مرگ ۲۸ ایرانی دیگر در آب های اندونزی

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

با گذشت بیش از ۳هفته از غرق شدن لنج حامل ۲۶۰مسافر ایرانی، افغانی و پاکستانی در آب های اندونزی، افشای راز غرق شدن یک لنج دیگر با ۷۵ مسافر ایرانی، پرونده جدیدی را پیش روی دادیار جنایی و پلیس قرار داد. این لنج آبان ماه امسال راهی استرالیا بود که به علت زیاد بودن مسافران غرق شد و ۲۸ نفر از مسافران، جان باختند.
۲۶آذرماه، خبری روی خروجی خبرگزاری های خارجی قرار گرفت که از غرق شدن یک لنج با ۲۶۰مسافر در آب های اندونزی حکایت داشت. وقتی مشخص شد که مقصد این لنج استرالیا بوده و ۱۳۰ نفر از مسافران آن ایرانی بوده اند، خبر به رسانه های داخل کشور راه یافت و جنجال زیادی به وجود آورد.
بررسی ها نشان می داد که مسافران این لنج، اتباع ایرانی، افغانی و پاکستانی بوده اند که قصد داشته اند از طریق قاچاقچیان به استرالیا بروند اما قربانی این حادثه شوم شده اند. با گذشت بیش از ۳هفته از این حادثه، در حالی که هنوز از سرنوشت ۹۰ مسافر این لنج ۳طبقه هیچ خبری نیست،
صبح روز گذشته ۲زن جوان به شعبه سوم دادیاری در دادسرای جنایی پایتخت رفتند و با شکایت از قاچاقچیان انسان، از جزئیات غرق شدن لنج دیگری که حامل ۷۵ مسافر ایرانی بود پرده برداشتند؛ لنجی که در آبان ماه سال جاری از اندونزی، راهی استرالیا شده بود اما در اقیانوس واژگون شد و ۲۸مسافر ایرانی، جان خود را از دست دادند.

