تحصیل در هند

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: نيم.نگاهي به نظام آموزشي كشورهاي جهان.ـ
بزرگترين نظام آموزش عالي دنيا متعلق به هندي.هاست

خبرگزاري فارس: بزرگترين نظام آموزش عالي دنيا متعلق به هندي.هاست و از هر 8 دانشجوي ثبت.نامي در دانشگاه.هاي دنيا يك نفر هندي است. علاوه بر اين 43 درصد نرخ كل ثبت.نام در آموزش عالي كشورهاي در حال توسعه متعلق به هندي.ها است.

به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاه خبرگزاري فارس، سيستم آموزش عالي هند از انعطاف پذيري بسيار بالايي برخوردار است، به گونه.اي كه همواره و در هر شرايطي براي دانشجويان مقاطع مختلف امكان ادامه تحصيلات در گرايشات مختلف تحصيلي وجود دارد.گفتني است كه در اين كشور هيچ دوره آموزشي دكتري پيوسته برخوردار نبوده و دانشجويان ملزم به گذراندن مقاطع تحصيلي كارشناسي و كارشناسي ارشد يكي پس از ديگري هستند. سپس در مراحل نهايي آموزش به تحقيق و انجام پژوهش در مقطع دكتري پرداخته و نهايتاً با تهيه پايان.نامه و ارائه آن به استاد راهنما به دفاعيه مي.پردازند. در زمينه رشته.هاي غير پزشكي نيز 2 گرايش وجود دارد؛ يكي زير مجموعه مهندسي و ديگري زير مجموعه رشته.ها و دوره.هاي علوم.
رشته.هاي مهندسي طي دوره.هاي آموزشي 4 ساله مقطع كارشناسي و دوره.هاي 2 ساله مقطع كارشناسي ارشد به علاقه مندان ارائه مي.شود. اين رشته.ها در هندوستان به عنوان دوره.هاي پيشرفته يا تخصصي نيز شناخته شده.اند و لذا قوانين خاصي در زمينه صدور پذيرش اين رشته.ها براي دانشجويان خارجي وجود دارد و علاوه بر اين شهريه اين دوره.ها براي دانشجويان خارجي بسيار بالاست.
رشته.هاي علوم كه همواره از اقبال بيشتري از سوي دانشجويان خارجي برخوردار بوده.اند، از تنوع بسيار بالايي نيز برخوردار هستند. رشته.هاي علوم در مقطع كارشناسي 3 سال و در مقطع كارشناسي ارشد 2 سال به طول مي.انجامد.
مقطع دكتري نيز شامل هيچ كلاس يا آزمون ورودي نشده و دانشجويان مي.توانند در هر يك از اين رشته.ها با خاتمه مقطع كارشناسي ارشد ضمن برقراري ارتباط با استاد راهنما و توافق بر سر محتواي پايان نامه به انجام پژوهش بپردازند.

* 230 دانشگاه در هند وجود دارد

لازم به ذكر است كه مدت اين تحقيقات حداقل 2 سال و حد اكثر 5 سال است. به عبارت ديگر دانشجويان مجاز به ارائه پايان نامه زودتر از موعد مقرر( 2سال) نبوده و پس از 5 سال نيز تنها در صورت صلاحديد استاد راهنما مجاز به ادامه پژوهش.ها هستند.
از جمله مهم.ترين رشته.هاي علوم مي.توان به رشته.هاي علوم پايه من جمله رشته.هاي كامپيوتر، الكترونيك، رياضيات، فيزيك، شيمي، زيست شناسي و..... اشاره كرد. از جمله مهم.ترين رشته.هاي علوم انساني نيز مي.توان به رشته.هاي اقتصاد، مديريت، روانشناسي، زبان.هاي خارجي، جامعه شناسي، باستان شناسي و ... اشاره كرد.
گفتني است كه كشور هند در مجموع از230 دانشگاه و 8 هزار كالج برخوردار است. جهت برگزاري كلاس.هاي مقطع كارشناسي ارشد برخورداري از حداقل يك استاد، 2 استاديار / دانشيار و 5 مربي الزامي است.

* نظام تحصيلي در اكثر دانشگاه.هاي هندوستان، ساليانه است

براي ورود به دانشگاه.ها و مؤسسات آموزش عالي هندوستان، برخورداري از مدرك اتمام تحصيلات متوسطه (2+10) Intermediate Cetificate (دوازده سال تحصيل) الزامي است.
نظام تحصيلي در اكثر دانشگاه.هاي هندوستان، ساليانه و در تعداد كمي از دانشگاه.ها ترمي است.
ديپلم (Diploma) پس از 2 تا 3 سال تحصيل بعد از ديپلم متوسطه اعطا مي.شود. برنامه.هاي آموزشي اين دوره منحصراً در كالج.ها يا انيستيتوها ارائه مي.شود.
در كشور هند ليسانس يا كارشناسي (Bachelor) كه مدت زمان 3 تا 5 سال پس از ديپلم متوسطه (2+10) به طول مي.انجامد و فوق ليسانس يا كارشناسي ارشد (Master) دو تا سه سال پس از ليسانس طول مي.كشد.
دوره M.Phil. (Master of Philosophy) يك تا 2 سال تحصيل (گذراندن واحد) و تحقيق (گذراندن پايان نامه) پس از Master است. اين دوره به عنوان پيشنياز دوره دكترا در برخي از دانشگاه.هاي ممتاز هند محسوب مي.شود.
دوره دكتري Doctor of Philosophy (Ph.D.) كه با توجه به رشته.هاي مختلف، به طور معمول 3 تا 5 سال به طول مي.انجامد.
گفتني است كه اين مقطع آموزشي نيازي به گذراندن دروس مربوط به رشته انتخابي و حضور در كلاس نداشته و دانشجويان به محض ورود از مجوز فعاليت تحقيقاتي تحت نظارت استاد راهنما برخوردار مي.شوند. شهريه تحصيلي مقطع دكتري براي كل مدت تحصيل بالغ بر 2 هزار دلار آمريكا است.
دوره فوق دكتري Post Doctorate Fellowship (P.D.F) به صورت خاص و در رشته.هاي معدود در دانشگاه.هاي معتبر هند ارائه مي.شود. گفتني است كه هر رشته تابع ضوابط مقررات خاص همان رشته است.
سال تحصيلي دانشگاهي هندوستان هر ساله در ماه جولاي(تير ماه) آغاز شده و تا اواخر آوريل (فروردين ماه) به طول مي.انجامد. نظام تحصيلي هند به صورت ساليانه بوده و طي سال تحصيلي 2 تعطيلي مهم يكي به مدت 3 هفته در مهر ماه و تعطيلي يك هفته.اي در دي ماه وجود دارد.
تمام دروس آموزشي به زبان انگليسي ارائه مي.شود. دانشجويان خارجي بايد 2 ماه پس از ورود به كشور هند در آزمون سنجش زبان شركت كنند. اين آزمون به منزله امتحان ورودي نبوده بلكه آن دسته از افرادي كه به قبولي در اين آزمون( احراز 50% نمره) نايل نيايند بايد در دوره تقويتي يك ماهه حضور يابند.

