و همه آزادگان جهان داشت. در اين روزها، مشخص شد كه حمايت موثر از مظلومان، جز با در اختيار داشتن ابزارهاي اثرگذار رسانه‌اي و تبليغي و نيز هوشمندي براي انتخاب پرمنفعت‌ترين و كم‌هزينه‌ترين راه‌ها، امكان‌پذير نيست. بدون تعارف بايد گفت در حوادث اخير غزه، برخي شبكه‌هاي خبري عربي، بسيار موثرتر از رسانه‌هاي ايراني يا رسانه‌هاي نزديك به ايران نقش‌ا~فريني كردند. گزارش‌هاي لحظه به لحظه برخي شبكه‌هاي عربي، از يكسو اراده پولادين برخي سران مقاومت - علي‌رغم فشارهاي نظامي و عاطفي- را به نمايش مي‌گذاشت و از سوي ديگر مظلوميت ساكنان بي‌گناه غزه را در معرض قضاوت جهانيان قرار مي‌داد كه با كمال تاسف بايد گفت اين گزارش‌ها در مرتبه‌اي بسيار بالاتر از اقدامات شبكه‌هاي بين‌المللي رسانه ملي ما قرار داشت. البته ترديدي وجود ندارد كه برخي از اين شبكه‌ها، داراي ديدگاهي متفاوت نسبت به مواضع جمهوري اسلامي ايران هستند اما به هر حال بايستي اقدامات آنها را پاس داشت و از آنها نيز آموخت. همچنين بايستي در برخي روش‌ها از جمله تلاش براي بررسي عملكرد رسانه‌هاي عربي براساس استانداردهاي مورد علاقه رسانه‌هاي رسمي ايران تجديد نظر كرد. زيرا در شرايط فعلي هرگونه تحريك رسانه‌هاي فعال در موضوع فلسطين، موجب بازشدن جبهه‌هاي جديد و صرف بخشي از انرژي متراكم شده براي مقابله با دشمنان فرضي يا دشمني‌ها كم اهميت خواهد شد. امروز همه ايرانيان مانند بسياري از مردم با اخلاق در جهان در عزاي ستم‌ديدگان غزه نشسته‌اند. در اين شرايط بايستي از هر ابزار موجود براي جلب توجه بسياري از مردم ناآگاه در جهان نسبت به اقدامات غيرانساني اسرائيل استفاده كرد. اما به نظر مي‌رسد در اين زمينه نيز از برخي ضعف‌ها رنج مي‌بريم. مثلا وقتي يك شهروند ايراني -كه به خاطر دست يافتن به جايزه صلح نوبل، چهره‌اي جهاني پيدا كرده است- پيام همدردي با مردم فلسطين مي‌دهد و اقدامات اسرائيل را موجب به درد آمدن قلب هر اسرائيلي مي‌داند بايد همه تلاش خود را براي انعكاس اين پيام در سراسر جهان به عمل بياوريم. اما متاسفانه برخي رسانه‌هاي ايراني ترجيح مي‌دهند در همين شرايط به دنبال كشف يك مشكل اداري اين شهروند ايراني باشند و به جاي انعكاس پيام حمايت‌آميز او از زنان و كودكان ساكن غزه، خبر اختلاف مالياتي او را منعكس نمايند! ترديدي وجود ندارد كه هر كس حق دارد با برخي مواضع داخلي و خارجي يك فعال سياسي مخالف باشد اما در مـوضوعي مانند مظلوميت غزه، بايد از همه امكانات و فرصت‌هاي موجود استفاده كرد تا حداكثر اطلاع رساني نسبت به حوادث جانسوز غزه به عمل آيد.
