ممکن است شما نفر دوازدهم باشید

واضح آرشیو وب فارسی:ایران ویج: ممکن است شما نفر دوازدهم باشید بر آورد می شود بیش از ۲ میلیارد نفر در جهان در معرض ویروس بیماری هپاتیت B یا C قرار دارند. بر آورد می شود بیش از ۲ میلیارد نفر در جهان در معرض ویروس بیماری هپاتیت B یا C قرار دارند. هپاتیتB یا C اگر بدون درمان رها شود، می تواند منجر به نارسایی کبد یا سرطان کبد شود. هر سال ۵ / ۱ میلیون نفر بر اثر بیماری هپاتیت B یا C جان خود را از دست می دهند. سالانه حدود ۵۰ میلیون نفر به تعداد افراد آلوده در دنیا افزوده می شود. بیشتر مبتلایان در کشور پهناور چین و تایوان به سر می برند. شیوع این بیماری در برخی از نواحی آسیا و آفریقا بسیار بالاست و حتی به ۲۰ درصد نیز می رسد. هپاتیت، یرقان، زردی یا هر چیز دیگری که آن را بنامیم یکی از مشکلات عمده سلامت در جهان است، این بیماری موجب التهاب و تورم کبد می شود. هپاتیت ویروسی در اثر ویروس های مختلفی ایجاد می شود که منجر به تورم و گاهی از بین رفتن کبد می شوند. بسیاری بلای قرن را هپاتیت می دانند، نه ایدز. اوایل پیروزی انقلاب اسلامی میزان ابتلا به هپاتیت B در ایران بیش از ۵ درصد بود، در ایران طبق آمارهای موجود تا ۱۰ سال پیش در منطقه با شیوع متوسط قرار داشت و حداقل ۳ درصد ابتلا به هپاتیت در کشور دیده می شد. ولی پس از انجام واکسیناسیون در حال حاضر به حدود ۲ درصد رسیده است. البته در برخی از استان ها مانند تهران این رقم به زیر ۲ / ۱ کاهش یافته است و امیدواریم این میزان به زیر ۲ درصد در کل کشور کاهش یابد، هرچند هنوز نیز در برخی از مناطق کشور از جمله گلستان و سیستان و بلوچستان شیوع این نوع هپاتیت هنوز به ۵ درصد می رسد. احتمالا تا ۱۰ سال آینده ایران نیز از جمله کشورهای با شیوع کم هپاتیت B به شمار خواهد آمد. برآورد می شود در کشور سالانه بیش از ۵ هزار نفر بر اثر این بیماری فوت می کنند. ۲۰۰ میلیون ناقل هپاتیت Cدر جهان وجود دارد و با توجه به این که رفتارهای خطرساز و اعتیاد تزریقی در دنیا روند رو به رشدی دارد، تعداد مبتلایان به هپاتیت C نیز در حال افزایش است. در حال حاضر حدود ۲۰۰ هزار بیمار هپاتیت C در ایران شناسایی شده اند. ● هپاتیت و زندان ها دلایلی که زندانیان به علت آنها در زندان به سر می برند، اغلب همان رفتارهای پرخطری هستند که فرد را در معرض ابتلا به بیماری های عفونی خطرناکی چون ایدز و هپاتیت قرار می دهند. اعتیاد تزریقی، بی بند و باری جنسی، خشونت و… از جمله این عوامل است. از سوی دیگر، محیط زندان برای بسیاری از افراد، نخستین فرصت زندگی برای آشنایی با اعمال خلافی چون اعتیاد و… محسوب می شود. با وجود تمام ممنوعیت ها و مراقبت ها دیده می شود که رفتارهای پرخطری چون اعتیاد تزریقی، اشتراک سرنگ، خالکوبی و… در بین زندانیان از شیوع بالایی برخوردار است. یک فرد معتاد زندانی نه تنها خود در معرض آلودگی به بیماری های خطرناکی چون ایدز و هپاتیت قرار دارد، بلکه می تواند به عنوان یک ناقل عمل کرده و عوامل عفونی خطرناک را به داخل انتقال دهد. در سال ۷۹ در زندان های کشور ایران اپیدمی هپاتیت C در حدود ۲۰ درصد بود که با توزیع سرنگ یکبار مصرف در بین زندانیان و تغییر اعتیاد آنها از تزریقی به خوراکی، این بیماری کاهش یافت به گونه ای که در سال ۸۴ حدود ۵ درصد از معتادان تزریقی به هپاتیت C