با دستور اوباما بخش ويژه ايران در وزارتخانه امريكا فعال مي شود مرد پرمدال مسوول ارتباط با ايران

واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: با دستور اوباما بخش ويژه ايران در وزارتخانه امريكا فعال مي شود مرد پرمدال مسوول ارتباط با ايران
هنگامه شهيدي

براساس گزارش اخير روزنامه «واشنگتن تايمز» يك مقام رسمي وزارت امور خارجه امريكا و متخصصان امور ايران اعلام كردند؛ «باراك اوباما» رئيس جمهوري منتخب امريكا در پي ايجاد سمتي به منظور هماهنگي براي دسترسي به ايران است. اين مقام اعلام كرده ايده انتخاب «هماهنگ كننده ارشد دسترسي به ايران» در نخستين ديدارهاي «باراك حسين اوباما» با «هيلاري كلينتون» وزير امور خارجه منتخب و تيم انتقال قدرت وي مطرح شده است. اين مقام ارشد در ادامه همچنين گفته؛ «طرح پيشنهادي بر اين مبنا استوار است كه منصب جديد بايد بر اساس چارچوب هاي ديپلماتيك فعلي بنا شود.» در همين خصوص «پاتريك كلاووسون» معاون مدير موسسه تحقيقات خاور نزديك در واشنگتن اظهار داشته؛ «نشانه هاي زيادي مبني بر اينكه اين راه با جديت دنبال مي شود، وجود دارد.» در تاييد اين خبر «تريتا پارسي» رئيس شوراي ملي ايرانيان - امريكاييان اعلام كرده بود؛ «سمتي براي نماينده ويژه مربوط به امور ايران در نظر گرفته شده است.» روزنامه «واشنگتن پست» نيز در 18 دسامبر 2008 نوشته بود؛ «علاوه بر فرستاده ويژه براي هند، پاكستان، افغانستان كه «ريچارد هالبروك» نامزد آن است، احتمالاً يك فرستاده ويژه نيز براي بحث اعراب - اسرائيل تعيين خواهد شد و احتمالاً «دانيل كورتزر» ديپلمات بازنشسته و سفير سابق امريكا در اسرائيل و مصر براي آن نامزد است. بحثي هم درباره انتخاب «كريستوفر هيل» معاون فعلي وزير امور خارجه به عنوان نماينده ويژه در امور كره شمالي مطرح است. «دنيس راس» مشاور نزديك اوباما در صورتي كه پست معاون امور سياسي وزارت خارجه يا برخي سمت ها در كاخ سفيد را بر عهده نگيرد، احتمالاً فرستاده ويژه در امور ايران خواهد شد و يك دستور كار گسترده تر براي تمام خاورميانه خواهد داشت.» با توجه به اخبار منتشرشده در بسياري از رسانه ها مبني بر انتخاب «دنيس راس» از سوي چهل و چهارمين رئيس جمهور ايالات متحده به عنوان «هماهنگ كننده ارشد دسترسي به ايران» در اين مقاله تلاش شده بيوگرافي و ديدگاه هاي وي براي آشنايي بهتر كارشناسان سياسي كشورمان مطرح شود.