* 15 تا 20 درصد كالج.هاي هند دولتي و بقيه به صورت خصوصي اداره مي.شوند

در هندوستان چهار نوع مؤسسه آموزش عالي دائر است. دانشگاه.ها، انيستيتوها و مراكز تحقيقاتي كه توسط دولت مركزي اداره مي.شوند، دانشگاه.ها، انيستيتوها و مراكز تحقيقاتي كه توسط دولت.هاي ايالتي اداره مي.شوند، كالج.هايي كه وابسته به دانشگاه.ها هستند و كالج.هاي كاملاً خصوصي از مؤسسات آموزش عالي هندوستان هستند.
گفتني است كه 15 تا 20 درصد كالج.هاي هند دولتي و بقيه به صورت خصوصي اداره مي.شوند. تمام كالج.هاي خصوصي هند تحت نظارت يك دانشگاه دولتي فعاليت مي.كنند.
دولت مركزي مسئوليت اصلي اجراي سياست آموزش عالي در كشور را بر عهده داشته و به تدارك اعتبارات ويژه براي كميسيون كمك هزينه تحصيلي دانشگاه.ها (UGC) و احداث دانشگاه.هاي مركزي در كشور مبادرت مي.كند. دولت مركزي همچنين عهده دار مسووليت اعلان تغيير وضعيت مؤسسات آموزشي به دانشگاه.هاست.
گفتني است كه كه مسئوليت اخير دولت مركزي در همكاري با كميسيون كمك هزينه تحصيلي دانشگاهي و درصورت تأييد اين كميسيون اعمال مي.شود. در حال حاضر 16 دانشگاه مركزي در كشور فعاليت دارند. از سوي ديگر 37 مؤسسه نيز فعاليت دارند كه در شرف تغيير وضعيت به مؤسسات رسمي دانشگاهي هستند.
دولت.هاي ايالتي نيز عهده دار مسئوليت احداث دانشگاه.هاي ايالتي و كالج.ها بوده و همچنين به تأمين اعتبارات لازم اين مراكز براي گسترش و ابقاء مبادرت مي.كنند. لازم به ذكر است كه برقراري ارتباط و همكاري.هاي آموزشي ميان مركز و دولت.هاي ايالتي توسط انجمن مركزي مشاوره آموزشي (CABE) صورت مي.گيرد.

* تحصيلات مكاتبه.اي، متفرقه، شبانه در هند قابل ارزشيابي نيستند

مدارك دانشگاه.هاي هند مانند ساير مدارك دانشگاه.هاي خارج از كشور بر اساس نوع رشته، كيفيت آموزش و موقعيت مؤسسه آموزشي ارزشيابي مي.شود.
مدارك Diploma و Bachelor دو ساله صادره از مراكز آموزش عالي معتبر هند، در صورت برخورداري از ديپلم متوسطه (2+10) تحت عنوان كارداني ارزشيابي مي.شود. دوره.هاي تكميلي يا كوتاه مدت؛ نظير Course Contents تأثيري در ارزشيابي مدارك فوق ندارد.
مدارك كارشناسي (Bachelor) سه تا پنج ساله در صورت برخورداري از ديپلم كامل متوسطه (2+10) از دانشگاه.هاي گروه 1، 2و 3 تحت عنوان كارشناسي ارزشيابي مي.شود.
مدارك كارشناسي ارشد (Master) دو تا سه ساله از دانشگاه.هاي گروه 1 يا 2 با شرط برخورداري از مدرك كارشناسي، به عنوان كارشناسي ارشد ارزشيابي مي.شود.
مدارك Ph.D. از دانشگاه.هاي گروه 1 و 2 با شرط برخورداري از مدرك كارشناسي ارشد تحت عنوان دكتري ارزشيابي مي .شود.
مدارك اخذ شده از دانشگاه.هاي گروه 1 و 2 در مقاطع كارشناسي ارشد (Master) و دكتري (Ph.D.) در صورتي كه مدارك تحصيلي قبلي دانشجويان از ساير دانشگاه.ها اخذ شده باشد قابل ارزشيابي است. تحصيلات مكاتبه.اي (Correspondence)، متفرقه (External)، كلاس شبانه (Evening Course)، خصوصي (Private) و غيرحضوري قابل ارزشيابي نيستند.

* براي پذيرش در رشته.هاي كارشناسي دانشگاه.هاي هند برخورداري از ديپلم متوسطه الزامي است

براي پذيرش در رشته.هاي كارشناسي دانشگاه.ها و مؤسسات عالي هندوستان، تكميل دوره 12 ساله آموزشي و برخورداري از ديپلم متوسطه الزامي است.
علاوه بر اين اكثر دانشگاه.ها به ويژه در رشته.هاي پزشكي و مهندسي به علت محدوديت.هاي پذيرشي شرط معدل قرار داده و به پذيرش دارندگان معدل.هاي بالاتر مبادرت مي.كنند. در برخي از مؤسسات ممتاز نظير مؤسسات فني علاوه بر برخورداري از نمرات بالاي آموزشي آزمون ورودي و مصاحبه نيز از داوطلبان به عمل مي.آيد. به عبارت ديگر داوطلبان بايد در آزمون ارزشيابي 60 الي 70 درصد نمرات را كسب كنند. علاوه بر اين داوطلبان براي پذيرش در رشته.هاي فني دانشگاه.ها بايد به احراز 75 الي 85 درصد نمرات نائل آيند. در اين خصوص از داوطلبان در درس.هاي فيزيك، شيمي، زيست شناسي، رياضيات و زبان انگليسي آزمون به عمل مي.آيد.
شرايط قبولي در رشته.هاي كارشناسي دشوار نيست. نظام تحصيلي در اكثر دانشگاه.هاي هندوستان به صورت ساليانه و در تعداد محدودي از دانشگاه.ها به صورت ترمي است. دانشگاه.هاي كشور هندوستان خودمختار بوده و از مقررات مختصّ خود برخوردار هستند. اين مراكز همچنين در الگوبرداري از كشورهاي ديگر آزادند.
انجمن دانشگاه.هاي هندوستان در برابري با معيارهاي معينه توسط اعتبارنامه.هاي ادبي خارج از كشور به خوبي عمل كرده است.
لازم به ذكر است كه دانشگاه.هاي هندوستان به مدرك ديپلم يا گواهي صادره دانشگاه.ها يا هيأت.هاي آموزشي اهميت نداده بلكه به آزمون ارزشيابي دانش آموزان در كشور متبوع خود اهميت فراواني قائل هستند.

