واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: مدير تنها سينماي مرودشت:اين سينما با اين شرايط به طور قطع يقين تعطيل خواهد شد
خبرگزاري دانشجويان ايران - فارسدر حالي كه همه اهالي سينما از كمبود سالن هاي سينما سخن مي گويند، در طول سه سال گذشته از مجموع 10 سالن سينما در شهرستان هاي استان فارس (به غير از شيراز) 6 سالن تعطيل شده و تنها چهار سالن از آن تعداد باقي مانده بدون اينكه خبر يا اخباري از تعطيلي اين سالن هاي سينما در روزنامه ها و رسانه ها انعكاس يابد. اين در حالي است همين چهار سالن سينما هم وضعيت چندان مناسبي نداشته و احتمال تعطيلي آنها نيز در آينده مي رود. دومين گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) منطقه فارس، در اين رابطه مي تواند نشانگر مشكلات متعدد و لاينحل سالن هاي سينما در شهرستان هاي كوچك باشد. محمد زارع مدير سينما ابوذر شهرستان مرودشت در گفت و گو با خبرنگار سرويس سينمايي ايسناي فارس از سال هاي طلايي اين سينما مي گويد: اين سينما با نام « تخت جمشيد » در مهرماه 1347 با فيلم « گنج قارون » ساخته زنده ياد سيامك ياسمن آغاز به كار نمود. از آن سال ها به دليل كم بودن سن و سال چيز خاصي به خاطر ندارم اما مي دانم كه تا نيمه هاي شب به دليل استقبال فراوان مردم نمايش فيلم برقرار بوده. در دهه پنجاه هم سينما رونق خيلي خوبي داشت. تقريباً روزي 6 تا 7 سانس نمايش براي هر روز. اين همه استقبال با توجه به جمعيت بسيار كم مرودشت در آن سال ها بسيار جالب و فراموش نشدني بود. بعد از انقلاب سينما مصادره شد و در سال 1359 با نام « ابوذر » مجدداً آغاز به كار نمود. از همان سال تا به امروز در اين سينما مشغول به كار هستم. دهه شصت هم مثل دهه 40 و 50 سال هاي طلايي و پر رونق اين سينما محسوب مي شود. زارع دهه شصت را جزو خاطرات خوش و فراموش نشدني زندگي اش مي داند و مي گويد: سينماي ما داراي گنجايش 700 صندلي ست. بهترين فروش را به دفاتر پخش فيلم و تهيه كننده ها مي داديم. سالن سينما در هر سانس به طور كامل پر و خالي مي شد. اين استقبال و ازدحام به صورتي بود كه در خيابان هاي اطراف به هنگام پايان هر فيلم و تعطيلي سينما راه بندان مي شد. آن زمان خيلي سريع فيلم ها را به ما مي دادند. آنچنان ذوق و شوقي براي تماشاي فيلم ها وجود داشت كه الان هيچكس نمي تواند تصورش را داشته باشد. در تمام طول دهه شصت همين وضعيت ادامه داشت. اوايل دهه هفتاد هم خوب بود اما از اواسط ده 70 به تدريج همه چيز افت كرد و سينماي ما خلوت تر شد تا رسيديم به امروز. الان فيلم ها را با تأخير دو ـ سه ماهه اكران مي كنيم. دليل آن هم اين است كه هيچ فيلمي در سينماي مرودشت فروش نمي كند. مدير سينما « ابوذر » مرودشت به گوشه هايي از مشكلات فعلي اين سينما اشاره مي كند و مي گويد: وضعيت الان سينماي مرودشت اصلاً با آن زمان قابل مقايسه نيست. يكسال پيش چند نفر از شيراز آمدند و مالكيت سينما را خريدند. در طول اين يكسال هم به دنبال اين بوده اند تا مجوز تخريب و تغيير كاربري سالن را بگيرند. مي گويند قصد دارند در اين محل يك مجموعه چند منظوره ايجاد كنند. اما همه ما خيلي خوب مي دانيم كه اگر سينمايي را خراب كردند ديگر سالن سينمايي وجود ندارد. الان همه چيز اين سالن فرسوده و خراب است و احتياج به تعميرات اساسي دارد. تابستان همين امسال به دليل گرمي بيش اندازه هوا به شوراي شهر مرودشت نامه اي نوشتيم تا به ما 2 يا 3 كولر بدهند اما مي دانيد چه جواب دادند؟ در جواب ما گفتند پول بيت المال است و نمي توانيم چيزي به شما بدهيم. مي بينيد اين سينما به چه روزي افتاده؟ حتي به مؤسسه سينما شهر هم نامه نوشتيم اما هيچ جوابي به ما ندادند. محمد زارع به نحوه فعلي مديريت سينما نيز اشاره مي كند و ادامه مي دهد: وضعيت الان ما مثل برنامه هاي طنز نود قسمتي ست. زماني آن همه برو و بيا داشتيم. آن همه جلوي سينما صف مي بستند و ما نزديك به 10 كارمند داشتيم. اما الان تنها 2 نفر هستيم كه سينما را اداره مي كنيم. صاحبان فعلي سينما كه به دنبال گرفتن مجوز براي تخريب و تغيير كاربري سينما هستند سينما را در دست خودمان باقي گذاشته اند تا زماني كه بتوانند مجوز بگيرند. من مثلاً مدير اين سينما هستم اما به اتفاق همكارم همه كارهاي سينما از نمايش فيلم گرفته تا بليت فروشي، نظافت سالن و همه كارهاي ديگر را انجام مي دهم. ما دو نفري سينما را سرپا نگه داشتيم وگرنه خيلي وقت پيش تعطيل شده بود. بعد از 28 سال به اين كار تعلق خاطري دارم كه نمي توانم به راحتي از آن دست بكشم. جواني ام را پاي اين سينما گذاشته ام. « سينما پاراديزو » را يادتان هست؟ حكايت ما حكايت همان سينما پاراديزو و آلفردوست. بعضي از سانس را با 2 يا 3 نفر شروع مي كنيم و خيلي وقت ها هم چون مشتري نداريم تعطيل مي كنيم و به منزل مي رويم. مدير سينما « ابوذر » مرودشت از ضرورت وجود يك سالن سينما در هر شهر و شهرستان سخن مي گويد و ادامه مي دهد: اين سينما با اين شرايط به طور قطع يقين تعطيل خواهد شد، شايد تا پايان همين امسال. اما سخن من به عنوان يك شهروند مرودشتي با مسئولين شهرستان و استان است. آيا اين زشت نيست كه يك شهرستان را از يك محيط فرهنگي و سالن سينما محروم كنيم؟هر شهري به يك محيط و مكاني مثل سالن سينما احتياج دارد. خيلي از مردم مرودشت با اين سينما خاطره ها دارند. تعطيلي و تخريب سينما ضررش بيشتر از منفعتش است و بعدها دودش به چشم مردم اين شهر تاريخي مي رود. اگر مسئولين حمايت كنند تا سينما را بازسازي و تجهيز سازي كنيم و فيلم هاي خوب در اختيارمان قرار گيرد باز هم مي توان مردم را به سالن سينما كشاند. نمي توان از خانواده ها انتظار داشت تا به سينماي فرسوده و در حال ويراني بروند و فيلم تماشا كنند.انتهاي پيام
دوشنبه 2 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1408]