واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: هند؟ يك ماه پس از حادثه بمبئي
سياسي. دهلي نو. بمبئي
دهلي نو - هند يك ماه پس از حمله به بمبئي هنوز خود را بازنيافته است.
رسانه ها، بويژه روزنامههاي اين كشور تفاوت چنداني با روزهاي نخستين بعد از حمله ندارند و همچنان به ماجراي تروريستي و درحاشيه، به اقداماتي كه بايد براي كاهش تروردرهند انجام داد، ميپردازند.
اكنون ماجراي بمبئي به بهترين نحو فضاي سياسي داخلي هند را قبضه كرده و چنان عرصه پرمجادلهاي را به وجود آورده كه نه شورشيان تاميل در جنوب اين كشور، نه جدايي طلبان ايالت شمالي آسام و نه ماجراي شش دههاي كشمير كه در يك ماه اخير هفت مرحله انتخابات خود را برگزار كرد، ميتوانند برجسته شوند.
شايد كشدار شدن اين ماجرا، وسيلهاي بود براي تمركز توجهها به يك موضوع ، موضوعي كه در نهايت به روابط هند و پاكستان ختم شود، شايد بايد ذهن ها كم كم براي جنگ ميان هند و پاكستان آماده ميشد تا دست كم نتيجهاي در راستاي توقف روند رو به بهبود روابط هند و پاكستان حاصل آيد و البته اين موضوع را بايد در سطحي كلان تر، و در تقسيم قدرت منطقه جنوب آسيا ارزيابي كرد.
* گامي به سوي جنگ و گامي به عقب
يك ماه از حمله تروريستها به شهر بمبئي گذشته و مسئولان هندي بعد از آنكه درخواست اعاده تروريستهاي مشاركتكننده در درگيرييهاي هند را بيجواب يافته اند، دست به تهديد زده و لحن خود را تغيير داده اند. وزير امور خارجه هند كه روزهاي نخستين بعد از حمله ميگفت كسي درباره اقدام نظامي صحبتي به ميان نياورده است، حالا به صراحت ميگويد كه احتمال حمله را رد نمي كند. اما نگاهي كلي تر به اين اظهارنظرهاي نشان ميدهد كه
سياستمداران هند اين روزها يك گام به پيش و يك گام به پس ميروند تا شرايط را در ميان جنگ و صلح در تعليق نگاه دارند؟ در حالي كه اخباري از منابع امنيتي و دفاعي اما ناشناخته مبني بر آمادگي هند براي جنگ منتشر مي شود و وزراي هند به گونهاي دو پهلو همه همسايگان خود را تهديد ميكنند تا پيامي را به پاكستان برسانند، نخست وزير اين كشور از نفوذ خود استفاده كرده و با اين موضع كه سر جنگ ندارد، خود را در صدرخبرهاي رسانه ها قرار ميدهد.
در اين ميان بايد پرسيد چرا با وجودي كه آمريكا - كه به نوعي هدايتگر اين ماجراست- چند روز پيش از سعه صدر مسئولان هندي و پاكستاني در ماجراي بمبئي و باقي ماندن اختلافات دو كشور در حد جدال لفظي ابراز خرسندي كرده بود، اجازه داده ماجرا تا بدينجا كشيده شود. پاسخ اين پرسش نزد برخي تحليلگران سياسي است كه هنوز هم معتقدند جنگي ميان دو كشور رخ نخواهد داد و همه اين تهديدها در راستاي واقعي تر به نظر رسيدن جنگ رواني ميان دو كشور صورت ميگيرد كه در نهايت برنده ي آن كسي جز آمريكا نخواهد بود.