«دنيس راس» در 26 نوامبر 1948 در سانفرانسيسكو متولد شد. وي در سال 1970 از دانشگاه يوسي ال اي فارغ التحصيل و موضوع «سياستگذاري اتحاد جماهير شوروي» را براي رساله دكتراي خود برگزيد. او از سال 1984 تا 1986 مديريت اجرايي پروژه مشترك دانشگاه هاي بركلي و استنفورد، تحت عنوان «عملكرد بين المللي اتحاد جماهير شوروي» را بر عهده گرفت. راس دو مدرك دكتراي افتخاري از دانشگاه سيراكيوز و مركز علوم ديني يهود دريافت كرد و بالاترين نشان دانشگاه يوسي ال اي را به خود اختصاص داد. او با بيش از 25 سال تجربه و فعاليت پژوهشي و سياسي در زمينه اتحاد جماهير شوروي و خاورميانه به همكاري با وزراي خارجه دولت هاي پيشين امريكا از جمله «جيمز بيكر»، «وارن كريستوفر» و «مادلين آلبرايت» پرداخت. پيچيدگي سياست خاورميانه و نقش آن در آينده و سرنوشت امريكا، مهم ترين موضوعات سخنراني هاي راس را تشكيل مي دهند. «دنيس راس» مدير و محقق كرسي زيگلر در موسسه سياست خاور نزديك واشنگتن، به مدت 15 سال نقش مهمي را در شكل گيري و ساختار سياست امريكا در روند صلح خاورميانه و مذاكرات طرفين ايفا كرد. راس ديپلمات دوران رياست جمهوري بوش و كلينتون و نماينده دولت ايالات متحده در جريانات صلح به شمار مي آمد. از فعاليت هاي او در اين زمينه مي توان به مواردي چون كمك به اسرائيل و فلسطين در دستيابي به موافقتنامه موقت 1995، همكاري در عقد پيمان هبرون در سال 1997، تسهيل روند صلح اسرائيل و اردن و تلاش براي ايجاد توافق ميان اسرائيل و سوريه اشاره كرد. «دنيس راس» در زمان رياست جمهوري بيل كلينتون، هماهنگ كننده ويژه امور خاورميانه و در دولت جرج بوش پدر، رئيس اداره برنامه ريزي سياسي وزارت امور خارجه كه وظيفه پيشبرد سياست امريكا در برابر شوروي سابق، اتحاد دو آلمان و پيوستن آن به ناتو، مذاكرات كنترل تسليحات و توسعه ائتلاف جنگ خليج فارس را برعهده داشت، بود. او در دوران رياست جمهوري ريگان به عنوان مدير امور خاورنزديك و آسياي جنوبي شوراي امنيت ملي و معاون اداره ارزيابي پنتاگون فعاليت مي كرد. كلينتون به دليل خدمات «دنيس راس»، نشان رياست جمهوري را به او اعطا كرد و «جيمز بيكر» و «مادلين آلبرايت» نيز بالاترين نشان و لوح افتخار وزارت امور خارجه را به او اهدا كردند. راس اكنون مشاور ارشد «باراك اوباما» در امور خاورميانه است.

«دنيس راس»، در جلسه استماع 24 آوريل 2008 كميته فرعي امنيت سرزميني و امور حكومتي مجلس سنا، طي گزارشي با عنوان «گزينه ها و استراتژي هايي براي برخورد با ايران» اظهار داشت؛ «وقتي رئيس جمهور بوش در سال 2001، قدرت را در دست گرفت، ايران يك كشور داراي قدرت هسته يي نبود، اما وقتي بوش كاخ سفيد را در ژانويه 2009 ترك مي كند، ايران اين موقعيت را به دست آورده يا در شرف به دست آوردن آن است.» وي در بخش ديگري از اين گزارش با عنوان «مخاطرات احتمالي در تغيير رفتار ايران؛ نگراني هاي اسرائيل از هسته يي شدن ايران» گفت؛ «خطر احتمالي اقدام نظامي پيشگيرانه اسرائيل براي كند كردن يا به تاخير انداختن برنامه هسته يي ايران كاملاً بالاست.» وي با اشاره به برآورد اطلاعات ملي و تاثير آن مدعي شد؛ «هدف اساسي ما در قبال ايران بايد پيشگيري از توسعه تسليحات هسته يي و تغيير دادن سياست هاي اين كشور در قبال صلح خاورميانه باشد. ايراني ها نيازمند سرمايه گذاري گسترده و كمك هاي فناوري از خارج هستند تا جلوي كاهش مستمر درآمد نفتي شان را بگيرند.»

