واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: آشنايي با 10 اختلال عجيب و غريب خواب حرف زدن از روياها در خواب
ترجمه؛ عليرضا مجيدي
خواب، كاري است كه ما در هر شبانه روز انجام مي دهيم. اما همين كار معمول ما، پر از اسرار و نكات ناشناخته است. مثل هر ارگان يا عملكرد ديگر بدن، خواب هم مي تواند تحت تاثير بيماري ها و اختلالاتي قرار بگيرد. در اينجا 10 عدد از اين اختلالات را فهرست مي كنم. شايد خودتان يا يكي از اطرافيان تان مبتلا به يكي از اين اختلالات باشيد.
اختلال رفتاري در مرحله حركات سريع چشم
يكي از مراحل خواب موسوم به مرحله «حركات سريع چشم» يا خواب REM است. خواب REM حدود 20 تا 25 درصد كل خواب را شامل مي شود. به عبارت ديگر هر فرد در طول شبانه روز 90 تا 120 دقيقه در خواب REM است. با اين همه بسته به سن هر شخص طول مدت خواب REM متغير است. براي مثال شيرخواران، 80 درصد طول خواب شان را در مرحله REM سپري مي كنند. در طول خواب REM فعاليت سلول هاي مغزي يا «نورون ها» مشابه بيداري است. در اختلال رفتاري مرحله حركات سريع چشم، عضلات بدن از حالت بي حركتي و فقدان توني كه بايد به صورت طبيعي داشته باشند، در مي آيند. بنابراين فرد به موازات ديدن روياها شبانه در بستر حركت مي كند و ممكن است به خودش يا اطرافيان صدمه بزند. اين اختلال قابل درمان است و غالباً به داروهاي ضدتشنجي مثل كلونازپام پاسخ درماني مي دهد.
هراس شبانه
هراس شبانه عبارت است از هراس شديد و ناتواني موقت در به دست آوردن هوشياري. در اين اختلال فرد به صورت ناگهاني از مرحله خواب امواج آهسته، بيدار مي شود. اين بيدار شدن معمولاً همراه با نفس نفس زدن، ناله و فرياد زدن است. معمولاً وقتي فردي دچار اين حالت مي شود، بيدار كردنش غيرممكن است و غالباً شخص بدون اينكه بيدار شود، مجدداً به خواب مي رود. به علاوه «هراس هاي شبانه» به ندرت توسط شخص به ياد آورده مي شوند.
توجه داشته باشيد كه «هراس هاي شبانه» با كابوس تفاوت دارند. اولين تفاوت اين دو اين است كه شخص دچار هراس شبانه كاملاً بيدار نمي شود و تلاش براي بيدار كردنش هم به جايي نمي رسد. به علاوه هراس شبانه مي تواند براي بيمار خطرناك هم باشد چرا كه ممكن است طي آن به خود يا اطرافيانش صدمه بزند.
دندان قروچه
دندان قروچه يك اختلال شايع خواب است. تقريباً 40 ميليون امريكايي اين اختلال را دارند. طي دندان قروچه شخص دندان هايش را روي هم مي فشارد. اين اختلال مي تواند موجب آسيب شديد به دندان ها شود و بنابراين بايد درمان شود. علاوه بر اين دندان قروچه مي تواند موجب سردرد و التهاب مفصل گيجگاهي- فك فوقاني شود. بيشتر كساني كه دندان قروچه دارند از بيماري خود آگاه نيستند و در 5 تا 10 درصد موارد، تنها با علائمي مثل سردرد و درد آرواره به پزشك مراجعه مي كنند. معمولاً پزشكان براي اين بيماران «محافظ هاي دهاني» تجويز مي كنند. در موارد شديد بيماري، حتي از تزريق بوتاكس در عضلات فك استفاده مي شود.
سندرم پاهاي بي قرار
سندرم پاهاي بي قرار در يك فرد بيدار هم مي تواند رخ دهد، اما در شكل شديد، مي تواند در طول خواب يا زمان بي حركتي بيمار هم اتفاق بيفتد. در سندرم پاهاي بي قرار، فرد مبتلا تمايل غيرقابل مقاومتي به حركت دادن بدنش براي گريز از حس ناراحتي بدن دارد. در اين سندرم غالباً پاها درگير هستند، ولي دست ها و قسمت بالاتنه بدن هم مي توانند درگير شوند. در اين اختلال وقتي شخص بدنش را حركت مي دهد، به طور موقت احساس ناراحتي اش تعديل مي شود و تسكين موقت مي يابد. پزشكان معمولاً براي مبتلايان داروهاي ضدتشنج يا شبه مخدرهايي مثل متادون يا داروهاي خانواده بنزوديازپين تجويز مي كنند. البته بر سر درمان دارويي يك فرد مبتلا به اين سندرم، تا حدي اختلاف نظر وجود دارد.
