تبلیغات

تبلیغات متنی

محبوبترینها

ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!

بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟

قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران

نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]

9 روش جرم‌ گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد

ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع

خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?

پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟

تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها

دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن

آمار وبسایت

تعداد کل بازدیدها : 1837597514

Focus Stacking

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: فرهاد حسینی
پیش گفتار
Focus Stacking یک تکنیک قوی برای افزایش عمق میدان در عکسهاست که بیشتر در مکروگرافی و عکس.های کلوزآپ کاربرد دارد زیرا در اینگونه عکس.ها گاهی حتی بیشینه عدد دیافراگم لنز.ها هم توانایی ثبت همهٔ المانهای تصویر را در فوکوس نخواهد داشت.
این روش همچنین برای غلبه بر کاهش شارپنس منتج از دیفرکشن لنز.ها نیز مفید است.

چه زمانهایی از این تکنیک استفاده کنیم؟
وقتی نیاز به عمق میدان زیاد داریم معمولا اولین راه حلی که به ذهنمان می.رسد استفاده از دیافراگم.های خیلی بسته است ولی استفاده از دیافراگم.های خیلی بسته مشکلات خاص خودش را دارد اول اینکه زمان نور دهی را بالا می.برد که در عکسهایی مثل مناظر شبانه و مانند آن نامطلوب است و از طرفی کاهش ناخواسته شارپنس را به دنبال خواهد داشت (مسئلهٔ دیفرکشن) ضمن اینکه.گاه حتی با بسته.ترین دیافراگم یک لنز نمی.توان به عمق میدان مطلوب و مورد نظر رسید.
نمونه مثالهایی از موارد فوق الذکر:

الف) عکاسی منظره
شما ممکن است نیاز به عمق میدان خیلی زیاد در عکسهای منظره داشته باشید. با این روش شما می.توانید به عکسهای بسیار شارپتری برای چاپ در ابعاد بالا برسید.
ب) مکروگرافی
در این نوع عکاسی هم معمولا حتی عکاسی با بسته.ترین دیافراگم.های 22 و 32 عمق میدان کافی را به شما نخواهد داد.
ج) عکاسی در نور کم
ممکن است نیاز به ثبت یک منظره در نور کم داشته باشید ولی در عین حال برای فریز کردن حرکات احتمالی سوژه.های متحرک درون قاب؛ امکان استفاده از سرعت.های پایین شا.تر (که نتیجهٔ بستن دیافراگم خواهد بود) را نداشته باشید. با این روش بدون نیاز به بالابردن غیر منطقی عدد ایزو قادر به ثبت چنین عکسهایی خواهید بود.

کلیات
روش Focus Stacking از سه مرحلهٔ اصلی تشکیل می.شود: عکس گرفتن؛ جفت و جورکردن (Align) و ادغام (Merging).

1- تعداد زیادی عکس با فواصل فوکوس مختلف بگیرید. تعداد عکس.ها ممکن است از دو عکس (برای عکسهایی که دو سوژه اصلی در فاصلهٔ زیادی از هم قرار دارند) تا ده.ها عکس (برای عکسهایی که برایتان ارزش و اهمیت زیادی دارد) متفاوت باشد. به عنوان یک اصل بدیهی، در این حالت سوژه باید کاملا ثابت و بی.حرکت باشد.
2- عکس.ها باید جفت و جور (Align) شوند. این قدم حتی اگر از سه پایه استفاده می.کنید لازم است چون تغییر فاصلهٔ فوکوس خود باعث از تنظیم خارج شدن سوژه در کادر خواهد شد.
3-عکس نهایی بر اساس شارپ.ترین و فوکوس.ترین قسمت سوژه در هر عکس ساخته خواهد شد. اگر عکس مورد نظر فقط از چند لایهٔ جداگانهٔ ساده (مانند عکس مثال فوق) تشکیل شده باشد؛ ساخت عکس نهایی را می.توان به صورت دستی و با استفاده از ابزار Mask لایه.ها در فوتوشاپ انجام گردد و در غیر اینصورت نیاز به فوتوشاپ CS4 به بالا و یا برنامه.هایی مثل Helicon Focus یا TuFuse یا CombineZM برای ادغام عکس.ها خواهیم داشت.

