معرفی شهر بصره عراق

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: بصره دومین شهر بزرگ عراق با جمعیتی بالغ بر ۲۶۰۰۰۰۰ در سال ۲۰۰۳ می.باشد. این شهر بندر اصلی کشور عراق است. بصره مرکز استان بصره.است. بصره در تاریخ اولیه اسلام نقش مهمی داشته.است.

نظر اجمالی

شهر در امتداد شط العرب (اروند رود) یک مسیر آبی نزدیک به خلیج فارس واقع شده.است.بصره در ۵۵ کیلومتری خلیج فارس و در ۵۴۵ کیلومتری بغداد، پایتخت و بزرگ.ترین شهر عراق می.باشد.
هد الخلدی. وضعیت حکمرانی در بصره سنتی طایفه.ای می.باشد. این شهر دارای طوایف زیادی می.باشد. همچون، شمار، بنی خالد، تمیم، الجبور، الشوولات، بنی اسد، بنی سعد، السعدون، بنی منصور، الزفیر و سوباع و بسیاری طوایف دیگر. برخی از آنها سنی و بقیه از شیعه می.باشند.
منطقه اطراف بصره دارای منابع مهم نفتی با چاههای نفت بسیار می.باشد. شهر همچنین دارای یک فرودگاه بین.المللی می.باشد، که اخیراً با خطوط هوایی عراق خط هوایی پرچم ملی، شروع به اعاده سرویس به بغداد کرده.است. بصره در یک منطقه حاصلخیز کشاورزی، با محصولاتی اصلی شامل برنج، ذرت، جو، ارزن، گندم، خرماها، و احشام می.باشد.
پالایشگاه نفت شهر قابلیت تولید حدود ۱۴۰,۰۰۰ بشکه نفت ۲۲,۳۰۰ متر مکعب در روز را دارا می.باشد.
پیروان مسلمان منطقه عمدتاً اعضای فرقه شیعه جعفری می.باشند. همچنین تعداد قابل توجهی از فرقه اهل سنت و نیز تعداد کمی از مسیحیان در بصره زندگی می.کنند. همچنین در کنار ایشان بقایایی از فرقه عرفانی پیش از اسلام از مندبنز، کسانی که مقر فرماندهی آنها منطقه.ای بود که سابقاً ساک اش- شیخ نامیده می.شد، زندگی می.کنند.

