نـوشـتـن بـراي تـلـويـزيـون

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: نـوشـتـن بـراي تـلـويـزيـون

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: نگاهي به وبلاگها

نوشتن براي تصوير از دغدغه‌هاي ذهني هميشگي خبرنگاران تلويزيوني است. هركس در اين حوزه دستي بر آتش داشته باشد اذعان دارد كه ورزيدگي در اين حرفه به سال‌ها تجربه نياز دارد.

به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگ‌هاي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، حسن عابديني در وبلاگ "خبرنگاري تلويزيون" به نشاني http://abedini85.persianblog.ir نوشته است: شيوه‌هاي گوناگوني براي بيان موضوع‌ها در روزنامه‌نگاري نوشتاري وجود دارد. البته راه جذب مخاطب بسيار متنوع است. با اين همه در دنياي خبرنگاري تلويزيوني هميشه معيارهايي وجود دارد كه تسلط خبرنگار بر آن‌ها مي‌تواند براي رساندن پيام مسوولانه به مخاطب مورد استفاده قرار گيرد.

در ادامه اين يادداشت به انواع فرآورده‌هاي خبري اشاره شده و آمده است: خبرهايي كه فقط خوانده مي‌شود (مجري بدون تصوير)، خبرهايي كه همراه با تصوير ثابت يا گرافيك است، خبرهايي همراه با تصوير كه مجري مي‌خواند و خبرهايي كه فقط خوانده مي‌شود.

تلويزيون هميشه با تصوير سروكار دارد. بنابراين هرچه بدون تصوير باشد غير تلويزيوني محسوب مي‌شود. خبرنگاران تلويزيون معمولا براي پوشش رويدادهاي فوري به اين نوع خبردهي روي مي‌آورند. برخي از خبرهايي كه لحظاتي پيش از شروع بولتن خبري دريافت شود و فرصت تهيه كردن تصوير يا گرافيك مناسب نباشد نيز از اين شيوه استفاده مي‌شود.

در نوشتن خبرهايي كه فقط خوانده مي‌شود؛ مجري هنگام قرائت اينگونه خبرها مدت زيادي روي صفحه تلويزيون ديده مي‌شود. اين موضوع نه فقط موجب خستگي بيننده بلكه سبب از بين رفتن تمركز حواس مخاطب نيز مي‌شود.

خبرهايي كه صرفا خوانده مي‌شود سبب مي‌شود تا بولتن خبري از سبك تلويزيوني به راديويي تبديل شود. اين موضوع موجب مي‌شود نه فقط از جذابيت بصري خبر كاسته شود بلكه باور پذيري آن نيز كاهش يابد.

بهترين شيوه براي نوشتن اين گونه خبرها تلاش براي كوتاه‌نويسي است، به گونه‌يي كه نبايستي بيشتر از25 ثاينه يا 50 كلمه باشد.

انتهاي پيام
چهارشنبه 6 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 126]