سنت الهي بر عدم بقاي ظلم است و قطعا اين سنت، دامنگير جنايتكاران اسرائيلي نيز خواهد شد. اما وعده الهي براي نابودي ظالمان، نافي وظايف هر يك از ما براي افشاي هوشمندانه‌ و موثر ظلم ظالمان و آگاه ساختن ملت‌هاي جهان از حوادث اين قطعه از سرزمين اسلامي نيست. پس به هوش باشيم كه شرط مددرساني حداكثري به اين مردم مظلوم، حداكثر سعه صدر در جلب همكاري همه كساني است كه از سقوط اخلاق در جهان نگرانند؛ خواه اين افراد ديدگاه‌هاي ما در ساير عرصه‌ها را بپذيرند يا آنكه در هر زمينه‌اي با ما اختلاف نظر داشته باشند. همچنين فراموش نكنيم آنچه امـروز در غـزه بـه وقوع مي‌پيوندد در اختلاف‌نظرهاي غير ضروري و عدم تحمل‌ها هم ريشه دارد!‌
_____________________
*صداي عدالت
روزنامه صداي عدالت در سخن روز خود با عنوان «محاسبات غلط اسرائيل در حمله به غزه» آورده است:
حمله نظامي اسرائيل به غزه از روزهاي پيش انتظار مي رفت . شانزده ماه اين باريكه كوچك 367 كيلومتر مربعي با يك و نيم ميليون نفر جمعيت كه اكثر آنها را آوارگان فلسطيني تشكيل مي دهند، در محاصره كامل قرار داشت. اين محاصره به منزله آتش تهيه خاموش به شمار مي رفت تا حمله اصلي آغاز شود . از نظر سياسي نيز فضاي اين حمله از قبل نيز تدارك ديده شده بود . ‏
مصداق بارز اين زمينه سازي سياسي در عدم گشايش گذرگاه مرزي رفح، "تنها خروجي مردم غزه" به سوي مصر از سوي دولت اين كشور ، قابل ملاحظه بود . با آن كه بسياري از احزاب مصري و بسياري از احزاب و شخصيت ها و طرف هاي عربي و اسلامي از دولت مصر خواسته بودند تا اين گذرگاه به سوي مردم غزه باز شود، اما دولت مصر از اين اقدام سرباز زد تا محاصره اين باريكه فلسطيني به اوج خود برسد . اما اين پايان ماجرا نبود . ليوني " وزير خارجه رژيم اسراييل " در سفري تهديدآميز به مصر از قاهره و در كنار وزير خارجه مصر " احمد ابوالغيظ " پيام حمله سراسري خود را به گوش نيروهاي مقاومت اسلامي در غزه رساند، اما آنچه از سوي مقامات رسمي مصر به دولت حماس در غزه رسيده بود، چيز ديگري بود. ‏
‏ فوزي برهوم " سخنگوي حماس " در غزه فقط چهار ساعت پس از حمله سراسري هوايي اسرائيل به نوار غزه اعلام كرد: مصر به حماس اعلام نموده بود كه اسرائيل به غزه حمله نخواهد كرد . با آنكه حماس اين اعلام را با شك و ترديد نگريسته بود، اما روند تحولات نشان داد كه يا مصر در اين حمله بازي خورده است و يا آن كه با ارائه اطلاعات غلط ، حماس را تا قربانگاهي خونين هدايت كرده است. ‏
همپاي با اين بازي اطلاعاتي ، سه ساعت پس از حمله اسرائيل به نوار غزه " نمر حماد "، مشاور محمود عباس " رئيس دولت خودگردان فلسطين " در يك اظهار نظر عجيب و بسيار گستاخانه اعلام نمود : رهبران حماس شريك جنايات اسرائيل عليه مردم غزه هستند زيرا آنها بهانه حمله اسرائيل را داده اند . ‏
اين همان چيزي بود كه ساعاتي بعد در يك كنفرانس مطبوعاتي توسط وزير خارجه مصر نيز اعلام شد.‏
‏ اما حزب الله لبنان و رهبر روحي اخوان المسلمين در مصر " مهدي عاكف " پاسخي صريح به اين ادعاها داده اند . آنها معتقدند كه جنگي بين المللي - عربي براي شكست اراده ملت فلسطين به راه افتاده است تا آنها از خواسته هاي خود عقب نشيني كرده و راه را بر سازش هاي سياسي كه ثمره آن پايمال كردن حقوق بر حق فلسطيني هاست ، هموار كنند . اين ديدگاه حزب الله و اخوان المسلمين مصر با خبري كه بر روي تلكس خبرگزاري رويترز قرار گرفت، كاملا همخواني داشت.بر اساس اين خبر ليوني " وزير خارجه اسرائيل " پيش از آغاز حمله به غزه ، برخي از كشورهاي غربي و عربي را در جريان امر قرار داده بود . ‏
