همايش بزرگ 30 سال قانونگذاري و نظارت برگزار مي‌شود

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: همايش بزرگ 30 سال قانونگذاري و نظارت برگزار مي‌شود

اولين همايش بزرگ سي سال قانونگذاري و نظارت در آستانه سالروز شهادت عالم مجاهد آيت‌الله سيدحسن مدرس و روز مجلس با حضور نمايندگان هشت دوره 12 آذر در محل مجلس شوراي اسلامي برگزار مي‌شود.

با توجه به تأثير روش و منش سياستمدار برجسته و عالم مجاهد شهيد آيت‌الله مدرس بر روند تأسيس و شكل‌گيري مجلس شوراي اسلامي و همزمان با برگزاري اولين همايش سي سال قانونگذاري و نظارت شرح مختصري از زندگينامه و تفكرات سياسي آن شهيد مجاهد در خصوص نقش مجلس در قانونگذاري بپردازيم تا مردم و نمايندگان آنان در مجلس آن را سرلوحه كارهاي خود قرار دهند.

زندگينامه شهيد مدرس‌

بيش از پنجاه سال از شهادت عالم مجاهد آيت‌الله سيدحسن مدرس (اعلي‌الله مقامه) مي‌گذرد. زندگي پربركت شهيد مدرس از زمان طفوليت تا ايام شهادت در تلاش و مبارزه خستگي‌ناپذير در برابر مظالم رضاخان و نفوذ بيگانگان و در جهت حراست از ارزشهاي الهي گذشت به طوريكه حضرت امام خميني(قدس سره‌الشريف) در مورد ايشان فرمودند:

‌

آيت‌الله سيدحسن مدرس در حدود سال 1287 هجري قمري در قريه‌ سرابه‌ اردستان تولد يافت و تا شش سالگي در زادگاهش اقامت داشت. در آغاز هفت سالگي از سرابه به قمشه و از قمشه به اصفهان و در سال 1309 ه- . ق از اصفهان عازم عراق شده است. وي تا سال 1316 ه- . ق در سامره و تجف‌اشرف براي تحصيل اقامت گزيد و سپس به ايران مراجعت كرد. مدرس در مدت 7 سال اقامت خود در سامره و نجف از محضر اساتيد بنام استفاده مي‌كند و چون به ايران مراجعت مي‌نمايد خود مشغول تدريس مي‌شود. وي در اصفهان مانند برخي از علماي دوران خود گوشه‌گيري اختيار نكرد و ضمن تدريس خود را موظف به دخالت در امور اجتماعي دانست. عضويت او در انجمن ايالتي اصفهان سبب شد كه پاي او به مركز سياست كشور (مجلس شوراي ملي) باز شده، چهره‌ واقعي او شناخته شود.

مدرس پس از كشاكش انقلاب مشروطه در دوره‌ دوم قانونگذاري مجلس يكي از پنج تن علماء منتخبي بود كه از طرف علماي نجف به مجلسي شوراي ملي راه يافت.‌

مدرس در جايگاه قانونگذار

مدرس در جايگاه قانونگذار، به عنوان يك نماينده در قوه‌ مقننه، مجلس شوراي ملي سابق، چه نقشي را داشته و چه درسي را براي آيندگان ارائه داده است. چند خصوصيت كلي را در اين بعد از شخصيت مدرس ما به وضوح مي‌بينيم كه در حقيقت مشخصات كلي اين شخصيت والامقام از بعد قانونگذاري است. مدرس در اين بعد صرف‌نظر از ابعاد ديگرش شخصي است مستقل و به مجلس به‌عنوان مركز قانونگذاري نگاه مي‌كند، صرف‌نظر از همه‌ شرايط حاكم، دشواريها، نارساييها، دشمني‌ها و به‌رغم همه‌ اين عوامل منفي، شخصي است مستقل و درصدد تدوين قوانيني براي يك كشور اسلامي است.

