آغاز جنگ خونبار و غيربشري چچن

واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: آغاز جنگ خونبار و غيربشري چچن
جام جم آنلاين: 14 سال پيش در روز 11 دسامبر سال 1994 ميلادي 3 لشكر زرهي روسيه به سوي شهر گروزني ، مركز جمهوري چچن هجوم مي برند. اين آغاز يك جنگ خونبار و غيربشري بود كه براي مدتي متوقف شد يا به جنگ چريكي تبديل گرديد و گاهي جنبه تروريستي يافت.

بااين حال با گذشت 14 سال هنوز تصور پايان كامل آن دشوار است. در اين 14 سال ، دو جنگ خونبار در چچن رخ دادند كه جنگ دوم علي رغم كشته شدن رهبران اصلي جدايي طلبان چچن به صورت چريكي و تروريستي پراكنده ادامه دارد و حتي هر از چند گاه جمهوري هاي مجاور آن نيز دستخوش حملات خشونت بار مي شوند.

جمهوري چچن به زانو درآمده ، بدون اميد و بدون آينده و ارتش روسيه كماكان در اين جمهوري جدايي طلب كه به يك سرزمين «ناكجاآباد» تبديل گرديده حضور دارد ، حضوري كه به نظر مي رسد پايان نخواهد داشت.

جوهر دودايف ژنرال سابق شوروي در سال 1991 ميلادي استقلال جمهوري چچن را اعلام كرده بود.

در سال 1994 ميلادي دودايف رئيس جمهور چچن بود و بوريس يلتسين قدرت را در كرملين در دست داشت.

جمهوري چچن به يك معضل براي مسكو تبديل شده بود. بوريس يلتسين به جاي پيش گرفتن راه مذاكره تصور كرد يك «جنگ كوچك پيروزمندانه» موقعيتش را در مقابل مخالفان تحكيم مي كند.

در روز 11 دسامبر سال 1994 ميلادي ، روس ها تصور مي كردند با ورود نيروهاي ارتش روسيه ، چچن ها همگي تسليم مي شوند.

در حالي كه استقلال طلبي چچن ها يك ريشه تاريخي دارد كه به قرن نوزدهم و پس از اشغال اين سرزمين توسط روسيه تزاري بازمي گردد.

در عين حال ، استالين ديكتاتور شوروي در جنگ جهاني دوم كليه ساكنان جمهوري چچن و همسايگان اينگوش آنها را از سرزمين آبا اجدادي به استپ هاي سرد و بي آب و علف آسياي مركزي تبعيد كرد.

در جريان اين تبعيد 13 ساله كه تا مرگ استالين دوام داشت ، اغلب آنها جان خود را از دست دادند و پس از مرگ استالين دولت وقت شوروي وقتي اجازه بازگشت آنها را به زادگاهشان داد ، تعداد اندكي از آنها دوباره توانستند كوه هاي سرسبز وطنشان را به چشم ببينند.

در جنگ نخست چچن كه با بي تدبيري بوريس يلتسين آغاز شد و مدت 20 ماه از سال 1994 تا 1996 ادامه داشت حدود 80 هزار غيرنظامي كشته شدند و جنگ با ناكامي روسيه خاتمه يافت.شهر گروزني به يك ويرانه تبديل شد.

سرزمين ويران شده چچن به صورت دو فاكتو استقلال يافت و اصلان مسخادوف كه پس از كشته شدن جوهر دودايف به رياست جمهوري رسيده بود ، قدرت را دردست داشت.

در سال 1999 ميلادي ، ولاديمير پوتين كه در آن زمان نخست وزير روسيه بود پس از يك موج حملات مشكوك كه به چچن ها نسبت داده شد اما زمزمه هايي در مورد دست داشتن سرويس امنيتي فدرال روسيه در اين حملات رواج دارد ، بار ديگر تانك هاي ارتش كرملين را به ويرانه هاي جمهوري جدايي طلب چچن اعزام كرد.

آنگاه جنگ دوم چچن آغاز شد. يك نسل كامل از جوانان چچن فقط شاهد مرگ و رنج والدين ، كودكان ، برادران و خواهران خود بوده اند.

در اين ميان نيروهاي روسي نيز متحمل تلفات زيادي شده اند. با اين حال ، دو گروه از اين جنگ خونين و ضد بشري سود بردند ، گروه هاي افراطي چچن از اين جنگ براي پيشرفت مقاصد خود استفاده كرده و مقامات فاسد روسيه و باندهاي مافيايي در اين كشور كه از بودجه هنگفت نظامي و بدون نظارت جيب هاي خود را پر كردند.

به اين ترتيب ، در روز 11 دسامبر سال 1994ميلادي 3 لشكر زرهي روسيه به سوي شهر گروزني مركز جمهوري استقلال طلب چچن هجوم مي برند.

اين آغاز يك جنگ خونبار و ضدبشري بود. 14 سال بعد ، اين پرسش كه «چرا اين جنگ آغاز شد؟» توسط پرسش ديگري كه دردآورتر است ، محو گرديد «رنج مردم چچن چه زماني خاتمه مي يابد؟»...

بهرام افتخاري
چهارشنبه 20 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]

[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 72]