اكنون شكي نيست كه اين حمله با اطلاع دقيق و لحظه به لحظه كاخ سفيد كه هنوز جورج بوش در آن روزهاي واپسين خود را مي گذراند ، آغاز شده است . حداقل تاثير اين حمله آن خواهد بود كه تيم جديد كاخ سفيد به رهبري باراك اوباما با پرونده هايي از قبل آماده شده وارد سياست خارجي آمريكا مي شود، پرونده هايي كه بر روي گوشت و خون و پوست فلسطيني نوشته شده است و اين در حالي است كه تا كنون باراك اوباما "رئيس جمهور منتخب آمريكا" در قبال اين اعمال ددمنشانه اسرائيل كه تا اين لحظه بيش از 210 شهيد و بيش از 800 مجروح دربر داشته است ، سكوت اختيار كرده است . اما اين فقط يك طرف ماجراست و هميشه اينگونه بوده است كه اسرائيل سناريوهاي قتل عام را آغاز مي كند، اما هرگز نمي تواند اين سناريوها را خاتمه دهد . اين بار نيز همين طور خواهد بود ، اين امر از موضع آشكار و صريح تمامي گروه هاي جهادي فلسطين روشن است. چرا كه در بيانيه هايي رسمي ، همه اين گروه ها و از جمله " حماس و جهاد اسلامي " با دستوري سريع به نيروهاي نظامي خود ضمن اعلام آغاز عمليات شهادت طلبانه در همه بخش هاي سرزمين هاي اشغالي فلسطين ، از نيروهاي خود خواسته اند تا به هر شكلي كه مناسب مي دانند به جنايات و قتل عام فلسطيني ها توسط اسرائيل پاسخ دهند . نكته مهم در اين موضع آن است كه اين براي اولين بار است كه چنين دستور العملي به نيروهاي نظامي - جهادي فلسطين داده مي شود . اما اسرائيل از اين عمليات خود جز آن كه خانه هاي عزاي جديدي براي فلسطيني ها درست كنند، چيز ديگري عايدشان نمي شود زيرا : ‏
‏- روند سازش بين دولت خودگردان به رهبري محمود عباس و اسرائيل متوقف خواهد شد و اگر هم ادامه پيدا كند، فاقد اثر خواهد بود .‏
‏- مرحله جديدي از مقاومت مسلحانه در سرزمين هاي اشغالي آغاز خواهد شد و عمليات هاي شهادت طلبانه در سرزمين هاي اشغالي از سر گرفته مي شود.‏
‏- غزه همچنان در محاصره مي ماند و قدرت مردمي حماس افزايش مي يابد و طرح سرنگوني حماس شكست مي خورد .
- تلاش هاي بين المللي عربي و طرح هايي مانند آناپوليس و " نقشه راه " كه از سال هاي پيش تدارك ديده شده بود ، متوقف مي شود . ‏
‏- روحيه ضد صهيونيستي در فلسطين و تمامي كشورهاي عربي در ميان مردم افزايش مي يابد و همين امر فشار بر دولت هاي عربي را مي افزايد .
- اين حمله ثابت مي كند كه اسرائيل به دنبال هيچ راه حل مسالمت آميزي نيست و آنچه بين فلسطيني ها و اسرائيلي ها قضاوت مي كند، همچنان سلاح خواهد بود .
- نيروهاي مقاومت در منطقه از حيات جديدي برخوردار مي شوند و جايگاه آنها در كشورهايشان تثبيت مي شود . در همين راستا موضع حزب الله لبنان در جريان گفتگوهاي ملي تحت عنوان " تدوين استراتژي دفاعي " بيشتر از پيش تثبيت مي شود كه براي دفاع در برابر هرگونه حمله اي از سوي اسرائيل به لبنان ، اين كشور بايد به نيروهاي مقاومت هم چنان مجهز و آماده باقي بماند . ‏
دوشنبه 9 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: بازتاب آنلاین]

[مشاهده در: www.baztabonline.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 100]