مبتلا بوده اند. از سوی دیگر، زندان ها، دیگر چهاردیواری های بلند و جدا از جامعه به شمار نمی روند. خیلی از زندانی ها دوره حبس کوتاه دارند و بسیاری از آنها در دوران مرخصی یا پس از آزادی به جامعه بازمی گردند و با جامعه در ارتباط هستند. ● هپاتیت بدون علائم بیماری هپاتیت B به شکلی است که برخی افراد تبدیل به ناقل سالم یا غیرسالم هپاتیت B می شوند. این افراد در حین اهدای خون یا در یک آزمایش خون قبل از ازدواج یا حاملگی متوجه می شوند که عامل هپاتیت B در بدنشان مثبت هست. این افراد لازم است که هر ۶ ماه یکبار به پزشک مراجعه بکنند تا آنزیم های کبدی آنها چک بشود. اگر آنزیم های کبدی آنها بیش از ۲ یا ۳ برابر میزان طبیعی شد، پزشک کبد آنها را بررسی ویروسی می کند تا میزان ویروس مشخص شود. اگر میزان ویروس در حد بالایی باشد که باعث ضایعات کبدی شود پزشک به آنها داروی خوراکی هپاتیت B می دهد. مدت درمان ۵ سال طول می کشد، ولی ویروس را مهار می کند و نمی گذارد که منجر به آسیب کبدی و کم کاری کبد یا سرطان کبد شود. اگر آنزیم های کبدی بالا نبود لزومی به درمان نیست. ولی باید هر ۶ ماه چک بشوند. در مورد بچه دار شدن این افراد با فرد عادی هیچ فرقی ندارند. فقط اطرافیان نزدیک او باید واکسن هپاتیت B را بزنند. برآورد می شود ۲ میلیون نفر در ایران این مشکل را دارند، خیلی از این افراد بیماری خودشان را می دانند، ولی متاسفانه آن را کتمان می کنند و حتی به پزشک هم مراجعه نمی کنند. ● سوزن های مرگبار قدیم ها اصطلاح بکش و خوشگلم کن مد بود. انجام تاتو مصداق واقعی این اصطلاح است که می توان آن را به راحتی زیباشدن به قیمت مردن نامید. ویروس هپاتیت بسیار راحت منتقل می شود. حتی یک سوزن خالکوبی هم برای انتقال این ویروس کافی است. تنها کافی است وسایل تاتو به شکل صحیح و اصولی ضدعفونی نشوند. ویروس هپاتیت B در خارج از بدن انسان در برابر حرارت، رطوبت و عوامل شیمیایی بسیار مقاوم است. این ویروس در حرارت ۲۰ درجه تا ۱۵ سال، در حرارت اتاق تا ۶ ماه و در یک لیوان خشک تا ۴ هفته زنده می ماند؛ اما پس از جوشاندن در ۱۰۰ درجه سانتیگراد به مدت ۵ دقیقه از بین می رود. متاسفانه کسانی که به انجام تاتو مبادرت می کنند یا برای این کار کم تعلیم دیده اند یا اصلا تعلیم ندیده اند و اغلب نمی دانند چطور وسایل خود را ضدعفونی کنند و بهداشتی نگه دارند تا از انتقال بیماری های خونی مانند هپاتیت جلوگیری کنند. خالکوبی شاهراهی برای ابتلا به هپاتیت B و C محسوب می شود. تحقیقات نشان داده مردمی که در سالن های تبلیغاتی، خالکوبی کرده اند ۹ بار بیشتر از مردمی که خالکوبی نکرده اند در معرض خطر ابتلا به هپاتیت B هستند. هپاتیت می تواند از طریق خالکوبی کردن به وسیله سوزن های استفاده شده از سوی مشتریان قبلی یا رنگ های استفاده شده، نقص در تکنیک ضدعفونی کردن یا انجام کارهایی مانند امتحان تیزی سوزن با دست و بعد تماس دست با پوست کسی که خالکوبی روی او انجام می شود، منتقل شود. ● مشکلات شهرنشینی هپاتیت های ویروسی تنها مشکل کبد نیست. ۱۰ تا ۱۵ درصد از افراد جامعه به عارضه کبد چرب مبتلا هستند. با ماشینی شدن زندگی ها و کم تحرکی، استفاده از تغذیه نامناسب نظیر فست فودها، روغن های غیراستاندارد، کاهش مصرف میوه و سبزیجات، افزایش مصرف شکر، قند، شیرینی و نوشابه های گازدار افراد روز به روز چاق