* در حال حاضر تعداد 226 نهاد همپايه دانشگاه در كشور هندوستان فعاليت دارد

در حال حاضر تعداد 226 نهاد همپايه دانشگاه در كشور هندوستان فعاليت دارد. از ميان اين دانشگاه.ها، 155 دانشگاه قديمي هستند.
340 دانشگاه نيز به دانشگاه.هاي كشاورزي (شيلات، دامپزشكي، باغباني و دامپروري)، 17 دانشگاه به دانشگاه.هاي مهندسي و فني (مشتمل بر 6 دانشكده تكنولوژي)، دانشگاه ملي حقوق، دانشكده علوم جمعيتي، دانشكده آمار، 1 دانشگاه روزنامه نگاري، 1 دانشگاه پزشكي، 5 دانشگاه ، 6 دانشگاه سانسكريتي، 7 دانشگاه آزاد هنرهاي زيبا و موسيقي و 1 دانشگاه تاريخچه هنر و حفاظت از منابع طبيعي تعلق دارد.
گفتني است كه بيش از 8 هزار دانشكده به عضويت اين دانشگاه.ها درآمده و بالغ بر 5 ميليون دانشجو در اين دانشكده.ها تحصيل مي.كنند. از ميان اين دانشكده.ها، 150 دانشكده در زمينه پزشكي، 75 دانشكده در دندانپزشكي، 90 دانشكده در داروسازي، 62 دانشكده در پرستاري، 170 دانشكده در كشاورزي و رشته.هاي مربوط به آن، 428 دانشكده در مهندسي، 116 دانشكده در آيورويدا (علم پزشكي مختص هندوستان) و 75 دانشكده در هومياپتي[4] به اعطاي گواهينامه.هاي آموزش عالي مبادرت مي.كنند.
در اكثريت دانشگاه.ها مدارك علمي من جمله مدارك MED,MSC,MA, LLB,BED.Bcom , BSC,BA, و ساير گواهينامه.هاي آموزش عالي در رشته.هاي علوم پايه و علوم اجتماعي و مردمي (شامل زبان هاي خارجي، روابط بين المللي، مطالعات اجتماعي، علوم آموزشي و حقوق)، رشته.هاي كارشناسي در زمينه مديريت صنعتي و ديگر زمينه.هاي مربوط در292 دانشكده و مؤسسه به فارغ التحصيلان اعطا مي.شود. ميان اين مؤسسه.ها، 4 مؤسسة مديريتي فعاليت دارد كه به عنوان مركز آموزش پيشرفته محسوب مي.شود. در كنار اين دانشگاه.ها و دانشكده.ها چندين مركز تحقيقاتي نيز فعاليت دارد كه به انجام تحقيقات لازم در برنامه.هاي آموزشي دكتري عمومي و تخصصي مبادرت مي.كند. ازجمله مهم ترين اين مراكز مي.توان به مواردي همچون انجمن تحقيقات علمي و صنعتي، مركز تحقيقات اتمي بگابا(Bgaba)، انجمن تحقيقات كشاورزي هندوستان، انجمن تحقيقات پزشكي هندوستان و انجمن تحقيقات علوم اجتماعي هندوستان اشاره كرد.

* در اكثر دانشگاه.هاي كشور هندوستان زبان انگليسي به عنوان واسطه آموزشي به شمار مي.رود

در اكثر دانشگاه.هاي كشور هندوستان زبان انگليسي به عنوان واسطه آموزشي به شمار مي.رود. اين در حالي است كه برخي دانشگاه.ها و دانشكده.ها به آموزش برنامه.هاي آموزشي به واسطه زبان.هاي هندي و محلّي كفايت كرده.اند. آموزش كارشناسي در اكثر مراكز آموزش عالي به زبان انگليسي ارائه مي.شود. گفتني است كه واسطه آموزشي آموزش.هاي علمي، فني و حرفه اي نيز زبان انگليسي است.
دانشگاه.هاي كشور عهده.دار مسئوليت برنامه.ريزي درسي، تعيين شرايط پذيرش و تعداد دانشجو، نحوه ارزشيابي تحصيلي و ديگر امور دانشگاهي هستند.
هر دانشگاه از نظام آموزشي خاص خود برخوردار بوده و مداركي هم تراز ساير مدارك دانشگاهي اعطا مي.كند. در دانشگاه.هاي كشور ارگان اعتباريابي ملي خاصي فعاليت ندارد. اگر چه گروه.هاي آموزشي از برنامه پيشنهادي كميسيون اعتبارات دانشگاهي هند طي سال 1965 استقبال كردند، اما ساير توصيه.هاي اين نهاد اعم از شرايط ويژه كادر آموزشي، تجهيزات مورد نياز و احداث كتابخانه.هاي مستقل در دانشگاه.ها با استقبال مواجه نشد. از آنجايي كه نهاد ويژه.اي براي تائيد و اعتبارسنجي دوره.هاي آموزش عالي وجود نداشت طي گزارش سال 1986كميته سياست ملي نظام آموزش عالي تشكيل چنين ارگاني را مورد تأكيد قرار داده و ارگان مذكور با نمايندگان از كميسيون اعتبارات دانشگاهي( يو.جي .سي) و انجمن دانشگاه.هاي هند (AIU)تشكيل يافت.

