واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: مسيح (ع)، پيام آور صلح و دوستي
امسال ديماه، جشنها و عيديهاي پيدرپي را در خود جاي داده است كه هركدام از آنها يك رويداد خوشيمن مذهبي، تاريخي يا ملي را براي مردم اين مرز و بوم زنده ميكند.
در حالي كه مردم ايران غرق سرور و شادي عيدقربان و شب چله به عنوان دو عيد مذهبي و ملي بودند و براي شادماني عيد غدير لحظه شماري ميكردند، هموطنان مسيحي نيز در تدارك جشن و سرور ميلاد مسيح و نو شدن سال ميلادي هستند.
از نسخ تاريخي چنين برميآيد كه در يكي از همين شبهاي سرد زمستان كه ظلمت و جهل بر گرده بشريت سنگيني ميكرد، مسيح(ع) به عنوان چهارمين پيامبر اولوالعزم(ع) از حضرت مريم(س) زاده شد تا از سوي خداوند پيامآور صلح و دوستي براي آزادگان جهان باشد.
نام «عيسي مسيح» كه خداوند در قرآن مجيد بارها به او سلام و كرامت داده است، 35 بار از جمله در سورههاي «مريم» و «آل عمران» آمده است. اين پيامبر كه در ميان مسلمانان «روحالله» ناميده ميشود، در معرفي خود در مقابل كافران كه نجابت مادرش حضرت مريم(س) را زير سؤال برده بودند، خود را «عبدالله» ناميده است.
نام عيسي از نامهاي آسماني و به معناي نجات دهنده است و چون شفاي مريضان، نابينايان و زنده كردن مردگان از معجزات او بوده، در قرآن به «مسيح» نيز خطاب شده است. نام ايشان بر مبناي معني اسمشان كه «نجات دهنده» است در زبان اديان و قوميتهاي مختلف به اشكال گوناگون تلفظ ميشود كه برخي از آنها شهرت جهاني دارد. نام ايشان در نزد ارامنه، «هيسوس كريستوس» به معناي «ناجي برگزيده» است. در فرانسه نام «عيسي مسيح» كه در بين ما ايرانيان رايجترين است، «كريستوس» (KRIEIS TOOS)، در يونان «جيژسكرايس» (J-JES KRAIES) و در انگلستان كه مادر زبان كشورهاي اروپايي و آمريكايي است «كريستين» (KRISTYAN) ميباشد.
عبارت «كريسمس مبارك» از كلمه «كريس» به معني «تولد برگزيده مبارك» اخذ شده است. «امانوئل» نيز از نامهاي حضرت مسيح است كه صريحاً در انجيل از آن ياد شده است.
پيروان فرقههاي مختلف دين مسيحيت نظرات مختلفي در اين باره دارند، اما جشن اصلي و رسمي مسيحيان سراسر جهان براي سال نو ميلادي پنجم ژانويه است.
تا مدتها بعد از مسيحيت جشن «ميترائيسم» (مهر پرستي) كه در روز 25 دسامبر بود، در دنياي غرب رواج و پيرواني داشت كه پيشوايان مذهب كاتوليك براي مبارزه با اين جشن، زمان تولد حضرت مسيح(ع) را روز 25 دسامبر و روز غسل تعميد ايشان را پنجم ژانويه اعلام كردند.
در ميان ارتدكسها و پروتستانها شب ميلاد و غسل تعميد حضرت عيسي(ع) در رود اردن، شب تولد ايشان است.
خداوند زماني بشارت ميلاد ايشان را داد كه جهان نيازمند پيامبري معنوي و پيامآور صلح و دوستي و مبارز با بت، مالپرستي و كاهنان سودجو بود.
كريسمس براي مسيحيان سراسر جهان يك عيد مذهبي و اجتماعي است كه با آداب و رسوم خاص آن را اجرا ميكنند. ارامنه مسيحي ارتدكس مانند ديگر همكيشان خود در جهان، يك هفته قبل از سال نو ميلادي از تناول فرآوردههاي گوشتي امساك ميكنند و در روز عيد تمام ارامنه پرهيزدار (روزهدار) پس از خواندن سرودهاي حضرت مسيح(ع) كه در انجيل آمده است، با نان فطير در آيين موسوم به «عشاءرباني» كه همان آخرين شام حضرت مسيح است، روزه خود را ميشكنند.
