تناقض‌هاي پنهان و آشكار گروه اوباما

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: تناقض‌هاي پنهان و آشكار گروه اوباما

انتخابات رياست جمهوري آمريكا پس از 22 ماه مبارزه نفس‌گير نامزدها و با تمامي فراز و نشيب‌هايش خاتمه يافت و باراك اوباما توانست به عنوان اولين رئيس‌جمهوري سياهپوست آمريكا و چهل و چهارمين رئيس‌جمهوري اين كشور وارد كاخ سفيد شود. اوباما توانسته بود در انتخابات درون حزبي، رقيب خود يعني هيلاري كلينتون را كه يك دموكرات راست افراطي است، شكست دهد و در سه‌شنبه بزرگ هم ديگر رقيب خود جان مك‌كين جمهوريخواه را پشت سر بگذارد. در حقيقت باراك اوباما با انتخاب جوزف بايدن بر موضوع كم تجربگي خود كه به دستاوزيزي براي جمهوريخواهان تبديل شده بود، سرپوش گذاشت. به گفته كارشناسان موتور تبليغاتي كمپين اوباما بعد از انتخاب بايدن با تواني مضاعف به كار خود ادامه داد. از سويي، جان‌مك‌كين كه سعي در جلب آراي زنان آمريكا داشت، ساراپيلين، فرماندار آلاسكا را به عنوان معاون خود برگزيد. به گفته كارشناسان، انتخاب اين فرد يكي از مهمترين عوامل شكست جان مك‌كين در انتخابات رياست جمهوري آمريكا بود. اكنون تمامي محافل سياسي جهان به دقت عملكرد باراك اوباما در خصوص انتخاب اعضاي دولت آينده آمريكا، را زير نظر گرفته‌اند. در داخل آمريكا هم مردم اين كشور منتظر عملي شدن اصلي‌ترين وعده رئيس‌جمهوري برگزيده‌شان مبني بر ايجاد تغييرات هستند. اوباما در روز اول دسامبر طي يك كنفرانس خبري اعضاي تيم امنيت ملي خود را معرفي كرد. در اين كنفرانس، هيلاري كلينتون، همسر رئيس‌جمهوري سابق آمريكا و اصلي‌ترين رقيب اوباما در انتخابات درون‌حزبي، به عنوان وزير خارجه دولت آينده آمريكا از سوي رئيس‌جمهوري منتخب اين كشور، برگزيده شد. جاي گرفتن هيلاري در يكي از كليدي‌ترين پست‌هاي سياسي ايالات متحده آمريكا، باعث به وجود آمدن گمانه‌زني‌هاي فراواني در محافل سياسي آمريكا شد. هيلاري كه خود يك راست افراطي در جبهه دموكرات‌ها تلقي مي‌شود، اكنون دوشادوش يكي از چپ‌ترين دموكرات‌ها به فعاليت مي‌پردازد. با بررسي دقيق‌تر شعارهاي انتخاباتي هيلاري كلينتون و باراك اوباما، وجود تفاوت‌ها و تضادهاي شديد در طرز فكر اين دو فرد، كاملا هويدا مي‌شود. هيلاري كلينتون قبل از شروع جنگ عراق در سال 2003، به شدت بر طبل جنگ با صدام مي‌كوبيد و از آن حمايت مي‌كرد. اين امر باعث شده بود تا هيلاري از حمايت گسترده كابينه جرج بوش بهره‌مند شود، اما پس از گذشت مدتي از آغاز جنگ و نمايان شدن نشانه‌هايي از شكست آمريكا در اين جنگ هيلاري به يكي از مخالفان جنگ تبديل شد.‌

