واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:
شاید کم.آبی بدن شایع.ترین مشکل جوامع مدرن امروز باشد که هنوز هم تاحد زیادی تشخیص داده نشده است.
قهوه، چای، آب.میوه و انواع و اقسام نوشابه.های گوناگون انتخاب اصلی اکثر مردم به.خصوص نسل جوان برای رفع تشنگی است. اما اثر واقعی این نوشیدنی.ها محروم کردن خون، سلول.ها و اندام.ها از آب (مهم.ترین و ارزشمند.ترین منبع در بدن) است.
نوشیدن آب تازه کافی، شرط لازم برای به دور ماندن از بیماری و کند کردن روند پیری است. هر فردی که از نعمت سلامتی برخوردار و مایل به حفظ آن است باید روزانه حدودا 6 تا 8 لیوان 225 میلی.لیتری آب تازه بنوشد. نوشیدن این مقدار آب به ما این اطمینان را می.دهد که 60 تا 100تریلیون سلول بدن، مقدار آب مورد نیاز روزانه خود را برای حفظ کارایی فرایند.های گوارش، سوخت وساز و دفع مواد زائد دریافت می.کنند. ممکن است کودکان به 4 تا6 لیوان آب در روز نیاز داشته.باشند که به میزان فعالیت.های فیزیکی آنها بستگی دارد.
رهنمودهای ساده برای آبرسانی کافی به بدن
برای رفع «خشکی و تشنگی» شبانه و دفع مواد زائد انباشته شده اندام.ها، روزتان را با نوشیدن یک لیوان آب گرم آغاز کنید. می.توانید این لیوان آب گرم را با آبلیمو یا عسل میل کنید.
نیم ساعت قبل از هر وعده غذایی یک لیوان آب بنوشید. انجام این امر باعث رقیق شدن خون.تان و بدین وسیله خون قادر به حمل مواد مغذی و توزیع آن به سلول.ها می.شود. این یک لیوان آب، به افزایش ترشح آنزیم.های گوارشی کمک می.کند و مانع بیش از حد غلیظ و چسبناک شدن صفرا می.شود. با این وجود نوشیدن آب فراوان یا نوشیدنی.های دیگر با غذا آنزیم.های گوارشی را رقیق می.کند. باید از خوردن آب زیاد در هنگام صرف غذا خودداری کنید؛ زیرا باعث مختل شدن فرایند گوارش می.شود.
پس از صرف غذا، خون مقدار قابل.توجهی آب را برای توزیع مواد مغذی بین سلول.ها مصرف می.کند و از این.رو می.تواند به سرعت دچار کم آبی شود. نوشیدن یک لیوان آب، تقریبا 5/2 ساعت پس از هروعده غذایی نیازهای آبی خون را جبران خواهد کرد.
این راهنمایی.های ساده می.توانند در پیشگیری از جدی.ترین بیماری.های شایع در جوامع مدرن امروز کمک کنند. نوشیدن مقدار آب کافی در زمان درست و مناسب باید بخشی از هر روش درمانی به کار رفته برای معالجه بیماری باشد.
نکته قابل توجه: هرگونه تلاش برای جبران بی.آبی بدن باید تدریجی و رفته.رفته انجام شود. در غیراین صورت ممکن است آبرسانی یکباره، صدمات جدی به بدن وارد کند. شخصی که دچار کم آبی است، به عبارت دیگر، فردی است که حداقل آب مورد نیاز بدن خود در چندین هفته، ماه یا سال گذشته دریافت نکرده است و یا با نوشیدن قهوه، مواد غذایی یا نوشیدنی.های شیرین سلول.های بدنش را برای مدت قابل توجهی از دسترسی به آب فراوان محروم کرده است که در معرض ابتلا به بیماری قرار دارد. سلول.های بدن در طول دوران بی.آبی، دیگر قادر به انجام درست وظایف خود نخواهند بود.
آنها برای جلوگیری از اتلاف آب بیشتر، ضمن جذب مقداری چربی اضافه شامل کلسترول، نفوذپذیری دیواره.های سلولی.شان را نسبت به انتشار آب کاهش می.دهند. حال آنکه این مکانیسم از خروج مواد زائد متابولیکی از سلول.ها نیز جلوگیری می.کند و باعث خفه شدن سلول.ها در مواد زائد خودشان می.شوند. ممکن است برخی از این سلول.ها برای ادامه بقای خود در این محیط سمی، دستخوش جهش ژنتیک و سرطانی شوند.
در طول دوران بی.آبی بدن، کلیه.ها و سایر قسمت.های بدن آب را حفظ می.کنند. در این مرحله اکثر افراد هوس نمک و شروع به خوردن بیش از حد نمک یا مواد غذایی شور می.کنند؛ زیرا بدن برای حفظ اندک آب باقی مانده نیاز به نمک بیشتری دارد. اما این امر کلیه را فشرده و وادار به تصفیه مقدار آبی کمتر از قبل می.کند که در نتیجه ادرار بیش از پیش تغلیظ و کمتر می.شود. در این شرایط بی.آبی شدید، نوشیدن ناگهانی آب حتی به اندازه 6 تا8 لیوان در روز توصیه شده کار عاقلانه.ای نیست. زیرا سلول.ها برای ذخیره.سازی. آب یک دیواره ساخته.اند و شرایط لازم برای جذب آب ناگهانی را ندارند، شرایطی که سلول.ها به آن عادت نکرده.اند. آب صرفا در خارج سلول باز می.ایستد و منجر به محبوس شدن آب و افزایش وزن می.شود. در این مرحله، کلیه.ها قادر به تصفیه بخش عمده.ای از آب نیستند و مقدار ادرار همچنان ناچیز است. در حقیقت مصرف ناگهانی مقادیر زیادی آب می.تواند به تجمع لنف، ورم و در برخی موارد حتی مرگ بینجامد. درصورت مصرف ناگهانی مقدار زیادی آب مسمومیت آبی ایجاد می.شود؛ یک اختلال مهلک بالقوه در عملکرد مغز در زمانی که به.علت دریافت بسیار سریع آب تعادل طبیعی الکترولیت.های بدن برهم می.ریزد و میزان آنها از حد مجاز و بی.خطر تجاوز می.کند. گذر از شرایط بی.آبی شدید به شرایط آبرسانی بهتر، باید بسیار تدریجی و زیر نظر پزشک انجام گیرد که به اصول و مبانی متابولیسم آب آشنا است.
