دلتنگ براي زمستان باستاني

واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: دلتنگ براي زمستان باستاني
جام جم آنلاين: شب‌هاي كش‌دار و سرد زمستان آغاز شد. شب‌هايي كه قديمي‌ها خوب بلد بودند از بركت‌هاي آن استفاده كنند و سردي‌اش را با دور هم جمع ‌شدن به پاي آتش محبت بنشانند.مي‌گويد: خيلي وقت است كه در زمستان از بوي سيب‌زميني پخته شده روي زغال كرسي خبري نيست.

خيلي وقت است صداي شاهنامه‌خواني و قصه‌خواني بزرگان فاميل كه خانواده را دور هم جمع مي‌كرد از همه‌جا رخت بربسته.

ديگر از ظرف آبي‌رنگ پر از انار دانه شده روي ترمه كرسي، ديوان حافظ، مويز و گردو، شلغم، آش‌هاي دوغ و رشته و نيز اشكنه خبري نيست.

مي‌گويد: ديگر از دست‌هاي سرخ شده بچه‌ها توي بازي كباب كباب كه در سردي زمستان لذتي ديگر داشت، خبري نيست يا لذت خرد كردن نان براي گنجشك‌ها، مهماني‌ها و مهمان‌هاي سرزده در شب‌هاي طولاني زمستان، پيچيدن صداي لبوفروش در كوچه، همچنين برف‌روب‌ها، فروشنده‌هاي عدسي، باميه و باقالي.

مي گويد: سال‌هاست عادت كرده‌ام شب‌هاي زمستان وقتي خسته به خانه برمي‌گردم هر كدام از بچه‌ها را توي اتاق‌هايشان پاي رايانه و تلويزيون ببينم و خودم در تنهايي پاي راديو قديمي‌ام بنشينم تا با مرور خاطرات گذشته به خواب روم.

همه اينها نوستالژي انسان ميانسالي است كه توي تاكسي كنارم نشسته بود.

مطمئنا هر يك از ما دلتنگي‌هاي پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌هايمان را از تغيير سريع شكل زندگي و فراموشي خيلي از آداب و رسومي كه باعث پيوند بيشتر خانواده‌ها و فاميل مي‌شد شنيده‌ايم. هميشه كنجكاو بوده‌ام بدانم آيا روزي ما هم براي اكنون‌مان دلتنگ خواهيم شد و آيا چيزي داريم كه با عشق براي آيندگان تعريف كنيم؟

اما كسي ديگر مي‌گويد: مثلا كرمانشاهيان معمولا شب‌هاي زمستان را هنوز هم به شب‌نشيني، رفت و آمد با نزديكان و همسايه‌ها و بازگويي افسانه‌ها، قصه‌ها و ضرب‌المثل‌ها كه همگي از ادبيات شفاهي فولكلور اين منطقه هستند، مي‌گذرانند.

ادبيات در پيوند و دوستي هر چه بيشتر مردم نقش بسزايي دارد. بد نيست بدانيد كرمانشاه خاستگاه افسانه‌هايي مانند افسانه كر صياد (پسر صياد)، تيتان و ميتان(شنگول و منگول)، ملك جمشيد و... است كه در شب‌هاي زمستان ايران‌زمين، روايت شده‌اند.

مي‌گويد: بيشتر شب‌ها كسي كه قصه يا شاهنامه‌خواني مي‌كرد در مهيج‌ترين نقطه قصه از بازگوكردن آن خودداري مي‌كرد و انتظار زيبايي را براي شب‌هاي بعد مي‌آفريد تا مجالي ديگر براي دور هم جمع‌شدن، فراهم شود.
مي‌گويد: متاسفانه اين افسانه‌ها بازنويسي نشده وبه‌دست فراموشي سپرده شده‌اند. البته هنوز افرادي هستند كه بسياري از اين روايات را در سينه دارند تا، شايد با كمك آنها بتوان اين مجموعه مردمي را از نابودي نجات داد.

مي‌گويد: جاي خالي شاهنامه‌خواني، اجراي آواهاي كهن و... در شب‌هاي زمستان هيچگاه پر نخواهد شد ،مگر آن‌كه قديمي‌ترها رسوم خوب گذشته را دوباره براي جوانان يادآوري كنند و همه ايرانيان براي احياي رسوم ايرانيان بكوشند.

كرمانشاه- بنفشه رضايي
خبرنگار جام‌جم
سه شنبه 3 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]

[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]