قدم اول: گرفتن عکس.ها
اولین و مهم.ترین تصمیم این است که چند عکس باید گرفته شود. تعداد عکس.ها به عوامل زیر بستگی دارد:
هرچه تعداد لایه.های سوژه بیشتر باشد و یا به عبارتی صفحات فوکوس مختلفی داشته باشد تعداد عکسهای بیشتری لازم است که گرفته شود.
هرچه دیافراگم بسته.تر باشد (بسته.ترین دیافراگمی را انتخاب کنید که منجر به مشکلات پیش گفته شده نشود) تعداد عکس.های کمتری نیاز است.
هرچه بزرگنمایی بیشتری مد نظر باشد به تعداد عکسهای بیشتری نیاز هست.
هرچه ابعاد چاپ بزرگتری نیاز باشد نیاز به تعداد عکس بیشتری خواهیم داشت.
در واقع هیچ فرمول مشخصی برای این موضوع وجود ندارد و تنها راه آن کسب تجربه در این زمینه و روش سعی و خطاست. برای این منظور از سوژه.های ساده و گرفتن 2 تا 3 عکس شروع کنید و نتیجه را ببینید و سپس تعداد عکس.ها را بالا ببرید. مثلا در تصویر زیر مادامی که نیاز به چاپ بزرگتری نباشد 3 عکس کافی به نظر می.رسد:

فاصلهٔ بهینه فوکوس بین چند تصویر
نکتهٔ کلیدی آن است که مطمئن شوید تصاویر گرفته شده ناحیهٔ همپوشانی (Overlap) فوکوس دارند با این روش هیچ نقطهٔ سافتی در عکس نهایی دیده نخواهد شد. هرچه فواصل فوکوس عکس.ها به هم نزدیک.تر باشد عکس نهایی یکدست.تر و شارپ.تر و طبیعی.تر به نظر می.رسد ولی فراموش نکنید که تعداد بیش از حد نیاز، مستلزم صرف وقت و انرژی و فضای زیاد (روی رایانه) برای ثبت عکس.ها خواهد بود پس توجه کنید که بیش از تعداد لازم عکس نگیرید.
خیلی دقت کنید که عکستان دچار عمق میدان موجی نشود این حالت زمانی بروز خواهد کرد که فواصل فوکوس عکس.ها زیاد باشند. مثلا در عکس.های فوق اگر از دیافراگم بازتری با.. همان تعداد عکس استفاده شود مشکل به وجود آمده در این عکس زیر (عمق میدان موجی) پدید خواهد آمد و در این حالت نیازمند تعداد بیشتری عکس برای تهیهٔ عکس نهایی خواهید بود:

توصیه می.کنیم در این حالت از Live View دوربین خود برای مشاهدهٔ فواصل فوکوس استفاده کنید و حتی در صورت امکان دوربین را به لپ تاپتان متصل کرده و تصاویر و صفحات فوکوس را در اندازهٔ بزرگ.تر ملاحظه و سپس در مورد تعداد عکس.ها تصمیم بگیرید.
توجه کنید که اگر سوژه شما از جلوی دوربین تا دوردست.ها گسترده شده است (عکس.های منظره) تنها روش موجود برای داشتن عکسی با عمق میدان کامل و شارپنس بالا و یکدست استفاده از Focus Sticking با تعداد زیادی شات خواهد بود و به عبارت دیگر فقط در سوژه.هایی که از چند لایهٔ مجزا و با فاصله از یکدیگر قرار داشته باشند می.توان از تعداد کم عکس استفاده کرد.
عدد بهینهٔ دیافراگم: درست است که استفاده از دیافراگم.های بسته شما را قادر خواهد ساخت که فواصل فوکوس را زیاد و تعداد عکس.ها را کاهش دهید ولی در این حالت عکس نهایی شارپنس بهینه نخواهد داشت پس از عدد دیافراگمی استفاده کنید که دیفرکشن قابل رویتی ملاحظه نکنید. در اغلب DSLR.ها دیافراگم 11 تا 16 مناسب خواهد بود.

قدم دوم: جفت و جور کردن عکس.ها
برخلاف روش کاهش عدد دیافراگم برای افزایش عمق می.دان، در این روش یعنی جابجا کردن نقطهٔ فوکوس، عکس.ها کمی جابجا می.شوند و به عبارتی Allignment عکس.ها به هم می.خورد دلیل آن هم این است که فاصلهٔ کانونی واقعی هر لنز در نقاط فوکوس مختلف اندکی متفاوت است و در نتیجه زاویهٔ دید هم به نسبت اینکه روی نقاط نزدیک فوکوس شده باشد یا دور اندکی متفاوت خواهد بود.

همانگونه که در دو تصویر فوق مشاهده می.شود با وجود ثابت بودن سوژه و دوربین، تصویری که نقطهٔ فوکوس نزدیکتری دارد زاویهٔ دید بسته تری دارد و برعکس تصویری که نقطهٔ فوکوس دورتری دارد زاویهٔ دید باز.تر دارد.
در این مرحله و برای یکسان کردن زوایای دید و به عبارتی جفت و جور کردن دو تصویر نیاز به نرم افزارهای ویژه.ای داریم. برای این منظور یا باید از نرم افزار.های Helicon Focus یا TuFuse یا CombineZM استفاده شود و یا می.توان از ترکیب Auto-Merge و Auto-Align در فوتوشاپ سود جست و خوشبختانه همهٔ این روش.ها نتایج خیلی مشابهی ایجاد می.کنند. در فوتوشاپ شما می.توانید از منوهای
File> Automate> Photomerge.. و یا Edit> Auto-Align Layers... همانگونه که در تصاویر زیر نمایش داده شده.اند استفاده کنید:

اگر از Photomerge استفاده می.کنید در صورت انتخاب گزینهٔ Blend Images Together در واقع می.توانید قدم.های 2 و 3 را در آن واحد اجرا کنید. اگر برای گرفتن عکس.ها از سه پایه استفاده کرده باشید (که قاعدتا برای گرفتن چنین عکسهایی ضروری است) بهترین راه استفاده از گزینهٔ Collage است.