سفر شوم
مریم علیزاده، یکی از مسافران این لنج است که خبر غرق شدن مسافران آن، در هیچ رسانه ای منتشر نشد. این زن ۳۷ساله که از حادثه جان سالم به در برده بود، روز گذشته وقتی برای شکایت از قاچاقچیان انسان در دادسرا حاضر شد، به قاضی آقایی دادیار شعبه سوم دادسرا گفت: من در این حادثه ۲ کودکم را از دست دادم و خود به طرز معجزه آسایی نجات یافتم و حالا خواهان رسیدگی به پرونده ام هستم.
وی در تشریح حادثه گفت: ۲سال پیش شوهرم فوت کرد و مرا با ۲فرزند تنها گذاشت. وضعیت خوبی نداشتم. از اطرافیانم شنیده بودم که بچه هایم را می توانم به خارج از ایران ببرم تا در آنجا تحصیل کنند. به همین خاطریک شبه تصمیم گرفتم با پول هایی که پس انداز کرده بودم، بار سفر را ببندم و همراه فرزندانم به خارج از ایران بروم.
وی ادامه داد: از دیگران شنیده بودم افرادی در حوالی یکی از میدان های جنوب تهران هستند که شرایط را برای سفر به خارج از کشور مهیا می کنند. به همین خاطر به آنجا رفتم و با یکی از این افراد که بعدها متوجه شدم قاچاچی انسان هستند، آشنا شدم. با پرداخت ۱۱هزار و ۵۰۰ دلار به وی، برگه ای از او گرفتم و قرار شد به اندونزی بروم و با استفاده از این برگه و کمک دوستان آن مرد، راهی استرالیا شوم. ۱۱مهر ماه بود که به همرا دخترم مهدیه ۱۳ساله و پسرم مهدی ۹ساله با هزینه خودم بلیت هواپیما خریدم و راهی اندونزی شدیم. فقط یک شب در هتل بودیم و در آنجا با رابطی که مرد قاچاقچی به من معرفی کرده بود آشنا شدم. او ما را به آپارتمان کوچکی در منطقه ای از جاکارتا برد. در آنجا ایرانی های زیادی بودند و هر ۲۰ نفر در یک آپارتمان زندگی می کردند.
این زن گفت: ۲۸روز در آنجا بودیم تا اینکه صبح ۹آبان، همراه ۱۱نفر دیگر از کسانی که در آن آپارتمان نگهداری می شدند، سوار یک ون شدیم و به سمت ساحل رفتیم. چند ساعتی طول کشید تا به ساحل رسیدیم. بعد از آن سوار یک قایق موتوری شدیم و به سمت لنج رفتیم. ساعت حدود ۲ بامداد ۱۰ آبان ماه همه مسافران از قایق به لنج منتقل شدند؛ لنجی فرسوده که فقط گنجایش ۲۵ مسافر را داشت اما ما ۷۵ نفر بودیم. وقتی اعتراض کردیم به ما گفتند هرکس مشکل دارد و نمی خواهد با این لنج سفر کند باید تا ساحل را شنا کند!
این زن ادامه داد: چاره ای نبود. همه سوار لنج شدیم. نیم ساعت بعد از حرکت، ناگهان لنج واژگون شد. صدای دختر و پسرم را می شنیدم که از من کمک می خواستند اما من کاری از دستم بر نمی آمد. آنها مرتب مرا صدا می زدند و من فقط شاهد غرق شدنشان بودم. مسافران دیگر هم به دنبال تکه های لنج بودند تا نجات پیدا کنند. صحنه وحشتناکی بود. یکدفعه سرم به یک تکه چوب خورد و از حال رفتم. دیگر چیزی متوجه نشدم. وقتی چشمانم را باز کرد خودم را روی یک تکه چوب دیدم. زنده بودنم یک معجزه بود. همان موقع یک قایق ماهیگیری رسید. هوا روشن شده بود. ساعت حدودا ۸ صبح بود. همه مسافرانی که زنده بودند سوار قایق شدند.
من اما هر چه به دنبال بچه هایم گشتم، آنها را بین زنده ها نیافتم.
وی ادامه داد: بین جسدهایی که پیدا شد، اجساد بچه های من هم به چشم می خورد. یک هفته در بیمارستانی در جاکارتا بستری بودم. شوهر خواهرم برای کمک به من به اندونزی آمد. دولت اندونزی نفری ۱۰میلیون می خواست تا جنازه های بچه هایم را تحویل دهد. شوهر خواهرم با پیگیری های زیاد سرانجام با پرداخت ۹ میلیون تومان به دولت اندونزی جنازه ها را تحویل گرفت. ۱۹آبان ماه بود که به ایران برگشتم، ۲روز بعد هم جسد بچه هایم به ایران رسید و بعد از آن درگیر مراسم عزاداری بودیم تا اینکه در روزنامه ها خواندم که لنج دیگری بعد از حادثه ای که برای ما اتفاق افتاد، غرق شده و تصمیم گرفتم از مرد قاچاقچی که میلیون ها تومان از من پول گرفت شکایت کنم.

باند زیرزمینی
دومین شاکی، زن ۴۸ساله ای بود که دخترش در لنج مورد نظر حضور داشت و در این حادثه به کام مرگ رفت . وی نیز گفت: دخترم بهاره ۲۷ ساله و دانشجوی گرافیک بود. دوستانش برای ادامه تحصیل به استرالیا رفته بودند. او هم از طریق یکی از دوستانش با مردی آشنا شد و با پرداخت ۱۲ هزار دلار به او، قرار شد که به استرالیا برود. وی ادامه داد: دخترم در مدت کوتاهی که در اندونزی بود مرتب با من در تماس بود. حتی آخرین پیامکش را به عنوان یادگاری نگه داشته ام که به من خبر داد سوار لنج شده و به طرف استرالیا به راه افتاده اما این آخرین پیامکی بود که از او دریافت کردم. دخترم در حادثه غرق شدن لنج در آبان ماه جان باخت و من از مقصران مرگ دخترم و مرد قاچاقچی شکایت دارم و امیدوارم روزی که دستگیر شدند به اشد مجازات برسند.

دستور ویژه
قاضی آقایی دادیار شعبه سوم دادسرای جنایی تهران که رسیدگی به این پرونده را بر عهده دارد، گفت: پشت پرده این حادثه قاچاقچیانی هستند که به صورت غیرقانونی فعالیت می کنند و با گرفتن پول های میلیونی دست به قاچاق انسان ها می زنند که البته به نظر می رسد تعدادشان زیاد است، چرا که هریک از شاکیان در دام یک قاچاقچی گرفتار شده است. وی ادامه داد: تحقیقات ویژه پلیس امنیت برای شناسایی این قاچاقچیان ادامه دارد تا با دستگیری آنها زوایای پنهان این پرونده آشکار شود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]