واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: لسینگ متولد کرمانشاه است. پدر و مادر انگلیسیاش در ایران زندگی میکردند که او به دنیا آمد. پدرش که معلول جنگ جهانی بود در بانک ایران کار میکرد. او وفتی کمونیست... چراغها را اینها خاموش کرده اندتا حالا 40 زن برنده نوبل شده اند. البته اگر دو نوبل بانو ماری کوری را هم حساب کنیم تعداد جوایز به 41 تا میرسد. نوبل اقتصاد یک بار، فیزیک 2 بار، شیمی4 بار، پزشکی 10 بار، ادبیات و صلح هر کدام 12 بار به خانمها رسیده است و این نشان میدهد که خانمها در زمینه ذوق ادبی و حس انسان دوستی فعالتر هستند. سلما لاگرولوف (1858-1940)لاگرولوف سوئدی اولین زنی بود که سال 1909 جایزه نوبل گرفت و طلسم مردانه بودن آن را شکست. او به عنوان اولین زن عضو فرهنگستان سوئیس به این فرهنگستان پا گذاشت. لاگرولوف با پول جایزه نوبل به آرزوی دیرینهاش رسید؛ توانست خانه پدریاش را که به خاطر خرج دوا و درمان پدرش فروخته بود، دوباره بخرد و تا آخر عمرش خوش و خرم در آن زندگی میکرد. تونی موریسون (متولد 1941)اولین زن سیاه پوستی که نوبل گرفت خانم موریسون بود. او به خاطر سابقهاش از مشکلات سیاهپوستان مینویسد. داستانهای خواندنی او درباره تبعیض نژادی و اختلاف طبقاتی وضعیت اسفبار زنان بارها جایزههای بینالمللی گرفت که نوبل مهمتریناش بود. اسمش هم کلوئه بوده و وقتی وارد هاروارد شد به تونی تغییرش داد. او میگوید تلفظ کلوئه سخت بود. کلوئه یا تونی اولین زنی است که در یک دانشگاهی پرینستون آمریکا، یک کرسی دائمی استادی به نام خودش دارد. پرل باک (1892-1973)پدرش مبلغ مسیحیت بود و وقتی پرل فقط سه ماهش بود به چین رفتند. او تا 41 سالگی در چین ماند و فقط دو سال برای تحصیل به پاریس رفت، شاید اگر او مادری با کمالات نداشت و در سرزمین مملو از داستانی مثل چین زندگی نکرده بود. اولین زن امریکایی برنده نوبل نمیشد. رمان "خاک خوب"اش که درباره چین است از بهترین رمانهای معاصر امریکایی است و برنده پولیترز شده. زیگرید اوندست (1882-1949) او سومین زن برنده نوبل بود که در 46 سالگی این جایزه را گرفت. زیگرید نروژی از آن دست نویسندهها بود که به مناسبات بین زن و مرد اهمیت زیادی میداد و در نوشتههایش دنبال کشف روابط عمیق بین آنها بود. پدرش باستانشناس بود و مادر تحصیل کرده اش هم در کنار پدرش کار میکرد. او هم از این خانواده بافرهنگش نهایت استفاده را کرد و برای کشورش کلی افتخار آفرید از او کتابی به فارسی ترجمه نشده است. دوریس لسینگ (متولد1919) لسینگ متولد کرمانشاه است. پدر و مادر انگلیسیاش در ایران زندگی میکردند که او به دنیا آمد. پدرش که معلول جنگ جهانی بود در بانک ایران کار میکرد. او وفتی کمونیست دو آتشه بود کلی کتاب کمونیستی نوشته و وقتی با روانشناسی حال میکرده داستانهایش تم روانشناسی دارند. یک وقتهایی هم علمی تخیلی نوشته است. او از جمله پیرترینهایی است که نوبل گرفته اند. نلی زاکس (1891- 1970)او از جمله یهودیهایی بود که زمان نازیها از آلمان فرار کردند و در سوئد پناهنده شدند. او عاشق نوشتن و شعر گفتن و شعر ترجمه کردن بود؛ حتی مدتی که در بیمارستان روانی هم بستری شد دست از نوشتن برنداشت. زاکس از دوستان صمیمی لاگرولوف بود. از او هم کتابی به فارسی ترجمه نشده است. نادین گوردمیر ( متولد 1923) گوردمیر اهل آفریقای جنوبی است و سالها بر علیه آپارتاید و به نفع مردم آفریقا کار کرده است. میگویند ماندلا وقتی در زندان بوده داستانهای او را میخوانده و وقتی آزاد شده او را هم برای استقبال دعوت کرده بودند. بیشتر داستانهایی هم که نوشته سیاسیاند. گوردمیر در ژوهانسبورگ زتدگی میکرد. سفیر حسن نیت سازمان ملل است و از اعضای هیات داوران جایزه بینالمللی بوکر هم بوده. این روزها علاوه بر نوشتن در حوزه مبارزه با ایدز هم فعال شده.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 372]