تر شده و بیشتر با مشکل اضافه وزن مواجه می شوند. چاقی خود زمینه ساز بروز کبد چرب است. شایع ترین علت کبد چرب چاقی و اختلال در چربی های خون است. در این بیماری تجمع بیش از حد چربی در کبد، گاه باعث اختلال در فعالیت طبیعی بافت کبد می شود که می تواند سیر پیش رونده پیدا کند و باعث التهاب یا نارسایی کبد و در نهایت سیروز کبدی گردد. بین ۱۰ تا ۳۰ درصد بزرگسالان در کشورهای پیشرفته مبتلا به این بیماری هستند که معمولا شامل افراد چاق در سنین میانسالی است. گرچه درمان اختصاصی برای کبد چرب وجود ندارد، ولی با کنترل بیماری های زمینه ای از قبیل کاهش وزن، چربی های خون، دیابت یا قطع نمودن داروهای مسبب (قطعا با نظر پزشک معالج نه به طور خودسرانه) می توان از پیشرفت این بیماری جلوگیری نمود. ورزش روزانه و مصرف مرتب میوه و سبزیجات اثرات مفیدی روی بهبود این بیماری دارند. کاهش تدریجی وزن در افراد چاق لازم بوده و مفید است، ولی کاهش ناگهانی وزن، این را تشدید می کند. با این اقدامات در بسیاری از موارد بیماری سیر معکوس را طی نموده و منجر به درمان می گردد. ● پیشگیری در کشور زدن واکسن هپاتیت B نقش موثری در کاهش تعداد مبتلایان به این هپاتیت دارد. در کشور ما نیز از سال ۷۲ به بعد تمام نوزادان در بدو تولد واکسن هپاتیت B را دریافت می کنند و متولدان ۶۸ تا ۷۲ نیز در سال های گذشته این واکسن را دریافت کردند. در سال قبل واکسیناسیون متولدین ۷۱ انجام شد و در کنار آن تمام متولدین سال های ۶۸، ۶۹ و ۷۰ که موفق به دریافت واکسن هپاتیت B نشده بودند، در برنامه ایمن سازی گنجانده شدند. با این حساب باید گفت خوشبختانه در مورد بیماری هپاتیت B اکنون تقریبا همه افراد زیر ۲۰ سال در کشور علیه این بیماری واکسینه هستند. علاوه بر برنامه واکسیناسیون کشوری و واکسینه شدن نوزادان و افراد پرخطر علیه این بیماری، آموزش همگانی از طریق رسانه ها برای آشنایی و دوری از عوامل خطر ، میزان بروز هپاتیت B و C را در سال های اخیر کاهش داده است. ● نفر دوازدهم هپاتیت، پایان کار دنیا نیست. وقتی کسی به این بیماری مبتلا می شود باید قبل از هر چیز باور داشته باشد که بیماری او قابل کنترل است. به دلیل تصورات اشتباه، اضطراب های نابجا از هپاتیت ممکن است بیشتر از خود این بیماری خطرناک باشد؛ بنابراین نباید کیفیت زندگی و امید به زندگی را به دلیل هپاتیت کاهش داد. آن چیزی که بیمار را از بین می برد ناامیدی و یاس است. کسی که به هپاتیت مبتلا می شود در معرض یک فشار روانی سخت قرار می گیرد و برای غلبه بر بیماری نیاز به حمایت خانواده و دوستان دارد. در این شرایط لازم است بیمار احساس تنهایی و طرد شدن از جامعه نکند. این وظیفه جامعه و خانواده است تا در مقابل این استرس از بیمار حمایت کنند. بیماران باید به توصیه های متخصص عمل کنند، راه های مقابله و جلوگیری از پیشرفت بیماری را بشناسند و تلاش کنند در کنار رعایت نکات درمانی و بهداشتی، زندگی روزمره را هم داشته باشند. تقریبا از هر ۱۲ نفر یک نفر در دنیا مبتلا به هپاتیت B است، این موضوع پایه ای برای شعار روز جهانی هپاتیت در سال ۲۰۰۸ بود. فراموش نکنید ممکن است شما شماره ۱۲ باشید.

۴ آبان ۱۳۹۰

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایران ویج]

[مشاهده در: www.iranvij.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 213]