غدير يك مكتب است

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: غدير يك مكتب است
نه زمين غدير براي ابلاغ امر مهم الهي تصادفي انتخاب شده است ونه زمان آن، بلكه اين دو در تحرير تقدير آدميان نقشي مشخص دارند تا واقعه بزرگ دست به دست شدن ولايت بين نبوت و امامت شكل گيرد و پيامبر ادامه راه پس از خود را به مردمان نشان دهد. ادامه راهي كه سرشار از حقيقت است و هم در ساخت فردي و هم در ساخت اجتماعي شكل ايمان كمال يافته را نشان مي دهد. ايمان به غدير، تنها باور به يك روز و يك واقعه نيست بلكه باور عيني و عملي به يك مكتب است مكتبي كه تا تاريخ هست و زمان باقي است و زمين برقرار، درس آموز اولاد آدم خواهد بود. پس براي ايمان به غدير بايد اين مكتب را شناخت و اين گفتمان را فهميد والا عشق به غدير در مرحله احساس خواهد ماند و به بصيرت تبديل نخواهد شد تا چشمي به ديدن حقايق روشن شود، بلكه در همان مرحله احساس خواهد ماند؛ حال آن كه «غدير» براي گشودن چشم آدميان به زندگي كمال يافته و مومنانه است پس بايد غدير را فهميد، غديري كه به باور من گفتماني است كه در دوران حكومت امام علي (ع) شكل اجرايي يافت و مكتوب آن در نهج البلاغه و مخصوصا در فرمان حكومتي امام علي به مالك اشتر سرمشق هميشه تاريخ است و هر كس مي خواهد غدير را عزيز بدارد و با عزت آن بزرگي كند بايد هندسه جامعه غدير محور را در زندگي عينيت بخشد. جامعه اي كه راس هرم «ولي اي» است «عادل و حكيم» و در قاعده، مردمي كه «امام محور» هستند و در اين بين بايد نخبگان و مسئولاني قد بكشند عدالت خواه و عدالت گر؛ نه در شعار كه در عمل؛ چنان كه مردمان شيريني عدالت را با همه وجود بچشند بر اساس آموزه هاي غدير، حكومت گران بايد چشم پاك، دل پاك، دست پاك و مردم دار باشند و جز خدمت به مردم براي خود شاني قائل نباشند كه به حقيقت هم شاني ندارند و همه شان مالك و واليان امام هم به اين مي تواند باشد كه بستر رشد مردم را در مسير فرهنگ علوي فراهم آوردند.

در جامعه غديري، مشورت با اهل نظر بايد جايگاه خود را داشته باشد و رفق و مدارا، آرامش را در جامعه چنان حاكم كند كه استرس ها و فشارها، نتواند آدم ها را از راه به بيراهه بكشاند. «بزرگان» بايد در جايگاه هاي بزرگ بنشينند و كار بزرگ كنند نه اين كه «كوتاه همتان» را به كارهاي بزرگ بگمارند كه از عهده برنيايند. بلند نظري و كلان نگري و پرهيز از كوته انديشي بايد به رفتار غالب مردم و مخصوصا مسئولان درآيد و بستر براي بر كشيدن «شايستگان» فراهم و عرصه بر «ناشايستگان» در عرصه تصميم گيري تنگ باشد، تا آن كه مي آيد، بتواند كاري در خور جامعه غديري انجام دهد. جامعه غديري، برجسته ترين شاخصه هايش، همان شاخصه هاي رفتاري امام علي عليه السلام است و زماني مي توان جامعه اي را در كمال غديري بودن ديد كه «نام عملي» همه مردمانش «علي» باشد، يعني مثل مولا فكر كنند و مثل ايشان زندگي كنند و هر چه زندگي آدم ها در همه شئون به زندگي امام نزديك شود، به همان اندازه غديري هم شده است والا از تكرار هزار باره ماجراي غدير، گرهي گشوده نمي شود. چه پيامبر اكرم (ص) در غدير راه را نشان دادند و هيچ كس به اين مقصد عالي نتوانست رسيد مگر آن كه زندگي را بر مدار ولايت مولا علي طراحي كند و در هر زمان و زمين به گونه اي زندگي كند كه اگر امام بيايد زندگي و رفتارش را تاييد كند؛ روشن است امام روش كسي را امضا مي فرمايد كه اهل عدالت باشد، اهل كار صادقانه، تلاش مجاهدانه و رفتاري مومنانه و اگر رفتار ما و روزگار ما چنين شد، همه زشتي هاي اقتصادي، اجتماعي، و... رخت بر مي بندد تا زيبايي هاي فرهنگي، اقتصادي، اجتماعي، سياسي و... جاي آن بنشيند تا جلوه هايي از فلسفه غدير كه به نهايت رسيدن نعمت و به كمال رسيدن ايمان است تحقق يابد.
دوشنبه 25 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 224]