امواج خليج فارس راوي قصه دريادلان است

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: امواج خليج فارس راوي قصه دريادلان است
داخلي. اجتماعي. نيروي دريايي.

نخلها زيرانوار طلايي خورشيد چون دانه‌هاي زمرد مي‌درخشند، عطر بهار نارنج به همراه بوي خوش شب بوها مشام هر رهگذري را مي‌نوازد.

درخت كنار(‪ ،(konar‬سرشاخه‌هايش را به‌نسيم دريا مي‌سپارد و چه‌كسي مي‌تواند خاطره اين همه زيبايي را از ذهن دور سازد؟
شهري كه مرا به خويش مي‌خواند، همچون فانوس دريايي كه كشتي سرگردان در ميان طوفان را به‌سمت خود مي‌خواند و اين سرزميني كه من خاطره‌اش را در ذهنم هميشگي ساخته‌ام و آن فانوس دريايي كه روزي نورش را خواهم ديد، چيزهايي نيستند كه بر روي يك نقشه مشخص شده باشند.

فانوس دريايي، خاطره سبز نخلستان و نام خليج فارس در دل من حك شده‌است، امروز ايران بزرگ و سربلند ايستاده است و بر قامت مرداني تكيه كرده كه تكيه‌گاه دماوند و سهند و سبلان‌اند.

مرداني كه اگر غيرت و جانفشاني آنها نبود، امروز خاك پاك اين سرزمين زير سنگيني چكمه‌هاي بيگانگان دژخيم، ناله مي‌كرد و ديگر دماوند نمي‌توانست مثل هميشه سرش را بالا بگيرد و شانه‌هاي سترگش، ابرهاي باران آور اين آسمان نيلي را نوازش كند.

اينك وجب به وجب اين خاك اساطيري، وامدار شماست‌اي دلاورمردان نيروي دريايي، از آرامش موجهاي خزر تا خروش امواج خليج هميشه فارس، همه و همه روايت قصه پايمرديهاي شماست.

شبي نيست كه اروند با نخلها و نيزارها،حديث روزهاي حماسه‌ات را نگويد و روزي نيست كه كارون، داستان دليري هايت را براي سواحل طولاني و سرچشمه‌هاي سرسبزش تعريف نكند.

امروز اگر آب هست وآبادي، مرهون توست، تويي كه دست در دست برادر ارتشي و بسيجي‌ات، رستم و آرش و كاوه اين سرزمين شديد.

دريغا كه فراموشت كنيم، دريغا كه امروز بر دستها و بازوان رشيدت كه هنوز هم تكيه‌گاه تفنگ است، بوسه نزنيم، دريغا كه فراموشت كنيم‌اي مرد، كه فراموش كردن تو، فراموش كردن خويشتن است، فراموش كردن ايران بزرگ و قهرمان است.

دريغا فراموشت كنيم كه فراموش كردن تو، گم كردن معناي واژه‌هاي مردانگي و رشادت است.

اي دريا دل ارتشي، امروز ايران قهرمان در دفتر پربرگ تاريخ طلايي‌اش، زرين‌ترين صفحات را به خاطرات تو و ياران و همرزمان پير و جوانت اختصاص داده است.

بي‌شك تقدير از حماسه‌اي كه تو و خانواده رنجديده و مظلومت آفريده‌ايد، كار قلم نيست، كار دل است كه همه حرفهايش گفتني نيست و همه واژه‌هايش به ترجمان در نمي‌آيد.

درود بر شما كه مدار محبت را مي‌پيماييد و آفتاب و ماه‌مانوس عقربه نگاه شمايند و دريا، اين هميشه آبي، خوب مي‌داند كه تنها نگاه شما مي‌تواند سكون ستارههاي قطبي را ذوب كند.

وقتي دستهاي بدرقه خود را تكان مي‌دهيد و باد، اشكهاي شما را به‌دورترين نقاط خداحافظي مي‌برد، وقتي آنقدر خيره مي‌شويد كه جز سطح آب هيچ چيز جزيره چشمانتان را نمي‌پوشاند، وقتي در لحظه‌هاي تنگ و تاريك تنهايي تصوير عزيزان خود را ميهمان خلوت خويش مي‌كنيد ، تنها واژه هميشه در كنار شما و تنها توجيه تنهايي شما عشق است و عشق.

خوشا به حال شما كه دريا هميشه عرشه نگاهتان را شستوشو مي‌دهد.

روز نيروي دريايي بر دريادلان آزاده سرزمين ايران مبارك.ك/‪۴‬
پنجشنبه 7 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 135]