بستني ايراني در قلب ايتاليا

واضح آرشیو وب فارسی:ایسکانیوز: بستني ايراني در قلب ايتاليا

تهران- خبرگزاري ايسكانيوز: در ميدان‌ بزرگ نزديك معبد كهن «پانتئون» روم، يكي از معروف ‌ترين بستني ‌فروشي‌هاي اين كشور قرار دارد. اين مغازه متعلق به رضا جوادپور، بستني‌ساز و بستني ‌فروش ايراني است.

به گزارش روز دوشنبه گروه حوادث ايسكانيوز: كم تر كسي‌ است كه اهل بستني نباشد. به گفته مورخان توليد ومصرف بستني به چين باستان برمي‌گردد.
البته در دوران كهن، در روم و يونان باستان هم چيزي مثل بستني وجود داشته كه تركيبي از يخ يخچال‌هاي طبيعي و خوردني‌هايي مثل ميوه‌ ، عسل يا گلاب بوده است. از جمله شخصيت‌هاي تاريخي كه عاشق بستني بودند، اسكندر كبير است.
شبكه «دويچه ‌وله» آلمان اعلام كرد : در قرن شانزدهم ميلادي ايتاليا به يكي از مكان‌هايي تبدل شد كه بستني‌اش بسيار معروف بود و اين شهرت تا به امروز ادامه داشته است. البته هر كشور و منطقه‌ ديگري، بستني‌ ويژه‌ي خودش را دارد، مثل ايران با بستني زعفراني ، «اكبر مشتي» يا سنتي.
در روم شما به رضا «جلاتي»،(جلاته در زبان ايتاليايي به معناي بستني است.) رضا بستني، آقارضا و خلاصه هر چيز ديگري كه به بستني ربط داشته باشد معروف هستيد. اين رضا جلاتي از كجا شروع كرد تا به اينجا رسيد؟
رضا جوادپور: من در سال ۱۹۷۴ براي تحصيلات به ايتاليا آمدم و وارد آكادمي هنرهاي زيبا شدم. در مدت سه سال مدرك ليسانس‌ام را گرفتم و در همان زمان ازدواج كردم اما پس از ازدواج به ايران رفتم. سال ۱۹۷۹ دوباره به ايتاليا برگشتم و با بستني‌سازي و شيريني‌پزي آشنا شدم. در آن زمان كار را با ياد گرفتن و هنر بستني‌سازي شروع كردم تا به صورت شانسي توانستم براي تحصيلات در زمينه بستني وارد شركتهاي مهم ايتاليايي شوم. پس از ياد گرفتن اين هنر از طريق همين شركتهاي مهم، به عنوان ويزيتور يا نماينده‌ي فروش شروع كردم به فروختن مواد اوليه و آموزش بستني‌ سازي. اين كار تا سال ۱۹۹۳ ۱۹۹۲ ادامه دادم تا اينكه تصميم گرفتم مغازه‌‌اي براي خودم باز كنم. اولي را در شهر روم و دومي را در نزديكي اين شهر به نام «فروسينونه» راه انداختم.
پس از آن به منطقه‌ي پوليا در جنوب ايتاليا رفتم. سپس راهي ونيز شدم و يك مغازه‌ي بستني فروشي باز كردم. به همين روش شركت هاي ديگر با من وارد كار شدند.
در بستني‌سازي ايتاليايي من از عطرها و مواد اوليه‌يي استفاده كردم كه در ايران به كار برده مي‌شود اين در حالي بود كه هنر بستني‌سازي ايتاليا خيلي بالاست . يواش يواش به جايي رسيدم كه مي‌شود گفت اگر در سطح ايتاليا بخواهند از بستني سازان حرفه‌اي نام ببرند، من يكي از آنها هستم.
دويچه‌وله: اصولا ايراني‌هايي كه به خارج از ايران مي‌آيند و قصد دارند كار و كاسبي آزاد راه بيندازند، يك حرفه خاص ايراني را انتخاب مي‌كنند. مثل فرش‌فروشي، صنايع‌دستي و يا حتي رستوران با غذاهاي ايراني. اما شما در ايتاليا كه معروف‌ترين بستني دنيا را دارد نه تنها بستني‌فروشي داريد، بلكه كارگاه بستني‌سازي هم داريد. چطور شد كه اين حرفه را انتخاب كرديد؟
رضا جوادپور: يكي نياز شخصي و خانوادگي بود، به خاطر هزينه هاي زندگي به اين كار مشغول شدم.
علاقه من به اين كار آنقدر زياد بود كه دنبال تحصيل آن هم رفتم. درست است، همان‌طور كه شما گفتيد مثل اين مي‌ماند كه يك ايتاليايي بلند ‌شود بيايد به ايران، به تهران، اصفهان، مشهد يا هر جايي، بعد يك رستوران چلوكبابي ايراني باز كند. مشكل است، واقعا مشكل است.