رهنمودهایی برای بازیافت تدریجی آب
فقط تقریبا یک لیوان آب در روز به مقدار آبی که معمولا می.نوشید بیفزایید و دقت کنید که میزان دفع ادرارتان افزایش می.یابد یا خیر. درصورت افزایش میزان دفع ادرار،2-1 لیوان آب دیگر در روز بنوشید. درصورت عدم.افزایش میزان دفع ادرار، مقدار آب اضافه را به یک.سوم یا نصف لیوان آب در روز تقلیل دهید. نکته بسیار مهم این است که در هنگام نوشیدن آب بیشتر، کلیه.هایتان شروع به تصفیه آب بیشتری می.کنند و شما نباید یک مانع در کلیه.های خود ایجاد کنید، که می.تواند منجر به بروز سیلاب و تجمع آب حتی در ریه.ها شود.
به مرور زمان، کلیه.ها تشخیص خواهند داد که دیگر آب در بدن کمیاب نیست و سازگاری.های لازم را برای افزایش دفع ادرار انجام خواهند داد. در همین زمان، بدن به.طور طبیعی تولید نمک و احتباس نمک خود را کاهش خواهد داد. درصورت بروز چنین اتفاقی، میل به خوردن نمک یا مواد غذایی شور نیز کمتر می.شود. این واکنش در نتیجه اثرات طبیعی ادرارآور آب ایجاد می.شود.
چنانچه تحت درمان با داروهای ادرارآور هستید، بسیار حائز اهمیت است که بدانید آب ادرارآور.تر از هر داروی دیگری است، و فاقد عوارض جانبی زیان.آور است. کاهش مقدار مصرف داروهای ادرارآور باید به.تدریج و زیر نظر پزشک انجام گیرد.
شما می.توانید در هنگامی که کلیه.ها دیگر با مشکلات دفع ادرار روبه.رو نیستند، آب دریافتی خود را به حداقل مقدار طبیعی روزانه یعنی 8-6 لیوان در روز برسانید. این امر می.تواند تا حد زیادی از خطرات تحمیلی یک بیماری برای سلامتی بکاهد. با این وجود ممکن است جبران و بی.اثر کردن سال.های بی.آبی و بازیافت کامل آب یک.سال یا حتی بیشتر به طول بینجامد.
نکته قابل توجه: هنگامی که بدن دچار بی.آبی است، سعی می.کند با محبوس کردن نمک، آب را حفظ کند. در هنگام افزایش دفع ادرار به.دنبال بهبود یافتن سطح آبرسانی به بدن، این نمک به.تدریج به همراه ادرار دفع می.شود. اگر تلاش برای آبرسانی به بدن بیش از اندازه سریع انجام شود، ممکن است آن قسمت.هایی از بدن که بیشتر نمک را در خود نگاه داشته.اند دچار ورم لنفی شوند. بروز هرگونه پف.کردگی چشم.ها یا اطراف چشم.ها یا ورم قوزک پاها نشان.دهنده این است که فرایند آبرسانی بیش از اندازه سریع انجام شده است و باید تدریجی.تر صورت گیرد. با کاهش ورم، شما می.توانید نوشیدن مقدار طبیعی آب را ازسر گیرید. با افزایش آب دریافتی، بدن شما قادر خواهد شد هر مقدار نمک اضافه را نیز دفع کند. با این وجود، شما نباید دچار کمبود نمک شوید. از این.رو ، باید مقداری نمک تصفیه نشده را به.عنوان بخش مهم از رژیم غذایی خود مصرف کنید. چنانچه عضلات شما به اندازه کافی نمک مصرف نکنند دچار گرفتگی می.شوند، به.ویژه هنگام شب، درصورت بروز گرفتگی عضلات، بدن شما به احتمال زیاد به اندازه کافی نمک دریافت نمی.کند (یا اینکه یک نمک نامناسب را که تحت عنوان نمک سفره تولید می.شود، دریافت می.کند.)
قطعا هم آب و هم نمک برای حفظ تعادل متابولیسم آب و تولید انرژی هیدروالکتریک برای حفظ فعالیت.های سلولی بدن حیاتی است. نوشیدن آب بهترین نوع درمان است زیرا قطعا هرچیزی در بدن به آب وابسته است. نوشیدن آب و رفع اثرات مختل.کننده باید نخستین روش درمانی، قبل از تلاش برای هر نوع درمان دیگری برای یک بیماری باشد. در اکثر موارد با آبرسانی مناسب و استراحت کافی دادن به بدن، بیماری به.طور طبیعی رفع می.شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 221]