واضح آرشیو وب فارسی:مردم سالاری: طرح و حدت ملي
هيچ گاه از خودتان پرسيده ايد چرا برخي نظريه ها- دقيق تر بگويم نظر ها- مطرح مي شود. موجي ايجاد مي كند و به ديواره بلندي از سو» تفاهم برخورد مي كند و خاموش مي شود؟ مدتي مي گذرد و هر كس سخني مي گويد و نهايتا مثل بازي با يخ چيزي در دستمان نمي ماند. به قول آن خان دهكردي نه خاني آمده و نه خاني رفته!
داستان اين مثل را امير قلي اميني در كتاب بسيار خواندني و جذاب" داستان هاي امثال" آورده است.
خان تنهايي با خرش به اصفهان آمده بود. آفتاب گرم بود. سايه اي پيدا كرد تا خود و خرش بيارامند. از خربزه فروش طوافي خربزه گرگاب خريد. خربزه را پاره كرد. تخمه ها را در گوشه اي توده كرد. روي شيرين و شكرين خربزه را خورد و بقيه را به كناري نهاد. با خودش گفت: ها! هر كس اين پوست خربزه را ببيند مي گويد خاني آمده خربزه خورده و رفته. ساعتي نگذشته بود. گرسنه بود. از گوشت خربزه هر چه مانده بود ، خورد و پوست ها را هم به دندان كشيد. تا به تعبير پدران نسل ما، دندان هايش سفيد شود. با خود گفت: ها! حالا مي گويند خاني آمده; خربزه خورده و پوستش را نوكر خان به نيش كشيده. ساعتي ديگر گذشت و خان گرسنگي اش برگشت و پوست نازك و ترد خربزه را تماما خورد. با خود گفت: ها! هر كس ببيند مي گويد خاني آمده، خربزه خورده; نوكرش پوست خربزه را به دندان كشيده خر خان هم اصل پوست را خورده است. ديگر دم غروب بود. وقت عصرانه خان بود. توده تخمه خربزه را جلواش كشيد و دانه دانه و نرم نرم شكست و خورد. ديگر نشاني از خربزه باقي نمانده بود. با خود گفت:ها! نه خاني آمده و نه خاني رفته!
بدون اين كه در مثال مناقشه كنيد! داستان طرح دولت ملي يا ائتلافي چيزي شبيه همين داستان شد كه ديگر نه خاني آمده و نه خاني رفته است...
البته آن خان ساده دل تنها در حوزه خود و خر و نوكر خيالي اش و پرسش هاي خيال انگيز رهگذراني كه توي ذهن او مي رفتند، منحصر مي شد. طرح دولت ملي مي تواند، ژرفا و گستره بيشتري داشته باشد.
در يك كلام ايران بزرگتر از آن و اداره كشور در روزگار ما پيچيده تر از آن است كه يك گروه به فرض اين كه با تمام توان و طاقت بكوشد، امكان اداره كشور را داشته باشد. چه رسد به اين كه همان گروه هم از آغاز تا به امروز مدام مثل يخ آب شده است و مهمترين وزيرانش بركنار.
يك وقتي دوگل گفته بود:اداره فرانسه كار دشواري است. چپ ها دولت را قبول ندارند وراست ها مردم را!
در يك كلام بايد به دوستاني كه طرح وحدت ملي را بر نمي تابند گفت: اداره كشور و ملت از توان شما به تنهايي خارج است. گواهش هم وضعيت فعلي است.از سوي ديگر چه كسي گفته كه فرضا وقتي در انتخاباتي طرف پيروز با چند درصد راي بالاتر راي مي آورد، نشانه همه ملت است و بقيه ملت نيستند؟ همان اقليت محتمل است كه در انتخاباتي ديگر اكثريت بياورند.
شنبه 23 آذر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مردم سالاری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 184]