* تمام دانشگاه.ها و كالج.هاي هند ملزم به ارائه 1 تا 3 دوره آموزش حرفه.اي هستند

از جمله مهم.ترين طرح.هاي آموزش عالي هند مي.توان به مواردي همچون طرح حرفه.اي سازي آموزشي، طرح احداث كالج.هاي خودمختار (آزاد)، طرح برگزاري آزمون ملي سنجش توانايي.هاي آموزشي و طرح تمركز بر برنامه نهم توسعه اشاره كرد.
در تطابق با سياست ملي حوزه آموزش كشور كه طي سال 1986 اتخاذ شد، طرحي با عنوان طرح حرفه.اي سازي آموزش براي توجه به جنبه شغل زايي دوره.هاي آموزشي به ويژه نخستين مقطع آموزش عالي (مقطع كارشناسي) طي سال 95-1994 به مورد اجرا درآمد.
مطابق اين طرح تمام دانشگاه.ها و كالج.هاي كشور ملزم به ارائه 1 تا 3 دوره آموزش حرفه.اي در قالب 35 موضوع مختلف هستند.
به موجب طرح احداث كالج.هاي خودمختار (آزاد) از سال 1986 تعداد 138 كالج تحت عنوان كالج.هاي آزاد در 8 ايالت كشور احداث شده و آغاز به فعاليت كرده است.
طرح برگزاري آزمون ملي سنجش توانايي.هاي آموزشي از سال 1989 و براي تعيين توانايي.ها و شايستگي.هاي مربيان و اساتيد دانشگاهي توسط كميسيون كمك هزينه تحصيلي دانشگاهي به مورد اجرا گذارده شده است.
بالغ بر 50 هزار دانشجوي كانديد مربيگري هر ساله در آزمون مذكور حضور مي.يابند كه از اين تعداد تنها 5 درصد مورد پذيرش واقع مي.شوند.
از جمله مهم.ترين مفاد طرح تمركز بر برنامه نهم توسعه مي.توان بر تعيين معيارهايي براي ارتقاي سطح كيفي و كمي دروس آموزشي، نوساماني زيرساخت.هاي آموزشي، اختصاص بودجه بيشتر و بسيج همگاني براي توجه به حوزه آموزش عالي، تأكيد بر ارتقاي سطح سواد معلمين و اساتيد دانشگاهي از طريق تعليم و تربيت آنان در كالج.هاي آكادميك ويژه، توجه به نيازمندي.هاي مناطق محروم به ويژه آموزش زنان و گسترش نظام آموزش آزاد و معرفي رشته.هاي مختلف آموزشي اشاره كرد.
كميسيون كميسيون كمك هزينه تحصيلي دانشگاهي (UGC) بنا بر حكم پارلماني طي سال 1956 تشكيل شد. اين كميسيون به اداي مسووليت خود مبني بر اجراي احكام قانوني در روند تصميم.گيري، طراحي و اجراي استاندارها در آموزش، آزمون.ها و تحقيقات دانشگاهي مبادرت مي.كند.
كميسيون مذكور به عنوان عامل ارتباطي اصلي ميان دولت.هاي ايالتي و دولت مركزي و مؤسسات آموزش عالي كشور هند محسوب مي.شود. اين كميسيون همچنين به نظارت بر روند توسعه و رشد آموزش عالي و دانشگاهي تخصيص اعتبارات ويژه مالي به دانشگاه.ها و كالج.ها، ارائه خدمات مشاوره به دولت.هاي ايالتي و مركزي درباره معيارهاي ضروري و لازم در روند توسعه آموزش عالي و اشاره به حداقل استانداردهاي لازم آموزش عالي مبادرت مي.كند.
لازم به ذكر است كه اين كميسيون از رئيس، معاون رئيس و 10 عضو فعال كه همگي توسط دولت مركزي انتخاب مي.شوند متشكل شده.اند. رئيس كميسيون براي مدت 5 سال، معاون براي مدت 3 سال و ساير اعضاي كميسيون براي مدت 3 سال به اين پست منصوب مي.شوند.
گفتني است كه رئيس و معاون رئيس كميسيون حداكثر براي 2 نوبت كاري انتخاب مي.شوند. اين كميسيون از هيچ درآمد شخصي برخوردار نبوده و هزينه تمام پروژه.هاي خود را از محل دولت مركزي تأمين مي.كند.
كميسيون نيز به توزيع اين بودجه در ميان دانشگاه.هاي مركزي، كالج.هاي وابسته به دانشگاه دهلي و دانشگاه.هاي بنارس و برخي از مؤسسات آموزش عالي كه به دانشگاه تغيير وضعيت داده.اند، مي.پردازد.
دهه 1990 نقطه عطف مهمي در تاريخ آموزش عالي معاصر كشور هند محسوب مي.شود. از جمله مهم.ترين تحولات اين دهه مي.توان به اعمال تلاش.هاي مداوم براي خصوصي سازي آموزش عالي در اين كشور اشاره كرد. خصوصي سازي بودجه آموزش عالي از طريق كاهش هزينه.هاي عمومي، اعمال سياست.هاي بازگشت هزينه و خصوصي سازي مستقيم آموزش عالي از جمله مهم ترين ويژگي.هاي اين دهه محسوب مي.شوند. در خلال اين دهه بودجه تخصيص يافته به آموزش عالي به شدت كاهش يافته و دورنمايي براي افزايش بودجه در آينده به چشم نمي.خورد.