وي در عين حال هرگونه عقب‌نشيني و خروج از خاك عراق را با توجه به شرايط اين كشور رد كرده بود. از سوي ديگر، باراك اوباما به مردم كشورش قول داده بود كه ظرف 16 ماه نيروهاي آمريكا را از عراق خارج كند. دو ديدگاه متفاوت از دو تفكر مختلف اكنون در كنار يكديگر قرار گرفته اند. هيلاري كلينتون كه از عقايدي بسيار نزديك به عقايد جمهوريخواهان برخوردار بود، اكنون در كابينه فردي كار مي‌كند كه به ظاهر كاملا با تفكرات جبهه رقيب يعني حزب جمهوريخواه مخالف بود. از سويي، انتخاب رابرت گيتس جمهوريخواه در ديگر پست مهم، يعني وزارت دفاع آمريكا، با شعارهاي انتخاباتي اوباما در تضاد است. بسياري از كارشناسان رابرت گيتس را مي‌نامند. اوباما كه بارها تنفر خود از جنگ و حتي از آن واژه را ابراز كرده، اكنون با انتخاب گيتس به عنوان رئيس پنتاگون، باعث بروز شبهاتي در ميان لايه‌هايي از مردم آمريكا شده است. به زعم كارشناسان، انتخاب اين دو تن يعني هيلاري كلينتون و رابرت گيتس در كابينه جان مك كين محتمل‌تر بود. از سوي ديگر نمي‌توان جيمز جونز را هم كه به سمت مشاور ارشد امنيت ملي آمريكا انتخاب شد، موافق صددرصد نظريات اوباما دانست. پايگاه اينترنتي تايم در مقاله‌اي به بررسي اين موضوع پرداخته است. اين پايگاه در تحليلي، اين سه تن را مخالفان ايده اوباما ارزيابي كرده است. آنچه اوباما از آن به عنوان قدرت ياد مي‌كند، لحظه لحظه به تفكرات دولت بوش مبني بر ، نزديكتر مي‌شود. اين موضوع با نگاهي گذرا به تيم سياست خارجي اوليه بوش، روشن ترهم مي‌شود. تيمي كه از افراد زبده‌اي چون دونالدرامفسلد و كالين پاول تشكيل شده بود. اكنون هم افرادي كه تيم سياست خارجي اوباما را تشكيل مي‌دهند، افرادي خبره هستند كه تفكراتي بسيار نزديك به جمهوريخواهان دارند. تايم در ادامه بر عدم هماهنگي و اشتراك نظر اين سه تن با چندين چالش جهاني تاكيد كرده است.‌

نقطه نظرهاي هيلاري كلينتون، رابرت گيتس و جيمزجونز نه تنها با نظرات اوباما در مورد جنگ عراق موافق نيستند، بلكه با تفكرات وي در رابطه با ايران، افغانستان، طرح دفاع موشكي و موضوع درگيري‌هاي اعراب با فلسطينيان نيز در تضاد هستند.‌

هنوز مدت زمان زيادي از معرفي اين افراد نمي‌گذرد كه نشانه‌هاي اختلاف در كابينه اوباما نمايان شده است. در اولين رخداد، رابرت گيتس طرح خروج نيروهاي آمريكايي از عراق را كه قرار است تا 16 ماه ديگر محقق شود، به چالش كشيده است.‌

گيتس براين باور است كه خروج زودهنگام نيروهاي آمريكايي از خاك عراق باعث برباد رفتن دستاوردهاي آمريكا در اين جنگ خواهد شد. به هر حال اوباما با علم به اين موضوعات دست به انتخاب رابرت گيتس زده است. اوباما پيش از ابقاي رابرت گيتس در پست وزارت دفاع و رياست پنتاگون، عملكرد وي را كاملا زير نظر داشت. طرح افزايش نيرو در عراق كه به پيشنهاد گيتس مطرح شده بود، خود دليلي است براي تناقض افق‌هاي ديد گيتس و اوباما. نشريه اكونوميست در مقاله اي، تيم سياست خارجي و دفاعي آمريكا را ناميده است. اين عنوان از كتابي كه در رابطه با ، رئيس‌جمهوري آمريكا در سال‌هاي 1865 - 1861 نوشته شده بود، اقتباس شده است.‌