آيين «خاجشوران» كه در روز ششم ژانويه برگزار ميشود بيرون آوردن صليب از آب نماد مسيح است و آب، نماد رودخانهاي است كه در آن منتظران حضرت مسيح، او را غسل تعميد دادهاند.
پيروان دين مسيح پيش از فرارسيدن سال نو به خانهتكاني و تزيين درخت كاج ميپردازند. آنها براي شب عيد غذاي مخصوص ميپزند و پلو و ماهي و كوكو سبزي، اصليترين غذاي شب عيد ارامنه است كه به نشانه تقدس و بركت تهيه ميشود.
بعد از صرف غذاي شب عيد، كودكان به شوق ديدار و گرفتن هديه از «بابانوئل» به رختخواب ميروند و صبح، هديه سال نو خود را دريافت ميكنند. درخت كاج كه در تمام فصول سبز است، نماد سرسبزي و استواري محسوب ميشود و آن را براي زيبايي با كاغذ و چراغهاي رنگي تزيين ميكنند.
ستاره دنبالهداري كه روي درخت كاج گذارده ميشود، نماد ستارهاي است كه به وسيله آن ستارهشناسان ايراني به نامهاي «بارتازار» و «ملكم» محل تولد مسيح را پيدا كردند و آنان از نخستين كساني بودند كه براي او هدايايي آوردند.
بسياري بر اين باورند كه شخصيت بابانوئل برگرفته از يك داستان قديمي است كه براساس آن شبهاي زمستان، كشيشي پير و فربه، مخفيانه به كمك مستمندان ميرفت و به صورت پنهاني براي دخترهاي نيازمند جهيزيه تهيه و به نيازمندان هديه ميكرد. اين كشيش براي اينكه كسي او را نبيند، كمكهاي خود را از دودكش و يا پنجره براي تهيدستان ميفرستاد.
اين داستان و قصص شبيه آن به مرور زمان به خاطر محبوبيت بابانوئل از رنگ و لعاب بيشتري چون مدل لباس و پرواز با گوزن از آسمان، همراه شد و مورد پسند كودكان قرار گرفت، به گونهاي كه بسياري از شركتهاي تبليغاتي با استفاده از اين شخصيت، فروش بسيار بالايي به دست آوردند و فيلمسازان نيز آن را دست مايه آثار خود كردند. در كشورهاي اروپايي و مسيحي، بابانوئل با نامهاي مختلفي چون «سانتاكروز»، «بارتيو»، «سن نيكله» و «نيكلاس» شناخته ميشود.
در دين مقدس اسلام، اگرچه حضرت محمد (ص) نسبت به ساير انبيا از جايگاه و مقام بالاتري برخوردار است، اما تكريم و احترام تمامي پيامبران واجب است؛ چرا كه آنان برگزيدگان پروردگارند و مسلمانان موظفند كه به جميع رسولان الهي محبت بورزند و آنها را محترم بشمارند. در كتاب مقدس مسلمانان، قرآن كريم، سرگذشت برخي از پيامبران الهي ذكر گرديده، از آن جمله است؛ سرگذشت زندگي حضرت عيسي (ع) كه به طور اجمالي به آن ميپردازيم:
نحوه تولد مسيح (ع)
خداوند پس از بيان وقايع تولد حضرت مريم (س) چگونگي خدمتگزاري او در معبد، به ذكر نحوه مادر شدن وي ميپردازد و چنين ميفرمايد:
ـ (اي رسول خدا) در اين كتاب از مريم ياد كن، آن هنگام كه از خانوادهاش جدا شد و در ناحيه شرقي قرار گرفت.
او ميخواست مكاني خلوت و فارغ از دغدغه پيدا كند كه به راز و نياز با خداي خود بپردازد و چيزي او را از ياد محبوب غافل نكند، به همين دليل طرف شرقي بيتالمقدس را برگزيد.