گزارش دولت هند درباره يارانه.هاي دولتي كشور طي سال 1997، ديدگاه حاكم بر دولت در اين زمينه را نشان مي.دهد. در همين اثنا، آموزش عالي و مقطع آموزشي متوسطه به عنوان «سياست غيرمزيتي» در نظر گرفته شده و يارانه آن به شدت كاهش يافت. از يك سو، به نظر مي.رسد سياست و اقدامات دولت كه پيش و پس از اين گزارش به مورد اجرا درآمد، مطابق با چنين ديدگاهي بود، هر چند كه وزارت دارايي تا حدي دسته بندي سياست.ها به شكل قبلي را تعديل كرده بود. اين وزارت آموزش عالي را به مقوله.اي تحت عنوان «سياست.هاي مزيت 2 » دسته بندي كرد كه لازم نيست برابر با سياست.هاي مزيتي يارانه دولتي دريافت كند.
طي سال 1992 ديوان عالي هند، دريافت شهريه.هاي تحصيلي بالاي آموزش عالي را غيرمنطقي و ناعادلانه خواند و آن را ممنوع كرد. اين در حالي است كه طي سال 1993 حكم ديگري از سوي ديوان عالي مبني بر افزايش تعداد دانشگاه.هاي خودگردان صادر شد. مطابق با چنين حكمي ساز و كارهاي دقيقي توسط دولت به كار گرفته شد، تا دانشگاه.هاي خودگردان در كشور گسترش يابد. در حال حاضر تعداد اين دانشگاه.ها به ويژه در رشته.هاي مهندسي و مديريت چن برابر نهادهاي دولتي است. به عنوان مثال طي سال 2001 در ايالت آندراپرادش، 95 دانشگاه خودگردان فني و 11 دانشگاه فني خصوصي فعاليت داشتند. در همين ايالت و در همان اثنا تعداد 303 دانشكده پزشكي خصوصي و 25 دانشكده پزشكي دولتي نيز فعاليت داشت.
آفت رشد بي رويه نهادهاي خصوصي كاهش كيفيت آموزش عالي است به عبارت ديگر تنها تعداد اندكي از دانشكده.هاي خصوصي به ارائه برنامه.هاي آموزشي با كيفيت بالا مبادرت مي.كنند و سهم عمده.اي از آنها صرفاً با هدف سودآوري سريع آغاز به فعاليت كرده.اند.
نوع دوستي، نيكوكاري و آموزش كه در گذشته از جمله ملاحظات بخش خصوصي حوزه آموزش به شمار مي.آمد. به عنوان انگيزه مطرح نيستند. ناتواني دولت براي اعمال مقررات بر مؤسسات خصوصي نيز به طور فزاينده.اي آشكار مي.شود.
طي سال 1995 قانون ويژه دانشگاه.هاي خصوصي در مجلس علياي هند مطرح شد. هدف از طرح اين قانون هموار كردن راه براي تأسيس دانشگاه.هاي خودگردان بود.
گفتني است كه طرح مذكور تا كنون به تصويب پارلمان نرسيده است. البته نه به آن دليل كه دولت به خصوصي سازي آموزش عالي در كشور علاقه.اي ندارد، بلكه به اين دليل كه بخش خصوصي با چند بند از اين طرح موافق نيست. به عنوان مثال اين طرح بر تشكيل صندوق دائمي هدايا به ارزش 5 ميليون روپيه (معادل دو ميليون دلار) اعطاي بورس كامل به 30 درصد از دانشجويان و نظارت و قانون گذاري دولت در اين سييستم تصريح مي.كند. اغلب دانشكده.هاي خصوصي كه با حمايت دولت آغاز به فعاليت كردند، در حال حاضر يا تمام بودجه خود را از دولت تأمين كرده يا كاملاً در اختيار دولت قرار گرفته.اند، چرا كه به فعاليت.هاي غيرقانوني و غيراخلاقي مبادرت كرده.اند.
شوراي تجارت و صنعت نخست وزيري به تشكيل كميته.اي با عضويت 2 صاحب صنعت مشهور به منظور پيشنهاد اصلاحات لازم در حوزه آموزش و ساير بخش.ها مبادرت كرد. اين كميته در گزارش سال 2001 خود، به اهميت نقش دولت در توسعه آموزش من جمله آموزش عالي در كشورهاي توسعه يافته جهان اشاره كرد. با اين حال، گزارش مذكور مصرانه خواهان آن شد كه آموزش عالي كلاً به بخش خصوصي واگذار شده و دولت منحصراً به امور مقاطع آموزش ابتدايي و متوسطه بپردازد. افزون بر اين، كميته مذكور خواهان تصويب قانون ويژه دانشگاه.هاي خصوصي و اعمال جدي اصل پرداخت هزينه آموزش عالي با در نظر گرفتن اين كه وام و كمك بلاعوض در اختيار اقشار محروم جامعه قرار گيرد، شد. با اين حال، اين كميته به ارائه استدلالي براي پيشنهادات خود مبادرت نكرد.
از جمله ديگر تحولات آموزش عالي كشور هند مي.توان به بين المللي سازي آموزش عالي اين كشور اشاره كرد. گفتني است كه برخي تغييرات فوق تحت لواي سياست.هاي اقتصادي جهاني و بين المللي شدن آموزش صورت گرفته است. از جمله مهم.ترين اقدامات به عمل آمده براي بين المللي شدن آموزش در كشور مي.توان به صدور مجوز احداث دانشگاه.ها و نهادهاي خارجي و گشايش شعباتي در كشور اشاره كرد. گفتني است اين شعبات مداركي ارائه مي.كنند كه ضرورتاً توسط دانشگاه مادر در كشور متبوع به رسميت شناخته نمي.شود.
از جمله ديگر اقدامات به عمل آمده مي.توان به راه اندازي شعباتي از مؤسسات آموزش عالي هند در ساير كشورها اشاره كرد. با توجه به نبود سياست روشن، با وجود اينكه هر دوي اين تحولات در حال گسترش است اما اغلب به بروز مشكلاتي منجر مي.شود. چرا كه از يك سو، دانشگاه.هاي درجه دوم و سوم كشور اغلب دانشگاه.هايي هستند كه از اين طرح پولساز بهره برداري مي.كنند. و از سوي ديگر رويكرد برخي دولت.هاي ايالات هند در جهت ترويج آموزش عالي و به ويژه آموزش عالي فني و حرفه.اي به منظور توليد نيروي كار صادراتي نتيجه معكوس داشته است.
رشد سريع دانشكده.هاي فني خصوصي و مراكز آموزش مديريت به پرورش نيروي كار عملي و فني خبره نينجاميده، بلكه به توليد افراد ناكارآمد در زمينه فن آوري اطلاع رساني منتهي شده است كه از بازدهي اندك در بازارهاي داخلي و بين المللي برخوردار است. نتيجه كلي تراكم در بازار كار است. آشفتگي در عرضه تحولات بين المللي، سياسي و اقتصادي به ايجاد وحشت در ميان دانشجويان به ويژه افرادي كه با هدف مهاجرت به خارج تحصيل مي.كنند منتهي شده، منحصرا فارغ التحصيلان صادراتي تربيت كرده و بخش فن آوري اطلاع رساني كشور نيز بدون توجه به بازار داخلي به بازار بين المللي وابستگي مي.يابند.
ابتكارات دولت هند نشان مي.دهد از آنجايي كه نظام آموزش عالي كشور به سرعت در حال خصوصي شدن است، نيازي به ارائه قانون يا قوانيني ويژه آموزش عالي نيست. به عنوان مثال مؤسسات آموزش عالي خصوصي عملاً در جايگاه دانشگاه.ها قرار گرفته و دانشگاه.هايي تأسيس يافته.اند كه منحصراً از دانشكده.هاي خودگردان وابسته تشكيل شده.اند. چندين مؤسسه خصوصي ديگر نظير مؤسسه فن آوري اطلاع رساني هند نيز اجازه يافته.اند كه در مقام دانشگاه يا معادل آن فعاليت كرده و مدرك علمي ارائه كنند. گفتني است كه تحولات فوق به رشد سريع مؤسسات خصوصي خودگردان معادل دانشكده و تبديل مؤسسات خصوصي تحت حمايت دولت به مؤسسات خصوصي خودگردان منتهي شده است چرا كه از يك سو، بخش عمده.اي از نظام آموزش عالي كشور هند خصوصي شده است.
فقدان سياست منسجم دراز مدت در زمينه آموزش عالي از جمله ويژگي.هاي آموزش عالي كشور طي دهه 1990 و حتي دهه اخير بوده است از سوي ديگر عدم وضوح موضع دولت در قبال مسئله خصوصي سازي به تدوين سياست.هاي موقتي يا در نبود اين سياست.ها به آشفتگي ناشي از ناهماهنگي بازيگران حوزه آموزش عالي منجر شده است. از جمله اين بازيگران مي.توان به دولت مركزي، ايالات، كميسيون اعطاي كمك.هاي بلاعوض دانشگاه.ها، دانشكده.ها و مهم تر از همه بخش خصوصي اشاره كرد.

به طور كلي مي.توان گفت كه پيش فرض.هاي دولت هند در خصوص آموزش عالي اشتباه بوده است. هدف اصلي طراحي و اجراي چنين پيش فرض.هايي تغيير اقتصاد كشور به اقتصادي مشابه كشورهاي جنوب شرق آسيا بود. از اين روي دولت تصور مي.كرد مي.تواند آموزش عالي را ناديده انگاشته و آن را به بخش خصوصي واگذار كند به عبارت ديگر دولت هند متصور است كه حتي بدون تحمل مشكلات تقويت مؤسسات آموزش عالي جامعه.اي دانش مدار ساخته و انقلابي در فن آوري اطلاع رساني ايجاد خواهد كرد. همچنين دولت هند بر اين عقيده است كه مي.تواند از حمايت آموزش عالي صرف نظر كرده، در منابع خود صرفه جويي كرده و بخش خصوصي را به توسعه آموزش عالي وا دارد. اين در حالي است كه نه تنها شواهدي در تأييد اين پيش فرض.ها وجود ندارد، بلكه پيش فرض.هاي مذكور براي نظام آموزش عالي و كل جامعه هند مخاطره آميز است.
كشور هند برنامه توسعه آموزش عالي خود رادر سال 1950 با اين هدف آغاز كرد كه علوم و تكنولوژي بخشي از ميراث انساني هر جامعه است. علم ديروز پاسخگوي نياز امرو نبوده و علم امروز تكافوي نياز فردا را نمي.دهد. از اين روي آموزش عالي بايد به عنوان عامل حياتي پيشرفت اقتصادي، اجتماعي و معنوي كشور مورد توجه واقع شود. كشور هند به توسعه آموزشي خود در قالب برنامه پنجساله اول توسعه اقتصادي با اعتبار 530/1 ميليارد روپيه مبادرت كردد گفتني است كه اين مبلغ طي برنامه پنجساله هشتم بر 196 ميليارد روپيه بالغ شد. در برنامه نهم توسعه اقتصادي هند، مبلغ 64/20/381 كرور اعتبار به حوزه آموزش اختصاص يافت.

