نمايشگاه بزرگ نمايندگي‌هاي فروش

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: نمايشگاه بزرگ نمايندگي‌هاي فروش
ارتباطي- گروه دانش:
طي چند روز گذشته، مهم‌ترين رويداد نمايشگاهي در حوزه فناوري اطلاعات و ارتباطات در كشور، در تهران و در محل دائمي نمايشگاه‌هاي بين‌المللي برگزار شد

نمايشگاه‌هاي الكامپ و تلكام. در نگاه اول، اين نكته را به ذهن مي‌رسانند كه برگزاري اين نمايشگاه‌هاي سالانه و نمايشگاه‌هايي از اين دست مي‌تواند محل اصلي ورود فناوري‌هاي نوين به كشور باشد.

اين نكته خوشحال‌كننده است، اما نگاه به نمايشگاه‌هايي از اين دست كه در منطقه و در دنيا برگزار مي‌شود و مقايسه آنها با تلكام و مخصوصا الكامپ، خالي از فايده نيست.

نمايشگاه‌هايي با اين ابعاد و با گستره مخاطبي شبيه به آنچه قبله آمال گردانندگان الكامپ است، در منطقه و در دنيا كم نيستند.

چند تا از معروف‌ترين آنها را مي‌توان اينگونه نام برد: سي‌اي‌اس در آمريكا (لوازم الكتريكي مصرفي)، سبيت در آلمان مهم‌ترين نمايشگاه‌هاي جهاني و جيتكس در دوبي (همان جايتكس كه اسمش را هم غلط تلفظ مي‌كنيم)، مهم‌ترين نمايشگاه‌هاي منطقه‌اي هستند.

نگاه به اين نمايشگاه و مقايسه با الكامپ مخصوصا براي كساني كه اين نمايشگاه‌ها را از نزديك ديده‌اند، نكات جالبي را به ذهن مي‌رساند كه بيش از هرچيز، آشكار‌كننده ضعف‌هاي بنيادي در كشور به‌خصوص در مباحث سياستگذاري فناوري است.

در اينجا به يكي دو نكته از اين تفاوت‌هاي مي‌پردازيم:1 - از هركدام از درهاي نمايشگاه بين‌المللي كه وارد مي‌شويد، آنچه اول از همه جلب‌توجه مي‌كند، جمعيت زيادي است كه حتي خيابان‌هاي عريض محل دائمي نمايشگاه‌ها هم نمي‌توانند پاسخگوي آن باشند.

يكي از مهم‌ترين تفاوت‌هاي نمايشگاه الكامپ با نمونه‌هاي خارجي در همين حجم عظيم مخاطب است (البته بايد نسبت‌ها را هم درنظر گرفت و به يك واحد نرمال رسيد) چرا در سبيت يا سي‌اي‌اس يا حتي در جيتكس چنين حجم عظيمي از استقبال‌كنندگان وجود ندارد؟ چرا اين نمايشگاه‌ها اينقدر خلوت هستند؟

آيا اين نشان‌دهنده اين است كه استقبال از فناوري‌هاي نوين در ميان مردم ما اينقدر زيادتر از آلماني‌ها يا آمريكايي‌ها يا حتي عرب‌هاست؟ پس چرا سبك زندگي ما و آميختگي آن با فناوري‌هاي روز تا اين‌حد از آلماني‌ها، آمريكايي‌ها يا حتي اعراب پايين‌تر است؟

2 - نكته دوم تا حدودي جواب سؤال اول را مي‌دهد؛ با توجه به وضعيت تحريم‌هاي جهاني، هيچ ردپايي از شركت‌هاي بزرگ و پيشروي فناوري دنيا در اين نمايشگاه ديده نمي‌شود. توجه كنيد: «شركت‌هاي بزرگ» غايب هستند اما «برندهاي بزرگ» حضور دارند.

اپل، مايكروسافت، سوني، سيسكو، سان مايكروسيستمز، اينتل، نوكيا، موتورولا، ‌اي بي‌ام، توشيبا و... نيستند اما در همه سالن‌ها برندهايشان و محصولات روزشان كه در بازار تهران (پايتخت، جمهوري، رضا و ايران) هم وجود دارد، يافت مي‌شود. اتفاقا نكته همين‌جاست.

