مردها در آرایشگاه زنانه!

واضح آرشیو وب فارسی:ایران ویج: مردها در آرایشگاه زنانه! فرض کنید خانمی هستید که برای آماده شدن برای یک جشن عروسی خیلی مهم به آرایشگاه رفته اید و بی صبرانه منتظرید تا نوبتتان برسد. در همین حال ناگهان آقایی وارد آریشگاه زنانه می شود و از آرایشگر می خواهد با توجه وقتی که از قبل گرفته موهایش را با مدل آلمانی کوتاه کند. همان طور که انتظار می رود، شما و خانم هایی که روی صندلی های کنار دیوار نشسته اید خیلی تعجب می کنید. ولی تعجب شما از عقب افتادن غیر منتظره ی نوبتتان نیست. این اتفاق و تعجب عمیق صورت گرفته دلیل روشن دیگری دارد. پیش بینی می شود بعد از این درخواست عده ای از خانم ها با عصبانیت آن مرد را از آرایشگاه بیرون کنند. وقتی مردی به سرویس بهداشتی یا سلمانی می رود، تنها یک دلیل برای رفتن به آن جا دارد، او می خواهد قضای حاجت کند یا موی سرش را کوتاه نماید. برعکس ، زنان فقط به دنبال یک کار مثل رنگ کردن موی سر یا درست کردن ناخن خود نیستند. گاهی زنان غریبه ای که یکدیگر را برای اولین بار در چنین مکان هایی ملاقات می کنند، پس از خروج از آن جا با هم دوستان صمیمی می شوند. آیا تا به حال دیده اید که مردی در حال رفتن به سلمانی به دوستش بگوید : ” محسن من دارم میرم سلمونی؛ تو نمیای!؟ ” زنان همیشه از مردان به دلیل بی احساس بودن، بی توجهی به حرف های آنان، بی اعتنا بودن و خونسردی شان انتقاد کرده اند. آنان معتقدند مردان عشق و عاطفه زنانه را درک نمی کنند. مردان نیز زنان را بابت بسیاری از چیزها به باد انتقاد می گیرند: بد رانندگی کردن، بلد نبودن خیابان ها، حاشیه رفتن به جای پرداختن به اصل موضوع، پرسیدن سوالات تکراری و… مردان هیچ وقت نمی توانند لنگه جورابشان را پیدا کنند ولی سی دی های خود را به ترتیب حروف الفبا مرتب می چینند و به جز موارد استثنا فولدرها و شورت کات های روی دسک تاپ رایانه شان از نظم خاصی پیروی می کند. زنان همیشه می توانند دسته کلید گمشده شان را به سرعت پیدا کنند ولی به ندرت می توانند سرراست ترین مسیر را برای رسیدن به مقصد بیابند. مردان خیال می کنند جنس برتر هستند. زنان مطمئن اند که جنس برتر هستند. (۱) آنچه برای همه ما بدیهی است این نکته است که زنان و مردان با هم متفاوت اند و هیچ یک را نمی توان برتر از دیگری دانست. نقطه ی مشترک آنها در این است که هر دو انسان هستند. شاید تنها دلیل وجود دو کلمه مردانه و زنانه برای اماکنی مثل آرایشگاه، فقط رعایت مسائل دینی از قبیل پوشش نباشد. چرا که در اکثر نقاط دنیا روی درب آرایشگاه های زنانه نوشته شده: ورود آقایان ممنوع. ماهیت اتفاقی که در آرایشگاه ها و پیرایشگاه ها می افتد شباهت های زیادی با هم دارند، اما در حقیقت زنان و مردان برای نیاز هایی کاملا متفاوت به این مکان ها مراجعه می کنند. تعداد مردانی که برای برداشتن ابرو، رنگ کردن ، هایلایت ، مش و فرکردن مو و مانیکور ناخن به آرایشگاه میروند بسیار کم یا شاید صفر است و تعداد کلمات خارج شده از بین دولب یک مرد از لحظه ی ورود به سلمانی تا لحظه ی خروج شاید به اندازه ی دو سطر یک کتاب درسی هم نشود. آن ها بیشتر تمایل دارند مجلات قدیمی و روزنامه های روی میز را ورق بزنند و با موبایلشان ور بروند. این وضع برای یک زن منضجر کننده است. خانم ها به آرایشگاه رفتن را علاوه بر نظافت و تمیزیِ ظاهر به چشم یک سرگرمی و حتی یک نیاز مهم نگاه می کنند. آنها برای رفتن به آرایشگاه از چند روز قبل تماس گرفته و وقت قبلی می گیرند و برای این کار سعی می کنند با تعدادی از دوستان نزدیک یا آشنایان خود قرار بگذارند. حجم اطلاعاتی که در آرایشگاه بین خانم ها رد و بدل می شود قابل توجه است. آن ها وقت قابل ملاحظه ای را به این کار اختصاص می دهند و ساعت های خوشی را در کنار هم در آرایشگاه می گذرانند. این وضعیت برای یک مرد خنده آور است. باید اعتراف کنیم که این فقط بخشی از تفاوت های ” آرایشگاه رفتن” یک زن با یک مرد است. اعتراف بزرگ تر این است که شاید رفتن به آرایشگاه در بین خانم ها از اولویت بالاتری نسبت به آقایان برخوردار باشد اما ناچاریم قبول کنیم که این مسئله حتی در بین خانم ها از اولویت پایین تری نسبت به نیاز هایی مثل احترام و خوراک و مسکن و عاطفه و تحصیل برخوردار است. در مورد خوراکی های مورد علاقه ی خانم ها و تفاوت آن با غذاهایی که به نظر آقایان لذیذ است می توان چندین