* هند در 50 سال اخير در زمينه آموزش عالي از رشدي معادل كشور آمريكا برخوردار بوده است

كشور هند با برخورداري از 248 دانشگاه و 10555 كالج و هزاران آزمايشگاه و مراكز تحقيقاتي علمي ـ صنعتي دولتي و خصوصي در 50 سال اخير در زمينه آموزش عالي و تحقيقات، از رشدي معادل كشور آمريكا برخوردار بوده است. از تعداد 248 دانشگاه كشور 161 دانشگاه به صورت جامع و ساير دانشگاه.ها به صورت انستيتو يا دانشگاه.هاي فني ـ حرفه.اي و تخصصي هستند. در اين مجموعه 24 دانشگاه كشاورزي، 18 دانشگاه پزشكي، 25دانشگاه فني و مهندسي و 10 دانشگاه آزاد تحت عنوان دانشگاه آزاد اينديرا گاندي فعاليت دارند.
علاوه بر اين 7 انستيتو آموزش زبان سانسكريت 5 انستيتو آموزشي زبان سانسكريت، 5انستيتو آموزشي زنان، 1انستيتو اختصاصي جمعيت ،7انستيتو مطالعات زبان هاي منطقه اي ،1 انستيتو ويژه آموزش رشته هاي موسيقي ،هنرهاي زيبا، آمار و روزنامه نگاري، 4انستيتو حقوق و 4انستيتوي آموزش مديريت indian)institute of management) درشهرهاي لكهنو، احمدآباد،بنگورو كلكلت ه فعالي ت دارن د. ع لاوه ب راي ن ت عداد 6 انستي توي تكنولوژي (indian institut of technology) در شهرهاي دهلي،بمبئي، مدرس،كانپور، كاراكپور و گواهاتي داير است از شهرت و اعتبار جهاني برخوردار است.

از لحاظ موقعيت جغرافيايي و استقرار تأسيسات، دانشگاه.هاي هند به 2 دسته متمركز و غير متمركز تقسيم مي.شوند. دانشگاه.هاي متمركز از مجتمع دانشگاهي برخوردار بوده و تمام كالج.ها و دانشكده.هاي وابسته به دانشگاه در مجتمع قرار دارند از جمله اين دانشگاه.ها مي.توان دانشگاه جواهر لعل نهرو، دانشگاه هندوي بنارس و دانشگاه اسلامي عليگره اشاره كرد.

دانشگاه.هاي غير متمركز نيز از كمپ مركزي (central campus) برخوردار بوده و انستيتوها و كالج.هاي وابسته به آن در نقاط مختلف شهر، ايالت و در نقاط بسيار دورتر از واحد مركزي قرار دارند. به عنوان مثال كمپ مركزي دانشگاه دهلي در شمال شهر دهلي قرار گرفته و اين در حالي است كه كالج.ها و مؤسسات وابسته به اين دانشگاه در كل ايالت دهلي پراكنده شده و حتي تعدادي از مؤسسات وابسته به اين دانشگاه در كشور بوتان مستقر است. اكثريت دانشگاه.هاي هند به صورت غير متمركز بوده و عموماً از تعداد زيادي كالج تحت نظارت برخوردار است. دانشگاه.هاي بزرگ هند مانند كلكته، بمبئي، دهلي و بنگلور از بالغ بر 250 كالج برخوردارند.
كالج.هاي كشور هند به 4 دسته كالج.هاي دولتي، كالج.هاي خصوصي، كالج.هاي دانشگاهي و كالج.هاي حرفه.اي قابل تقسيم به طور كلي به غير از كالج.هاي دولتي، تمام كالج.ها اعم از خصوصي يا حرفه.اي تحت نظارت يك دانشگاه دولتي فعايت مي.كند در كشور هند دانشگاه خصوصي وجود ندارد. تمام امتحانات كالج.ها توسط دانشگاه ناظر برگزار شده و در خاتمه دوره نيز مدارك تحصيلي كالج.ها، توسط دانشگاه ناظر صادر مي.شود. در حال حاضر 70 درصد از كالج.هاي هند خصوصي هستند.
به موجب سياست آموزش عالي هند، يك سوم كالج.هاي خصوصي كشور در مناطق روستائي و توسعه نيافته تأسيس شده است. طي سال 1994 دولت هند به اجراي طرح متمركز سازي كالج و انستيتوهاي پزشكي در 2 ايالت جنوبي كشور (تاميل نادو و كارناتاكا) مبادرت كرد. به موجب اين طرح، تمام كالج.هاي پزشكي، دندانپزشكي و داروسازي اعم از خصوصي و دولتي از دانشگاه.هاي ناظر تفكيك شده و تحت نظارت يك دانشگاه علوم پزشكي قرار گرفتند. به عنوان مثال در حال حاضر ، تمام كالج.هاي گروه پزشكي ايالت كار ناتاكا كه متجاوز از 250 كالج است زير نظر دانشگاه پزشكي راجيو گاندي فعاليت مي.كنند.