* ورود شخصيتهاي جديد داستان
يك ماه پس از ماجراي بمبئي، مروري گذرا بر جريانهايي كه طي ۳۰روز در هند رخ داده، ميتواند تحليل ماجرا را آسان تر سازد: استعفاي وزير كشور هند، اصرار رئيس جمهوري پاكستان بر دريافت تماس تلفني از وزير امور خارجه هند و انكار هر گونه تماس تلفني از سوي وزير هندي، ورود مسئولان آمريكايي به هند، يكي پس از ديگري، تروريست خوانده شدن تشكيلات لشكر طيبه پاكستان از سوي شوراي امنيت سازمان ملل و حمله ارتش پاكستان به قرارگاه اين لشكر در كشمير پاكستان، انتقاد از سهل انگاري دولت هند، انتشار مكالمات تلفني تروريستها كه ثبت شده و اگر پيگيري ميشد از وقوع اين فاجعه پيشگيري به عمل ميآمد، برجسته شدن مرگ سه پليس ارشد ايالت ماهاراشترا در حملههاي تروريستي بمبئي (كه مشغول بررسي پرونده انفجارهاي پيشين اين ايالت موسوم به مالگوآن بودند)، انتشار تصوير تنها تروريست زنده مانده از ماجرا و اينكه پدر پاكستاني او اعلام كرده پسرش را در رسانهها شناسايي كرده است، تاييد پاكستاني بودن اين تروريست از سوي نواز شريف (نخست وزير سابق پاكستان)، اعلام اينكه جماعت الدعوه (ديگر تشكيلات پاكستاني كه در اين ماجرا دخيل شناخته شده) از حساب بانكياش در پاكستان پول برداشت كرده، خبر باز بودن ايميل تروريستي كه از ۹ماه پيش تا كنون در زندان بسر مي برد و استفاده از آن براي هماهنگي حملههاي تروريستي بمبئي، درخواست وزير اقليتهاي هند مبني بر پيگيري مرگ مشكوك پليسي كه در اين ماجرا كشته شده ( او مسائلي همچون دخالت هندوها در انفجارهاي قبلي اين ايالت را كشف كرده بود. اين در حالي است كه پيش از اين تنها مسلمانان در اين ماجرا مقصر شناخته ميشدند)، استعفاي ناگهاني اين وزير در حالي كه درباره دلايل اين استعفا لب فرو بسته بود، تعلل حزب حاكم دولت هند براي پذيرش اين استعفا و در نهايت پذيرش و رد قطعي اظهارات اين وزير درباره ي مشكوك بودن مرگ پليس ايالت ماهاراشترا، تمامي اين مسائل پس لرزههاي حمله تروريستي بمبئي است كه البته هنوز ادامه دارد، اما افراد و ماجراهاي جديد گمنام و غيرقابل پيش بيني كه وارد اين داستان شدهاند جالب توجه هستند.
با مرور يك ماهي كه گذشت، طرح اين سئوالات اجتناب ناپذير مينمايد كه اين گوناگوني وقايع براي چيست؟ اصلا چرا ماجراي مالگوآن (انفجارهايي كه ۲۹ سپتامبر در ايالتي مشابه رخ داد) بعد از مدتي فراموشي ناگهان برجسته شدند ؟ چرا ناگهان دوباره در ميان اخبار گم شدند؟ چرا بايد وزير اقليتهاي هند در ميان دغدغههاي بسيار ماجراي بمبئي، سربرآورد و حوادث مالگوان را يادآوري كند؟ و چرا وزيري كه تا ديروز ميگفت من براي خودم احترام قائل هستم، عقيده ام را تغيير نداده ام، هميشه طرف حق هستم، هر كاري كه رهبران حزب بگويند انجام ميدهم و دولت و حزب كنگره بايد از ابراز نظرات من احساس غرور كنند، ناگهان به زير افتاد تا روزنامهها عكسهاي تمسخرآميزي از او به چاپ برسانند و بنويسند آنتولاي حرفش را خورد تا شغلش را حفظ كند؟ تنها سئوال آنتولاي، وزير امور اقليتهاي هند اين بود: چطور كاركار (پليس كشته شده) و همكارانش به سمت بيمارستان كاما رفتند به جاي اينكه به هتل تاج محل كه مورد حمله قرار گرفته بود بروند؟ چه كسي اين پليس را به تله ي مرگ انداخت؟
وزير مستعفي يا بركنار شده! در مقابل خبرنگاراني كه پرسيده بودند چه كسي از شما خواسته استعفا بدهيد گفته بود: من آنتولاي هستم و استعفا برايم مسالهاي بسيار كوچك است، چنان كه در سال ،۱۹۸۰در حالي كه صددرصد كنگره (اعضاي مجلس لوك سابا) با من موافق بودند، از سروزيري ماهاراشترا استعفا دادم.
اگر آقاي وزير، چنان كه ميگفت از اقتدار برخوردار بود، حالا بايد چنين سئوالاتي را درباره خود او مطرح كرد: چه انگيزهاي موجب شد در راستاي اهداف حزب حاكم هند دست به خودكشي سياسي بزند يا اگر چنين نبود، چه كسي دام خروج از دولت را براي او پهن كرده بود؟
اين اتفاقات را چشمهايي كه از داخل هند به ماجراي بمبئي مينگرند، مي بينند، اما به نظر ميرسد خيلي از مسايل ا همچنان در ابهام است.
پنجشنبه 5 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 113]