«دنيس راس» راهكارها و گزينه هاي ديپلماتيك را براي تغيير رفتار ايران، توصيه مي كند. «تشديد تحريم ها»، «انجام مذاكرات بدون پيش شرط با ايران» و رويكرد تركيبي مبتني بر «مشاركت بدون پيش شرط، همراه با اعمال فشار بر ايران» از جمله راه حل هاي پيشنهادي او براي مهار و تغيير رفتار جمهوري اسلامي است. «دنيس راس» طي مقاله يي تحت عنوان «چگونه مذاكرات موفقي داشته باشيم» كه در شماره 24 مه 2008 در روزنامه «وال استريت ژورنال» منتشر شد، رويكردهاي سياست خارجي مك كين، اوباما و كلينتون را در قبال ايران، كره شمالي، حماس و حزب الله مورد بررسي قرار داد. راس در مورد موفقيت مذاكرات امريكا و ايران نوشته بود؛ «دو طرف بايد با يكديگر سازگار شده و خواسته هايشان را تعديل كنند. ما مجبور هستيم چيزي فراتر از خواسته هاي محض را روي ميز مذاكره قرار دهيم.» وي در اين مقاله خواسته ها و بده بستان هاي مورد نظر دو كشور را مطرح و در پايان مي پرسد؛ «آيا بايد به گفت وگو با كشوري مثل ايران برويم؛ آن هم در شرايطي كه آنها، رهبران ما را ضعيف مي دانند؟» «دنيس راس» در سال 2008 با همكاري «سوزان مالوني»، «آشتون كارتر»، «سيد ولي ناصر» و «ريچارد هاس» كتابي با عنوان «ديپلماسي تغيير بازي» در مورد ايران و تصميم گيري درباره مساله هسته يي كشورمان منتشر كرده است. در اين كتاب گزينه نظامي در قبال ايران آخرين و بدترين انتخاب براي امريكا عنوان شده است. راس و همكارانش، اتخاذ «ديپلماسي اجباري» و مذاكره مستقيم با ايران را تنها راه موجود براي رئيس جمهور آينده مي دانند و خطاب به دولتمردان امريكا مي نويسند؛ «مردم ايران به اندازه كافي امريكايي مدار نيستند و در صورتي كه منافع شان در اين گفت وگو زير سوال رود به سادگي مذاكره را كنار خواهند گذاشت.» «دنيس راس» بر اين باور است كه ادامه فعاليت هاي هسته يي ايران به دليل عدم اعمال فشار كافي توسط دولت امريكا عليه ايران و ارائه نكردن مشوق هاي كافي به اين كشور است. وي همچنين مدعي است فشارهاي اعمالي بر ايران بايد با تمركز كمتر در سازمان ملل متحد و عمدتاً با همكاري اروپا، ژاپن، چين و عربستان سعودي براي نشان دادن بهاي سنگين تغيير ندادن رفتار ايران به رهبران اين كشور انجام شود. در همين ارتباط «نيوزويك» به نقل از «دنيس راس» نوشته بود؛ «هر چه واشنگتن تمايل بيشتري براي تعامل مستقيم با ايران نشان دهد، همپيمانان امريكا براي شانه خالي كردن از اعمال فشار بر ايران، فرصت بيشتري پيدا مي كنند. اروپايي ها از اين مساله شكايت دارند كه چنانچه مناسبات تجاري خود را با تهران كاهش دهند، چين از فرصت استفاده و اين فضاي خالي را پر مي كند؛ ولي اگر پكن را نيز با خود در مسير اعمال فشار عليه ايران همراه كنيم، اين نگراني از بين مي رود.» در مجموع در صورت اجرايي شدن انتخاب «دنيس راس» به عنوان «هماهنگ كننده ارشد دسترسي به ايران» به نظر مي رسد بايد ديپلماسي فعال و چندجانبه يي را از سوي واشنگتن در قبال كشورمان انتظار داشته باشيم كه ضرورت دارد دستگاه سياست خارجي ما از هم اكنون تمهيدات لازم را فراهم كند.
دوشنبه 2 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]

[مشاهده در: www.donya-e-eqtesad.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 139]