گويا اوباما ميل دارد نظر مخالفان خود را هم جويا شود و شايد هم قصد دارد سياست‌هاي تعريف شده سابق كاخ سفيد و ماشين سياسي آمريكا را ادامه دهد. با مقايسه دقيق‌تر عقايد اوباما و تيم سياست خارجي و امنيتي وي مي‌توان به وجود شكاف‌هاي بسيار عميق‌تر از اختلافات ظاهري پي برد. پيشتر به موضوع هيلاري كلينتون در رابطه با جنگ عراق پرداخته شد، اما دامنه اختلاف به همين جا ختم نمي‌شود. به هر حال جنگ عراق از سال 2003 آغاز شده است و مديريت اين جنگ خواه ناخواه بر دوش رئيس‌جمهوري و كابينه جديد سنگيني مي‌كند. نكته بسيار مهمي كه در حال حاضر مطرح است اين كه اوباما و كلينتون در رابطه با ساير سياست‌هاي پيش روي دولت آينده آمريكا هم اختلاف نظر دارند. باراك اوباما در يكي از سخنراني‌هاي انتخاباتي خود گفت كه حاضر است در صورت رسيدن به مقام رياست جمهوري آمريكا، با دشمنان اين كشور از جمله ايران، بدون پيش شرط مذاكره كند. اين موضع آمريكا باعث خشم نومحافظه‌كاران آمريكا و هيلاري كلينتون شد، بطوري كه هيلاري در واكنش به اين سخنان، باراك اوباما را فردي ساده‌لوح و كم‌تجربه خواند. از سوي ديگر كارشناسان ، مشاور ارشد امنيت ملي آمريكا، را هم با سياست‌هاي اوباما همسو نمي‌دانند. اگرچه جونز خود را يك دموكرات مي‌داند، اما به واقع تفكرات وي به تفكرات نئوكان‌هاي آمريكا نزديك است. جيمز جونز خود يكي از منتقدان سرسخت سياست‌هاي دونالدرامسفلد، وزير دفاع اسبق آمريكا بود. نكته مهم در اينجاست كه انتقاد جونز به شروع جنگ عراق باز نمي‌گشت، بلكه وي براين باور بود كه آمريكا بايد با تمام قوا اين جنگ را اداره كند. جونز همواره دونالدرامسفلد را به علت تعلل در اعزام نيرو و تجهيزات كافي به عراق به چالش كشيده است. وي در سال‌هاي اوليه جنگ عراق خواستار استفاده از تمامي امكانات پنتاگون براي يك‌سره كردن تكليف اين جنگ بود. مي‌بينيم كه اين موضع مشاور امنيت ملي هم با سياست‌هاي اوباما همسو نيست. از طرفي، بسياري از كارشناسان پيش‌بيني مي‌كردند كه سوزان رايس در پست مشاور ارشد امنيت ملي آمريكا و به جاي جيمز جونز مشغول به كار شود، اما اوباما، رايس را به عنوان نماينده ايالات متحده آمريكا در سازمان ملل متحد منصوب كرد. اين كارشناسان پيش‌بيني كرده‌اند كه تنزل مقام سوزان رايس با توجه به پيش‌بيني‌ها، براي اوباما دردسر ساز خواهد شد. از طرفي جانت ناپوليتانو، وزير امنيت داخلي آمريكا هم تفكراتي مخالف با مواضع هميشگي دموكرات‌ها در رابطه با مهاجران دارد. دموكرات‌ها همواره به آسان‌گيري در تعامل با مهاجران مشهور بوده اند، اما خانم ناپوليتانو، فرماندار سابق آريزونا، ايالتي كه همواره به تندرو بودن مشهور است، در اعلام برنامه‌هاي آتي خود، بر موضوع سخت‌گيري در مورد مهاجران تاكيد كرده است. به نظر مي‌رسد اوباما براي كار با اين فرماندار متعصب هم با مشكل مواجه شود.‌

دوشنبه 25 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 105]