واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: نحوه دستگيري نبايد موجب مظلوم نمايي و ايجاد حس ترحم به اراذل شود.
يك آسيب شناس مسائل اجتماعي بر ضرورت پرهيز از خشونت و توجه به خواسته ها و نيازهاي جامعه در برخورد جدي با مجرمان دانه درشت در طرح جمع آوري اراذل و اوباش تاكيد كرد.
دكتر اميرمحمود حريرچي در گفت وگو با ايسنا، با بيان اينكه در طرح جمع آوري اراذل و اوباش بايد به خواسته جامعه توجه شود، خاطرنشان كرد: در بحث جمع آوري اراذل و اوباش نبايد دستگيري ها و برخوردها به گونه يي باشد كه باعث مظلوم نمايي و ايجاد حس ترحم نسبت به مجرمان در بين مردم شود.
اين كارشناس علوم اجتماعي با تعريف جرم به عنوان هر عملي كه براي ديگران مزاحمت ايجاد كرده و حقوق آنان را ضايع كند، افزود: در همه جاي دنيا وظيفه پليس برخورد با افرادي است كه با انجام چنين اقدامات مجرمانه يي، احساس ناامني را در جامعه القا مي كنند.
وي در ادامه با ابراز نگراني از آنچه كه آن را احتمال دستگيري مجرمان خرد به جاي اراذل و اوباش خواند، تصريح كرد: اگر مجرماني مانند زورگيرها و مزاحمان نواميس هنگام اجراي عمليات پليس پنهان شوند و به جاي آنان با مجرمان به اصطلاح پيش پا افتاده در جايگاه اراذل و اوباش برخورد شود، مطمئنا مساله را كه همان ايجاد احساس امنيت در جامعه هست، نمي توان حل كرد. اين كارشناس علوم اجتماعي، اراذل و اوباش را بيماراني كه در كودكي مورد آزار قرار گرفته و از سوي جامعه طرد شده اند، دانست و اظهار كرد: فردي كه جرمي را انجام مي دهد در حقيقت كل جامعه را درگير عمل خود مي كند و بايد به چنين فردي كمك كرد تا به جامعه بازگردد.
حريرچي با بيان اينكه صرفا با جمع آوري و نگهداري از اراذل و اوباش مشكلي حل نخواهد شد، افزود: حتي در برخورد با مجرماني مانند مزاحمان نواميس و زورگيرها هم بايد از روش هاي درماني استفاده كرد تا خود را اصلاح كنند و به كمك مددكاران اجتماعي و روانشناسان مشكلات و عواملي كه منجر به بروز بزهكاري در آنان شده است، ريشه يابي شود.
وي ادامه داد: پس از ريشه يابي مشكلات و مسائل، مجرم بايد مورد آموزش و بازتواني قرار گرفته و مهارت هاي اجتماعي و شغلي لازم به وي آموزش داده شود و پس از اتمام دوره محكوميت نيز نظارت بر وضع خود و خانواده اش ادامه داشته باشد. اين آسيب شناس مسائل اجتماعي با اشاره به شرايط كانون هاي اصلاح و تربيت اظهاركرد: چرا نبايد چنين كانون و مراكزي براي افراد بالاي 15 سال هم وجود داشته باشد تا در قالب كارگاه هاي آموزشي، مهارت هاي اجتماعي لازم به مجرمان آموزش داده شود. حريرچي با بيان اينكه ريشه يابي گرايش بزهكاران به اقدامات مجرمانه، يكي از وظايف زندان هاست، تصريح كرد: متاسفانه تعداد مددكاران اجتماعي و روانشناسان مستقر در زندان ها به نسبت زندانيان بسيار كم است كه با اين شرايط مي توان گفت زندان نقش آماده كردن مجرم براي بازگشت به زندگي سالم را به درستي انجام نداده است. اين كارشناس علوم اجتماعي با اشاره به موفقيت كشورمان در بحث پيشگيري از شيوع ايدز در زندان ها گفت: چرا نبايد در بحث مددكاري و معالجه بيماران اجتماعي به چنين موفقيت و جايگاهي برسيم؟ حريرچي با اشاره به اينكه مددكاران اجتماعي وظايف متفاوتي در قبال مجرمان دارند، به ايسنا گفت: بزهكاران يا به اصطلاح بيماران اجتماعي حدود 30 درصد زندانيان كشور را تشكيل مي دهند كه مددكاران زندان بايد تمركز بيشتري روي اين افراد داشته باشند كه پيشنهاد مي كنم به ازاي هر 12 تا 15 مجرم يك مددكار اجتماعي در زندان حضور داشته باشد. اين كارشناس علوم اجتماعي در پايان با تاكيد بر اينكه تحقيركردن و اعمال خشونت نتيجه مثبتي در برخورد با اراذل و اوباش به دنبال نخواهد داشت، تصريح كرد: توهين و تحقير روزنه هاي اصلاح و بازگشت فرد به جامعه را مي بندد و انجام اين اقدامات از سوي پليس اگرچه ممكن است به سبب ايجاد مزاحمت هاي زياد از سوي مجرمان باعث رضايت مردم شود اما در درازمدت باعث ترويج خشونت در جامعه مي شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 191]