واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: در همايش «سي سال انقلاب اسلامي: دستاوردها، آسيبها و فرصتها» عنوان شد سينما ديگر مانند مدرسه نيست
جام جم آنلاين: محمدمهدي عسكرپور ، مديرعامل خانه سينما در آخرين روز همايش «سي سال انقلاب اسلامي: دستاوردها، آسيبها و فرصتها» كه در دانشگاه صنعتي شريف برگزار شد، درباره سينماي دهه 80 گفت: در حال حاضر، فضاي عجيب و غريبي در سينما حاكم شده؛ اما شدت اين حركت نويد ميدهد كه ممكن است در سينما انقلابي صورت گيرد و در دهه 90 با تغييراتي مواجه شويم.
بسياري از افرادي كه در حوزه سينما تصميم ميگيرند، متوجه شدهاند كه نميتوانند در اين عرصه اقدامي كنند. از نظر من نيز در سينما اكنون نوعي تنازع بقا حاكم است و ممكن است اين تنازع شديدتر هم شود. اين تهديدات، همواره اين فضا را براي سينما ايجاد ميكند كه دهه 80 را با خاطراتي تلخ به ياد آوريم؛ فضايي كه موجب ورود به فضايي جديدتر ميشود و نويد مشاركت جديتري را ميدهد.
به گزارش ايسنا، عسكرپور در بخش ديگري از صحبتهاي خود تاكيد كرد: سينماي ما ديگر مانند مدرسه نيست، بلكه ما با يك دانشگاه مواجهيم. افراد رشد كردهاند و شرايط زمانه و كشور تغيير كرده و ما ديگر نميتوانيم اين بخش را به شكل همان مدرسه اداره كنيم.
عسكرپور در ادامه خاطرنشان كرد: اگرچه ممكن است اين حرف از نظر عدهاي، نوعي آنارشي محسوب شود؛ اما من فكر ميكنم اگر كل سينما را به دست خود فيلمسازان بدهيم، پيشرفت بيشتري خواهد داشت. در برخي حوزههاي ديگر هنر، دوستان احساس ميكنند كه سينما حق آنها را ميخورد. اين واقعيت در سينماي فعلي وجود دارد. از سوي ديگر، متاسفانه عمر مديريتها و دولتها كوتاه است و دائم مديران عيبهاي خود را بررسي ميكنند و ميرسند به دوم خرداد و ميگويند پس ايراد كار در اين آزاديها بوده و نبايد سينما را آزاد بگذاريم و بدين ترتيب اداره ارزشيابي را به اداره ارزشيابي و نظارت تبديل ميكنند تا اوضاع سينما درست شود.
شأن سينما به فوتبال شبيه شده است
اصغر فرهادي، سازنده فيلمهايي همچون رقص در غبار، شهربازي و چهارشنبهسوري هم با حضور در اين نشست و طرح اين پرسش كه چرا در بعضي كشورها، جريان سينما اينقدر پويا و زنده است، گفت: چون شرايط اجتماعي و محيطي، بستري را براي رشد سليقه بصري و شنيداري مردم كه خالقان آثار هنري هم در ميانشان هستند، فراهم ميكند. مثلا در پاريس، يك شهروند هر روز صبح كه پا از خانهاش بيرون ميگذارد، لاجرم تا به محل كارش برسد، چشمانش در طول مسير، مجسمههايي را خواهد ديد، معماريهاي موزون و خاطرهانگيزي را خواهد ديد، در پيادهروها تابلوهاي نقاشي از مقابل نگاهش ميگذرند، نوازندهاي هم كه كنار خيابان مينوازد، براي جلب مشتري بيشتر هم كه شده قطعات ارزندهتري مينوازد. اين شهر چه بخواهد چه نخواهد در معرض زيبايي است. سليقه او حتي اگر فقط يك بار در روز به محل كارش برود و برگردد، از روز قبل بالاتر خواهد بود. هر روز مجسمهاي جديد، نقاشي نو، معماري موقر و تئاتري تازه. مقايسه كنيد با فيلمساز يا هنرمند مملكت خودمان. از صبح كه بيرون ميزنيم تا به محل كارمان برسيم، چندتا مجسمه ميبينيم، چندتا بناي قاعدهمند، چه موسيقي در تاكسيها ميشنويم، چقدر شاهد تخريب بناهاي قديمي و خاطرهانگيزمان در خيابانها هستيم. ما در طول مسير سعي ميكنيم سرمان را پايين بيندازيم تا بيش از اين چهره منحوس معماري وقيح و بيقواره شهر را نبينيم.
وي درباره شرايط كنوني سينما، به يكي از دانشجويان پاسخ داد: سينما بيش از هنرهاي ديگر متاثر از محيط و پيرامون خود است. اگر سينماي امروز ما بيشور و حال است، به دليل آن است كه در روزگار پرشور و حالي زندگي نميكنيم و نميتوانيم فقدان اين شور و حال را كتمان كنيم.
او كه امسال با فيلم «درباره الي» در جشنواره فيلم فجر حضور خواهد داشت، درباره پيشبينياش از آينده سينماي ايران گفت: درباره آينده هيچ پيشبيني فكر شده و تحليلي ندارم اما درباره شرايط امروز ميتوانم به نكتهاي اشاره كنم؛ در هيچ مقطعي، هنر و فرهنگ اين مرز و بوم اين طور به ميدان مسابقه و رقابت تبديل نشده، آفت سينما و اساسا آفت امروز جامعه ما رقابت است. انگار ميليونها نفر در يك كشور سعي دارند در رقابتهاي مختلف پيروز ميدان باشند و براي پيشي گرفتن، اولين قدم، زير پا گذاشتن اخلاق است.
آفت سينماي امروز، انداختن آتش رقابت به جان خالقان آثار است. شأن سينما به فوتبال شبيه شده است، فيلمها ساخته ميشوند براي رقابت و بردن. در فوتبال ذاتا اساس بر رقابت و برد و باخت است. همه بازي ميكنند تا به ليگ برتر بروند. در سينما ليگ برتري نيست. اگر همه فيلمهاي امروز دنيا هم شاهكار از آب دربيايند، در ليگ برتر جا دارند و فيلمي مجبور به عقبنشيني و باختن نيست.
شنبه 9 آذر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 130]