جايگاه مجلس از ديدگاه مدرس‌

يكي از شئوناتي كه در ديدگاه مدرس مجلس دارد، جايگاه و مقامي است كه مجلس در قانونمند كردن احكام شرع دارد. اين سؤال هميشه مطرح بوده كه اگر قوانين اسلام مدون است پس مجلس شوراي اسلامي يا مجلس شوراي ملي چه جايگاهي دارد؟ اگر قوانين مدون است ديگر تصويب نمي‌خواهد. اين سؤال را هم مدرس جواب داده است.‌

از ديدگاه مدرس قانونگذاري به معناي اين نيست كه احكام الهي را بگذاريم كنار و چيز جديدي را به نام قانون تدوين كنيم. مدرس معتقد است كه احكام شريعت را بايد در قالب قانون تدوين كنيم. محتوا همان است فقط قالب فرق مي‌كند.‌

اجراي قانون‌

برنامه‌ريزي براي اجراي قوانين، مثلاً قانون مربوطه، حتي جزئي‌تر، در رابطه با عدالت يا در رابطه با دفاع، قوانين كلي اگر تجزيه بشود و تفريع بشود كافي نيست. براي هر فرع و هر ماده، يك قانون اجرايي براي پياده كردنش لازم است. بنابراين، برنامه‌ريزي براي اجراي احكام كلي كه در قالب قوانين درج مي‌شود و به تصويب مي‌رسد يكي ديگر از شئونات قوه‌ مقننه است و قانونگذار متعهد به انجام اين مسأله و نمونه‌ بارز آن مسأله برنامه و بودجه است. قانونگذاري در موارد تزاحم احكام نه تعارض؛ تعارض احكام معنا ندارد. تعارض ادله‌ احكام شأن فقيه است. فقيه اگر تعارض بين ادله‌ احكام ببيند با قواعدي كه مشخص است، آن تعارض را برطرف مي‌كند، اما تزاحم در عمل است، گاه مي‌شود؛ دو حكم شرعي، دو قانون در عمل مزاحمت دارد. يا اين قانون بايد اجرا شود يا از آن قانون چشم‌پوشي بشود. موارد تزاحم قوانين از موارد بسيار مهمي است كه اينجا شأن و جايگاه مجلس است. انتخابات اولين دوره مجلس شوراي اسلامي در بيست و چهارم اسفندماه 1358 برگزار شد. در اين دوره 10 ميليون و 871 هزار و 645 نفر راي دادند. با توجه به شرايط انقلابي جامعه ايران، اين دوره، به خاطر اختلاف‌نظر شديد نمايندگان كه از طيف‌ها و گروه‌هاي مختلف سياسي بودند، به تغيير قوانين قديمي و تصويب قوانين جديد مشغول شد. البته وقوع جنگ در سال 1359، سال‌هاي پاياني دوره مجلس اول را به خود مشغول كرد. رئيس مجلس آيت‌الله ‌هاشمي رفسنجاني و نائب رئيسان سيد اكبر پرورش - سيد محمد موسوي خوئيني‌ها - حبيب الله عسگر اولاًدي - محمد يزدي - سيد محمد خامنه‌اي بودند.‌

مجلس دوره دوم(1367-1363)‌

انتخابات دومين دوره مجلس در بيست و ششم فروردين ماه 1363 برگزار شد. برگزاري انتخابات اين دوره با تصرف بخش‌هايي از مناطق مرزي كشور توسط نيروهاي عراق مصادف بود، اما انتخابات حوزه‌هاي جنگ زده براي مهاجرين آن شهرها در حوزه‌هاي مجاوز برگزار شد. در اين دوره 15 ميليون و 822 هزار و 70 نفر در انتخابات شركت كردند و فعاليت مجلس در اين دوره شديداً تحت‌الشعاع جنگ قرار داشت. علاوه بر اين، برخي از مسايل سياست خارجي نظير تداوم دشمني آمريكا و حمايت از عراق نيز از دل‌ مشغولي‌هاي مجلس دوم بود. رئيس مجلس دوم، آيت‌الله ‌هاشمي رفسنجاني و نائب رئيسان محمد يزدي - مهدي كروبي - محمد مهدي رباني املشي بودند.‌

مجلس دوره سوم(1371-1367)‌

در نوزدهم فروردين ماه 1367 كه آخرين سال جنگ تحميلي بود، 16 ميليون و 714 هزار و 281 نفر به پاي صندوق‌هاي راي رفتند تا نمايندگان مجلس سوم را انتخاب كنند. علاوه بر پايان جنگ، اين دوره شاهد رحلت جانسوز حضرت امام خميني(ره) نيز بود. مباحث سازندگي ويرانه‌هاي جنگ ذهن مشغولي اين مجلس بود. رئيس مجلس آيت‌الله ‌هاشمي رفسنجاني ( پس از انتخاب وي به عنوان رئيس ‌جمهور، مهدي كروبي رئيس مجلس شد) و نائب رئيسان مهدي كروبي - حسين‌هاشميان - اسدالله بيات بودند.‌