ـ در اين هنگام، ما روح خود را به سوي او فرستاديم و او در شكل انساني بيعيب و نقص بر مريم ظاهر شد.
(اين وضعيت براي مريم بسيار سخت بود. او كه همواره پاكدامن زيسته، در دامان پاكان پرورش يافته و در ميان مردم ضربالمثل عفت و تقواست، با ديدن اين صحنه كه مرد بيگانه و زيبايي به خلوتگاهش راه يافته دچار ترس و وحشت ميشود، لذا)
ـ صدا زد: من از تو به خداي رحمان پناه ميبرم، اگر پرهيزگار هستي.
(مريم با گفتن اين سخن در انتظار عكسالعمل آن مرد ناشناس بود، انتظاري آميخته با وحشت و نگراني. پس از لحظاتي او چنين پاسخي را شنيد)
ـ من فرستاده پروردگار توام، من آمدهام تا پسر پاكيزهاي از نظر خلق و خوي و جسم و جان به تو ببخشم.
(حضرت مريم از شنيدن اين سخن سخت به لرزه افتاد و در نگراني عميقي فرو رفت:)
ـ گفت: چگونه ممكن است من صاحب پسري شوم، در حالي كه تاكنون انساني با من تماس نداشته و هرگز زن آلودهاي نبودهام؟!
فرستاده خدا با صراحت گفت:
«مطلب همين است كه پروردگارت فرموده، اين كار بر من سهل و آسان است.»
در اين آيات تلويحاً به اين مطلب اشاره شده كه: اي مريم! خوب از قدرت من آگاهي، تو كه ميوههاي بهشتي را در فصلي كه در دنيا شبيه آن وجود نداشت، در كنار محراب عبادت خود ديدهاي، تو كه آواي فرشتگان را كه شهادت به پاكيات ميدادند شنيدهاي، تو كه ميداني جَدَّت آدم از خاك آفريده شده، پس نبايد از اين امر خدا نيز تعجب بنمايي.
ـ ما ميخواهيم او (پسر) را آيه و اعجازي براي مردم قرار دهيم، ميخواهيم او را رحمتي از سوي خود براي بندگان بنماييم. اين امري حتمي است و جاي گفتگو ندارد.
ـ سرانجام (مريم) باردار شد و او را به نقطه دوري برد.
ـ درد وضع حمل، او را به كنار تنه درخت خرمائي كشاند (كه خشكيده بود)، در اين حال گفت: اي كاش پيش از اين مرده بودم و به كلي فراموش ميشدم.
ـ ناگهان از پايين پاي خود صدايي شنيد كه: غمگين مباش. پروردگارت زير پاي تو چشمه آب (گوارايي) قرار داده است. ـ و نظري به بالاي سرت بيفكن، بنگر چگونه ساقه خشكيده به درخت نخل باروري تبديل شده كه ميوهها، شاخههايش را زينت بخشيدهاند.
ـ تكاني به اين درخت نخل بده تا رطب تازه بر تو فرو ريزد.
ـ از اين (غذاي لذيذ) بخور، و از آن (آب گوارا) بنوش، و چشمت را (به اين مولود جديد) روشندار، و هرگاه كسي را ديدي با اشاره بگو: من براي خداي رحمان روزه گرفتهام و امروز با احدي سخن نميگويم. (اين نوزاد خودش از تو دفاع خواهد كرد)
ـ سرانجام مريم در حالي كه كودكش را در آغوش داشت، از بيابان به سوي اقوامش آمد.
ـ هنگامي كه آنها كودك را در آغوش او ديدند، دهانشان از تعجب باز ماند. آنها كه آوازه تقوا و كرامت او را شنيده بودند، سخت نگرانش شده و به شك و ترديد افتادند، برخي در قضاوت، عجله كرده و زبان به ملامت و سرزنش او گشوده و گفتند:
ـ «اي خواهر هارون! نه پدر تو مرد بدي بود و نه مادرت زن بدكارهاي!»