به همين علت براي من هم مشكل است. يعني اگر براي صحبت از بستني ايتاليايي، يك‌ نفر ايتاليايي با يك نفر ايراني بايستد، اگر از من و آن شخص شناخت نداشته باشد، ابتدا فكر مي‌كند او بهتر است. اما اگر مسابقه‌اي برگزار و طعم و نمونه‌اي از كار برداشته شود، آن‌زمان است كه من مي‌آيم بالا.
همينطور كه به شما گفتم، كار مشكلي بود، هنوز هم مشكل است. ولي خب راهي بود كه انتخاب كردم و به اين سطح رسيدم. افتخار هم مي‌كنم، هم براي خودم و هم براي هموطنانم كه مي‌گويند خب يك ايراني در سطح بالايي در كار بستني‌سازي‌ست. مي‌شود گفت كار بستني را مي‌توان يكي از رنگهاي پرچمي غذايي ايتاليا به شمار آورد. هنر بستني در ايتاليا امروز تقريبا حرف اول را مي زند.
دويچه‌وله: گفته مي شود شما جايزه‌هاي مختلفي براي بهترين بستني ايتاليا گرفته‌ايد. مي‌شود توضيحي درباره‌شان بدهيد؟
رضا جوادپور: من هرسال در مسابقات با عناوين مختلف شركت مي‌كنم. گاهي به عنوان داور و يا كارشناس انتخاب مي شوم.
هرسال مقام اول، دوم يا سوم را به دست آورده ام. دو سال پيش در قسمت متخصصين مقام اول را آورديم. همان موقع يكي از شاگردهاي خودم كه در كارگاه كار مي‌كند، مقام سوم شد. سال پيش برادرم، كه باز با خودم كار مي‌كند، دو مرتبه مقام دوم را آورد و خودم هم مقام اول.
ژانويه امسال هم در مسابقه‌ي جهاني بستني، مقام چهارم را آوردم.
۳۶ كشور مختلف بودند اما طي دوسال حذف ‌شدند و به ۹ كشور رسيدند؛ ايتاليا، ايران ، فرانسه، سوييس، آمريكا، برزيل، آرژانتين و دو تاي ديگر كه يادم نيست. مقام اول اين مسابقه را متاسفانه يا خوشبختانه، چون به هر صورت باز براي من افتخار است، ايتاليايي‌ها آوردند. مقام دوم را فرانسوي‌ها و مقام سوم را سوييسي‌ها. من هم به عنوان يك ايراني چهارم شدم. انشالله دو سال ديگر مقام اول را حتما براي ايران خواهيم آورد.
دويچه‌وله : در حقيقت يعني شما از ايران شركت كرديد، نه ازايتاليا؟
رضا جوادپور: نه، نه. من خودم، خانمم و دو تا دخترهايم بعنوان شركت‌كننده‌ي ايران درمسابقه شركت كرديم.
دويچه‌وله: اين جوايز چطور انتخاب مي‌شوند؟ آيا شما بستني خاصي با طعم و مزه‌ي خاص و جديدي را ارائه داديد؟
رضا جوادپور: اول به خاطر آشنا بودن و اضافه ‌كردن عطرها و طعم‌هايي به بستني‌‌هاي خودم، كه ما مي‌گوييم «اورينته» يا همان شرق دنيا دوم اينكه هميشه سعي كردم از بهترين مواد استفاده كنم و هيچ‌وقت به طرف رنگها وعطرهاي غيرطبيعي نروم. همينطور از نظرهنر جمع‌آوري‌ كردن، كه اينجا مي‌گويند ترازوكردن بستني، اين كه شكرش به چه اندازه باشد يا مواد شيري‌اش چقدر باشد. همه به اندازه‌ي دقيق استفاده شد.
شايد به خاطر اين كه من هنر بستني را با حساب و كتاب و قلم و كاغذ مي‌برم جلو ودرصدها را در نظر مي‌گيرم. بر فرض مثال چون گفتند براي بستني كرم، شش‌ـ هفت ‌تا زرده تخم‌مرغ استفاده بشود، من همان شش‌ـ هفت ‌تا را استفاده نمي‌كنم. مي‌روم به مقدار و اندازه مي‌بينم تخم‌مرغ از كجا آمده، چقدر بوي ضحم دارد، چقدر ندارد و به اين صورت تركيب مي‌شوند. شايد يكي ازدلايلي كه من انتخاب شدم، بخاطر دقتم بود و همينطور شناختم از نظر فيزيكي و شيميايي بستني.