اگر از Auto-Blend Layers استفاده می.کنید باید ابتدا مطمئن شوید که همهٔ عکس.ها بالای سر یکدیگر به صورت لایه.های فوتوشاپ Paste شده باشند.

قدم سوم: ادغام عکس.ها
برای ادغام عکس.ها باید اول تصمیم گرفت که کدام ناحیه از کدام عکس بیشترین شارپنس را دارد (در مورد نواحی که همپوشانی دارند). در مثال زیر نرم افزار کار این انتخاب را به عهده گرفته است:

و نهایتا تصویر ادغام شده از نواحی سه گانه ادغام شده فوق:

متاسفانه نتیجه نهایی این ادغام بستگی زیادی به نرم افزار مورد استفاده دارد. در مثالهای ساده.ای مانند مثال فوق که لایه.ها قابل تشخیص و ساده هستند نتایج نرم افزار.های مختلف خیلی شبیه هستند ولی وقتی لایه.ها پیچیده و در هم تنیده می.شوند گاهی نتایج اصلا جالب نخواهند بود. هرچند همیشه امکان ادیت دستی و انتخاب چشمی تصاویر وجود دارد ولی این امر فرآیند خیلی زمان بری خواهد بود بنابر این توصیه می.کنیم همیشه ابتدا از نسخه.های آزمایشی نرم افزار.ها برای تست استفاده کنید و در صورت راضی بودن از نتایج به دست آمده نسبت به خرید نرم افزار اقدام کنید.

در فوتوشاپ اگر شما برای جفت و جور کردن تصاویر از دستور Photomerged در مرحله 2 استفاده کرده باشید اگر در آن مرحله گزینه blend images together را انتخاب کرده باشید عمل ادغام هم به صورت خودکار انجام شده است در غیر اینصورت شما می.توانید عمل ادغام را مطابق مراحل زیر انجام دهید:
1-عکس (لایه).های مورد نظر را انتخاب کنید.

2- به منوی Edit رفته و گزینه Auto-Blend Layers... را از منوی فوقانی انتخاب کرده و Stack Images را علامت بزنید.

نتیجه مانند شکل زیر خواهد شد:

حالا تنها کاری که باید بکنید ادغام نهایی است. برای این منظور همهٔ لایه.ها را انتخاب و در منوی Layer گزینه Flatten Image را انتخاب کنید تا تصویر شارپ و یکدست نهایی را ببینید. در این حالت تصویر نهایی را به دقت بررسی کنید و اگر لازم بود ماسک لایه.ها را به صورت دستی ادیت کنید.

محدودیت.ها و آلترناتیو.ها
روش مشروحه فوق روش بسیار جالب و شگفت انگیزی برای به دست آوردن تصاویر شارپ و ایده آل است که مانند هر روش دیگری معایبی هم دارد. معایب این تکنیک به شرح زیر است:
زمان بر است. فقط برای سوژه.های غیر متحرک کاربرد دارد. در بسیاری موارد به ویژه وقتی از تعداد زیاد تصاویر استفاده خواهید کرد نیاز به تجهیزات اضافی فوکوس (مانند ریل فوکوس کشی) خواهید داشت. لزوم وجود چنین تجهیزاتی به ویژه در سوپر مکروگرافی بیشتر احساس خواهد شد. نیاز به نرم افزار.های ویژه برای ادغام خواهید داشت. روش.های جایگزینی که برای به دست آوردن شارپنس یک دست وجود دارد عبارتند از:
- ادغام تصاویری که به جای تغییر نقطهٔ فوکوس با تغییر عدد دیافراگم به دست آمده.اند. در این روش دیگر نیازی به جفت و جور کردن (Alignment) عکس.ها نخواهد بود و می.توان تصاویر گرفته شده را مستقیما ادغام کرد که البته نتیجه نهایی به خوبی روش تغییر نقطه فوکوس نخواهد بود.
- استفاده از لنزهای Tilt/Shift که در این حالت حتی از سوژه.های متحرک نیز می.توانید عکاسی کنید به شرط آنکه سوژه در محدوهٔ گوه شکل (منطقه فوکوس این لنز.ها) قرار گرفته باشد.
برگرفته از سايت عكاسي

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 188]