اما چرا مريم را خواهر هارون گفتند؟ چون هارون مرد پاك و صالحي بود و در ميان بنياسرائيل ضربالمثل شده بود، هركس را ميخواستند به پاكي معرفي كنند، ميگفتند: او برادر يا خواهر هارون است. در اين هنگام، مريم به فرمان خدا سكوت كرد، و «به نوزادش عيسي، اشاره نمود.»
«مردم به او گفتند: ما چگونه با كودكي كه در گهواره است سخن بگوييم؟
و پس از لحظاتي نوزاد لب به سخن گشود:
ـ «من بنده خدايم، او به من كتاب (آسماني) عطا نموده و مرا پيامبر قرار داده است.»
ـ « (وخداوند) مرا وجودي پربركت قرار داده در هر كجا كه باشم و مرا توصيه به نماز و زكات نموده تا زماني كه زندهام.»
ـ مرا نسبت به مادرم، نيكوكار، قدردان و خيرخواه قرار داده و مرا جبار و شقي قرار نداده است.
و در نهايت حضرت عيسي ميفرمايد:
ـ «سلام و درود خدا بر من باد، آن روز كه متولد شدم، آن روز كه ميميرم و آن روز كه زنده برانگيخته ميشوم.» (سوره مريم،آيات16تا33)
معجزات حضرت عيسي (ع)
.... «و اتينا عيسي ابن مريم البينات و ايدناه بروحالقدس...» (بقره/253) ما به عيسيبن مريم نشانههاي روشن داديم و او را با روحالقدس تأييد كرديم.
براساس تاريخ، «نشانههاي روشن»، اشاره به معجزاتي مانند: شفاي بيماران غيرقابل علاج، احياي مردگان و معارف عالي ديني دارد.
ـ «و يكلم الناس في المهد و كهلا و من الصالحين» (آلعمران/46)
در اين آيه به يكي از معجزات حضرت مسيح عليهالسلام اشاره ميشود كه: «او با مردم در گهواره آن گونه سخن گفت كه در كهولت سخن ميگويد و او از صالحان است.»
و خداوند او را رسول و فرستادهاي به سوي بنياسرائيل قرار ميدهد. (و حضرت عيسي ميگويد) من از گل چيزي به شكل پرنده ميسازم، سپس در آن ميدمم كه به فرمان خدا پرندهاي ميگردد.
من كور مادرزاد و مبتلا به بيماري برص (پيسي) را بهبودي ميبخشم. من مردگان را به فرمان خدا زنده ميكنم و شما را از آنچه ميخوريد و در خانهها ذخيره ميكنيد، خبر ميدهم. (آلعمران/49)
در آيه 110 مائده، خداوند به معجزات حضرت عيسي كه در آيه (49/ آل عمران) ذكر شده، اشاره مينمايد و چنين ميگويد كه اين معجزات به اذن خدا صورت گرفته، و تو به اذن من مرده را زنده نمودي، كور مادرزاد را شفا دادي، بيماري برص را بهبود بخشيدي.
حواريون چه كساني هستند؟
در قرآن مجيد پنج بار از حواريون حضرت مسيح (ع) ياد شده، كه دو مرتبه آن در سوره صف است. اين تعبير اشاره به دوازده نفر از ياران خاص حضرت مسيح است، كه نام آنها در انجيلهاي كنوني (انجيل متي و لوقا ـ باب 6) ذكر شده، اين واژه از ماده «حور» به معني شستن و سفيد كردن است، و چون آنها قلبي پاك و روحي با صفا داشتند و در شستشوي روح و جان خود و ديگران تلاش و كوشش ميكردند، اين واژه بر آنها اطلاق شده است.
در بعضي از روايات آمده كه حضرت عيسي (ع) هر يك از آنها را به عنوان نماينده خود به يكي از مناطق مختلف جهان فرستاد، آنها افرادي مخلص، ايثارگر، مجاهد و مبارز بودند و شديداً به حضرت عيسي (ع) عشق ميورزيدند.
منابع: ايرنا و تبيان
چهارشنبه 4 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 214]