شبکه کانال.هایی که در میان شهر جریان دارد، به آن نام مستعار ونیز خاورمیانه دست کم در حد بالای جزر و مد می.دهد. پایین آمدن جزر و مدها در بصره نزدیک به حدود ۹ پا (۷/۲متر) می.باشد. برای مدت زمان طولانی، بهترین خرماهای جهان در بصره پرورش می.یافت. وائل هالاک تذکر می.دهد که در مقابله با مدینه و در یک وسعت کمتر سوریه، در عراق جمعیت مسلمان غیر متفرقی که به زمان پیامبر بازگردد وجود ندارد. بنابراین درخواستهای مالکی (و ازواعی) جهت تمرین («عمل») اتحاد نتوانست مورد استقبال واقع شود. در عوض مردم عراق بر آن دسته از اصحاب پیامبر که در آنجا ساکن شدند، و چنین فرقی از حجاز که بسیار مورد احترام آنان بود اعتماد کردند.
«طبقات» شیرازی، که وائل هالاک آن را «یک کار بیوگرافیکی مهم اولیه اهدا شده به حقوقدانان» خوانده.است، ۸۴ «شکل شاخص» از فقه اسلامی را پوشش داده؛ که بصره ۱۷ مورد آن را فراهم کرد. بنابراین بصره مرکزی بود که فقط مدینه با (۲۲) مورد و کوفه با (۲۰) مورد از آن پیش افتادند. از جمله اصحابی که در بصره ساکن شدند ابوموسی و انس ابن مالک بودند. در کنار حقوقدانان بصری، هالاک محمد ابن سیرین، ابو عبدالله مسلم ابن یاسر، و ابو ایوب السختیانی را بر می.گزیند. قتدا ابن دیعما(سال ۶۸۰-۷۳۶) به عنوان یک محدث و مفسر قرآن احترام یافت. در اواخر سال ۷۵۰، سووار ابن عبدالله جهت اطمینان از بیطرفی آنها، شروع به پرداخت حقوق به شاهدان و منشیان دادگاه نمود. حماد ابن سلاما (سال ۷۸۴)، مفتی شهر بصره، معلمی از ابو حنیفه بود.زفار ابن الهدی شاگرد ابو حنیفه دیرتر از کوفه به بصره حرکت کرد. قوانین بصره.ای و کوفی، تحت حمایت اولیه عباسیان، بخشی از فقه شد که مذهب حنفی نام گرفت؛ در نتیجه با دیگران، مثل تکرار در مدینه که منجر به مذهب مالکی شد، به مخالفت برخاست. سفیان ال- ثوری ومعمر ابن رشید بسیاری از آموزش.ها و احادیث شرعی و غیر شرعی در کتابها را جمع آوری نموده، و به یمن مهاجرت کردند، در آنجا عبد الرزاق آن.ها را در طی قرن نهم CE در مصنف خویش قرار داد. در بازگشت به بصره، مسدد ابن مصرحد جمع آوری.های خویش را که به صورت «حدیث مسند» مرتب کرده بود، تألیف نمود.
بصره همچنین زادگاه تفاسیر مرتدی از اسلام شد. ربیعه العدویه القیسیه، (متولد سال ۷۱۷)، در آنجا زندگی کرد و به عنوان شاعر، متصوف، و معلم مشهور شد. او همچنین در زمره ارکان اولیه قدریه (جنبش وابسته به علوم الهی) بود.
قدریسم در اسلام همانند عقیده آزادی اراده انسان در مسیحیت، در مخالفت با این قبیل عقاید جبر و تفویض که پیش از این توسط اشخاصی، مانند، جان کالوین، ارایه شده بود، می.باشد. محدث یحیی ابن یعمر ابداع عقاید قدری را در بصره به معبد ال-جوهانی(تاریخ. سال ۸۰) نسبت داده.است. الحسن (محقق) در «رساله» خود: خدا ممکن است فرمان داده، ممنوع کند، ادب نموده، و امتحان نماید؛ اما علی.رغم این که قدرت دارد انسان.های عادی را به خیر یا شر زور نمی.کند؛ یک روش میانه رو از قدریسم را گسترش داده.است. بعقیده الذهبی («سیار اعلم ال- نوبالاً)، شاگرد الحسن ابو عثمان عمر ابن عبید (تاریخ. در حدود سال ۱۴۴) تدریس سیر و سلوک الحسن را ترک کرده و با اتخاذ بیشتر این عقاید خویس را در عزلت نگاهداشت. در سوریه، حکومت مروانیان جهت تصدیق دستیابی آنان بر اجازه معنوی بر جبر و تفویض تکیه داشت. مقتدا مالک در کتاب مووتای خویش (با تصویب!) ثبت نموده.است که خلیفه عمر عبدالعزیز فرمان داده بود که قدریه.ها را باید»به شمشیر«سپرد. مخبران حدیث سوری احادیثی از پیامبر جعل کرده.اند مبنی بر این که قدریسم را به عنوان یک بدعتکاری تقبیح نموده، و چنان.که در سوره پنجم یهودیان گفته شده بود، معتقدان آن و کلاً همه بصره را به عنوان»میمون.ها و خوک.هاً برچسب زده.است.
تحت تسلط ابو الهزی ال- علاف (به تاریخ سال ۸۴۱)، همچنین اهالی بصره جهت مدرسه طرفداران معتزلی، نوعی فلسفه عقل گرائی که شامل اصول قدری الحسن و جلب حمایت خلیفه عباسیان المامون بوده، متهم گشته (یا سرزنش شده.اند).
بنا به نظر آرتور جفری، بصره همچنین در ابتدا شیوه.ای مخصوص از تلفظ قرآن را نگاهداشته، که آنها به عنوان «لباب الکلوب» بر کاغذ قرار گرفته و به ابو موسی نسبت داده شده. برای مثال، نسخه قدیمی استفاده شده «ابراهام» در مقابل «ابراهیم» که به واسطهٔ قافیه سوره بیست و یکم اجباراً تغییرداده شد، بسته به کتاب مقدس صحیح تر است؛ علاوه بر این مغایرتهای ثبت شده ابوموسی جهت سوره ۲۱ وجود ندارد.همچنین استنباط ابن الزبیر زمانی که به مکه آمد بدینگونه بود (اگرچه مغایرتهای او کار بر روی سوره ۲۱ را در بر می.گرفت). احتمالاً راه حل این است که نص اولیه قرآن در بصره «ناقص» بوده، که گفته می.شود فاقد نشانه.های صدادار بلند بود؛ و این که بصره پیش تر از این که سوره.های دیگر پذیرفته شود – به احتمال بسیار زیاد در طی یا بعد از نیمه – سال ۶۸۰، سوره ۲۱ را به عنوان بخشی از قرآن پذیرفت.

جزئیات

در هزار و یک شب تحت نام بس راه شهر ذکر شده.است، و گفته شده سندباد ملوان سفر دریایی خویش را از اینجا شروع کرده.است. همچنین «بصرا» نام یک نوع بازی – ماهیگیری (بازی کارتی) می.باشد که در خاورمیانه در قهوه خانه.ها بازی می.کردند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 231]