وقتي به جاي ورود شركت اصلي-كه پيشروي فناوري اطلاعات و ارتباطات در دنياست- نمايندگي فروش يا خدمات آن در ايران غرفه مي‌گيرد و وارد نمايشگاه مي‌شود، نبايد هم انتظار داشته باشيم كه هدف اصلي غرفه‌داران، چيزي غير از فروش به مصرف‌كننده نهايي باشد.

وقتي به جاي سوني، ايران‌رهجو (فروشنده آن در ايران) وارد اين نمايشگاه مي‌شود، چرا انتظار داريم كه قيافه نمايشگاه با بازار شركا در جمهوري متفاوت باشد؟ به اين ترتيب، غرفه‌ها از فناوري‌هاي آينده و پيشروي دنيا كه در سبيت يا جيتكس يا سي‌اي‌اس ديده مي‌شود خالي مي‌شود و جايش را ال‌سي‌دي‌ها و مادربوردها، گوشي‌ها و لپ‌تاپ‌هايي مي‌گيرد كه آنها را از ماه‌ها قبل از نمايشگاه، مي‌توان در پايتخت، جمهوري و بازار رضا ديد.

پس مخاطب‌ها هم همان مخاطب‌هاي جمهوري و بازار رضا خواهند بود؛يعني مصرف‌كنندگان نهايي. پس غذافروشي‌هاي خيابان جمهوري هم مي‌آيند و در خيابان‌هاي داخلي محل نمايشگاه، بوي همبرگر ذغالي‌شان تمام فضا را پر مي‌كند.

دستفروش‌هاي جمهوري هم مي‌آيند پشت در نمايشگاه، بساط پهن مي‌كنند. ملت هم مي‌آيند كه رم و كارت گرافيك و كارت اينترنت بگيرند. كليد نهايي اين مسئله كه چرا الكامپ در آينده فناوري اطلاعات در ايران محلي از اعراب ندارد، در همين نكته نهفته است؛ تحريم.

حالا اين تحريم ممكن است از سوي پيشروان فناوري اطلاعات در دنيا باشد يا از سوي بخش خصوصي كشورمان. در هر دو صورت اين نمايشگاه به اين حالت در مي‌آيد كه الان هست.

يك درس

مطالعه نمايشگاه‌هايي از اين دست در دنيا نشان مي‌دهد كه در اين نمايشگاه‌ها، شركت‌هاي بزرگ با صرف هزينه‌هاي چندصدهزار دلاري وارد مي‌شوند و فناوري‌هايي را عرضه مي‌كنند كه به درد مصرف‌كننده نهايي نمي‌خورد بلكه محصولات رده يك فناوري و حتي محصولات مفهومي (Concept) را عرضه مي‌كنند.

از اين غرفه‌ها هم در نهايت 100 نفر بازديد مي‌كنند. 20 نفرشان وارد اين غرفه‌ها مي‌شوند و در نهايت، 5 نفرشان مشتري مي‌شوند؛ البته با توجه به اين نكته كه اين «نفرها» هركدام نماينده يك شركت غول، يك وزارتخانه يا حتي يك دولت هستند.

اين تفاوت بين الكامپ با نمونه‌هاي خارجي از يك طرف و شباهت آن به نمايشگاه‌هاي فروش بهاره يا پاييزه لباس كه تمام توليدي‌ها و فروشگاه‌ها را زير يك سقف جمع مي‌كنند از طرف ديگر، اين نكته را به ذهن مي‌رساند كه بايد در تعاريف تجديد نظر اساسي شود؛

يا به جاي الكامپ از «نمايشگاه پاييزه محصولات كامپيوتري و موبايل» استفاده كنيم، يا از پذيرش بخش‌هاي فروش شركت‌ها و نمايندگي‌هاي شركت‌هاي بزرگ جهاني در اين نمايشگاه جلوگيري كنيم. آن وقت آيا انواع تحريم‌هاي داخلي و خارجي، نمايشگاه را خالي از غرفه نمي‌كند؟
چهارشنبه 6 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 109]