نامه. یک هوادار آرسنال خطاب به سسک فابرگاس؛ بدرود آمیگو، جایت خالی خواهد بود

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: متن زیر ترجمه ای کوتاه شده است. برگرفته از ای میل یک دوست آرسنالی. نامه یک نویسنده انگليسي طرفدار آرسنال خطاب به سسک فابرگاس که توپچي.ها را به مقصد نوکمپ ترک کرد. نامه ای پر مهر و در عین حال نیشدار. نمونه زمینی مراوده یک طرفدار دل سوخته و بازيكني که به افق.های دیگر می نگرد. سسک عزیز، این نامه را می نویسم تا فقط بگویم "آدیوس ای گراسیاس". خداحافظ. سپاس. با بهترین آرزوها چرا که اگر کسی چیزی برای ستایش و سپاس رو کرد تو بودی.شاید همه ندانند در استادیوم امارات چه می گذرد، ولی تو آمیگوی کم سن و سال خوب می دانی اوضاع در آرسنال چندان روبراه نیست. بنابراین بازگشت به خانه قديمي.ات بارسلونا باید با کمی افسوس هم همراه باشد. باید بدانی این جا کنار همه دشمن.های کینه.ای که پیدا کردی خیلی.ها هم تو را تحسین می کردند. آنهایی که می بینند فوتبالیست.ها چه جوری در بند حرص گرفتار آمده.اند. چه جوری در بند معروفیت ناگهانی مبتذل گرفتار شده.اند. آنهایی می دانند اکثر فوتبالیست.ها باید بروند و درس.های وفاداری را دوره کنند. آنهایی که می بینند فوتبالیست.ها چه جوری باشگا.هاشان را تلکه می کنند. می بینند جوئی بارتون امروز یه چیزی می گه و فردا یه چیز دیگه. می شنوند کارلوس توز به شهری که در این سال.ها در حدش بيشترين مهربانی ها را کرده چقدر متلک می اندازد. سپس به تو نگاه می.کنند که در شانزده سالگی این جا آمدی. نگاه می کنند و می بینند چیز دیگری بودی. غرور معرکه ای که در بازی.ات بود را می بینند. تعهدی که داشتی را و این که به تعهداتت با این که در شرایط نومید کننده.ای گرفتار آمدی عمل کردی. آنها به تو حق می دهند در بیست و چهار سالگی واکنشی نشان دهی. می دانند زندگی فوتبالی خیلی کوتاه است و بازیکنانی با استعدادی ناب حق دارند دنبال موفقیتی در خور توانایی.هایشان بروند. تلاش برای رسیدن به هدف.هایت کار کوچکی نیست آمیگو. هم برای تو و هم برای آنهایی که تو را بزرگ کردند و به این جا رساندند. تو خانه.ات را به عنوان یک پسر بچه ترک کردی و باید برای رسیدن به هدفت جانانه تر بجنگی. رسیدن به آن هدف زیر سایه مردانی مثل آندره س اینیستا و ژاوی آسان نیست. آنهایی که تو را در بهترین رستوران بارسلونا یا بیلبائو دیدند با مرد جوانی روبرو شدند که می دانست چه می خواهد. همان جوانی که امید بزرگ آرسن ونگر بشمار می رفت. آنها می.بینند بازگشت تو به کاتالونیا چیزی بیش از فرصت طلبی بوده. تو راهی باشگاه بزرگی شده.ای که از بچگی شیفته.اش بودی. باشگاهی که با احترام به آن نگاه می کردی و می کنی. البته جایت در آرسنال خالی خواهد بود. جای نفوذهایت به قلب دفاع حریفان. تو یادآور تیری آنری و پاتریک ویرا که بهترین بازی.هایشان را برای آرسنال انجام دادند و افتخارات فراوانی برای باشگاه کسب کردند بودی. ولی دست تو پس از آن که کاپیتان آرسنال شدی به یک جام هم نرسید و می توان حدس زد به جایی رسیدی که دریافتی احتمالا در آرسنال دستت هرگز به جامی نخواهد رسید. همان اوایل بهار سال پیش که روی نیمکت ذخیره.های ویمبلی نشستی و دیدی که هم تیمی.هات نتوانستند جام اتحادیه را به چنگ آورند. دوربین.ها در یک لحظه نومیدی و استیصالت را شکار کردند. احتمالا می پرسیدی اگه نشه این جام رو بدست آورد پس چه جامی فتح خواهد شد؟ می پرسیدی پس از این همه سال قول و قرار چی بدست میاد؟ برای خیلی.ها حقیقت عیان شده بود و از همه دردناک تر برای آرسن ونگر. اون ونگر که می گوید هنوز دوستت داره. کیفیت بازی کردنت را، درخشش و تخیلت را. همه چیزهایی که به تیم او به عنوان فوتبالیست دادی را... شاید اگر این جا می ماندی آرسنال حول تو قوی می شد. دلایل پرشماری برای این باور داشتیم. مثل گلی که سال 2008 در سن سیرو به میلان، قهرمان اروپا، زدی. تو بنای موفقیت بودی و نه جرقه ای گول زنک. نکته تلخی که با تو جلب نظر می کند برملا شدن راز فوتبال این دوران است. وقتی به باشگاهت این قدر خدمت می کنی، وقتی مربی این قدر مهربانانه استعدادت را بارور می کند، ولی نمی توانید به موفقيتي دست پیدا کنید و ناکامی پشت ناکامی از راه می رسد چه باید کرد؟ نباید اجازه می.دادی سال.ها بی ثمر سپری شوند. نباید اجازه می دادی زندگی حرفه ای.ات بدل به خشم و نومیدی شوند. نه نباید اجازه می دادی. حالا با عزت رفته.ای سسک، نه فقط برای بازی.های معرکه ای که برای آرسنال انجام دادی، بلکه برای کمال والا و رویکرد مردانه.ات. در کنار همه اینها همیشه کیفیت لیگ برتر را ارتقا بخشیدی. لیگی که این اواخر کمتر کسی با تدوامی که تو داشتی معرفی کرده. حقیقت اینه آمیگو همیشه دقت کردی کارت را خوب انجام دهی. همیشه تلاش کردی تعریف درستی از خودت ارائه دهی. جایت خالی خواهد بود، چرا که همیشه چیز نایابی برای رو کردن داشتی. با هوشی والا، با سرعت فراوانی طی حرکت با توپ، با کنترل بی ادا و اطوار آن. زمان خوبی برای از دست دادن سرمایه ای مثل تو نبود. نه برای آرسنال و نه برای هر کسی که قدرت و زیبایی فوتبال این جا برایش اهمیت دارد. ولی خب گاهی آدم باید به خودش فکر کند، به این که به چه نیاز داره و چه جوری می تواند خود را ابراز کند... تو به عنوان یک پسر پا به آرسنال گذاشتی و در قامت یک مرد به خانه بازمی گردی. آدیوس. سپاس برای همه آن خاطره.های خوب

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 249]