مجلس دوره چهارم(1375-1371)‌

انتخابات اين دوره در 21 فروردين 1371 برگزار شد و 18 ميليون و 767 هزار و 47 نفر (حدود 60 درصد واجدين شرايط راي دادن) در انتخابات شركت كردند. تداوم سازندگي همچنان در راس دستور كارهاي مجلس اين دوره بود. رئيس مجلس حجت‌الا‌ سلام علي اكبر ناطق نوري و نائب رئيسان حسن روحاني - سيد اكبر پرورش - محمد علي موحدي كرماني - حسين‌هاشميان بودند.‌

مجلس دوره پنجم(1379-1375)‌

پنجمين دوره انتخابات مجلس در هجدهم اسفندماه 1374 با حضور 24 ميليون و 717 هزار و 88 نفر (حدود 70 درصد واجدان شرايط راي دادن) برگزار شد. مقابله با برخي از مسايل خارجي نظير افزايش فشارهاي آمريكا و اروپا بويژه پس از اعمال تحريم‌هاي آمريكا عليه ايران مهم‌ترين موضوع كاري مجلس پنجم بود. رئيس مجلس پنجم، حجت‌الا‌سلام و المسلمين علي اكبر ناطق نوري و نائب رئيسان آن، حسن روحاني و محمد علي موحدي كرماني بودند.‌

مجلس دوره ششم(1383-1379)‌

انتخابات ششمين دوره مجلس شوراي اسلامي در بهمن 1378 با حضور حدود 27 ميليون نفر (حدود 70 درصد واجدان شرايط راي دادن) برگزار شد. اين دوره توسعه سياسي در عرصه داخلي و تنش‌زدايي در عرصه سياست خارجي را در دستور كار خود قرار داد.‌

مجلس دوره هفتم(1387-1383)‌

انتخابات هفتمين دوره مجلس شوراي اسلامي در اسفند 1382 با حضور حدود 23 ميليون و 438 هزار و 30 نفر (حدود 50 درصد واجدان شرايط راي دادن) برگزار شد. مقابله با مشكلات اقتصادي و اجتماعي، تصويب پروتكل الحاقي، تلاش براي پيوستن به سازمان تجارت جهاني... از مهمترين موضوعاتي بود كه پس از شروع به كار اين دوره مجلس در دستوركار نمايندگان قرار گرفت. رئيس مجلس هفتم، غلامعلي حداد عادل و نائب رئيسان آن، محمدرضا باهنر و محمدحسن ابوترابي فرد بودند.‌

مجلس هشتم (1387)‌

انتخابات مجلس هشتم در تاريخ 24 اسفند ماه سال 1386 در سراسر ايران برگزار شد. هم اكنون علي اردشير لاريجاني رئيس مجلس است ‌

گزارش تعداد مصوبات 7 دوره مجلس‌

در 7 دوره مجالس شوراي اسلامي تا اسفند 1386، در مجموع 2398 مصوبه به تصويب نمايندگان مجلس و تاييد شوراي نگهبان رسيده است كه 383 مصوبه دوره اول، 322 مصوبه دوره دوم، 274 مصوبه دوره سوم، 342 مصوبه دوره چهارم 364 مصوبه دوره پنجم، 400 مصوبه دوره ششم و 313 مصوبه دوره هفتم تا پايان اسفند 2398 مصوبه داشته است.‌

ميهمانان ويژه همايش‌

دكتر محمود احمدي‌نژاد رئيس جمهوري و حجت‌الاسلام والمسلمين حاج سيدحسن خميني نوه امام خميني(ره) ميهمان ويژه همايش 30 سال قانونگذاري و نظارت كه پس‌فردا درمجلس شوراي اسلامي برگزار مي‌شود، خواهند بود.‌

به گزارش ايرنا، محمدرضا باهنر نايب رئيس دوم مجلس صبح امروز پيش از برگزاري جلسه علني در جلسه غيرعلني اين مطلب را به نمايندگان اعلام كرد.

سيدمحمدكاظم حجازي نماينده همدان در گفتگو با خبرنگاران در مورد اين جلسه غيرعلني توضيح داد كه در اين همايش از همه نمايندگان از هر طيف و جناح سياسي دعوت رسمي شده است.

يکشنبه 10 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 209]