سندرم نبود بيداري- خواب 24ساعته
در اين اختلال عجيب و نادر، بدن قادر به چرخه طبيعي خواب 24ساعته نيست. بنابراين فرد مبتلا مثل يك فرد عادي، يك چرخه خواب طبيعي شبانه روزي ندارد و چرخه خواب و بيداري بيمار، در هر 24 ساعت تغيير مي كند. اين اختلال بيشتر در افراد نابينا رخ مي دهد.
قطع تنفس در طول خواب
در اين اختلال، تنفس شخص مبتلا در طول خواب دچار وقفه مي شود. در هر وقفه يك يا دو تنفس انجام نمي شود. چنين وقفه هايي مي توانند به صورت مكرر در طول خواب شخص مبتلا رخ دهند. اين اختلال وقتي از لحاظ پزشكي اهميت پيدا مي كند كه تعداد اين وقفه هاي تنفسي به پنج بار در ساعت برسد. اشخاصي كه دچار وقفه تنفسي در طول خواب مي شوند از بيماري خود آگاه نيستند، حتي اگر به خاطر همين وقفه ها مرتب از خواب بيدار شده باشند. بيشتر اطرافيان بيمار هستند كه متوجه اين اختلال مي شوند. ممكن است سال ها حتي يا دهه ها، شخصي به اين اختلال مبتلا باشد و متوجه نشود. مبتلايان به اين اختلال غالباً در طول روز خواب آلوده و خسته هستند و مراحل خواب طبيعي شان به هم مي خورد. معمول ترين درمان وقفه تنفسي طي خواب استفاده از وسيله يي به نام PAP است كه مجاري تنفسي را با به جريان انداختن هواي با فشار مثبت باز نگاه مي دارد. از درمان دارويي و جراحي هم براي درمان اين اختلال استفاده مي شود.
سندرم كلاين- لوين
در اين سندرم، شخص مبتلا احتياج به خواب زياد دارد كه گاهي به 20 ساعت در شبانه روز مي رسد. معمولاً شخص مبتلا به غذا خوردن (پرخوري جبري) تمايل زيادي دارد. بعضي از محققان عقيده دارند اين بيماري زمينه ارثي دارد و بعضي ديگر اعتقاد دارند اين اختلال يك بيماري خودايمني است. اين اختلال درمان قطعي ندارد، اما غالباً داروهاي محركي مثل آمفتامين و متيل فنيديت و همچنين ايمي پرامين و مودافينيل براي اين دسته از بيماران تجويز مي شود. به خاطر شباهتي كه بين اين بيماري و بعضي از اختلالات خلقي وجود دارد از ليتيوم و كاربامازپين هم در درمان بيماري استفاده مي شود. اما غالباً پاسخ به درمان، محدود است.
حرف زدن هنگام خواب
شخص مبتلا ممكن است تنها صداهاي ساده هنگام خواب ادا كند، اما ممكن است به صورت طولاني هم حرف بزند. ممكن است كساني كه صداي فرد مبتلا را مي شنوند، بفهمند كه او چه مي گويد و ممكن است قادر به فهم حرف هاي او نباشند. حرف زدن هنگام خواب مي تواند در مرحله خواب REM رخ دهد. در اين حالت شخص حرف هايي را كه طي روياهايش مي زند، بر زبان مي آورد. حرف هنگام خواب مي تواند در خواب غيرREM هم واقع شود. درماني براي اين اختلال وجود ندارد.
حمله خواب
حمله خواب يا Narcolepsy اختلالي است كه در آن شخص مبتلا در زمان هايي به صورت تصادفي به خواب مي رود. فرد مبتلا غالباً در طول اين خواب ها به خواب REM مي رود و كمتر وارد مرحله خواب غيرREM مي شود. شخص مبتلا به كرات دچار خواب آلودگي شديد مي شود و نمي تواند مدت زيادي خود را بيدار نگه دارد. علامت ديگر اين بيماران «كاتاپلكسي» است. در كاتاپلكسي عضلات يك قسمت يا همه بدن سست مي شود، به اين صورت كه ممكن است يا عضلات صورت و آرواره ها و گردن درگير شود يا همه عضلات بدن درگير شود. در حمله كاتاپلكسي توانايي گفتاري و بينايي شخص مختل مي شود، اما شنوايي و هوشياري اش باقي مي مانند. علت اين اختلال به درستي شناخته نشده است. درمان شامل داروهاي ضدافسردگي، محرك ها يا هيپنوتيزم است.
فعاليت جنسي حين خواب
اين اختلال شكلي از «خواب گردي» محسوب مي شود و طي آن شخص مبتلا هنگام خواب درگير فعاليت جنسي با پارتنر خود مي شود. به خاطر هراس از قضاوت ديگران و ناآگاهي از اينكه اين حالت، يك مشكل پزشكي است، افراد مبتلا تا مدت ها براي درمان اختلال خود اقدامي نمي كنند.
www.listverse.com
دوشنبه 18 آذر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 468]