در سال 1942 به موازات احداث دانشگاه.هاي هند، شورايي تحت عنوان شوراي تحقيقات علمي و صنعتي (CSIR) تشكيل شد. هدف شوراي مذكور افزايش توان علمي و فني كشور است. پس از استقلال هند طي سال 1947 نه تنها اين تشكيلات متحمل نشد بلكه با بهره.گيري از تجربيات ساير كشورهاي صنعتي اين شورا و آزمايشگاه.هاي وابسته به مرحله جديدي از حيات علمي و تحقيقاتي خود وارد شد كه نتايج آن تأثير عمده.اي بر توسعه اقتصادي و صنعتي كشور داشته است.
محرك و مشوق دولت هند براي توسعه و تقويت شواري تحقيقات صنعتي و علمي عدم موفقيت دانشگاه.ها و مراكز آموزش عالي كشور از برقراري ارتباط مستقيم با صنايع كشور بود. به اين معنا كه طي دهه 1950 و 1960 با توسعه مراكز آموزش عالي كشور نرخ رشد فارغ التحصيلان 14 درصد بالغ شد كه در مقايسه با نرخ معمول (5%تا 6%) بالاترين نرخ رشد در جهان بوده است. برابر تحقيقات به عمل آمده تا سال 1994 با وجود ارائه بيش از 4 هزار رساله تحقيقاتي به مراكز عالي هند تنها 10% از اين تحقيقات از جنبه كاربردي برخوردار بوده است. اين در حالي است كه طي دهه 1970 كل كمك مالي صنايع به مراكز آموزش عالي كشور تنها بر 1 درصد بالغ شد. از اين روي به دليل افزايش تعداد فارغ التحصيلان نرخ بيكاري، اكثريت فارغ التحصيلان هندي به كشورهاي خارجي مهاجرت كردند. در همان اسنا دولت.هاي خارجي نيز به تغيير مقررات ورودي خود به نفع مهاجرين هند مبادرت كرده و تسهيلات ويژه.اي براي فارغ التحصيلان هندي در نظر گرفتند. به اين ترتيب تعداد زيادي از فارغ التحصيلان دانشگاههاي هند به دانشگاهها و مراكز علمي كشور هاي اروپايي و آمريكايي راه يافتند. در اين راستا دولت هند نيز از موقعيت اين افراد در مؤسسات آموزشي كشورهاي خارجي بيشترين استفاده را براي انتقال دانش و تكنولوژي خارجي به داخل كشور كرد. به عبارت ديگر اين اشخاص به عنوان پل انتقال علم و تكنولوژي به هند مطرح شدند. پس از دستيابي به دانش و تكنولوژي جديد، دولت هند به اختصاص قسمت اعظم كمك.هاي مالي و فني خود به مراكز وابسته به شوراي تحقيقات علمي و صنعتي و 6 انستيتوي تكنولوژي هند مبادرت كرد. در حال حاضر شوراي تحقيقات علمي و صنعتي هند با در اختيار داشتن 43 آزمايشگاه و مؤسسه تحقيقاتي ، 5300 محقق و 4000 متخصص فني از جمله عظيم ترين مؤسسات تحقيقاتي جهان به شمار مي.آيد.
هيئت امنا اين شورا از نخست وزير، وزير توسعه منابع انساني، دولت مركزي و مدير شوراي تحقيقات علمي و صنعتي متشكل مي.شود.

گفتني است كه توليدات ساليانه صنعتي واحدهاي تحت نظارت شوراي مذكور به 45 ميليارد روپيه بالغ مي.شود. از سوي ديگر كمك.هاي مالي صنايع به انستيتوهاي وابسته يه اين شورا 13% است. علاوه بر شوراي فوق 2 انجمن تحقيقات صنعتي و 138 مركز تحقيقات فني حرفه.اي نيز عهده.دار تحقيقات علمي و صنعتي كشور است.
در سال 1924 رؤساي دانشكاه.هاي هند در كنفرانسي در شيملا كه تحت نظارت فرماندار كل هندوستان تشكيل يافته بود به اين نتيجه رسيدند كه ارتقا فعاليت.هاي علمي و اجراي فعاليت.هاي مشترك در ميان دانشگاه.هاي كشور نيازمند تشكيلات واحد و متمركزي است. از اين روي در سال 1925 هيات مديره.اي از ميان دانشگاه.هاي هند انتخاب شد. اين تشكيلات سپس به صورت يك مجمع به ثبت رسيده و در نهايت طي سال 1973 به انجمن هند تغيير وضعيت داد. از جمله مهمترين اعضا انجمن فوق مي.توان به تمام دانشگاه.هاي جامع دانشگاه.هاي كشاورزي و مراكز آموزش عالي اشاره كرد.

دبيرخانه انجمن دانشگاه.هاي هند نهادي است كه به دانشگاه.ها دولت مركزي و دولت.هاي ايالتي هند خدمات متعددي ارائه مي.كند. از جمله واحدهاي مختلف اين دبيرخانه كه عهده دار وظايف خاصي است، مي توان به مواردي همچون واحد ارزشيابي مدارك و گواهينامه هاي علمي، واحد خدمات و اطلاعات دانشجويي انجمن، واحد كتابخانه و مركز اسناد مدارك، واحد تحقيقات و واحد تربيت بدني اشاره كرد.
مسئوليت اصلي واحد ارزشيابي، تشخيص، تطبيق، معادل سازي و تأييد مدارك و گواهينامه.هاي اعطايي توسط دانشگاه.هاي هند و ساير كشورهاست. تأييد مدارك بر پايه اطلاعاتي است كه در زمينه.هاي تشخيص و معادل سازي كيفيت انواع مدارك دانشگاهي تدارك يافته است. تعيين و معادل سازي مدارك ر مبناي اطلاعات گردآوري شده از اسناد و روش.هاي آموزشي به كار رفته در نظام.هاي آموزشي دانشگاه.هاي جهان از طريق ارتباط با نهادهاي بين المللي كشورهاي مختلف و نمايندگي ساير كشورها در هند صورت مي.گيرد. اين واحد همچنين عهده مسئوليت ارزيابي و تأييد مدارك مراكز آموزش غير دانشگاهي مورد تأييد AICTE و ساير نهادهاي دولتي است.

واحد تحقيقات به هدايت مطالعات تخصصي در زمينه.هاي مربوط به آموزش عالي من جمله بر آورد هزينه واحدهاي درسي شاخص.هاي كارايي، كيفيت آموزش و سيسستم آموزشي مبادرت مي كند. از جمله فعاليت.هاي واحد مذكور مي.توان به تعيين قيمت واحدهاي درسي آموزش عالي نظارت بر بانك سوالات و تعيين شاخص.هاي اجرايي آموزش عالي اشاره كرد.