دويچه وله: يكي از بستني‌هاي معروف «رضا جلاتي» بستني اورينتال يا بستني شرقي‌ست كه همان بستني سنتي خودمان است. چقدر مزه و طعم اين بستني با ذائقه‌ ايتاليايي‌ها جور درآمده؟
رضا جوادپور: شايد ۸۰ درصد مشتري‌هاي ما عجيب به اين بستني علاقه دارند. شايد بخاطر طعم هل و زعفران و گلاب كه از نظر غذايي براي اروپايي‌ها يك طعم ناآشناست و كاملا يك كنتراست در ذائقه افرادي كه با آن آشنا نيستند به وجود مي آورد و آنها را كاملا تحت تاثير قرار مي‌دهد و مي‌شود گفت معجزه‌آور است. چون شماري از ايتاليايي‌ها و اروپايي‌ها هستند كه پس از اينكه اين بستني را مزه مي‌كنند، وقتي كيلومترها دور شدند، برمي‌گردند به مكان زندگي‌شان، حتي به دوستانشان آدرس دادند كه برويد و كرم اورينتال را امتحان كنيد، كه همان بستني سنتي ماست آنها هم جعبه‌اي مي‌گيرند و استفاده مي‌كنند.
دويچه‌ وله: كارگاه شما به خيلي از بستني‌فروشي‌هاي داخل و خارج روم بستني مي‌دهد. يكي ديگر از بستني‌هاي معروف شما، بستني پسته است كه مغازه‌هايي كه از شما اين محصول را مي خرند به مشتري‌هايشان تاكيد مي‌كنند كه پسته‌اش ايرانيست. حالا واقعا اين پسته ايراني هست؟
رضا جوادپور: اگر من پسته‌ي ايراني را استفاده نمي‌كردم، همين شهرت پسته را در سطح ايتاليا نداشتم. شما بايد بدانيد طعم پسته‌ ايراني يك طعم ويژه است در «سيسيل» پسته هست،اما آن عطر و طعم پسته‌ي ايراني را ندارد.
يكي ديگر از نكته‌هاي بستني پسته ا‌يي كه من مي‌سازم، اين است كه خود پسته را خردش مي‌كنم، مي گذارم مدتي در شير خودش را بگيرد و بعد يك حالت و صورتي پيدا مي‌كند و به شكل بستني درمي‌آيد.
دويچه ‌وله: اگر حق انتخاب داشته باشيد، ترجيح مي‌دهيد در مغازه بستني بفروشيد يا در كارگاه بستني‌ بسازيد؟
رضا جوادپور: در گارگاه، چون در كارگاه من به ماشين‌آلات بستني واقعا عشق مي‌ورزم.
دويچه‌وله: چقدر اين عشق و علاقه‌ كاركردن با رنگ و طعم و مزه تحت تاثير دوران دانشجويي شما در آكادمي هنرهاي زيباي شهر روم است؟
رضا جوادپور: من هنوز هنگامي كه بيكار هستم دلم مي‌خواهد با مدادهاي رنگي روي كاغذهاي ساده نقاشي كنم. چون هنر نقاشي را دوست دارم و فكر مي‌كنم من اول نقاش هستم و بعد بستني‌ساز.
دويچه‌وله: چقدر مشتري ايراني داريد و چقدر ايراني‌ها از بستني‌هاي شما استقبال مي‌كنند؟
رضا جوادپور: بندرت پيش آمده شخصي در مغازه‌ي ما ايراد از بستني بگيرد.
ايرادهاي ديگري داشتيم مثلا نتوانستيم درست بستني را سرو كنيم يا كار مشتري را زود راه نينداخته‌ايم. اينها امكان دارد كه ايرادمان باشد ولي تا بحال هنوز كسي نيامده كه بگويد بستني‌تان خوب نيست. ايراني‌هايي هم كه مي‌آيند اينجا، برحسب اتفاق مي‌آيند مغازه‌ من، چون ايراني بودن براي من خيلي مهم است. اگر ملاحظه كنيد، آن ماركي كه زده‌ام و آرمي هم كه دارم، حتي نوشته «رضا جلاتي: رضا بستني» يعني توي قيف بستني من اسم رضا نوشته شده. حتي ما موسيقي ايراني مي گذاريم.
دويچه‌وله : رضا جلاتي شعبه‌اي در ايران دارد يا مي‌خواهد داشته باشد؟
رضا جواد پور: در حال حاضر دارم كارهاي اوليه‌اش را انجام مي‌دهم، فعلا در حال تهيه وسايل مورد نياز آن هستم.
شركتي با عنوان «امين بستني» در ايران باز كردم و انشاالله فكر مي‌كنم سال آينده صد در صد در يك يا دو يا سه نمايندگي‌ «بستني رضا» در ايران داشته باشيم.
دوشنبه 18 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایسکانیوز]

[مشاهده در: www.iscanews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 697]