کتاب نوشت. همچنین در مورد تفاوت رفتار های احترام آمیز یک زن و یک مرد. این مسئله بدون شک در مورد روش های ابراز عاطفه مردان و زنان نیز صادق است و حتما تفاوت های بسیاری را می توان بین درس خواندن، درس دادن، گوش دادن به درس در کلاس، سوال های مطرح شده در کلاس، روش جزوه نویسی و… برای دختران وپسران شمرد. پروفسور روبن گور ، عصب-روانشناس دانشگاه پنسیلوانیا از اسکن مغزی برای نشان دادن وضعیت مرد در هنگام استراحت استفاده کرده است. در این وضعیت دست کم ۷۰% فعالیت های مغزی مرد متوقف می شود. اما همین آزمایش در مورد زنان نشان می دهد حتی در هنگام استراحت ۹۰% مغز آنان در حال فعالیت است. همین امر ثابت می کند که زنان پیوسته در حال دریافت و تجزیه و تحلیل اطلاعات پیرامون خود هستند. (۲) یکی از تحقیقات اخیر دانشمندان دانشگاه هاروارد نشان می دهد که مردان بعد از مرتب کردن افکار خود شروع به صحبت کردن می کنند، اما مکانیزم مرتب کردن داده های ذهنی در خانم ها طوری طراحی شده که آنها با صحبت کردن بتوانند به این نظم برسند. شاید این حرف یک دانشجوی پسر برای شما هم آشنا باشد؛ او از اینکه دخترهای همکلاسی اش با تکرار کردن مو به موی در س استاد در آخر کلاس همیشه قصد خودشیرینی دارند ابراز نا خشنودی کرده و گفته : “دخترها دوست دارند خودشان را برای استاد لوس کنند! ” پسرها همیشه از اینکه دختر ها یک کتاب را چهار یا پنج مرتبه برای امتحان می خوانند ابراز شگفتی می کنند و دخترها معمولا از اینکه پسر ها بر سوالاتشان پافشاری می کنند و دوست دارند دقایق زیادی از کلاس را با بحث کردن با استاد تلف کنند حالشان به هم می خورد. در واقع دخترها با تکرار مطالب گفته شده در کلاس می خواهند به نظم ذهنی مطلوب خود برسند و معمولا این اتفاق بیش از یک بار نمی افتند. چون برای همه ی دختر های حاضر در کلاس با همین یک بار تکرار، فهم قابل توجهی نسبت به آنچه شنیده بودند ایجاد می شود. این در حالی است که پسرها از این تکرار خسته می شوند و فهم عمیق درس را به بعد از کلاس موکول می کنند. آن ها در حقیقت با این کار فاصله ی لازم را برای مرتب کردن داده های دریافتی مغز خود ایجاد می کنند. بر عکسِ دختر ها، آنها دوست دارند با مطرح کردن سوالات به ظاهر پیچیده مچ استاد را بگیرند و تا وقتی که سیر منطقی پاسخ به سوال به طور کامل طی نشود از مباحثه دست بر نمی دارند. همیشه حس مشترکی بین پسر ها وجود دارد که بعضی اساتید دخترها را بیشتر تحویل می گیرند. به طور میانگین تعداد سوالاتی که پسران از اساتید زن می پرسند به طور قابل توجهی کم تر از سوالات آنان از اساتید مرد است. همچنین آمارهای موجود نشان می دهد رابطه ی عاطفی شکل گرفته بین اساتید زن و دانشجویان دختر باعث می شود نمرات دختران از این درس ها بسیار چشمگیر تر از نمرات پسران باشد. همه ی این مثال ها به نوعی ظلم رایج ، در نظام آموزشی ما اشاره دارد و آن بهره ی ناعادلانه و نا برابر دختران و پسران از فضاهای مختلف آموزشی است و متاسفانه امروز به این پدیده ی غیرقابل قبول نگاهی عادی می شود. همان طور که نیاز های زنان و مردان در موضوعاتی مثل خوراک ، پوشاک، خواب، نظافت، محبت و … تفاوت های مهم و غیر قابل انکار دارند، نباید تردید کرد که مقتضیات فضای آموزشی و تربیتی نیز ایجاب می کند که برای بهره مندی عادلانه علمی و استفاده ی برابر از نظام علمی کشور شرایط مختص دو جنس باید به طور جدی مد نظر دست اندرکاران این بخش قرار گیرد. علاوه بر تفاوت های اثبات شده سامانه ی دریافت داده ی مغز و مکانیزم متفاوت تحلیل آن در دختران و پسران، عوامل مهم دیگری از جمله ساعات مناسب درس خواندن برای این دو گروه، تغذیه ی مناسب هر جنس، اساتید سازگار با خصوصیات و ویژگی های دختران و پسران، فضاهای تفریحی و ورزشی ویژه ی هر کدام، ویژگی های ارتباطاتی و عاطفی این دو قشر و بسیاری موارد مهم دیگر که در بضاعت این نوشتار نیست لزوم پرداخت جدی و البته علمی و تخصصی به این موضوع را نه تنها روشن بلکه به یک اولویت برای دستگاه های متعددی که به انحای مختلف در این زمینه تاثیرگذارند تبدیل می کند و هرگونه شانه خالی کردن از زیر این مسئولیت خطیر، ظلمی مستمر و غیر قابل جبران در بلند مدت است.

۱ آبان ۱۳۹۰

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایران ویج]

[مشاهده در: www.iranvij.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]