واحد امور جوانان به سازماندهي برنامه.هاي بين دانشگاهي به منظور ارتقا ارزش.ها، فرهنگ توسعه شخصي، وحدت ملي و درك بين المللي مبادرت مي.كند. از جمله مي.توان به بر پايي جشنواره.هاي بين دانشگاهي كه بطور مرتب و با همكاري دولت هنر از سال 1985 در سطح منطقه.اي و كشوري برگزار مي.شود، اشاره كرد.
پس از استقلال هند، موضوع نحوه اداره دانشگاه.هاي كشور و سياست گذاري در حوزه آموزش عالي در زمره مسائل حساس و بحث برانگيز كشور محسوب شد. برابر قانون اساسي هند، دولت مركزي و دولت.هاي ايالتي مكلف شدند با توجه به نياز جامعه به احداث، اداره و نظارت بر دانشگاه.ها مراكز آموزش عالي از يكسو و ناهمگوني فرهنگي، قومي، جغرافيايي و اقتصادي از سوي ديگر، به تشكيل كمسيون اعتبارات دانشگاه.هاي هند طي سال 1956 منجر به تشكيل اين كميسيون برقراري هماهنگي شد. ميان دولت و دانشگاه.ها، ترسيم خط مشي كلي نظام آموزش عالي و تامين و تخصيص بودجه آموزشي و تحقيقاتي دانشگاه.ها و كالج.هاي دولتي است.
كميسيون اعتبارات دانشگاه.هاي هند، نهادي است ملي و مستقل كه به موجب قوانين خاصي تشكيل يافته است. از لحاظ جايگاه اداري، اين كميسيون در جدول تشكيلات وزارت توسعه منابع انساني دولت مركزي در حوزه معاونت آموزشي قرار دارد. كميسيون مذكور خود از رئيس نايب رئيس، رئيس دبيرخانه و ده عضو متخصص و كارشناس برخوردار است. رئيس نايب رئيس و رئيس دبيرخانه از اعضا ثابت كمسيون بوده و به طور تمام وقت در اختيار كميسيون هستند. ده عضو ديگر كمسيون نيز به صورت پاره وقت و موردي مشاركت مي.كنند. رئيس و نايب رئيس توسط كميته.اي، از ميان اساتيد و رجال علمي و دانشگاهي انتخاب مي.شوند.
رئيس و نايب رئيس كميسيون در زمان گزينش و تصدي كاز هيچگونه رابطه كاري و استخدامي با دولت.هاي ايالتي و دولت مركزي برخوردار نيستند. از ده عضو موقت كمسيون مذكور 2نفر از طرف وزارت توسعه منابع انساني و وزارت دارايي معرفي مي.شوند. حداقل 4 نفر ديگر نيز از ميان متخصصين علوم كشاورزي، بازرگاني، مهندسي، صنايع و اعضاي نظام پزشكي ،كانون مهندسين و انجمن حقوقدانان و وكلا برگزيده مي.شوند.
گفتني است كه در علم رؤساي سابق دانشگاه.ها و دانشكده.ها و شخصيت.هاي علمي از اولويت خاص برخوردار هستند.
لازم به ذكر است كه كمسيون تا كنون از كل ظرفيت تشكيلاتي خود بهره برداري نكرده و حداكثر 700 نفر را به كار گرفته است. مقر اصلي كميسيون در شهر دهلي است و اين درحالي است كه از 6 دفتر ايالتي نيز برخوردار است. علاوه بر دفتر مركزي و دفاتر ايالتي اين كميسيون در 6 كنسرسيوم مشترك در دانشگاه.ها و مراكز تحقيقاتي هند برخوردار است. از 248 دانشگاه و 10555 كالج، كشور تعداد 181 دانشگاه و4510 كالجبه تأمين اعتبارات و بودجه مالي خود از محل كميسيون اعتبارات مبادرت مي.كند.
پس از برگزاري كنفرانس جهاني آموزش عالي در پاريس و حضور فعال هند در اين كنفرانس، انديشمندان، متخصصين آموزش عالي و مديران اجرائي اين كشور تصميم به اصلاح ساختار آموزش عالي كشور گرفتند. در طي اين مدت نظرات و پيشنهادات مفيد و قابل توجهي ارائه شده كه اكثر اين نظرات و پيشنهادات در كنفرانسي تحت عنوان آموزش عالي در قرن بيست و يكم مورد بررسي و تبادل نظر قرار گرفت.
كشور هند از دهه 1990 با حجم بي سابقه درخواست شهروندان هندي براي حضور در مراكز آموزش عالي مواجه شده است. از آنجا كه نظام فعلي آموزش عالي پاسخگوي تمام درخواست.هاي متقاضيان نيست. از اين روي صاحبنظران آموزش عالي به بازنگري و توسعه سيستم فعلي از دو جنبه توسعه كيفي آموزش عالي و توسعه كمي فضاي آموزش عالي پرداخته است.

* هند بزرگترين نظام آموزش عالي دنيا را دارد

از حيث جايگاه نظام آموزش عالي كشورها به 3 گروه كشورهاي با نظام آموزشي توسعه نايافته و نيروي كار يدي كشورهاي با نظام آموزشي در حد متوسط قادر به انجام فرايندهاي ساده صنعتي و كشورهاي كه در آن تأكيد عمده بر فارغ التحصيل دانشگاهي و در اين افراد در سطح عالي از تحقيق با شايستگي.هاي تكنولوژيكي و علمي مشغول به كار هستند.
در كشور هند تركيبي از هر سه نوع مشاهده مي.شود. از يكسو بيش از يك صد ميليون كودك لازم التعليم در خارج از نظام آموزشي به عنوان نان آور خانواده به فعاليت مي.پردازند و از سوي ديگر اين كشور از بزرگترين نظام آموزش عالي و 256 دانشگاه برخوردار بوده و از هر 8 دانشجوي ثبت.نامي در دانشگاه.هاي دنيا 1 نفر هندي است علاوه بر اين 43 درصد نرخ كل ثبت.نام در آموزش عالي در كشورهاي در حال توسعه متعلق به هندي.ها است.
پس از استقلال كشور و اولين اجراي برنامه عمراني كشور طي سال 1950 روند رو به رشد سهم اختصاص يافته به دانشگاه.ها مشهود است. كه طي 8 برنامه عمراني سهم اختصاصي از يك ميليارد و پانصد كرور به 196 ميليارد كرور بالغ شده است.
پيش بيني.هاي انجام گرفته نشان مي.دهد كه تا سال 2020 كشور هند با جمعيتي بالغ بر يك ميليارد نفر و تنوع فوق.العاده انساني با اتكا بر منابع انساني از رده كشورهاي جهان سوم خارج خواهد شد اگر چه از دانشگاه.ها به عنوان منابع توليد نيروي انساني ياد مي.شود در صورت فقدان نظام برنامه ريزي مدون تلاش.ها حاصلي جز فرار مغزها و اتلاف سرمايه اقتصادي ـ اجتماعي ملت به دنبال نخواهد داشت. نظام آموزش عالي هند در طول سه دهه (1975-1950)اين تجربه تلخ را آزموده است. با وجود اين دگرگوني.هاي 2 دهه اخير در خط مشي.هاي ملي و درك تحولات جهاني توسط هندي.ها سبب شد كه نظام آموزش عالي كشور به جهت يابي صحيح خود دست يابد جهتي كه موجب شد حتي فرار مغزها برعكس تجربه ساير كشورها كه حاصلي براي آنان نداشته و ندارد در هند به گونه.اي عمل كند كه به عنوان منبع و پشتوانه علمي و اقتصادي كشور در خارج از كشور به ورود دانش فني و سرمايه اقتصادي به داخل كشور منجر مي.شود. اين همه حاصل برقراري يك نظام برنامه.ريزي آموزش عالي است كه منابع اصلي چهار گانه توسعه ملي، صنعت، دانشگاه و مراكز تحقيق و توسعه را به يكديگر متصل مي.كند.

* 3 درصد از مردان و يك درصد از زنان در دانشكده.هاي هندوستان تحصيل مي.كنند

در حال حاضر، درصد محدودي از زنان و مردان جامعه هندوستان (3درصد از مردان و 1 درصد از زنان) در دانشكده.هاي كشور به تحصيل مشغول هستند. اگر چه اين ميزان بسيار اندك است، با اين حال در همين ميزان اندك نيز زنان در رتبه سوم قرار دارند. لازم به ذكر است كه نسبت مذكور در تمام زمينه.هاي مطالعاتي به استثناي زمينه.هايي محدود وجود دارد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 482]